Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-542/14-4/AJ
z 7 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2014 r. (data wpływu 28 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 lipca 2014 r. (data wpływu 28 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych z tytułu zawarcia umowy ubezpieczenia – jest:

• prawidłowe, w odniesieniu do pytania w pkt 1),
• bezprzedmiotowe, w odniesieniu do pytania w pkt 2a), 2b) i 3).
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych z tytułu zawarcia umowy ubezpieczenia.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 16 lipca 2014 r. nr ILPB2/415-542/14-2/AJ, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 16 lipca 2014 r., skutecznie doręczono dnia 18 lipca 2014 r., natomiast w dniu 28 lipca 2014 r. (data nadania 25 lipca 2014 r.), do tut. Organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jako ubezpieczający ma zamiar zawrzeć umowę ubezpieczenia szkód powstałych w następstwie roszczeń związanych z zarządzaniem, nadzorowaniem i pełnieniem podobnych funkcji w spółce przez członków organów oraz inne osoby, które przejmują choćby część tych funkcji (tzw. umowa ubezpieczeniowa (...)). Celem omawianej umowy ubezpieczenia będzie udzielenie ubezpieczonym ochrony na wypadek ryzyka za popełnione szkody, zminimalizowanie potencjalnie negatywnych konsekwencji finansowych, wynikających z zaniechań lub błędnych decyzji. Rozeznanie rynku ubezpieczeniowego pokazuje, że suma ubezpieczenia w przypadku tego typu umów ubezpieczenia jest wspólna dla wszystkich ubezpieczonych. W ramach ww. sumy dla wyodrębnionych ryzyk (kosztów, szkód) z reguły stosuje się tzw. podlimity.

Ubezpieczonym w umowach ubezpieczenia (...) mogą być:

1. spółka,
2. osoby fizyczne, które pełnią określone funkcje w spółce, w tym zarządcze, nadzorcze,
3. współmałżonek, konkubent lub inna podobna osoba (np. partner życiowy), spadkobiercy, przedstawiciele prawni lub cesjonariusze osoby ubezpieczonej.
   
   

Ochrona spółki obejmować może m.in. szkodę spółki wynikającą z roszczenia przeciwko spółce z tytułu dowolnych papierów wartościowych reprezentujących dług lub udział w spółce, w rezultacie zaniedbań popełnionych przez spółkę (np. w zakresie kupna lub sprzedaży oraz składania i pozyskiwania ofert kupna lub sprzedaży papierów wartościowych).

Nadto Ubezpieczyciel może pokrywać wszelkie kwoty, które spółka jest zobowiązana, np. z mocy prawa do wypłaty w celu pokrycia szkody osoby ubezpieczonej.

Umowa ubezpieczenia zapewnia również refundację kosztów zdarzenia kryzysowego spółki, tj. nieprzewidzianego (także niezależnego od zachowania ubezpieczonych) zdarzenia, takiego jak:

• nagła nieoczekiwana śmierć lub niepełnosprawność członka zarządu lub członka rady nadzorczej spółki,
• jakakolwiek groźba, próba lub rzeczywiste nieuprawnione wtargnięcie do systemu komputerowego spółki,
• naruszenie poufności danych przez niezależnego outsourcera procesów biznesowych,
• oskarżenia karne dotyczące prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu,
• utrata praw własności intelektualnej uprzednio nabytych zgodnie z prawem przez spółkę,
• śmierć lub odniesienie obrażeń cielesnych (lub trauma emocjonalna związana z byciem świadkiem śmierci lub obrażeń cielesnych) doświadczone przez dyrektorów, pracowników lub klientów na terenie pomieszczeń spółki,
• zniszczenie pomieszczeń spółki lub innych aktywów obrotowych, spowodowanych przez wyciek ropy, katastrofalny pożar, zawalenie budynku (inne niż wyrządzone przez trzęsienie ziemi, wiatr lub inne zdarzenie naturalne), które może spowodować nagły znaczący spadek przychodów spółki, w wyniku braku odpowiedniego zarządzania będącego następstwem tego zdarzenia.
  
