2014.06.27 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-296/14-6/AK
z 27 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pan, przedstawione we wniosku z 11 marca 2014 r. (data wpływu 14 marca 2014 r.) uzupełnionym pismem z 4 czerwca 2014 r. (data wpływu 9 czerwca 2014 r.), pismem z 10 czerwca 2014 r. (data wpływu 11 czerwca 2014 r.) oraz pismem z 24 czerwca 2014 r. (data wpływu 25 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanego wkładu własnego przedsiębiorcy korzystającego ze szkolenia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanego wkładu własnego przedsiębiorcy korzystajacego ze szkolenia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z 4, 10 i 24 czerwca 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą „A” (beneficjent), w ramach prowadzonej działalności gospodarczej

Wnioskodawca zawarł umowę o dofinansowanie projektu „H” w ramach programu operacyjnego kapitał ludzki współfinansowanego ze środków europejskiego funduszu społecznego umowa o dofinansowanie zawarta została z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości (instytucją pośredniczącą II stopnia). A beneficjentem w ramach Działania 2.1 Rozwój Kadr Nowoczesnej Gospodarki w ramach programu operacyjnego Kapitał Ludzki. umowa o dofinansowanie projektu zawarta została w dniu 24 września 2013 r. Zgodnie z zawartą umową przyznane zostało beneficjentowi wsparcie na realizację projektu w łącznej kwocie nieprzekraczającej 743.054,00 pln, w tym:

nie więcej niż 85% kwoty wsparcia w formie płatność ze środków europejskich w kwocie 631.595,90 pln,
nie mniej niż 15% kwoty wsparcia w formie dotacji celowej z budżetu krajowego w kwocie 111.458,10 pln.

Na warunkach określonych w umowie instytucja pośrednicząca II stopnia w ramach kwoty wsparcia udziela beneficjentowi pomoc publiczną na realizację projektu, w łącznej kwocie nie przekraczającej 81.411,99 pln, przy czym:

wartość pomocy publicznej udzielonej w ramach wyłączeń blokowych wynosi 68.911,99 pln;
wartość pomocy publicznej udzielonej w ramach pomocy de minimis wynosi 12.500,00 pln.

W przedmiotowym projekcie założone zostało wsparcie w postaci m.in. szkoleń/warsztatów (szkolenia ogólne). Uczestnikami szkoleń/warsztatów będą przedsiębiorcy (właściciele, wspólnicy) lub zatrudnieni przez nich pracownicy. Celem szkoleń/warsztatów jest wzrost kompetencji zawodowych uczestników.

Szkolenia/warsztaty obejmują następujące tematy:

rola "H" jako strategicznego czynnika w modelu biznesowym przedsiębiorstwa;
przywództwo i zarządzanie zorientowane na rozwój podwładnych;
budowa i wykorzystanie modeli kompetencji w praktyce;
profesjonalna rekrutacja i selekcja;
ocena okresowa i zarządzanie talentami oraz potencjałem pracowniczym;
wdrożenie strategii HR i zarządzanie zmianą;
równość szans w miejscu pracy;
zielona firma-dobre praktyki i narzędzia.

Wsparcie oferowane w projekcie poza szkoleniami obejmuje również catering, materiały szkoleniowe oraz certyfikaty szkoleniowe dla uczestników szkoleń. Wsparcie udzielane jest na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 4 września 2012 r. w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Regionalnego pomocy finansowej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Dz.U. poz. 1064). Zgodnie z założoną w projekcie grupą docelową (pracownicy mikro, małych i średnich przedsiębiorstw) oraz biorąc pod uwagę treść przepisów ww. rozporządzenia, w szczególności § 5 ust. 1 pkt 1) lit. a), zgodnie z którymi w przypadku szkoleń ogólnych wielkość pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom na pokrycie kosztów uczestnictwa w szkoleniu nie może przekroczyć:

80% kwoty wydatków kwalifikowalnych przypadających na mikroprzedsiębiorcę lub małego przedsiębiorcę,
70% kwoty wydatków kwalifikowalnych przypadających na średniego przedsiębiorcę,

każdy przedsiębiorca biorący udział w projekcie ma obowiązek wnieść wkład prywatny w wysokości 20% wartości szkolenia (mały i mikroprzedsiębiorca) lub 30% wartości szkolenia (średni przedsiębiorca).

