2014.08.26 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-414/14-4/UNR
z 26 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2014 r. (data wpływu 5 czerwca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 sierpnia 2014 r. (data wpływu 18 sierpnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku VAT z faktur dokumentujących zakup samochodu osobowego oraz paliwa i części – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku VAT z faktur dokumentujących zakup samochodu osobowego oraz paliwa i części

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 sierpnia 2014 r. w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.(ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

Miejski Zakład Komunikacji jest Spółką prawa handlowego, której jedynym właścicielem jest Miasto. Wnioskodawca jest Spółką transportową trudniącą się głównie przewozem osób, a także wykonuje usługi takie jak: mycie samochodów, wynajem autobusów i innych pojazdów samochodowych, reklamy na autobusach, sprzedaż paliwa oraz naprawy samochodów. Dnia 21.05.2014 r. Wnioskodawca zakupił fabrycznie nowy samochód osobowy SKODA. Dnia 28.05.2014 r. Wnioskodawca złożył do Urzędu Skarbowego informację VAT-26 o wykorzystaniu ww. samochodu wyłącznie do działalności gospodarczej. Po zakupie i załatwieniu wszelkich formalności koniecznych do eksploatacji samochodu SKODA Spółka zawarła umowę z Miastem na wynajem ww. auta do 31.12.2014 r. Umowa ta będzie kontynuowana w latach następnych. W czasie obowiązywania umowy najemca będzie płacił czynsz miesięcznie zgodnie z wystawianymi przez Spółkę fakturami VAT oraz poniesie wszystkie koszty związane z bieżącą eksploatacją, a także dokona we własnym zakresie bieżących napraw i przeglądów przedmiotu najmu. Przez okres obowiązywania umowy MZK prowadzi uproszczoną ewidencję przebiegu pojazdu zgodnie z informacją zawartą w broszurze opublikowanej przez Ministerstwo Finansów „Nowe zasady odliczania podatku VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi” z dnia 01.04.2014 r. Po zakończeniu umowy najmu Spółka wykorzysta samochód jedynie w prowadzeniu działalności gospodarczej.

W piśmie z dnia 13 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Oddanie w odpłatne użytkowanie samochodów osobowych stanowi przedmiot działalności Wnioskodawcy (KRS: …. Dział 3, Rubryka 1- przedmiot działalności pkt 7 „77.11 .Z Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek”). Faktura dokumentująca nabycie fabrycznie nowego samochodu osobowego SKODA została wystawiona na Miejski Zakład Komunikacji. Faktury dokumentujące wydatki na zakup części i paliwa w okresie trwania umowy najmu są wystawiane na najemcę (paragraf 5 umowy najmu), natomiast po okresie najmu wystawiane będą na Wnioskodawcę. W okresie najmu o zakupie paliwa decyduje Najemca, po zakończeniu umowy Wnioskodawca. Koszt zużycia paliwa nie jest wkalkulowany w cenę wynajmu pojazdu.

Na postawione w wezwaniu pytania o treści: „Należy wskazać, czy z posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów obiektywnie wynika, że pojazd ten jest wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej i wykluczone jest wykorzystanie tego pojazdu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą? W przypadku udzielenia pozytywnej odpowiedzi na ww. pytanie, należy wskazać z jakiej dokumentacji wynika, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej? Czy będzie wynikało to np. z regulaminów, umów, zarządzeń, innych dokumentów – należy wskazać z jakich dokumentów”, Wnioskodawca udzielił następującej odpowiedzi: „Wnioskodawca wykorzystuje ww. samochód wyłącznie w działalności gospodarczej (umowa najmu), w okresie najmu prowadzi miesięczną ewidencję przebiegu pojazdu na podstawie informacji uzyskanych od Najemcy, wykluczone jest zatem wykorzystanie samochodu do celów prywatnych”.