  

Analiza produktów ubezpieczeniowych wskazuje, że zakres ochrony umowy ubezpieczenia (...) odnosić się może również do szkód poniesionych przez spółkę z braku odpowiedzialności członka zarządu lub innej osoby pełniącej ubezpieczoną funkcję w spółce. Dotyczy to, np. śmierci lub niepełnosprawności członka zarządu, szkody w majątku spółki spowodowane siłą wyższą lub działaniem osób trzecich, za których spółka nie odpowiada. Tak samo ubezpieczyciel pokryje szkody spółki (a nie osoby fizycznej) korzystania z usług prawnika, w szczególności w celu sporządzenia oświadczenia lub raportu oraz przygotowania się do oraz uczestnictwa w określonym postępowaniu kontrolnym, inspekcyjnym itp. prowadzonym przez uprawnione organy publiczne (koszty zarządzania krytycznym zdarzeniem regulacyjnym). W tym zakresie umowa ubezpieczeniowa pokrywa interes majątkowy samej spółki (art. 821 K.c.).

Skoro istnieć będzie przedmiot ubezpieczenia stanowiący interes spółki, zasadnie spółka zobowiązana będzie uiścić należną za tę ochronę składkę. Kwota składki ustalona umową ubezpieczenia będzie wobec tego w pewnej mierze przeznaczona na pokrycie ryzyka (interesu) samej spółki; w tym zakresie składka ta nie będzie mogła zostać przypisana żadnej osobie fizycznej.

Ochrona osoby fizycznej obejmować będzie kwoty, do których zapłaty Ubezpieczony będzie prawnie zobowiązany w związku z podniesionym przeciwko niemu roszczeniem w związku z pełnieniem funkcji zarządczych, nadzorczych itp. w spółce.

Osoba ubezpieczona umową oznaczać będzie dowolną osobę fizyczną, która była, jest lub podczas okresu ubezpieczenia zostanie:

1. członkiem zarządu, członkiem rady nadzorczej, członkiem komisji rewizyjnej lub prokurentem bądź osobą fizyczną zajmującą inne stanowisko, które w myśl mających zastosowanie przepisów prawa obcego państwa określone jest jako równorzędne do stanowiska członka zarządu, członka rady nadzorczej, członka komisji rewizyjnej lub prokurenta;
   
2. pracownikiem
   
   1. pełniącym funkcję zarządczą lub nadzorczą w spółce;
      
   2. w związku z roszczeniem zarzucającym naruszenie praw pracowniczych; lub
      
   3. wskazanym jako współpozwany wraz z którąkolwiek z osób wskazanych w punkcie 1 w związku z roszczeniem zarzucającym pracownikowi spółki uczestnictwo lub pomoc w popełnieniu nieprawidłowego działania;
3. osobą odpowiedzialną za księgi rachunkowe spółki lecz wyłącznie w czasie kiedy i tak długo, jak taka osoba ubezpieczona działa dla i w imieniu spółki w ramach określonych powyżej.
   
   

Odnośnie ubezpieczonych współmałżonka, konkubenta lub podobną osobę (np. partnera życiowego), spadkobiercę, przedstawiciela prawnego lub cesjonariusza osoby ubezpieczonej ubezpieczyciel zapłaci szkodę poniesioną przez tych ubezpieczonych powstałą w związku z zachowaniem innej osoby ubezpieczonej.

Analiza rynku ubezpieczeniowego wskazuje, że termin Osoba Ubezpieczona (w ramach umów (...)) nie obejmuje zewnętrznych audytorów, zarządcy przymusowego, tymczasowego nadzorcy sądowego, syndyka, zarządcy, nadzorcy sądowego, jak również wszelkich likwidatorów spółki wyznaczonych przez sąd.

