Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-300/14-2/LK
z 27 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2014 r. (data wpływu 2 kwietnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia nabycia usług konferencji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia nabycia usług konferencji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

O. SA (O. lub Spółka) jest międzynarodowym koncernem zajmującym przerobem ropy naftowej na benzyny bezołowiowe, olej napędowy, olej opałowy, paliwo lotnicze, tworzywa sztuczne i wyroby petrochemiczne. Prowadzi również lądowe i morskie poszukiwania ropy naftowej i gazu ziemnego na terenie całego kraju.

W celu lepszej realizacji strategii firmy, O. wysyła swoich pracowników na szkolenia podnoszące ich kwalifikacje dla lepszej realizacji postawionych przed nimi zadań. Zdarzają się również wyjazdy pracowników na konferencje/seminaria zagraniczne.

W dniach 6, 7, 8, 9 maja 2014 r. w Lizbonie odbędzie się otwarta konferencja branżowa na temat światowego rynku paliw płynnych. Będzie związana z produkcją, dystrybucją oraz perspektywą dalszego rozwoju światowego rynku paliw ze szczególnym uwzględnieniem specyfiki warunków panujących w regionie Europy Środkowej. Konferencja jest ogólnodostępna i może w niej wziąć udział każdy zainteresowany powyższym tematem, po uiszczeniu wymaganej opłaty.

O. planuje wysłać na przedmiotową konferencję 5 pracowników. Z informacji uzyskanych od organizatora wynika, że wynagrodzenie za usługę zostanie powiększone o 23 procentowy portugalski podatek od wartości dodanej, co zostanie uwidocznione na wystawionej fakturze. Opłata uiszczana jest za wstęp na konferencję, na co składają się w szczególności prezentacje, wykłady, omawianie konkretnych zagadnień „case studys” i wzajemne dyskusje między uczestnikami. Opłata nie obejmuje zakwaterowania w hotelu, ani dojazdu na konferencję, które to koszty są ponoszone przez Spółkę.

Natomiast często pojawiają się również oferty zagranicznych usług szkoleniowo – edukacyjnych, gdzie organizator oprócz części merytorycznej oferuje również usługi dodatkowe, czyli np. transport i zakwaterowanie. Płatność za cały „zestaw” usług uiszczana jest na rzecz organizatora, który na tę okoliczność wystawi odpowiednią fakturę.

W związku z powyższym Spółka chciałaby ustalić następującą kwestię.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy miejscem świadczenia opisanej powyżej usługi będzie terytoriom Portugalii zgodnie z art. 28g ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług [Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn zm.] w związku, z czym Spółka nie będzie miała obowiązku rozpoznawania importu usługi w Polsce? Jeżeli natomiast opłata uiszczana organizatorowi, będzie zawierała oprócz usługi wstępu na imprezę również transport i zakwaterowanie, to wówczas w odniesieniu do takiego zestawu usług wystąpi import usług w Polsce na podstawie art. 28b ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, płatność za uczestnictwo w szkoleniu należy potraktować, jako opłatę za usługę wstępu na wydarzenie naukowe i edukacyjne, w rozumieniu art. 28g ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług [Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.] (dalej: ustawa o VAT). Wnosząc opłatę za swoich pracowników Spółka wykupuje prawo wstępu na konferencję w związku, z czym miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają, czyli w tym przypadku w Portugalii.

Podobny wniosek płynie również z analizy art. 53 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, z którego wynika, że wstęp na imprezę naukową bądź kulturalną jest opodatkowany w miejscu ich faktycznego świadczenia.

Natomiast art. 32 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej definiuje „usługi wstępu” odnosząc je w szczególności do przyznania prawa wstępu na imprezy takie jak spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne, a także przyznanie prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody oraz przyznanie prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria. Zakup usługi wstępu na konferencje czy seminaria (zakup biletu wstępu) nie oznacza, że celem jest wstęp sam w sobie, ale oznacza chęć uczestniczenia w danym wydarzeniu naukowym czy edukacyjnym.

Posiłkując się dodatkowo słownikową definicją słowa wstęp «możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś» [www.sjp.pwn.pl ], należy stwierdzić, że przedmiotowa konferencja spełnia kryteria art. 28g ust. 1 ustawy o VAT, co do miejsca świadczenia usługi.

