Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-2/14-4/KOM
z 1 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Organu w dniu 2 stycznia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług polegających na udziale w kampaniach reklamowych, promocyjnych i informacyjnych (Pyt. 7) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2014 r. wpłynął wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług polegających na udziale w kampaniach reklamowych, promocyjnych i informacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą od stycznia 2013 r., której głównym przedmiotem jest działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych (PKD 90.01.Z) Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni świadczy usługi publicznego wykonywania koncertów muzycznych. W realizacji koncertu mogą uczestniczyć inne osoby: muzycy, chórki, pracownicy techniczni, którzy są zatrudniani przez Wnioskodawczynię na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Z tytułu wykonania koncertu Wnioskodawczyni wystawia organizatorowi rachunek.

Poza wykonywaniem koncertów, które są głównym przedmiotem działalności Wnioskodawczyni, uzyskuje ona również inne przychody z następujących tytułów:

• tantiemy uzyskiwane od organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, np. ZAIKS,
  
• honorarium z tytułu udziału w sprzedaży płyty; podstawą uzyskania honorarium jest korzystanie przez Wnioskodawczynię z majątkowych praw autorskich do utworów utrwalonych na płycie,
  
• wynagrodzenia na podstawie zawieranych umów za udział w produkcjach filmowych i telewizyjnych oraz za przeniesienie praw autorskich do wizerunku wykreowanej przez Wnioskodawczynię postaci,
  
• wynagrodzenia za usługi związane z udziałem w kampaniach reklamowych, promocyjnych i informacyjnych oraz wykorzystaniem w trakcie ww. działań jej artystycznego i osobistego wizerunku (w tym głosu, wypowiedzi pisemnych i ustnych oraz znaku graficznego, czyli autografu). Na podstawie umowy zawartej ze zleceniodawcą zainteresowanym nawiązaniem tego typu współpracy, Wnioskodawczyni w zamian za wynagrodzenie zobowiązuje się do świadczenia usługi polegającej na reklamie i promocji produktów zleceniodawcy oraz udziela zezwolenia na wykorzystanie jej wizerunku w zakresie przedstawionym w umowie.
  
  

Wnioskodawczyni podpisała umowę z organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, która działając na rzecz Wnioskodawczyni, ale we własnym imieniu, udziela licencji na korzystanie z utworów, do których Wnioskodawczyni posiada majątkowe prawa autorskie, osobom fizycznym i prawnym, pobierając od nich za to wynagrodzenie, tzw. tantiemy. Wynagrodzenie to dotyczy zatem praw autorskich do konkretnego utworu stworzonego przez Wnioskodawczynię w przeszłości bądź obecnie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (oznaczone we wniosku nr 7):

Jaka byłaby właściwa stawka opodatkowania VAT uzyskiwanych przez Wnioskodawczynię wynagrodzeń za usługi związane z udziałem w kampaniach reklamowych, promocyjnych i informacyjnych, w sytuacji rejestracji Wnioskodawczyni jako czynnej podatniczki VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ww. ustawy, artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Wnioskodawczyni jest twórcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym należy uznać za wypełnioną przesłankę podmiotową art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług.

Z uwagi na charakter podmiotowo-przedmiotowy powyżej określonego zwolnienia, przeanalizować należy, czy świadczone usługi można uznać za usługi kulturalne. Wnioskodawczyni świadczy usługi związane z udziałem w kampaniach reklamowych, promocyjnych i informacyjnych polegające na reklamie i promocji wizerunku oraz produktów zleceniodawcy oraz zezwala na wykorzystanie jej wizerunku/głosu/wypowiedzi w zakresie przedstawionym w umowie. Mając na uwadze powyższe wskazać należy, iż usługi te nie mieszczą się w zakresie „usług kulturalnych” ze względu na ich komercyjny charakter oraz cel jakim jest przede wszystkim reklama, promocja wizerunku oraz produktów zleceniodawcy. Tym samym niemożliwe jest zastosowanie w przedmiotowym przypadku zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy.

Jednocześnie możliwe jest korzystanie przez Wnioskodawczynię ze zwolnienia podmiotowego w stosunku do tych usług do wartości 150 000 zł rocznie, na podstawie art. 113 ustawy o VAT. W przypadku przekroczenia przez Wnioskodawczynię powyższego limitu obrotu (z wyłączeniem obrotu z tytułu usług zwolnionych na podstawie art. 43 ustawy o VAT), z uwagi na fakt, iż w przedmiotowym przypadku Wnioskodawczyni, jak wskazano powyżej działa w charakterze artysty wykonawcy w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a w ramach zawartej umowy w zamian za wynagrodzenie zobowiązuje się do świadczenia usług polegających na reklamie i promocji wizerunku oraz produktów zleceniodawcy, a także udziela zezwolenia na wykorzystanie jej wizerunku/głosu/ wypowiedzi w zakresie przedstawionym w umowie - tym samym na mocy art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 oraz poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy - będzie miała prawo zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 8% w stosunku do świadczonych usług.

Zgodnie z powyższym przepisem, stawką 8% objęte są usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z treści art. 41 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zatem warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy stanowi implementację do polskiego porządku prawnego art. 132 ust. 1 lit. n) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji usług kulturalnych, jednak należy uznać, że usługą taką będzie usługa związana z kulturą, a z uwagi na brak definicji kultury w prawie podatkowym odnieść się trzeba do znaczenia słownikowego, mając na uwadze charakter, jaki ma spełniać ta definicja w tym przypadku. Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanymi z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym).

W tym miejscu można wskazać, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123, z późn. zm.), działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych przez Wnioskodawczynię usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy, na wstępie wskazać należy, że zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.) – do której odwołuje się ustawodawca w treści ww. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) - przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności, przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory muzyczne i słowno-muzyczne, a także sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne (art. 1 ust. 2 pkt 7 i 8 ww. ustawy).

Na podstawie art. 8 ust. 2 cyt. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Pod ochroną pozostaje - na podstawie art. 85 ust. 1 ww. ustawy - każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ww. ustawy, artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, ale nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawczyni świadczy m.in. usługi związane z udziałem w kampaniach reklamowych, promocyjnych i informacyjnych, polegające na reklamie i promocji wizerunku oraz produktów zleceniodawcy oraz zezwala na wykorzystanie jej wizerunku/głosu/wypowiedzi w zakresie przedstawionym w umowie. Wnioskodawczyni jest twórcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Uzyskuje wynagrodzenia za usługi związane z udziałem w kampaniach reklamowych, promocyjnych i informacyjnych oraz wykorzystaniem w trakcie ww. działań jej artystycznego i osobistego wizerunku (w tym głosu, wypowiedzi pisemnych i ustnych oraz znaku graficznego, czyli autografu).

Jak już wyżej wskazano, ustawodawca zwalnia od podatku m.in. usługi kulturalne świadczone przez grupę podmiotów określoną w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit b) ustawy o podatku od towarów i usług. Warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych) oraz przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być indywidualnym twórcą lub artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielanie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonanie utworów.

Wnioskodawczyni wskazała, że w związku ze świadczeniem wyżej opisanej usługi jest twórcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym należy uznać za wypełnioną przesłankę podmiotową art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy.

Zatem zasadnym staje się przeanalizowanie, czy świadczone przez Wnioskodawczynię usługi związane z jej udziałem w kampaniach reklamowych, promocyjnych i informacyjnych oraz wykorzystaniem w trakcie ww. działań jej artystycznego i osobistego wizerunku, można uznać za usługi kulturalne.

