Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-352/14-5/AD
z 7 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej, przedstawione we wniosku z 25 marca 2014 r. (data wpływu 28 marca 2014 r.) uzupełnionym pismem z 13 czerwca 2014 r. (data wpływu 17 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego błędnie zaewidencjonowanego na kasie rejestrującej (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego błędnie zaewidencjonowanego na kasie rejestrującej (pytanie oznaczone we wniosku nr 3). Wniosek uzupełniono w dniu 17 czerwca 2014 r. poprzez złożenie podpisu, sformułowanie pytania, przedstawienie własnego stanowiska oraz przesłanie potwierdzenia uiszczenia brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi sklep medyczny w formie spółki cywilnej na zasadach ogólnych (PKPiR ), jest płatnikiem podatku VAT. Sprzedaje wyroby klientom detalicznym, rejestrując sprzedaż na kasie fiskalnej.

Sprzedaje m.in. gorsety protetyczne, które są produktami medycznymi, z obniżoną do 8% stawką VAT, (PKWiU 32.50.50.0). Gorsety protetyczne to bielizna umożliwiająca kobietom po amputacji piersi umocowanie protezy piersi we właściwym miejscu tak, aby nie została zaburzona statyka ciała, zapewniając jednocześnie estetyczny wygląd. Są to specjalne, zaopatrzone w kieszonki, biustonosze, stroje kąpielowe, koszulki.

Problem, który się pojawił dotyczy „gorsetów protetycznych – strojów kąpielowych” – wyrobu jednej dużej niemieckiej firmy protetyczno-bieliźniarskiej z oddziałem w Polsce. Od 2010 r. Wnioskodawca prowadził sprzedaż tych wyrobów ze stawką 8%, jako produktów medycznych (tak jak takich samych produktów innych dostawców Zainteresowanego). Jest w posiadaniu deklaracji zgodności z 2010 r. potwierdzającej, że wyroby te spełniają wszystkie wytyczne dla produktów medycznych zgodnie ze stosownymi wymaganiami. Również funkcjonalnie wyroby te spełniają wszelkie warunki do prawidłowego zaprotezowania klientki i według Wnioskodawcy są najlepsze z dostępnych w Polsce.

Niestety Zainteresowany otrzymał właśnie informację od dostawcy, że jeden z jego wyrobów – „gorsety protetyczne – stroje kąpielowe”, sprzedawane dotychczas jako wyrób medyczny – nie otrzymały statusu wyrobu medycznego (podobno w związku z brakiem certyfikatu CE). Firma ta zgłosiła swoje wyroby do weryfikacji przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych w 2010 r., zaraz po zmianie przepisów (Ustawa z 20 maja 2010 r., Dz.U. Nr 107, poz. 679 ze zmianami) i dopiero teraz otrzymała odpowiedź – negatywną. Firma nigdy nie poinformowała Wnioskodawcy, że są jakiekolwiek wątpliwości co do możliwości zmiany statusu wątpliwych gorsetów oraz, że zostały one zgłoszone do weryfikacji.

W związku z tą sytuacją konieczne będzie skorygowanie podatku VAT. Zainteresowany wie, że wkrótce otrzyma od swojego dostawcy faktury korygujące podatek VAT do stawki 23%. Będzie musiał dopłacić swojemu dostawcy brakujące 15% podatku, który potem będzie odprowadzony przez niego do Urzędu Skarbowego. Dostawca powinien chyba dopłacić od tego odsetki.

Niestety Wnioskodawca nie może odzyskać brakujących 15% od swoich klientów detalicznych.

Precyzyjne określenie faktu kiedy dany wyrób został sprzedany jest dla Zainteresowanego niemożliwe, ponieważ „strój kąpielowy – gorset protetyczny” tej firmy był oznaczony tą samą nazwą w kasie fiskalnej jak taki sam wyrób kilku innych dostawców, których stroje kąpielowe mają nadal status wyrobu medycznego. (Po ostatnich zmianach przepisów dotyczących opisu produktów w kasie fiskalnej, Wnioskodawca ma bardziej precyzyjne nazwy).

Zainteresowany wie jedynie, które produkty zostały kupione i sprzedane w kolejnych 3 latach na podstawie faktur zakupów i spisów z natury przeprowadzanych na koniec każdego roku. Ceny za jakie sprzedał poszczególne modele zna jedynie na podstawie swoich cenników detalicznych. Tak więc, tylko w ten sposób może obliczyć łączną sprzedaż tych wyrobów w danym roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W jaki sposób Wnioskodawca miałby dokonać korekty VAT od swojej sprzedaży ewidencjonowanej na kasie? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Zdaniem Wnioskodawcy, w celu dokonania korekty VAT, powinien on:

• sporządzić zestawienie zakupionych „strojów kąpielowych – gorsetów protetycznych” na podstawie faktur zakupów i ich korekt obejmujące dla każdego modelu cenę zakupu oraz ilość,
• porównać ten stan ze spisem z natury tych egzemplarzy, które nie zostały sprzedane (Wnioskodawca sporządził taki spis natychmiast, kiedy dowiedział się o zmianie stawek podatku),
• ustalić ilość egzemplarzy sprzedanych z błędną stawką podatku i ich wartość sprzedaży netto na podstawie ceny ustalonej w cennikach Zainteresowanego,
• skorygować sprzedaż netto za miesiąc, w którym Wnioskodawca otrzymał korekty faktur, to jest w deklaracji VAT-7:
  1. zwiększyć „sprzedaż netto opodatkowaną 23%” o wartość błędnie zakwalifikowanych artykułów (i podatek należny),
  2. zmniejszyć jednocześnie o tę samą wartość sprzedaż netto opodatkowaną 8% (i podatek należny),
  3. otrzymane od dostawcy korekty ująć w pozycji D.2 „nabycie towarów i usług pozostałych”.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do treści art. 109 ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 – dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Przytoczona regulacja wskazuje zatem na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.

Zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 15 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U. z 2013 r., poz. 363), zwane dalej rozporządzeniem.

Na podstawie § 2 pkt 12 rozporządzenia, przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży.

Pamięć fiskalna to urządzenie zawierające elektroniczny nośnik danych, umożliwiające jednokrotny, niezmienialny zapis danych pod kontrolą programu pracy kasy, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia, oraz wielokrotny odczyt tych danych (§ 2 pkt 11 rozporządzenia).

Natomiast raport fiskalny (dobowy, okresowy, w tym miesięczny oraz rozliczeniowy) – w myśl § 2 pkt 19 rozporządzenia – to dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku.

Na mocy § 3 ust. 1 rozporządzenia, podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy.

W § 3 ust. 3 rozporządzenia wskazano, że nie ewidencjonuje się zwrotów towarów i uznanych reklamacji towarów i usług.

W myśl § 3 ust. 4 rozporządzenia, zwroty towarów i uznane reklamacje towarów i usług, które skutkują zwrotem całości lub części należności (zapłaty) z tytułu sprzedaży, należy ująć w odrębnej ewidencji zawierającej:

1. datę sprzedaży;
2. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy;
3. termin dokonania zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi;
4. wartość brutto zwracanego towaru lub wartość brutto towaru lub usługi będących przedmiotem reklamacji oraz wartość podatku należnego – w przypadku zwrotu całości należności z tytułu sprzedaży;
5. zwracaną kwotę (brutto) oraz odpowiadającą jej wartość podatku należnego – w przypadku zwrotu części należności z tytułu sprzedaży;
6. dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży;
7. protokół przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.
   
   

Stosownie do treści § 3 ust. 5 rozporządzenia, w przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki w ewidencji podatnik dokonuje niezwłocznie jej korekty przez ujęcie w odrębnej ewidencji:

1. błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży (wartość sprzedaży brutto i wartość podatku należnego);
2. krótkiego opisu przyczyny i okoliczności popełnienia pomyłki oraz dołączenie oryginału paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż, przy której nastąpiła oczywista pomyłka.
   
   

W oparciu o § 3 ust. 6 rozporządzenia, w przypadku, o którym mowa w ust. 5, podatnik ewidencjonuje przy zastosowaniu kasy sprzedaż w prawidłowej wysokości.

Kasa rejestrująca, a w szczególności pamięć fiskalna kasy, zostały skonstruowane w sposób uniemożliwiający jakąkolwiek ingerencję podatnika (również podmiotów wykonujących serwis techniczny kas rejestrujących), co oznacza, że dane raz wprowadzone do kasy (transakcja zakończona wydrukowaniem paragonu) nie podlegają już modyfikacji. Korekta danej transakcji (treści paragonu fiskalnego) jest możliwa jedynie przed wydrukowaniem paragonu, czyli zapisaniem danych w pamięci fiskalnej.

Jednakże zakaz ingerencji w pamięć fiskalną nie oznacza zakazu korekty samej transakcji sprzedaży, gdyż to dokumentacja kasowa transakcji nie podlega korekcie, a nie sama transakcja sprzedaży (w istocie obowiązuje jedynie zakaz zmiany treści paragonu).

Należy zauważyć, że obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2013 r. rozporządzenie w sprawie kas rejestrujących przewiduje m.in. możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej w przypadku zwrotu towarów i uznanych reklamacji towarów i usług, które skutkują zwrotem całości lub części należności (zapłaty) z tytułu sprzedaży, poprzez ujęcie w odrębnej ewidencji. Ponadto, rozporządzenie to określa również możliwość korekty w przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki, która to korekta ujmowana jest w odrębnej ewidencji.

Podkreślić należy, że rozporządzenie w sprawie kas rejestrujących nie wyczerpuje (nie wskazuje) wszystkich możliwych sytuacji, w których należy dokonać korekty sprzedaży zaewidencjonowanej przy użyciu kasy rejestrującej. W tych sytuacjach przepisy ustawy o VAT nie narzucają określonej formy prowadzenia ewidencji. Ważne jest tylko, aby zawierała ona wszystkie elementy wymienione w art. 109 ust. 3 ustawy oraz inne dane, które są niezbędne do prawidłowego wypełnienia deklaracji VAT.