Zdaniem Spółki opłata jest uiszczana wyłącznie za wstęp na konferencję o charakterze edukacyjno-naukowym. Cena obejmuje wyłącznie część merytoryczną konferencji, natomiast nie pokrywa ani transportu ani zakwaterowania. Ponadto, stwierdzenie użyte w art. 28g ust. 1 „wstęp na imprezy naukowe, edukacyjne zdaniem Spółki należy rozumieć w sposób, jaki został zaprezentowany przez Ministra Finansów w wydanej interpretacja indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 grudnia 2014 r. sygn. IPPP3/443-1024/12-2/KT, gdzie organ w następujący sposób odniósł się do przedmiotowej kwestii:

„[...] Należy zauważyć że ustawodawca mówiąc o usługach wstępu, wymienia wstęp na imprezy m.in. naukowe i edukacyjne, nie zawężając ich wyłącznie do konferencji i seminariów. Również przepisy ww, rozporządzenia Rady Nr 282/2011 pojęcie usług wstępu odnoszą m.in. do prawa wstępu - w zamian za opłatę - na wydarzenia edukacyjne i naukowe „takie jak konferencje czy seminaria”, co zdaniem tut. Organu, nie wyklucza zaliczenia do tego katalogu innych - podobnych - wydarzeń o charakterze edukacyjnym, jak np. szkolenia otwarte, które, podobnie jak konferencje czy seminaria, pozwalają ich uczestnikom poszerzyć wiedzę z określonej dziedziny [...].

[...] Opłata za uczestnictwo dotyczy zawsze udziału w danym wydarzeniu (tu: w szkoleniu otwartym), nie zaś samego wstępu na organizowaną imprezę. Zatem, podmiot nabywający usługę wstępu na szkolenie otwarte umożliwia pracownikom szeroki dostęp tego szkolenia, nieograniczający się jedynie do fizycznego wstępu do miejsca, gdzie ono się odbywa [...].

[...] Reasumując, opłaty uiszczane przez Wnioskodawcę za uczestnictwo swoich pracowników w zagranicznych szkoleniach otwartych, o których mowa we wniosku, należy uznać za nabycie usług wstępu, których miejsce świadczenia znajduje się w miejscu (państwie), w którym te szkolenia się odbywają, tj. opodatkowanych zgodnie z brzmieniem art. 28g ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług [...]”.

W związku z powyższym zdaniem O., przedmiotowa konferencja podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w państwie, w którym się faktycznie odbędzie, czyli w Portugalii.

Natomiast, w przypadku gdyby oprócz części merytorycznej opłata uiszczana na rzecz organizatora imprezy edukacyjnej za udział w konferencji, obejmowała również inne elementy tj, np,: transport lub zakwaterowanie, wówczas należałoby przyjąć, że płatność nie dotyczy wyłącznie usługi wstępu. Zdaniem Spółki mielibyśmy w takim przypadku do czynienia z inną usługą, składającą się z kilku elementów, która nie mieściłaby się w pojęciu „wstępu na imprezę edukacyjną.

Zgodnie z Komentarzem do Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Rozporządzenie VAT-UE) Adama Bartoszewicza [Oficyna Wydawnicza UNIMEX, Wrocław 2013, str. 125], „[...] usługa wstępu polega na tym, że usługobiorca otrzymuje prawo wstępu do miejsca (obiektu), w którym dane wydarzenie się odbywa. Usługobiorca płaci, zatem za możliwość uczestniczenia w danym wydarzeniu (imprezie)”.

Ponadto, Rozporządzenie VAT-UE w art. 32 definiuje również usługi pomocnicze do usług wstępu, mianowicie: „Usługi pomocnicze, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują usługi, które są bezpośrednio powiązane ze wstępem na wydarzenia kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, świadczone oddzielnie na rzecz osoby uczestniczącej w wydarzeniu za opłatą,

Takie usługi pomocnicze obejmują w szczególności korzystanie z szatni lub urządzeń sanitarnych, ale nie obejmują usług pośrednictwa związanych ze sprzedażą biletów.”

Lista wskazana w powyższym przepisie jest bardzo ograniczona i wskazuje, że są to wyłącznie usługi bezpośrednio związane z uczestnictwem zainteresowanego w imprezie.