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty. Prowadzi działalność oświatową w oparciu o przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 672 ze zm.).
Świadczone usługi szkoleniowe nie stanowią usług w zakresie kształcenia i wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.).
Przedmiotowe usługi można zakwalifikować, jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy.
Świadczone usługi nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.
Wnioskodawca w zakresie przedmiotowych usług nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.
Wkład własny wnoszony przez Beneficjentów pomocy stanowi uzupełnienie wartości usługi ponad maksymalny poziom Intensywności pomocy publicznej, o której mowa w przepisach 5 ust. 1 pkt 1 lit. a) i b) rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 4 września 2012 r. w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Dz.U. poz. 1064 ze zm.). Można w związku z powyższym uznać, iż wkład własny stanowi dopłatę do 100% wartości świadczonych usług szkoleniowych, jednakże wysokość wkładu nie obniża finansowania usług szkoleniowych ze środków publicznych poniżej 70% wartości usługi.
Zgodnie z treścią wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Beneficjent (Wnioskodawczyni) otrzymał dofinansowanie na realizację projektu w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Projekt jest realizowany zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (tj. Dz.U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 ze zm.) – tam też określona została definicja Beneficjenta. Beneficjent jako podmiot udzielający pomoc publiczną, udziela jej Beneficjentowi Pomocy na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (tj. Dz.U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 ze zm.), ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (t.J. Dz.U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie udzielania pomocy publicznej w ramach Programu operacyjnego Kapitał Ludzki (Dz.U. Nr 239, poz. 1598 ze zm.). Wkład prywatny beneficjenta pomocy, a więc kwota stanowiąca uzupełnienie wartości szkolenia oraz składających się na wartość szkolenia wydatków, o których mowa w rozporządzeniu zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu oznacza środki, które nie zostały uzyskane przez beneficjenta pomocy w związku z otrzymanymi wcześniej innymi środkami publicznymi, w szczególności w formie kredytów preferencyjnych, dopłat do oprocentowania kredytów, gwarancji lub poręczeń udzielonych na warunkach korzystniejszych niż oferowane na rynku, a także środkami z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej i Funduszu Spójności.
Otrzymana dotacja (w wysokości 70% lub 80%) stanowi dofinansowanie do wydatków objętych regułami pomocy publicznej ponoszonych przez Wnioskodawcę w celu realizacji projektu. Wydatki objęte regułami pomocy publicznej zawarte zostały we wniosku o dofinansowanie projektu zawierają się w katalog wydatków ujętych w 14 i 15 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 4 września 2012 r. w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Dz. U poz. 1064 ze zm.). Wydatki ponoszone w ramach projektu nie stanowią kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wkład prywatny wnoszony przez przedsiębiorcę kierującego pracownika na szkolenie biorącą udział w projekcie korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29) ut. c) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) w związku z § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz.U. poz. 1722), zgodnie z treścią, którego zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane?

Zdaniem Wnioskodawcy, uznać należy w świetle obowiązujących przepisów prawnych, iż wkład prywatny wnoszony przez przedsiębiorcę kierującego pracownika na szkolenie biorącego udział w projekcie korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.) w związku z § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz.U. poz. 1722), zgodnie z treścią, którego zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane, w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Warunkiem wypełnienia dyspozycji przepisu dającego prawo do skorzystania ze zwolnienia z podatku od towarów i usług jest konieczność spełnienia dwóch przesłanek łącznie, tj.:

proponowane w ramach projektu usługi szkoleniowe stanowią kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe oraz
są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Powyższe zwolnienie obejmuje również świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane (tj. catering, materiały szkoleniowe i certyfikaty szkoleniowe).

Odnosząc się do pierwszej z ww. przesłanek upoważniających do skorzystania ze zwolnienia z podatku od towarów i usług odwołać się należy do rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiające środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. nr 288 str. 1). Zgodnie z art. 14 ww. rozporządzenia Rady (WE) Nr 1777/2005 usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 części a ust. 1 lit. 1) Dyrektywy 77/388/EWG obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu. Proponowane w ramach projektu szkolenia mają na celu wzrost kompetencji zawodowych.