Osoby ubezpieczone – w przypadku zawarcia umowy ubezpieczenia (...) wskazane będą w umowie bezimiennie. Ubezpieczenie obejmować będzie otwarty krąg osób. Status ubezpieczonego uzyskiwać się będzie w zależności od spełnienia określonych przesłanek, które nie są zdarzeniem pewnym. Skład organów spółki, a także osób pełniących funkcje zarządcze, kontrolne itp. co do zasady ulega zmianie.

Z uwagi na zakres potencjalnie ubezpieczonych osób jest pewnym, że w trakcie trwania umowy dojdzie do zmian w składzie ubezpieczonych. Tak więc pewnym jest, że w chwili zapłaty składki krąg ubezpieczonych będzie inny niż w trakcie trwania umowy ubezpieczenia.

Zdarzeniem pewnym jest także i to, że tylko spółka od początku do końca trwania umowy ubezpieczenia będzie posiadała status ubezpieczonego. Rozeznanie rynku ubezpieczeniowego wskazuje, że wysokość składki nie będzie uzależniona od liczby ubezpieczonych. Składa będzie stała, ryczałtowa przez okres ubezpieczenia. Zależy od kondycji i innych elementów tyczących się spółki.

Bez wpływu na wysokość należnej składki pozostaje objęcie oraz wyłączenie konkretnej osoby fizycznej z ubezpieczenia. Zgodnie z umową spółki zarząd może być jednoosobowy lub wieloosobowy. Liczbę członków Zarządu oraz podział funkcji pomiędzy nimi określa Rada Nadzorcza. Każdy z członków Zarządu może być odwołany lub zawieszony w czynnościach. Na dzień składania wniosku o interpretację Zarząd jest jednoosobowy.

Zgodnie z umową spółki Rada Nadzorcza może składać się od 5 do 8 członków, wybranych uchwałą Walnego Zgromadzenia, na pięcioletnią kadencję. Na dzień składania wniosku o interpretację Rada Nadzorcza składa się z 6 członków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jakie skutki podatkowe na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wywoływać będzie zawarcie bezimiennej umowy ubezpieczenia w zakresie ww. podanych ryzyk, w sytuacji gdy składka będzie zapłacona przez spółkę jednorazowo przy zawarciu umowy ubezpieczenia, w tym:

1. czy składka opłacona przez spółkę z tytułu zawarcia ww. ubezpieczenia stanowić będzie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wszystkich osób, które uzyskały status osoby ubezpieczonej, bez względu na to czy miały status osoby ubezpieczonej w dacie zapłaty składki czy uzyskały ten status w późniejszym okresie,
   
2. jeżeli składka będzie stanowić ww. przychód, to w jakiej dacie następuje przychód:
   
   1. osoby, która była ubezpieczona w dacie zapłaty składki,
      
   2. osoby, która uzyskała status ubezpieczonej po dacie zapłaty składki,
3. czy w przypadku gdy ww. składka nie będzie stanowić przychodu w dacie jej zapłacenia, to czy w momencie wypłacenia ewentualnego odszkodowania na podstawie ww. polisy będzie stanowić przychód osoby która spowodowała szkodę?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania w pkt 1) – zapłacona składka ubezpieczeniowa z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia nie będzie stanowić przychodu dla osoby fizycznej objętej ubezpieczeniem, w świetle art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy tak sformułowanym kręgu ubezpieczanych będzie w istocie niemożliwa, i to nie tylko w chwili zawarcia umowy ubezpieczenia (co jest oczywiste), ale także na koniec trwania umowy. Tym samym, nie będzie możliwym zidentyfikowanie na dzień zapłacenia składki kręgu osób objętych ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej. O ile skład organów spółki byłby możliwy do ustalenia w dniu zapłacenia składki, to objęcie ubezpieczeniem także potencjalnej grupy pracowników i innych osób (np. partnerów życiowych członka zarządu) tyczyłoby się ubezpieczenia osób nieidentyfikowalnych na dzień zapłaty składki.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania w pkt 2a) – dzień zapłaty składki będzie miarodajny do ustalenia kręgu osób opodatkowanych jak i momentu powstania przychodu tych osób. W sytuacji jednak, gdy po zapłaceniu składki nowe osoby uzyskają status ubezpieczonych, składka nie może być przypisana wyłącznie tym osobom, które były ubezpieczone w dniu jej zapłaty. W efekcie żadna ubezpieczona osoba nie uzyska z tego tytułu przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania w pkt 2b) – skoro na moment zapłaty składki nie będzie można jej przypisać konkretnej osobie, to i w momencie wypłacenia ewentualnego odszkodowania nie powstanie przychód wobec osoby, która spowodowała szkodę.