Z całą pewnością lista ta nie obejmuje zakwaterowania i dojazdu na imprezę oraz innych dodatkowych usług towarzyszących, niezwiązanych ściśle ze „wstępem na imprezę”.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że w sytuacji, w której organizator imprezy edukacyjnej, oprócz wstępu, zapewnia uczestnikom również inne usługi takie jak, zakwaterowanie w hotelu i transport, to taka usługa powinna być opodatkowana na zasadach ogólnych na podstawie art. 28g ustawy o VAT. Miejscem opodatkowania takiego „zestawu" usług byłaby, zatem Polska, czyli miejsce siedziby działalności gospodarczej O.. W takiej sytuacji organizator wystawiałby fakturę i pobierał opłatę na cały „zestaw” usług, począwszy od części merytorycznej a skończywszy na transporcie i zakwaterowaniu. Zdaniem O., na potrzeby ustalenia miejsca świadczenia usługi, nie powinno się takiego „zestawu” usług utożsamiać z samą tylko usługą wstępu na imprezę.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki uprawnione jest twierdzenie, że na potrzeby określenia miejsca świadczenia usługi, do samej usługi wstępu na imprezę zastosowanie ma art. 28g ustawy o VAT, natomiast dla całego „zestawu” usług zastosowanie znajdzie przepis art. 28b tejże ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 2 pkt 9 ustawy - przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy - podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
   
2. usługobiorcą jest:
   • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
     
   • w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
   
   
   

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w celu lepszej realizacji strategii firmy, Wnioskodawca wysyła swoich pracowników na szkolenia podnoszące ich kwalifikacje dla lepszej realizacji postawionych przed nimi zadań. Zdarzają się również wyjazdy pracowników na konferencje/seminaria zagraniczne.

W dniach 6, 7, 8, 9 maja 2014 r. w Lizbonie odbędzie się otwarta konferencja branżowa na temat światowego rynku paliw płynnych. Będzie związana z produkcją, dystrybucją oraz perspektywą dalszego rozwoju światowego rynku paliw ze szczególnym uwzględnieniem specyfiki warunków panujących w regionie Europy Środkowej. Konferencja jest ogólnodostępna i może w niej wziąć udział każdy zainteresowany powyższym tematem, po uiszczeniu wymaganej opłaty.

Wnioskodawca planuje wysłać na przedmiotową konferencję 5 pracowników. Z informacji uzyskanych od organizatora wynika, że wynagrodzenie za usługę zostanie powiększone o 23 procentowy portugalski podatek od wartości dodanej, co zostanie uwidocznione na wystawionej fakturze. Opłata uiszczana jest za wstęp na konferencję, na co składają się w szczególności prezentacje, wykłady, omawianie konkretnych zagadnień „case studys” i wzajemne dyskusje między uczestnikami. Opłata nie obejmuje zakwaterowania w hotelu, ani dojazdu na konferencję, które to koszty są ponoszone przez Spółkę.

Natomiast często pojawiają się również oferty zagranicznych usług szkoleniowo - edukacyjnych, gdzie organizator oprócz części merytorycznej oferuje również usługi dodatkowe, czyli np. transport i zakwaterowanie. Płatność za cały „zestaw” usług uiszczana jest na rzecz organizatora, który na tę okoliczność wystawi odpowiednią fakturę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy miejscem świadczenia opisanej powyżej usługi będzie terytoriom Portugalii zgodnie z art. 28g ust. 1 ustawy w związku, z czym Spółka nie będzie miała obowiązku rozpoznawania importu usługi w Polsce. Ponadto Spółka powzięła wątpliwości czy jeżeli opłata uiszczana organizatorowi, będzie zawierała oprócz usługi wstępu na imprezę również transport i zakwaterowanie, to wówczas w odniesieniu do takiego zestawu usług wystąpi import usług w Polsce na podstawie art. 28b ustawy o VAT?

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   
   

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z powyższego przepisu wynika zatem, że miejscem świadczenia w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, czyli opodatkowanie usługi zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna konsumpcja usługi.

Jednakże, od ogólnej zasady zawartej w powyższym przepisie, ustawodawca przewidział szereg odstępstw, na podstawie których miejsce świadczenia pewnych usług, ściśle określonych w przepisach ustawy, ustala się w sposób szczególny.

Jednym z wyjątków od zasady wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy jest świadczenie usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe oraz podobne.

W myśl art. 28g ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Stosownie do art. 53 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

W kontekście ustalenia miejsca świadczenia usług (w tym usług wstępu), konieczne jest także odwołanie się do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.3.2011 r., str. 1), które w art. 32 zdefiniowało pojęcie usług wstępu poprzez m.in. wskazanie, jakie usługi, wchodzą w zakres tego pojęcia.

Zgodnie z art. 32 ust. 2 lit. c) w związku z ust. 1 ww. rozporządzenia Nr 282/2011, usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej; przepis ten ma zastosowanie w szczególności do prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria. W zakresie natomiast usług pomocniczych do usług wstępu zastosowanie znajdzie art. 33 ww. rozporządzenia Nr 282/2011, zgodnie z którym usługi takie obejmują usługi, które są bezpośrednio powiązane ze wstępem na wydarzenia kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, świadczone oddzielnie na rzecz osoby uczestniczącej w wydarzeniu za opłatą.