Ewidencja prowadzona w kasie rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy, w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy. Ewidencja prowadzona na podstawie art. 111 ustawy dotyczy bowiem części sprzedaży podatnika na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Ewidencja sprzedaży prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej spełnia wymogi zawarte w art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług wyłącznie w przypadku, gdy zawiera dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, tj. dane odzwierciedlające rzeczywisty przebieg transakcji.

W świetle powyższych unormowań podatnikom przysługuje prawo do korekty sprzedaży i podatku należnego, jednakże pod warunkiem, że zdarzenia te zostaną udokumentowane wiarygodnymi dowodami.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, prowadzi sklep medyczny w formie spółki cywilnej na zasadach ogólnych, jest płatnikiem podatku VAT. Sprzedaje wyroby klientom detalicznym, rejestrując sprzedaż na kasie fiskalnej.

Sprzedaje m.in. gorsety protetyczne, które są produktami medycznymi, z obniżoną do 8% stawką VAT, (PKWiU 32.50.50.0).

Problem, który się pojawił dotyczy „gorsetów protetycznych – strojów kąpielowych” – wyrobu jednej dużej niemieckiej firmy protetyczno-bieliźniarskiej z oddziałem w Polsce. Od 2010 r. Wnioskodawca prowadził sprzedaż tych wyrobów ze stawką 8%, jako produktów medycznych (tak jak takich samych produktów innych dostawców Zainteresowanego). Jest on w posiadaniu deklaracji zgodności z 2010 r. potwierdzającej, że wyroby te spełniają wszystkie wytyczne dla produktów medycznych zgodnie ze stosownymi wymaganiami. Również funkcjonalnie wyroby te spełniają wszelkie warunki do prawidłowego zaprotezowania klientki i według Wnioskodawcy są najlepsze z dostępnych w Polsce.

Niestety Zainteresowany otrzymał właśnie informację od dostawcy, że jeden z jego wyrobów – „gorsety protetyczne – stroje kąpielowe”, sprzedawane dotychczas jako wyrób medyczny – nie otrzymały statusu wyrobu medycznego (podobno w związku z brakiem certyfikatu CE). Firma ta zgłosiła swoje wyroby do weryfikacji przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych w 2010 r., zaraz po zmianie przepisów i dopiero teraz otrzymała odpowiedź – negatywną. Firma nigdy nie poinformowała Wnioskodawcy, że są jakiekolwiek wątpliwości co do możliwości zmiany statusu wątpliwych gorsetów oraz, że zostały one zgłoszone do weryfikacji.

W związku z tą sytuacją konieczne będzie skorygowanie podatku VAT. Zainteresowany wie, że wkrótce otrzyma od swojego dostawcy faktury korygujące podatek VAT do stawki 23%.

W celu dokonania korekty VAT Wnioskodawca zamierza:

• sporządzić zestawienie zakupionych „strojów kąpielowych – gorsetów protetycznych” na podstawie faktur zakupów i ich korekt obejmujące dla każdego modelu cenę zakupu oraz ilość,
• porównać ten stan ze spisem z natury tych egzemplarzy, które nie zostały sprzedane (Wnioskodawca sporządził taki spis natychmiast, kiedy dowiedział się o zmianie stawek podatku),
• ustalić ilość egzemplarzy sprzedanych z błędną stawką podatku i ich wartość sprzedaży netto na podstawie ceny ustalonej w cennikach zainteresowanego,
• skorygować sprzedaż netto za miesiąc, w którym Wnioskodawca otrzymał korekty faktur, to jest w deklaracji VAT-7:
  1. zwiększyć „sprzedaż netto opodatkowaną 23%” o wartość błędnie zakwalifikowanych artykułów (i podatek należny)
  2. zmniejszyć jednocześnie o tę samą wartość sprzedaż netto opodatkowaną 8% (i podatek należny)
  3. otrzymane od dostawcy korekty ująć w pozycji D.2 „nabycie towarów i usług pozostałych”.
  
  

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sposobu w jaki Wnioskodawca miałby dokonać korekty VAT od swojej sprzedaży ewidencjonowanej na kasie.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że zestawienie jakie planuje sporządzić Zainteresowany zostało utworzone na podstawie wiarygodnych dowodów (faktur zakupu, ich korekt oraz spisu z natury niesprzedanych egzemplarzy oraz cennika Zainteresowanego). Zatem o ile zawierać będzie wszystkie elementy wymienione w art. 109 ust. 3 ustawy oraz inne dane, które są niezbędne do prawidłowego wypełnienia i skorygowania deklaracji VAT może zostać uznane za odrębną ewidencję, na podstawie której Wnioskodawca będzie mógł dokonać korekty podatku VAT.

Reasumując, jeżeli zestawienie, które zamierza sporządzić Wnioskodawca zawierać będzie wszystkie elementy wymienione w art. 109 ust. 3 ustawy oraz inne dane, które są niezbędne do prawidłowego wypełnienia deklaracji VAT, to sposób dokonania korekty podatku VAT przez Zainteresowanego będzie prawidłowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w pozostałym zakresie wniosku zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.