Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-416/14-4/OS
z 28 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2014 r. (data wpływu 6 czerwca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 sierpnia 2014 r. (data wpływu 18 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa służącego do napędu samochodu ciężarowego w okresie od 1 stycznia do 31 marca 2014 r. –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa służącego do napędu samochodu ciężarowego w okresie od 1 stycznia do 31 marca 2014 r.,
  

• prawa do odliczenia 50 % kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa służącego do napędu samochodu ciężarowego w okresie od 1 kwietnia 2014 r.
  
  

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 sierpnia 2014 r. (data wpływu 18 sierpnia 2014 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Działalność gospodarcza jest prowadzona w formie spółki cywilnej. Przedmiotem działalności jest produkcja pieczywa. W ewidencji środków trwałych spółki cywilnej znajduje się samochód ciężarowy, który Wnioskodawca kupił jako używany kilka lat wcześniej (Zainteresowany nie jest w posiadaniu świadectwa homologacji). W dowodzie rejestracyjnym wydanym przez starostwo Powiatowe Wydział Komunikacji jest wpisane, że jest to samochód ciężarowy. Dopuszczalna ładowność wynosi 567 kg, a liczba miejsc siedzących – 5. Samochód jest wykorzystywany do działalności opodatkowanej, do dostarczenia pieczywa do klientów piekarni. Nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu zgodnie z art. 86a ust. 5-8 ustawy o VAT pozwalająca na odliczenie 100% podatku VAT od paliwa. Nie została złożona również informacja VAT-26 naczelnikowi urzędu skarbowego o pojazdach wykorzystywanych do działalności gospodarczej zgodnie z art. 86a ust. 12 ustawy o VAT.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż

1. Jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Samochód ciężarowy Ford Fiesta spełnia warunki określone w art. 86a ust. 2 pkt 6 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 marca 2014 r. Dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 2 pkt 6 określona jest na podstawie dokumentu wydanego zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym.
3. Samochód ciężarowy Ford Fiesta w dowodzie rejestracyjnym wydanym przez Starostwo Powiatowe Wydział Komunikacji w pozycji dopuszczalna ładowność odnotował-567 kg, liczba miejsc -5, maksymalna masa całkowita -1630 kg. W pozycji nr karty pojazdu w dowodzie rejestracyjnym jest adnotacja : „karty nie wydano”, samochód został wyprodukowany w 1997 roku ,natomiast karty pojazdu były wymagane od 1 lipca 1999 r. zgodnie z ustawą Prawo o ruchu drogowym.
4. Samochód ciężarowy Ford Fiesta nie spełnia warunków określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy o podatku od towarów i usług w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r.
5. Przedmiotowy samochód wykorzystywany jest wyłącznie do celów firmowych.
6. Ze względu na bardzo pracochłonne prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu i liczne sankcje przewidziane w ustawie spółka cywilna wybrała system mieszany w odliczeniu podatku VAT od nabycia paliwa do samochodu o ładowności równej lub większej niż 500 kg. Mimo tego, że nie wykorzystuje samochodu do celów prywatnych. Zgodnie z zarządzeniem obowiązującym firmie wszystkie samochody będące środkami trwałymi są wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej i służą do zaopatrzenia w materiały do produkcji pieczywa i dostarczania towarów do klientów, nawiązywania nowych kontaktów biznesowych.
7. Samochód ciężarowy Ford Fiesta jest:
   • wykorzystywany wyłącznie do rozwożenia pieczywa przez właścicieli firmy i pracowników do tego upoważnionych;
   • garażowany jest na parkingu przedsiębiorstwa w godzinach pracy i po godzinach;
   • klucze i dokumenty niezbędne do prowadzenia pojazdu są pobierane tuż przed wyjazdem i niezwłocznie zwracane po powrocie na teren zakładu;
   • trasa przejazdu samochodu jest ustalana na podstawie zamówień od klientów potwierdzonych wystawionymi WZ.
   
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy przysługiwało spółce cywilnej prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od zakupu paliwa do samochodu ciężarowego Ford Fiesta w okresie od 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r.? (oznaczone we wniosku jako pytanie nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, spółka cywilna miała prawo do odliczenia 100% podatku VAT od zakupu paliwa w okresie od 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r. oraz 50% podatku VAT od zakupu paliwa w okresie od 1 kwietnia 2014 r. pomimo braku świadectwa homologacji, gdyż regulacja ustawy o VAT odwołuje się do przepisów prawa o ruchu drogowym i nie nakłada wprost obowiązku posiadania świadectwa homologacji. Wystarczające powinno być, aby stosowne informacje (tj. samochód ciężarowy, posiada dopuszczalną ładowność 567 kg, liczba miejsc siedzących – 5) wynikały z dowodu rejestracyjnego wydanego przez Starostwo Powiatowe Wydział Komunikacji zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Wnioskodawca zaznacza, że wprawdzie odliczenie VAT od paliwa jest „zawieszone” do 30 czerwca 2015 r. ale zgodnie z ustawą z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych ustaw art. 12 – ograniczenie to nie ma zastosowania do samochodów o dopuszczalnej ładowności równej lub większej niż 500 kg.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodu były uregulowane w art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług, którego brzmienie do dnia 31 marca 2014 r. było następujące.

Zgodnie z treścią ust. 1 ww. artykułu, w przypadku nabycia:

1. samochodów osobowych,
2. innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony

- kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów specjalnych - jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym wynika, że jest to pojazd specjalny;
6. pojazdów samochodowych innych niż wymienione w pkt 1-5, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
   1. 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 425 kg,
   2. 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 493 kg,
   3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg;
7. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie.
   
   

Z kolei, stosownie do art. 86a ust. 3 ww. ustawy, przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności podatnika.

W świetle ust. 4 tegoż artykułu, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 2 pkt 6, określona jest na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Stosownie do ust. 5 powołanego artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Obowiązujący do dnia 31 marca 2014 r. przepis art. 88a ustawy stanowił, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 1.

Analiza powyższej regulacji prowadzi do wniosku, że w okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 marca 2014 r. do samochodów (pojazdów) spełniających warunki określone w art. 86a ust. 2 pkt 6 lit. c) ustawy, nie miał zastosowania zakaz odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, o którym mowa w art. 88a ustawy, bowiem dotyczył on tylko tych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, które wykorzystywane były do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych wskazanych w art. 86a ust. 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, kupił używany kilka lat wcześniej samochód ciężarowy. Zainteresowany nie jest w posiadaniu świadectwa homologacji. W dowodzie rejestracyjnym wydanym przez Starostwo Powiatowe Wydział Komunikacji jest wpisane, że jest to samochód ciężarowy. Dopuszczalna ładowność wynosi 567 kg, a liczba miejsc siedzących – 5. Samochód ciężarowy spełnia warunki określone w art. 86a ust. 2 pkt 6 lit. c ustawy. Dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 2 pkt 6 określona jest na podstawie dokumentu wydanego zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym.

Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że skoro – jak wynika z treści wniosku – samochód ciężarowy spełnia warunki określone w art. 86a ust. 2 pkt 6 lit. c ustawy oraz jego dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), określona jest na podstawie dokumentu wydanego zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, to Wnioskodawcy w terminie od 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r. przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do pojazdu o którym mowa we wniosku, pod warunkiem, że nie zachodziły ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja dotyczy prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa służącego do napędu samochodu ciężarowego w okresie od 1 stycznia do 31 marca 2014 r. Natomiast w zakresie prawa do odliczenia 50 % kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa służącego do napędu samochodu ciężarowego w okresie od 1 kwietnia 2014 r. zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.