W odpowiedzi na pytanie „Czy Zainteresowany ustalił reguły wykluczające wykorzystanie samochodów do celów prywatnych? Jeśli tak, to należy wskazać jakie to są reguły i jakie zostały podjęte działania zabezpieczające ich wykonanie?”, Wnioskodawca wskazał, że umowa najmu określa cel wykorzystania samochodu wyłącznie do celów służbowych, ponadto Wynajmujący posiada regulamin wykorzystania pojazdów o dopuszczalnej masie poniżej 3,5 tony (osobowych), który określa sposób użytkowania tych pojazdów i jednocześnie wyklucza ich użytkowanie do celów prywatnych.

W odpowiedzi na pytanie „Należy wskazać w jaki sposób Wnioskodawca kontroluje/będzie kontrolował, czy przedmiotowy pojazd jest/będzie wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej?”, Wnioskodawca wskazał, że po zakończeniu okresu rozliczeniowego otrzymuje od najemcy ewidencję przebiegu pojazdu z danego okresu, na podstawie której można stwierdzić wykorzystanie wynajmowanego samochodu tylko w działalności gospodarczej.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że po zakończeniu okresu najmu pojazd wykorzystany będzie wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Uproszczona ewidencja przebiegu pojazdu w okresie trwania umowy najmu dotyczy przejazdów wykonanych przez najemcę. W okresie trwania najmu pojazd wykorzystywany jest tylko do podróży służbowych najemcy. Wnioskodawca po zakończeniu najmu celem udokumentowania właściwego wykorzystania pojazdu (wyłącznie do działalności gospodarczej) zobligowany jest do prowadzenia ewidencji - przebiegu pojazdu, zawierającej wszystkie elementy, o których mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. W karcie pojazdu i dowodzie rejestracyjnym określona dopuszczalna masa całkowita pojazdu wynosi 2071 kg, dopuszczalna ładowność-638 kg, a liczba miejsc-5. Opłata za wynajem samochodu Skoda stanowi dla Wnioskodawcy realne wynagrodzenie odpowiadające cenom rynkowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca może odliczyć 100% należnego podatku VAT z faktury zakupu samochodu osobowego SKODA oraz z faktur za paliwo i części?

Zdaniem Wnioskodawcy: należny podatek VAT od faktury zakupu samochodu osobowego SKODA oraz z faktur za paliwo i części Spółka może odliczyć w 100% i tak też uwzględniła w rejestrach VAT, a następnie w deklaracji VAT-7 za maj 2014 r., ponieważ Spółka zastosowała art. 86 a ust. 3 ustawy o VAT z dnia 11 marca 2004 r. stan prawny na 2014.04.01., który według Wnioskodawcy pozwala na pełne odliczenie VAT od samochodów osobowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Na podstawie art. 86a ust. 5, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

przeznaczonych wyłącznie do:
1. odprzedaży,
2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

− jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

w odniesieniu do których:
1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W powołanych wyżej przepisach art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja oznacza, że w sytuacji, gdy znajdzie zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w art. 86a ust. 1, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego (w 50%). Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajdzie zastosowania (vide: art. 86a ust. 3 ustawy), wówczas znajdą zastosowanie ogólne uregulowania zawarte w art. 86 ww. ustawy.

Ww. przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków, m.in. zakupu paliw do napędu, czy też innych wydatków esksploatacyjnych dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku „mieszanego”, tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

W myśl art. 86a ust. 6 ustawy o VAT ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy o VAT).

Jednocześnie należy zauważyć, że stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