Odnosząc się do drugiej przesłanki wskazać należy, iż jest ona spełniona, ponieważ zgodnie z zapisami wniosku o dofinansowanie projektu, na podstawie którego projekt jest realizowany oraz zamieszczoną tam metodologią wyliczenia dofinansowania i wkładu prywatnego w ramach wydatków objętych pomocą publiczną, wkład prywatny wnoszony będzie przez przedsiębiorcę kierującego pracownika na szkolenie biorącego udział w projekcie w wysokości odpowiednio 20% lub 30% wartości szkolenia.

Mając na uwadze powyższe stanowisko uznać należy za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. nr 177, poz. 1054 ze zm. ) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy wskazać, że podstawowa stawka podatku – na mocy art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie natomiast do treści obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

‒ oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, że jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem, to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie ww. przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Ponadto, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych

‒ oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Jednocześnie, zgodnie z treścią § 3 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1722 ze zm.), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast w oparciu o § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, że zwolnieniu od podatku podlega świadczenie usług szkoleniowych w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w innych niż podatkowe (odrębnych) przepisach. Ze zwolnienia korzystają również takie usługi szkolenia, które prowadzone są przez podmioty posiadające akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje również usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego w całości finansowane ze środków publicznych – zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy. Nadto, na podstawie przepisu § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, ze zwolnienia korzysta także świadczenie usług finansowanych co najmniej w 70% ze środków publicznych.

Dla uznania, czy dana usługa spełnia definicję kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego należy odnieść się do zapisu art. 44 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77/1), usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347.1 ze zm.) obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Zgodnie ze wskazanym przepisem Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Natomiast na podstawie art. 134 Dyrektywy 2006/112/WE, dostawa towarów ani świadczenie usług nie korzystają ze zwolnienia przewidzianego w art. 132 ust. 1 lit. i), w następujących przypadkach:

gdy nie są one niezbędne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu;
gdy ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu dla danego podmiotu poprzez dokonywanie transakcji będących w bezpośredniej konkurencji z działalnością przedsiębiorstw komercyjnych podlegających VAT.

Przepis art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, że usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja „interesu publicznego”, nie zostały również określone podmioty, które mogą działać „w interesie publicznym”. Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa, jak i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu „interesu publicznego”.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, jako osoba fizyczna prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zawarł umowę o dofinansowanie projektu współfinansowanego ze środków europejskiego funduszu społecznego z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości. Zgodnie z zawartą umową przyznane zostało beneficjentowi wsparcie na realizację projektu w łącznej kwocie nieprzekraczającej 743.054,00 pln, w tym:

nie więcej niż 85% kwoty wsparcia w formie płatność ze środków europejskich w kwocie 631.595,90 pln,
nie mniej niż 15% kwoty wsparcia w formie dotacji celowej z budżetu krajowego w kwocie 111.458,10 pln.

Szkolenia/warsztaty obejmują następujące tematy:

rola "H" jako strategicznego czynnika w modelu biznesowym przedsiębiorstwa;
przywództwo i zarządzanie zorientowane na rozwój podwładnych;
budowa i wykorzystanie modeli kompetencji w praktyce;
profesjonalna rekrutacja i selekcja;
ocena okresowa i zarządzanie talentami oraz potencjałem pracowniczym;
wdrożenie strategii HR i zarządzanie zmianą;
równość szans w miejscu pracy;
zielona firma-dobre praktyki i narzędzia.