Obliczenie wartości składki przypadającej na jednego ubezpieczonego nie będzie możliwe także z tego powodu, że umowa ubezpieczenia ustala składkę ryczałtową na wszystkich ubezpieczonych (a nie każdego ubezpieczonego). Składka nie będzie efektem sumowania składek wszystkich ubezpieczonych; będzie efektem ryzyka jakie niesie spółka jako taka.

Składa zapłacona przez spółkę, jeśli już zgodzić się co do tego, że co do zasady winna stanowić przychód podatkowy, to aby rzeczywiście stanowiła przychód podatkowy podatnika, musi być przypisana w określonej kwocie do każdej osoby. Jest to oczywiste, jeśli trzymać się zasady, że każdy kto jest ubezpieczony odnosi korzyści (przysporzenia), a więc niniejszym partycypuje w pewnej części składki.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania w pkt 3) – powyższe oznacza, że istnieje co prawda potencjalna podstawa opodatkowania wynikająca z powszechności obowiązku podatkowego, ale w opisanej sytuacji z powodu braku możliwości zidentyfikowania kręgu ubezpieczonych, nie ma możliwości przypisania konkretnego przychodu osobie ubezpieczonej. Z tej przyczyny odpada możliwość opodatkowania tej osoby. Spółka jako ubezpieczający, ale także jako ubezpieczony, nie jest w stanie zastosować żadnej ewidencji osób ubezpieczonych. O ile ewidencjonowanie, choć niezwykle trudne, być może byłoby możliwe w stosunku do pracowników spółki, o tyle nie sposób ewidencjonować i to tylko za okres, w jakim są ubezpieczonymi: współmałżonka, konkubenta lub innej podobnej osoby (np. partnera życiowego), spadkobiercę, przedstawiciela prawnego lub cesjonariusza osoby ubezpieczonej.

Ubezpieczający nie wie i oczywistym jest, że nie może wiedzieć (chociażby z powodu ochrony dóbr osobistych tych osób), jakie osoby pozostają w ww. relacjach prawnych (a czasem tylko faktycznych, jak „partner życiowy”) z ubezpieczoną osobą.

Przedmiotowa umowa ubezpieczenia będzie umową na cudzy rachunek, ale także nie całkowicie. Istnieć bowiem będzie sfera bezpośrednich własnych interesów majątkowych spółki i będących przedmiotem ochrony zgodnie z art. 821 K.c. Część składki odnosić się będzie więc do własnego sensu stricte ryzyka spółki. W zakresie zaś, w jakim będzie to umowa na cudzy rachunek, osoby ubezpieczone nie będą zobowiązane do uiszczenia składki na rzecz ubezpieczyciela, ponieważ obowiązek taki spoczywa tylko i wyłącznie na spółce jako ubezpieczającym.

Skoro ubezpieczeni nie będą obowiązani do uiszczenia składki, to tym samym nie będzie stanowić ona przychodu, który otrzymał członek organu spółki lub inna osoba objęta polisą.

Z podanych przyczyn składka ubezpieczeniowa nie będzie – zdaniem Wnioskodawcy – stanowić przychodu osoby ubezpieczonej podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe, w odniesieniu do pytania w pkt 1),
• bezprzedmiotowe, w odniesieniu do pytania w pkt 2a), 2b) i 3).
  
