Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-219a/14/PS
z 1 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2014 r. (data wpływu 19 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Parafia powołała do życia Dom Pomocy Społecznej zwanym dalej "Domem" na podstawie art. 38 ust. l ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej. Dom działa na podstawie przepisów ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, rozporządzenia w sprawie domów pomocy społecznej oraz statutu. Celem Domu jest całodobowa pomoc społeczna z zakwaterowaniem dla osób w podeszłym wieku i somatycznie przewlekle chorych, działalność pielęgnacyjno-opiekuńcza. Dom należy do domów prowadzonych przez podmioty niepubliczne - podmiot prawa prywatnego - Kościół Katolicki, nie jest prowadzony na zlecenie organu jednostki samorządu terytorialnego.

Dom jest wyodrębnioną jednostką wewnętrzną należącą do parafii i przez nią prowadzoną, nie posiada osobowości prawnej, szczególna forma prawna - Kościół Katolicki. Posiada wyodrębniony Regon, NIP i numer PKD. Posiada własne konto bankowe i prowadzi własną rachunkowość. Zadania i organizację pracy Domu określa regulamin ustalony w oparciu o statut i przepisy o pomocy społecznej. Miesięczny koszt utrzymania mieszkańca Domu zatwierdza proboszcz parafii na wniosek dyrektora Domu przedłożony wraz z kalkulacją kosztów utrzymania.

W myśl par. 12 pkt 2 statutu, uzyskany dochód Domu przekazywany jest do Parafii z przeznaczeniem na działalność charytatywną - opiekuńczą oraz pomoc społeczną.

Źródłem utrzymania Domu zgodnie ze statutem są przychody z tytułu:

• opłat mieszkańców zgodnie z obowiązującymi przepisami o pomocy społecznej;
  

• wpłat jednostek samorządu terytorialnego zobowiązanych zgodnie z ustawą o pomocy społecznej (te stanowią 50% przychodu Domu);
  

• ofiar i darowizn osób fizycznych i prawnych;
  

• darowizn i dotacji różnych organizacji społecznych i fundacji;
  

• dotacji kościelnych osób prawnych.
  

Dom może prowadzić działalność gospodarczą, która mieszkańcom stwarzałaby szanse aktywności w ramach terapii zajęciowej i przyniosłaby Domowi środki na pełniejsze zaspokojenie potrzeb, nie powodując dla nich warunków pogorszenia (par. 4 statutu). Obecnie Dom nie prowadzi działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Dom jako wyodrębniona kościelna jednostka organizacyjna może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych, jeśli środki uzyskane za pobyt mieszkańców przekazuje do Parafii?
   
2. Czy dochody Parafii, w postaci otrzymanych od Domu dochodów z jego działalności, są zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych z niegospodarczej działalności statutowej czy też z pozostałej działalności?
   
3. Czy dochody Parafii, w postaci otrzymanych od Domu dochodów z jego działalności mogą być wydatkowane na:



1. inwestycje, remonty i zakup środków trwałych dotyczących Domu,
   
2. pomoc w zapewnieniu wypoczynku dzieciom i młodzieży znajdującym się w potrzebie,
   
3. udzielanie pomocy osobom znajdującym w szczególnej potrzebie,
   
4. cele oświatowo- wychowawcze i kulturalne,
   
5. inwestycje sakralne w zakresie: rozbudowy, remontu kościoła, kaplic,
   i są zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych?



4. Czy Parafia przeznaczając środki na cele wymienione w pkt 3 zobowiązana jest do prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy podatkowe, ewidencji przychodów i wydatków i składania deklaracji CIT?
   

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź w zakresie pytania pierwszego. Wniosek w zakresie pozostałych pytań będzie przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Zdaniem Wnioskodawcy w myśl art. 12 ustawy z dnia 17 maja 1989 o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, zakłady charytatywno-opiekuńcze nie posiadające osobowości prawnej, działają w ramach kościelnych osób prawnych, które je powołały. Natomiast w myśl art. 38 ust. l ustawy, osoby prawne Kościoła mają prawo do prowadzenia działalności charytatywno-opiekuńczej. Wobec powyższego Dom nie posiada osobowości prawnej. Osobowość prawną posiada Parafia, która ten Dom powołała na podstawie ww. przepisów.

W konsekwencji należy uznać, że w stanie faktycznym dochody uzyskiwane przez Dom są zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. (Dz. U. z 2013., poz. 1169) o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej osobami prawnymi Kościoła są miedzy innymi parafie.

Z art. 12 tej ustawy wynika, że kościelne wydawnictwa, zakłady wytwórcze, usługowe i handlowe, zakłady charytatywno-opiekuńcze, szkoły i inne placówki oświatowo-wychowawcze, nieposiadające osobowości prawnej, działają w ramach kościelnych osób prawnych, które je powołały.

Art. 38 ust. 1 tej ustawy stanowi, że osoby prawne Kościoła mają prawo prowadzenia właściwej dla każdej z nich działalności charytatywno-opiekuńczej.

Zgodnie natomiast z a art. 55 ust. 8 ww. ustawy, kościelne jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 12, mogą być na wniosek kościelnej osoby prawnej uznane przez właściwą izbę skarbową za odrębne podmioty podatkowe, jeśli są organizacyjnie wyodrębnione.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika natomiast, że Parafia powołała do życia Dom Pomocy Społecznej na podstawie art. 38 ust. l ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej. Dom działa na podstawie przepisów ustawy o pomocy społecznej, rozporządzenia w sprawie domów pomocy społecznej oraz statutu. Celem Domu jest całodobowa pomoc społeczna z zakwaterowaniem dla osób w podeszłym wieku i somatycznie przewlekle chorych, działalność pielęgnacyjno-opiekuńcza. Dom należy do domów prowadzonych przez podmioty niepubliczne - podmiot prawa prywatnego - Kościół Katolicki, nie jest prowadzony na zlecenie organu jednostki samorządu terytorialnego.

Jak wynika z treści wniosku Dom jest wyodrębnioną jednostką wewnętrzną należącą do Parafii i przez nią prowadzoną, nie posiada osobowości prawnej.

Tymczasem zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 tej ustawy, przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności nie wynika zatem, żeby Dom, stanowiący wewnętrzną wyodrębnioną jednostkę Parafii, na podstawie art. 55 ust. 8 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, stanowił odrębny podmiot podatkowy podlegający na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisom tej ustawy.

W związku z powyższym mając na uwadze treść art. 1 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 8 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, to Parafia jako jednostka organizacyjna Kościoła posiadająca osobowość prawną, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W konsekwencji, o ile można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, w świetle którego Dom nie posiada osobowości prawnej, a posiada ją Parafia, która ten Dom powołała, to nie można zgodzić się z twierdzeniem, że dochody uzyskiwane przez Dom są zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych, bowiem dochody te stanowią integralną część dochodu Parafii.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje między innymi zwolnienia podmiotowe określone w art. 6 tej ustawy, który zawiera zamknięty katalog zwolnionych podmiotowo jednostek. Podmioty literalnie wymienione w tym zapisie nie rozliczają podatku dochodowego i nie składają deklaracji z tego tytułu. Podmioty te jednak są podatnikami w rozumieniu art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca zawarł z kolei katalog zwolnień przedmiotowo – podmiotowych, odnoszących się również do podatników tego podatku.

Skoro jednak Dom, będący wewnętrzną jednostką Wnioskodawcy, nie posiada osobowości prawnej oraz nie został wyodrębniony na podstawie art. 55 ust. 8 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, a w konsekwencji Dom nie może korzystać z jakichkolwiek zwolnień przewidzianych ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, a dochody uzyskiwane przez tą jednostkę stanowią integralną część dochodu Wnioskodawcy będącego podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Odpowiadając zatem na pytanie Wnioskodawcy stwierdzić należy, że Dom Pomocy Społecznej nie może korzystać z jakichkolwiek zwolnień przewidzianych ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy uznać należy wiec za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.