Wsparcie oferowane w projekcie poza szkoleniami obejmuje również catering, materiały szkoleniowe oraz certyfikaty szkoleniowe dla uczestników szkoleń. Zgodnie z założoną w projekcie grupą docelową (pracownicy mikro, małych i średnich przedsiębiorstw) oraz biorąc pod uwagę treść przepisów ww. rozporządzenia, w szczególności § 5 ust. 1 pkt 1) lit. a), zgodnie z którymi w przypadku szkoleń ogólnych wielkość pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom na pokrycie kosztów uczestnictwa w szkoleniu nie może przekroczyć:

80% kwoty wydatków kwalifikowalnych przypadających na mikroprzedsiębiorcę lub małego przedsiębiorcę,
70% kwoty wydatków kwalifikowalnych przypadających na średniego przedsiębiorcę,

Zainteresowany wskazał, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty. Prowadzi działalność oświatową w oparciu o przepisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Świadczone usługi szkoleniowe nie stanowią usług w zakresie kształcenia i wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowe usługi można zakwalifikować, jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy. Świadczone usługi nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Wnioskodawca w zakresie przedmiotowych usług nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Wkład własny wnoszony przez Beneficjentów pomocy stanowi uzupełnienie wartości usługi ponad maksymalny poziom intensywności pomocy publicznej, można w związku z powyższym uznać, że wkład własny stanowi dopłatę do 100% wartości świadczonych usług szkoleniowych, jednakże wysokość wkładu nie obniża finansowania usług szkoleniowych ze środków publicznych poniżej 70% wartości usługi.

Wnioskodawca wskazał, również że otrzymana dotacja (w wysokości 70% lub 80%) stanowi dofinansowanie do wydatków objętych regułami pomocy publicznej ponoszonej przez niego w celu realizacji projektu.

W związku z przedstawionymi okolicznościami sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość czy wkład prywatny wnoszony przez uczestników szkoleń/warsztatów biorących udział w projekcie korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy w związku z § 3 ust. 1 pkt 14 rozporzadzenia.

W tej sytuacji zasadniczą wymagającą jednoznacznego wyjaśnienia kwestią jest określenie kiedy dochodzi do finansowania usług w całości (lub co najmniej w 70%) ze środków publicznych. W szczególności wyjaśnienia wymaga przypadek, gdy świadczący usługę szkoleniową oprócz otrzymywanego bezpośrednio od usługobiorcy wynagrodzenia, otrzymuje dofinansowanie w postaci środków publicznych. Zwrócić w tym kontekście należy uwagę na to, że zarówno cyt. ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c, jak i ww. rozporządzenie z dnia 20 grudnia 2013 r. w § 3 ust. 1 pkt 14 wskazuje – dla możliwości zastosowania zwolnienia od podatku – na konieczność finansowania w określonej części usług szkoleniowych ze środków publicznych, co oznacza, że konkretne usługi szkoleniowe mają być sfinansowane z tych środków. Tym samym warunkiem zwolnienia danej usługi szkoleniowej z podatku jest to, ażeby otrzymane przez usługodawcę wynagrodzenie z tytułu świadczenia tej usługi pochodziło w całości lub w określonej przepisami cyt. rozporządzenia Ministra Finansów części ze środków publicznych. W następstwie powyższego, w zależności od tego, czy otrzymane przez świadczącego przedmiotową usługę szkoleniową środki publiczne stanowią podstawę opodatkowania z tytułu świadczenia tej usługi (i w jakiej części) usługa ta podlegać będzie zwolnieniu z podatku VAT lub nie będzie podlegać temu zwolnieniu.

Decydujące w tym kontekście znaczenie ma art. 29a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Analiza ww. przepisu jednoznacznie wskazuje, że włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie ceny konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Do podstawy opodatkowania nie zalicza się więc dotacji (subwencji, innej dopłaty o podobnym charakterze) uzyskanej przez podatnika, niezwiązanej z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje mają, czy też nie bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a co za tym idzie, czy podlegają opodatkowaniu istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie wydatków związanych z daną działalnością – nie podlega opodatkowaniu.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że w sytuacji gdy podatnik, w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję, czy też inną dopłatę o podobnym charakterze), wpływające bezpośrednio na cenę towaru lub usługi, „uzupełnia” ono podstawę opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia.

Natomiast dotacje czy subwencje (np. dotacja ze środków unijnych) niemające bezpośredniego wpływu na cenę czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie zwiększają podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 powołanej wyżej ustawy o podatku od towarów i usług.

Dla określenia zatem, czy dane dotacje, subwencje lub też inne dopłaty o podobnym charakterze, wchodzą czy nie wchodzą do podstawy opodatkowania istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania.