Art. 32 ww. rozporządzenia Nr 282/2011 definiuje „usługi wstępu” odnosząc je w szczególności do przyznania prawa wstępu na imprezy takie jak spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne, a także przyznanie prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody oraz przyznanie prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria. Zakup usługi wstępu na konferencje czy seminaria (zakup biletu wstępu) nie oznacza, że celem jest wstęp sam w sobie, ale oznacza chęć uczestniczenia w danym wydarzeniu naukowym.

W przedmiotowej sprawie mamy niewątpliwie do czynienia z uczestnictwem pracowników Spółki w konferencjach o charakterze naukowo-edukacyjnym. Wnioskodawca, nabywając opisane we wniosku usługi, działa jako podatnik jest zainteresowany uczestniczeniem Jego pracowników w określonych imprezach o charakterze naukowo-edukacyjnym. Opłata za uczestnictwo dotyczy udziału w danym wydarzeniu (tu: w konferencji naukowej), nie zaś samego wstępu na organizowaną imprezę. Zatem, Wnioskodawca który nabywa usługę wstępu na konferencję umożliwia pracownikom szeroki dostęp do konferencji, nie ograniczający się jedynie do fizycznego wstępu do miejsca, gdzie ona się odbywa.

Tym samym, opłaty uiszczane przez Wnioskodawcę za uczestnictwo swoich pracowników w zagranicznych konferencjach odbywających w Lizbonie, o których mowa we wniosku, należy uznać za nabycie usług wstępu, których miejsce świadczenia znajduje się w miejscu (państwie), w którym te imprezy (konferencje) się odbywają, tj. w Lizbonie opodatkowanych zgodnie z brzmieniem art. 28g ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem Wnioskodawca nie dokonuje importu usług o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy.

Natomiast odnosząc się do kwestii opodatkowania nabycia usług „zestawu” (pakietu konferencyjnego),w skład którego organizator z zagranicy oferuje oprócz części merytorycznej również usługi dodatkowe, czyli np. transport i zakwaterowanie należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w sytuacji opisanej we wniosku mamy do czynienia z jedną kompleksową usługą.

Aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Stanowisko takie przedstawił również TSUE w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., sygn. C-349/96 stwierdzając, że „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Z powyższego wynika zatem, że celem usługi pomocniczej tworzącej razem z usługą dominującą usługę złożoną jest lepsze wykorzystanie przez nabywcę usługi zasadniczej – dominującej.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że ze świadczeniem usługi złożonej (kompleksowej) mamy do czynienia wówczas, gdy świadczenie usługodawcy jest rozbudowane i obejmuje dwie lub więcej pojedynczych czynności (świadczeń), będących elementami częściowego zobowiązania strony transakcji. Jednocześnie usługa taka, jeśli może zostać uznana za usługę o charakterze złożonym, podlega takim samym zasadom opodatkowania jak świadczenie podstawowe, główne.

Zatem w przypadku usług o charakterze złożonym, o miejscu opodatkowania decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług. Ocena tej okoliczności winna odbywać się więc w oparciu o to, czy dokonywane czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

W ocenie tut. Organu na usługę złożoną polegającą na organizacji konferencji/szkolenia, która oprócz części merytorycznej zawiera inne świadczenia, składają się następujące usługi nierozerwalnie ze sobą związane, które są świadczeniami niezbędnymi do jej realizacji:

• zakwaterowanie,
• transport.

Nie można bowiem w przedstawionych okolicznościach uznać że ww. usługi mają charakter samoistny. Każda z ww. czynności stanowi element usługi złożonej związanej z organizacją konferencji/szkolenia. Należy zauważyć, że czynności te są konieczne do świadczenia usługi organizacji konferencji/szkolenia oraz są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie jedno świadczenie i nie powinny być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Zatem dla ustalenia miejsca świadczenia usług stanowiących kompleksową usługę organizacji konferencji/szkolenia, zastosowanie znajdzie ogólna zasada zawarta w art. 28b ust. 1 ustawy. Tym samym nabywana przez Wnioskodawcę ww. usługa, nie zawiera się w wyjątkach od ogólnej zasady, zawartych w przepisach art. 28b ust. 2-4 i art. 28c-28n ustawy. W konsekwencji usługa ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, bowiem miejscem świadczenia tej usługi będzie terytorium kraju, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej. W związku z tym Wnioskodawca będzie zobowiązany rozpoznać import usług o którym mowa w art. 2 pkt 9, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.