Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-416/14-5/OS
z 28 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2014 r. (data wpływu 6 czerwca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 sierpnia 2014 r. (data wpływu 18 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50 % kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa służącego do napędu samochodu ciężarowego w okresie od 1 kwietnia 2014 r.– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa służącego do napędu samochodu ciężarowego w okresie od 1 stycznia do 31 marca 2014 r.,
  

• prawa do odliczenia 50 % kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa służącego do napędu samochodu ciężarowego w okresie od 1 kwietnia 2014 r.
  
  

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 sierpnia 2014 r. (data wpływu 18 sierpnia 2014 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Działalność gospodarcza jest prowadzona w formie spółki cywilnej. Przedmiotem działalności jest produkcja pieczywa. W ewidencji środków trwałych spółki cywilnej znajduje się samochód ciężarowy, który Wnioskodawca kupił jako używany kilka lat wcześniej (Zainteresowany nie jest w posiadaniu świadectwa homologacji). W dowodzie rejestracyjnym wydanym przez starostwo Powiatowe Wydział Komunikacji jest wpisane, że jest to samochód ciężarowy. Dopuszczalna ładowność wynosi 567 kg, a liczba miejsc siedzących – 5. Samochód jest wykorzystywany do działalności opodatkowanej, do dostarczenia pieczywa do klientów piekarni. Nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu zgodnie z art. 86a ust. 5-8 ustawy o VAT pozwalająca na odliczenie 100% podatku VAT od paliwa. Nie została złożona również informacja VAT-26 naczelnikowi urzędu skarbowego o pojazdach wykorzystywanych do działalności gospodarczej zgodnie z art. 86a ust. 12 ustawy o VAT.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż

1. Jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Samochód ciężarowy Ford Fiesta spełnia warunki określone w art. 86a ust. 2 pkt 6 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 marca 2014 r. Dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 2 pkt 6 określona jest na podstawie dokumentu wydanego zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym.
3. Samochód ciężarowy Ford Fiesta w dowodzie rejestracyjnym wydanym przez Starostwo Powiatowe Wydział Komunikacji w pozycji dopuszczalna ładowność odnotował-567 kg, liczba miejsc -5, maksymalna masa całkowita -1630 kg. W pozycji nr karty pojazdu w dowodzie rejestracyjnym jest adnotacja : „karty nie wydano”, samochód został wyprodukowany w 1997 roku ,natomiast karty pojazdu były wymagane od 1 lipca 1999 r. zgodnie z ustawą Prawo o ruchu drogowym.
4. Samochód ciężarowy Ford Fiesta nie spełnia warunków określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy o podatku od towarów i usług w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r.
5. Przedmiotowy samochód wykorzystywany jest wyłącznie do celów firmowych.
6. Ze względu na bardzo pracochłonne prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu i liczne sankcje przewidziane w ustawie spółka cywilna wybrała system mieszany w odliczeniu podatku VAT od nabycia paliwa do samochodu o ładowności równej lub większej niż 500 kg. Mimo tego, że nie wykorzystuje samochodu do celów prywatnych. Zgodnie z zarządzeniem obowiązującym firmie wszystkie samochody będące środkami trwałymi są wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej i służą do zaopatrzenia w materiały do produkcji pieczywa i dostarczania towarów do klientów, nawiązywania nowych kontaktów biznesowych.
7. Samochód ciężarowy Ford Fiesta jest:
   • wykorzystywany wyłącznie do rozwożenia pieczywa przez właścicieli firmy i pracowników do tego upoważnionych;
   • garażowany jest na parkingu przedsiębiorstwa w godzinach pracy i po godzinach;
   • klucze i dokumenty niezbędne do prowadzenia pojazdu są pobierane tuż przed wyjazdem i niezwłocznie zwracane po powrocie na teren zakładu;
   • trasa przejazdu samochodu jest ustalana na podstawie zamówień od klientów potwierdzonych wystawionymi WZ.
   
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy przysługuje spółce cywilnej prawo do odliczenia 50% podatku VAT od zakupu paliwa do samochodu ciężarowego Ford Fiesta w okresie od 1 kwietnia 2014 r.? (oznaczone we wniosku jako pytanie nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, spółka cywilna miała prawo do odliczenia 100% podatku VAT od zakupu paliwa w okresie od 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r. oraz 50% podatku VAT od zakupu paliwa w okresie od 1 kwietnia 2014 r. pomimo braku świadectwa homologacji, gdyż regulacja ustawy o VAT odwołuje się do przepisów prawa o ruchu drogowym i nie nakłada wprost obowiązku posiadania świadectwa homologacji. Wystarczające powinno być, aby stosowne informacje (tj. samochód ciężarowy, posiada dopuszczalną ładowność 567 kg, liczba miejsc siedzących – 5) wynikały z dowodu rejestracyjnego wydanego przez Starostwo Powiatowe Wydział Komunikacji zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Wnioskodawca zaznacza, że wprawdzie odliczenie VAT od paliwa jest „zawieszone” do 30 czerwca 2015 r. ale zgodnie z ustawą z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych ustaw art. 12 – ograniczenie to nie ma zastosowania do samochodów o dopuszczalnej ładowności równej lub większej niż 500 kg.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Od 1 kwietnia 2014 r., kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z tymi pojazdami zostały uregulowane w przepisach art. 86a ust. 1-10 ustawy.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

I tak, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
2. należnego z tytułu:
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.
   
   

Stosownie do zapisu ust. 2 tegoż artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
   
   

Na podstawie ust. 3 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
   1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
   2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
   
   

W świetle ust. 4 powołanego artykułu, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
   
   

Jak stanowi ust. 5 ww. artykułu, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1. przeznaczonych wyłącznie do:
   1. odprzedaży,
   2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
   3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze – jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
2. w odniesieniu do których:
   1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
   2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.
   
   
   

Zgodnie z ust. 6 tegoż artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

Na podstawie ust. 12 ww. artykułu, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

W myśl ust. 13 tegoż artykułu, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 13 marca 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, w przypadku pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nabytych, importowanych lub wytworzonych przez podatnika, lub używanych na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy:

1. ewidencję, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, prowadzi się począwszy od dnia, w którym poniesiono pierwszy, od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, wydatek związany z tymi pojazdami;
2. informację, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, składa się w terminie 7 dni od dnia, w którym poniesiono pierwszy, od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, wydatek związany z tymi pojazdami.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, kupił używany kilka lat wcześniej samochód ciężarowy. Zainteresowany nie jest w posiadaniu świadectwa homologacji. W dowodzie rejestracyjnym wydanym przez Starostwo Powiatowe Wydział Komunikacji jest wpisane, że jest to samochód ciężarowy. Dopuszczalna ładowność wynosi 567 kg, a liczba miejsc siedzących – 5. Samochód ciężarowy spełnia warunki określone w art. 86a ust. 2 pkt 6 lit. c ustawy. Dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 2 pkt 6 określona jest na podstawie dokumentu wydanego zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu. Nie została złożona również informacja VAT-26 naczelnikowi urzędu skarbowego o pojazdach wykorzystywanych do działalności gospodarczej. Ze względu na bardzo pracochłonne prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu i liczne sankcje przewidziane w ustawie spółka cywilna wybrała system mieszany w odliczeniu podatku VAT od nabycia paliwa do samochodu o ładowności równej lub większej niż 500 kg.

Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że skoro – jak wynika z treści wniosku – Wnioskodawca wybrał system mieszany w odliczeniu podatku VAT od nabycia paliwa oraz nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu, jak również Wnioskodawca nie zgłosił właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy – to Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa jedynie w 50% kwoty podatku, pod warunkiem, że nie zachodzą ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja dotyczy prawa do odliczenia 50 % kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa służącego do napędu samochodu ciężarowego w okresie od 1 kwietnia 2014 r. Natomiast w zakresie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa służącego do napędu samochodu ciężarowego w okresie od 1 stycznia do 31 marca 2014 r. zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.