samochodów osobowych;
innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
1. 1 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
2. 2 – dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
3. 3 lub więcej – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, przedmiotem działalności Zainteresowanego jest m.in. oddanie w odpłatne użytkowanie samochodów osobowych. Wnioskodawca w dniu 21.05.2014 r. zakupił fabrycznie nowy samochód osobowy SKODA. Dnia 28.05.2014 r. Wnioskodawca złożył do Urzędu Skarbowego informację VAT-26 o wykorzystaniu ww. samochodu wyłącznie do działalności gospodarczej. Po zakupie i załatwieniu wszelkich formalności koniecznych do eksploatacji samochodu SKODA Zainteresowany zawarł umowę z Miastem na wynajem ww. auta do 31.12.2014 r. Umowa ta będzie kontynuowana w latach następnych. W czasie obowiązywania umowy najemca będzie płacił czynsz miesięcznie zgodnie z wystawianymi przez Wnioskodawcę fakturami VAT oraz poniesie wszystkie koszty związane z bieżącą eksploatacją, a także dokona we własnym zakresie bieżących napraw i przeglądów przedmiotu najmu. Po zakończeniu umowy najmu Wnioskodawca wykorzysta samochód jedynie w prowadzeniu działalności gospodarczej. Faktura dokumentująca nabycie przedmiotowego samochodu została wystawiona na Wnioskodawcę. Faktury dokumentujące wydatki na zakup części i paliwa w okresie trwania umowy najmu są wystawiane na najemcę, natomiast po okresie najmu wystawiane będą na Wnioskodawcę. W okresie najmu o zakupie paliwa decyduje Najemca, po zakończeniu umowy Wnioskodawca. Koszt zużycia paliwa nie jest wkalkulowany w cenę wynajmu pojazdu. Wnioskodawca wykorzystuje ww. samochód wyłącznie w działalności gospodarczej (umowa najmu), w okresie najmu prowadzi miesięczną ewidencję przebiegu pojazdu na podstawie informacji uzyskanych od najemcy. Umowa najmu określa cel wykorzystania samochodu wyłącznie do celów służbowych, ponadto Wynajmujący posiada regulamin wykorzystania pojazdów o dopuszczalnej masie poniżej 3,5 tony (osobowych), który określa sposób użytkowania tych pojazdów i jednocześnie wyklucza ich użytkowanie do celów prywatnych. Po zakończeniu okresu rozliczeniowego Wnioskodawca otrzymuje od najemcy ewidencję przebiegu pojazdu z danego okresu, na podstawie której można stwierdzić wykorzystanie wynajmowanego samochodu tylko w działalności gospodarczej. Po zakończeniu okresu najmu pojazd wykorzystany będzie wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Uproszczona ewidencja przebiegu pojazdu w okresie trwania umowy najmu dotyczy przejazdów wykonanych przez najemcę. W okresie trwania najmu pojazd wykorzystywany jest tylko do podróży służbowych najemcy. Wnioskodawca po zakończeniu najmu celem udokumentowania właściwego wykorzystania pojazdu (wyłącznie do działalności gospodarczej) zobligowany jest do prowadzenia ewidencji - przebiegu pojazdu.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie kluczową rolę odgrywa przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją lub ich używaniem (części, paliwo) w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Dla celów pełnego odliczania VAT – fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Mając na uwadze powołane wyżej regulacje prawne oraz przedstawiony opis stanu faktycznego, wskazać należy, że Wnioskodawca nie uprawdopodobnił, że z posiadanych przez Niego dokumentów obiektywnie wynika, że zakupiony pojazd jest wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej i wykluczone jest wykorzystanie tego pojazdu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Wnioskodawca jako dokumentację wskazującą na wykorzystanie samochodu wyłącznie do działalności wymienił jedynie zawartą umowę najmu, natomiast nie wskazał z jakiej dokumentacji wynika, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej po zakończeniu umowy najmu, nie wskazał również czy ustalił reguły wykluczające wykorzystanie samochodu do celów prywatnych oraz jakie zostały podjęte działania zabezpieczające ich wykonanie. Ponadto, Zainteresowany nie wskazał w jaki sposób kontroluje/będzie kontrolował, czy przedmiotowy pojazd jest/będzie wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej. Pomimo, iż Wnioskodawca wskazał, że posiada regulamin wykorzystania pojazdów o dopuszczalnej masie poniżej 3,5 tony, to jednak nie wskazał konkretnych postanowień zawartych w regulaminie korzystania z pojazdu wykluczających użycie samochodu osobowego do celów prywatnych. Ponadto, Wnioskodawca nie wskazał jakie reguły oraz jakie zabezpieczenia wprowadzi w celu wyeliminowania użytku prywatnego, natomiast sam fakt zawarcia umowy najmu na zakupiony samochód osobowy nie wypełnia warunku obiektywnego wykluczenia użycia samochodu do celów prywatnych. Zatem, na tle przedstawionego opisu sprawy nie można obiektywne wykluczyć użytku samochodu osobowego co celów mieszanych. W przedmiotowej sprawie, nie zostanie wypełniony aspekt obiektywny dotyczący niezaistnienia potencjalnych możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności przedsiębiorstwa i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na orzeczenie TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Należy zatem stwierdzić, że opisane przez Wnioskodawcę procedury, nie wykluczają potencjalnego użycia przedmiotowego samochodu osobowego do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zatem, w przedmiotowej sprawie, nie zostanie wypełniony aspekt obiektywny dotyczący niezaistnienia potencjalnych możliwości użytku samochodu osobowego do celów prywatnych, co powoduje, że nie można uznać, że pojazd ten będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. Natomiast, okoliczność, że Wnioskodawca zawarł umowę najmu na zakupiony samochód osobowy nie jest decydująca do uznania, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT i tym samym nie daje prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnym zakresie. Ponadto, zauważyć należy, iż fakt że Wnioskodawca złożył deklarację VAT-26 oraz będzie prowadził dla tego samochodu ewidencję przebiegu pojazdu również nie przesądza o faktycznym wykorzystaniu samochodu wyłącznie do działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie zostanie wypełniony aspekt obiektywny dotyczący niezaistnienia potencjalnych możliwości użytku samochodu osobowego do celów prywatnych, co powoduje, że nie można uznać, że pojazd ten będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. W konsekwencji powyższego Wnioskodawcy, na podstawie art. 86a ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy, przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia przedmiotowego samochodu osobowego. Natomiast, z tytułu zakupu paliwa do napędu przedmiotowego samochodu osobowego Wnioskodawcy do 30 czerwca 2015 r., zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy nowelizującej, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT.

W kwestii natomiast prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem części związanych z eksploatacją lub używaniem przedmiotowego samochodu należy wskazać, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 106e ust. 1 pkt 3, 4 i 5 ustawy faktura powinna zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

numer, za pomocą którego nabywca towarów i usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

Zatem, zgodnie z brzmieniem powołanych przepisów, konieczne jest, aby faktury, jako dokumenty potwierdzające rzeczywiste transakcje gospodarcze, zawierały nazwy określające strony transakcji, ich adresy, a także numery identyfikacji podatkowej.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że faktura jest dokumentem potwierdzającym wykonanie pewnej usługi lub dostawy towaru, uprawniającym (po spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów prawa) podmiot, dla którego jest wystawiona (nabywcę) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedmiotowej sprawie, w okresie wynajmu samochodu osobowego, zakupu części będzie dokonywał Najemca oraz faktury dokumentujące zakup części będą wystawiane na Najemcę. Wnioskodawca wskazał, Najemca poniesie wszystkie koszty związane z bieżącą eksploatacją, a także dokona we własnym zakresie bieżących napraw i przeglądów przedmiotu najmu.

Jak już wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W sytuacji zatem, gdy Wnioskodawca nie dokona nabycia części związanych z eksploatacją lub używaniem przedmiotowego samochodu udokumentowanych fakturami, nie może być mowy o możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tych faktur.

Wskazać należy, iż w okresie gdy przedmiotowy samochód będzie oddany w odpłatne użytkowanie i Najemca samochodu będzie dokonywać zakupu części do wynajmowanego samochodu, decydując o ilości, jakości i czasie zakupu, wówczas to Najemca będzie dysponować przedmiotowymi częściami jak właściciel (będzie nabywcą towaru).

Podsumowując powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie części do samochodu osobowego w okresie, gdy przedmiotowy samochód będzie przedmiotem wynajmu, albowiem Wnioskodawca nie będzie nabywcą przedmiotowych części oraz faktury zakupu tych części nie będą wystawione na Wnioskodawcę.

Natomiast w sytuacji, gdy poza okresem najmu Wnioskodawca będzie nabywał części związane z eksploatacją lub używaniem samochodu osobowego i faktury wystawiane będą na Wnioskodawcę, wówczas, na podstawie art. 86a ust. 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy, Wnioskodawcy będzie przysługiwało ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia tych części do przedmiotowego samochodu, ponieważ – jak wskazał Zainteresowany – po zakończeniu okresu najmu pojazd wykorzystywany będzie wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin