Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-436/14/MM
z 22 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2014 r. (data wpływu 23 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 15 lipca 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 15 lipca 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W ww. wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w 1998 r. – na podstawie aktu notarialnego - dokonał nabycia ½ udziału w prawie własności nieruchomości, tj. częściowo zabudowanej działki gruntu o powierzchni 2,0730ha. Następnie, dnia 4 października 2006 r. Sąd Rejonowy w …. Wydział ds. Upadłościowych i Naprawczych - na podstawie postanowienia – przysądził Wnioskodawcy pozostałą ½ udziału od upadłego współwłaściciela z obowiązkiem zaspokojenia wierzycieli upadłego współwłaściciela poprzez ustanowienie odrębnej własności lokali, których jednak Wnioskodawca nie pobudował. Od 4 października 2006 r. Wnioskodawca jest wyłącznym właścicielem nieruchomości, a jej nabycia dokonał do majątku osobistego.

W 2007 r. Wnioskodawca dokonał wydzielenia z posiadanej nieruchomości zabudowanej działki gruntu i w celu zaspokojenia wierzycieli upadłego współwłaściciela dokonał rozbudowy istniejącego na wydzielonej działce budynku oraz pobudował w ramach już prowadzonej od 25 lutego 2008 r. działalności gospodarczej kolejne budynki. Działalność ta prowadzona jest na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej pod numerem …, a przedmiotem prowadzonej działalności jest realizacja projektów budowlanych związanych z wznoszeniem budynków.

Podatnik w trakcie prowadzenia działalności nie wprowadził do ewidencji środków trwałych swojego przedsiębiorstwa przedmiotowej nieruchomości, która w dalszym ciągu pozostaje w jego majątku osobistym.

Wnioskodawca obecnie z posiadanej nieruchomości planuje wydzielić, a następnie sprzedać niezabudowaną działkę gruntu o powierzchni ok. 3000 m. kw. Działka ta nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej i nie ponoszono na nią dotychczas nakładów, które zostałyby zaliczone w ciężar kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, jak również Wnioskodawca nie ponosił jakichkolwiek wydatków, które zostałyby zaliczone w ciężar kosztów prowadzonej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy osiągnięty przez Wnioskodawcę przychód ze sprzedaży wydzielonej nieruchomości gruntowej będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie znajdzie zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika z niego, że źródłem przychodu będzie zbycie nieruchomości gdy jej sprzedaż zostanie dokonana przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie pod warunkiem, że zbycie to nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę, że Wnioskodawca dokonał nabycia nieruchomości w 1998 r. – ½ prawa własności, a w 2006 r. pozostałą ½ prawa własności, warunek upływu pięciu lat zostaje spełniony.

Odnosząc się natomiast do warunku, że przychód uzyskany ze sprzedaży nie mieści się w kategorii przychodów z działalności gospodarczej Wnioskodawca stwierdza, że nabycie prawa własności nastąpiło przed podjęciem przez niego działalności gospodarczej, a nieruchomość nabył do majątku osobistego i dotychczas nie wprowadził jej do ewidencji środków trwałych swojego przedsiębiorstwa. W ramach prowadzonego przedsiębiorstwa Wnioskodawca wykorzystywał jedynie wydzieloną część tej nieruchomości. Natomiast pozostała część tej nieruchomości w dalszym ciągu pozostaje w majątku osobistym i nie jest wykorzystywana w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołuje się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 grudnia 2013 r., sygn.. akt I SA/Po 574/13, z którego wynika, że „warunkiem przypisania przychodu ze sprzedaży składnika mienia do źródła przychodu, jakim jest działalność gospodarcza, jest konieczność uznania danego składnia za środek trwały i ujęcia go w ewidencji środków trwałych”.

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przychód ze sprzedaży wydzielonej działki gruntu nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ przychód ten mieści się w kategorii przychodów podlegających wyłączeniu z opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 10 ust. 2 tej ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia:

1. na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu - do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy;
2. w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;
3. składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Stosownie natomiast do art. 10 ust. 3 tej ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w 1998 r. – na podstawie aktu notarialnego - dokonał nabycia ½ udziału w prawie własności nieruchomości, tj. częściowo zabudowanej działki gruntu o powierzchni 2,0730ha. Następnie, dnia 4 października 2006 r. Sąd Rejonowy w … Wydział ds. Upadłościowych i Naprawczych - na podstawie postanowienia – przysądził Wnioskodawcy pozostałą ½ udziału od upadłego współwłaściciela z obowiązkiem zaspokojenia wierzycieli upadłego współwłaściciela poprzez ustanowienie odrębnej własności lokali, których jednak Wnioskodawca nie pobudował. Od 4 października 2006 r. Wnioskodawca jest wyłącznym właścicielem nieruchomości, a jej nabycia dokonał do majątku osobistego.

W 2007 r. Wnioskodawca dokonał wydzielenia z posiadanej nieruchomości zabudowanej działki gruntu i w celu zaspokojenia wierzycieli upadłego współwłaściciela dokonał rozbudowy istniejącego na wydzielonej działce budynku oraz pobudował w ramach już prowadzonej od 25 lutego 2008 r. działalności gospodarczej kolejne budynki. Działalność ta prowadzona jest na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej pod numerem …., a przedmiotem prowadzonej działalności jest realizacja projektów budowlanych związanych z wznoszeniem budynków.

Podatnik w trakcie prowadzenia działalności nie wprowadził do ewidencji środków trwałych swojego przedsiębiorstwa przedmiotowej nieruchomości, która w dalszym ciągu pozostaje w jego majątku osobistym.

Wnioskodawca obecnie z posiadanej nieruchomości planuje wydzielić, a następnie sprzedać niezabudowaną działkę gruntu o powierzchni ok. 3000 m. kw. Działka ta nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej i nie ponoszono na nią dotychczas nakładów, które zostałyby zaliczone w ciężar kosztów prowadzonej działalności gospodarczej jak również Wnioskodawca nie ponosił jakichkolwiek wydatków, które zostałyby zaliczone w ciężar kosztów prowadzonej działalności gospodarczej.

Analizując przedmiotową sprawę należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy zamierzona przez Wnioskodawcę sprzedaż nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 5a ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

• ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Aby określone czynności związane ze zbyciem składników majątku, uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, muszą one mieć charakter zarobkowy, zorganizowany i ciągły. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności. Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania działań podjętych przez Wnioskodawcę do prowadzonej działalności gospodarczej należy ocenić zamiar, okoliczności i cel nabycia nieruchomości, z której wyodrębniona zostanie działka, którą Wnioskodawca zamierza sprzedać, działań poprzedzających jej zbycie i samego zbycia.

Okoliczności przedstawione we wniosku, tj. nabycie w 1998 i 2006 r. po ½ udziału w nieruchomości przed podjęciem działalności gospodarczej, fakt, że Wnioskodawca tej części nieruchomości (tj. działki, która obecnie zamierza sprzedać) nie wykorzystywał na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej i nie wprowadził jej do ewidencji środków trwałych, jak również fakt, że wydatków z nią związanych nie zaliczał w ciężar kosztów uzyskania przychodów nie wskazują na to, by sprzedaż ta była dokonywana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychodu ze sprzedaży ww. działki, nie sposób również zakwalifikować do źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych albowiem sprzedaż ta zostanie dokonane po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie poszczególnych udziałów w tej nieruchomości, a w konsekwencji, przychód jaki uzyska Wnioskodawca z tej sprzedaży nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 10-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.