Zgodnie z definicją pojęcia „reklama” zwartą w Słowniku Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) reklama to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług. Celem reklamy jest zazwyczaj przekonanie odbiorców o zaletach produktu poprzez przekazanie pozytywnych informacji, producent stara się zainteresować towarem potencjalnych klientów, wzbudzić pragnienie posiadania produktu i w ten sposób doprowadzić do zawarcia transakcji kupna-sprzedaży. A zatem usługa reklamowa obejmuje wszelką działalność promocyjną, jak również wszelkie czynności stanowiące integralną część kampanii reklamowej, które przyczyniają się do reklamy produktu lub usługi, nawet jeśli towary te i usługi, rozpatrywane odrębnie, nie zawierają treści reklamowych. Celem jej jest właśnie prezentacja dóbr i usług, która w sposób bezpośredni oddziałuje na sposób i motywy postępowania konsumentów. Zatem rezultatem usług wykonywanych w związku z tworzeniem reklamy nie będzie wytwór z dziedziny sztuki prezentujący treści o charakterze kulturalnym w ogólnym tego słowa znaczeniu. Wynikiem świadczenia tego typu usługi będzie jedynie powstanie reklamy, która ma na celu promocję wizerunku oraz produktów zleceniodawcy, co w żaden sposób nie przekłada się na tworzenie i upowszechnianie kultury.

W świetle przywołanych przepisów i w kontekście przedstawionych okoliczności sprawy uznać należy, że usługi świadczone przez Wnioskodawczynię nie mieszczą się w zakresie „usług kulturalnych” ze względu na ich komercyjny charakter oraz cel jakim jest przede wszystkim reklama, promocja wizerunku oraz produktów zleceniodawcy. Tym samym nie możliwe jest zastosowanie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy, gdyż nie jest spełniona przesłanka przedmiotowa warunkująca zastosowanie tego zwolnienia.

W konsekwencji należy przeanalizować przepisy odnoszące się do kwestii zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT w odniesieniu do świadczonych usług polegających na udziale w kampaniach reklamowych, promocyjnych i informacyjnych.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Przy czym, w myśl art. art. 146a pkt 2 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy ustawodawca wymienił usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, bez względu na symbol PKWiU.

W odniesieniu do kwestii możliwości zastosowania stawki preferencyjnej do świadczenia opisanych wyżej usług należy zwrócić uwagę, że jak sama Wnioskodawczyni wskazała, jest twórcą w rozumieniu art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, gdyż w sposób twórczy przyczynia się do powstania wykonania dzieła, a wynagrodzenie wypłacane Wnioskodawczyni obejmuje honorarium za udział w kampaniach reklamowych, promocyjnych i informacyjnych oraz wykorzystanie w trakcie ww. działań jej artystycznego i osobistego wizerunku (w tym głosu, wypowiedzi pisemnych i ustnych oraz znaku graficznego, czyli autografu). Zatem do usług świadczonych przez Wnioskodawczynię polegających na udziale w kampaniach reklamowych, promocyjnych i informacyjnych zastosowanie znajdzie obniżona stawka podatku w wysokości 8%, wskazana w załączniku nr 3 poz. 181 ustawy.

Jednocześnie zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast w myśl ust. 2 pkt 2 tego artykułu, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 (…), z wyjątkiem:

1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   
3. usług ubezpieczeniowych
   
   - jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych.
   
   

Skoro Wnioskodawczyni świadczy odpłatnie usługi zwolnione od podatku, a także usługi opodatkowane podatkiem VAT, które muszą być wliczane do wartości sprzedaży, to Wnioskodawczyni może korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, ale tylko do momentu przekroczenia w roku podatkowym wartości sprzedaży, czyli kwoty 150.000 zł.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pyt. nr 7 stanowiące, że w przypadku przekroczenia przez Wnioskodawczynię wartości sprzedaży, tj. kwoty 150.000 zł (z wyłączeniem obrotu z tytułu usług zwolnionych na podstawie art. 43 ustawy), będzie Ona miała prawo zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 8% w stosunku do usług polegających na udziale w kampaniach reklamowych, promocyjnych i informacyjnych, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W niniejszej interpretacji rozstrzygnięto wniosek w części dotyczącej opodatkowania usługi polegającej na udziale w kampaniach reklamowych, promocyjnych i informacyjnych. W odniesieniu do kwestii prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku w stosunku do świadczonych usług polegających na wykonywaniu koncertów muzycznych oraz udziale w produkcjach filmowych i telewizyjnych oraz opodatkowania otrzymywanych tantiem i wynagrodzenia z tytułu korzystania z majątkowych praw autorskich do utworów utrwalonych na płycie zostaną wydane odrębne interpretacje indywidualne. Ponadto, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, także zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.