  

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle powyższego, podatkiem dochodowym nie są objęte wyłącznie dochody wymienione w art. 21, 52, 52a i 52c ww. ustawy oraz dochody, od których zaniechano poboru podatku. Zatem, wszelkie dochody podatnika niewymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych oraz te dochody, od których nie zaniechano poboru podatku, podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednocześnie, stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Źródłami przychodów są m.in.:

• stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy);
• działalność wykonywana osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy);
• inne źródła (art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy).
  
  

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne − to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu − przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Jak wynika z treści art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z kolei z przepisu art. 20 ust. 1 ww. ustawy wynika, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Do kategorii przychodów określonych w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy zalicza się wszystkie te przychody, które nie zostały enumeratywnie wymienione jako źródła przychodów określone w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 powołanej ustawy.

Na podstawie art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121), przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Stosownie do art. 808 § 1 Kodeksu cywilnego, ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek. Ubezpieczony może nie być imiennie wskazany w umowie, chyba że jest to konieczne do określenia przedmiotu ubezpieczenia. Jednocześnie zgodnie z § 2 ww. artykułu, roszczenie o zapłatę składki przysługuje ubezpieczycielowi wyłącznie przeciwko ubezpieczającemu. Zarzut mający wpływ na odpowiedzialność ubezpieczyciela może on podnieść również przeciwko ubezpieczonemu.

Celem umowy ubezpieczenia jest więc udzielenie ubezpieczonemu ochrony na wypadek określonego w umowie ryzyka, w zamian za zapłatę składki. Funkcja ochronna jest istotą każdej umowy ubezpieczenia. W konsekwencji, opłacenie składki przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Świadczenie nieodpłatne stanowi bowiem w tym przypadku ochrona ubezpieczeniowa na wypadek zaistnienia zdarzenia określonego w umowie ubezpieczenia.

Jednakże, z brzmienia przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że opodatkowaniu może podlegać tylko przychód ze świadczeń nieodpłatnych faktycznie otrzymanych. Ustalenie przychodu z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia wymaga wskazania osoby będącej beneficjentem świadczenia.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że osoby ubezpieczone – w przypadku zawarcia umowy ubezpieczenia (...) wskazane będą w umowie bezimiennie. Ubezpieczenie obejmować będzie otwarty krąg osób. Status ubezpieczonego uzyskiwać się będzie w zależności od spełnienia określonych przesłanek, które nie są zdarzeniem pewnym. Skład organów spółki, a także osób pełniących funkcje zarządcze, kontrolne itp. co do zasady ulega zmianie. Pewnym jest, że w chwili zapłaty składki krąg ubezpieczonych będzie inny niż w trakcie trwania umowy ubezpieczenia oraz to, że tylko spółka od początku do końca trwania umowy ubezpieczenia będzie posiadała status ubezpieczonego. Bez wpływu na wysokość należnej składki pozostaje objęcie oraz wyłączenie konkretnej osoby fizycznej z ubezpieczenia.

W świetle opisu zdarzenia przyszłego zaprezentowanego we wniosku uznać należy, że ubezpieczonym będzie nieograniczony krąg osób. Tym samym, w tejże sytuacji, nie będzie możliwym zidentyfikowanie kręgu osób objętych ubezpieczeniem. Objęcie ubezpieczeniem grupy osób, niemożliwej do zidentyfikowania, stanowi natomiast okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie.

Powyższe oznacza, że zapłacona składka ubezpieczeniowa, z tytułu zawartej przez Wnioskodawcę umowy ubezpieczenia nie stanowi dla osób objętych ochroną ubezpieczeniową przychodu – w rozumieniu przypisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podlegającego opodatkowaniu tym podatkiem.

W konsekwencji, nie powoduje to powstania po stronie Spółki obowiązków płatnika z rzeczonego tytułu.

Z uwagi na fakt, że stanowisko Wnioskodawcy, odnoszące się do pytania w pkt 1) uznane zostało za prawidłowe, odpowiedź na kwestie poruszone w punkcie 2a), 2b) i 3) stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.