Nie budzi przy tym wątpliwości, że otrzymywane przez usługodawcę od usługobiorców kwoty wynagrodzenia za konkretną usługę wchodzić będą w podstawę opodatkowania. Taki charakter będą miały kwoty wkładów własnych wymaganych przy przedmiotowym projekcie, przekazywane Wnioskodawcy przez przedsiębiorców kierujących siebie bądź swoich pracowników na określone szkolenia. Tym samym w zależności od tego, jaki udział w całkowitym obrocie z tytułu świadczenia danej usługi szkoleniowej będą miały środki publiczne, usługa ta podlegać będzie zwolnieniu na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2013 r. (art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c cyt. ustawy o podatku od towarów i usług) lub nie będzie podlegać zwolnieniu. Jeśli zatem podatnik uzyska dofinansowanie ze środków publicznych, które nie będzie mógł powiązać zgodnie z ww. zasadami, z konkretną usługą szkoleniową (gdyż nie będzie ona stanowić dopłaty wpływającej bezpośrednio na jej cenę), a oprócz tego z tytułu świadczenia tej usługi otrzyma wynagrodzenie od usługobiorcy (np. kwoty wkładu własnego od przedsiębiorców uczestniczących w szkoleniu lub kierujących swoich pracowników na szkolenie), usługa ta nie będzie korzystać ze zwolnienia. Realizowana bowiem w takim przypadku przez świadczącego usługę obrót w całości pochodzić będzie ze środków przekazanych przez przedsiębiorców, co oznacza, że nie będzie spełniona przesłanka dotycząca finansowania ww. usług w co najmniej 70% ze środków publicznych, warunkująca zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2013 r.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, że świadczone przez Zainteresowanego usługi szkoleniowe nie korzystają ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, bowiem Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie posiada również statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowej, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym. W tej sytuacji należy przeanalizować, czy spełnione są przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Aby ww. usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a) – c) powyższego przepisu. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych. Zwolnieniu podlegają również usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, o czym stanowi § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy wskazać należy, że szkolenia będące przedmiotem wniosku, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Z opisu sprawy nie wynika jednakże, aby Zainteresowany spełniał warunki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia określonego w lit. a), lit. b) i lit. c) analizowanego przepisu. Ww. usługi nie są bowiem prowadzone w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, Wnioskodawca na świadczone usługi nie uzyskał także akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są także finansowane w całości ze środków publicznych.

W analizowanej sprawie nie można również wskazać na możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie przepisu § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia. Nie można bowiem stwierdzić, aby warunek finansowania w co najmniej 70% ze środków publicznych został spełniony. Jak już zostało stwierdzone w niniejszej interpretacji, otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja ze środków publicznych nie zwiększa podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Tak więc nie można uznać, że kryterium finansowania ze środków publicznych przewidziane w § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia, zostanie spełnione.

Podstawą opodatkowania z tytułu świadczonych przez Wnioskodawcę usług będzie tylko i wyłącznie otrzymany przez Wnioskodawcę od uczestników szkoleń (beneficjentów pomocy) wkład pieniężny.

W konsekwencji kryterium finansowania szkoleń powinno się odnosić tylko i wyłącznie do analizy źródeł finansowania ponoszonych przez uczestników szkoleń wkładów pieniężnych (odpłatności uczestników – beneficjentów pomocy) za uczestnictwo w szkoleniach.

W świetle powyższego wskazać należy, że w analizowanej sprawie w sytuacji, gdy ww. usługi będą finansowane w całości ze środków prywatnych uczestników szkoleń, nie znajdzie zastosowania zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane finansowane w całości ze środków publicznych.

W takiej sytuacji również nie znajdzie zastosowanie zwolnienie określone w § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy.

W konsekwencji, usługi świadczone w ramach projektu pn. „H” – w przypadku braku spełnienia wymogów dotyczących finansowania ze środków publicznych – nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zastosowanie znajdzie zatem – w odniesieniu do wpłat gotówkowych uczestników szkoleń (beneficjentów pomocy) – podstawowa stawka podatku VAT, tj. 23%, w myśl art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin