Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-454/14-2/AG
z 25 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2014 r. (data wpływu 28 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty złożonej przez płatnika deklaracji rocznej o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty złożonej przez płatnika deklaracji rocznej o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca nie pobierał w latach 2011-2013 należnego wynagrodzenia płatnikom i inkasentom, zgodnie z paragrafem 1 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r. w wysokości 0,3% kwoty podatków pobranych przez płatników na rzecz budżetu państwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy można dokonać korekty deklaracji PIT-R4 za lata 2011, 2012 i 2013 i umniejszyć bieżącą zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, można dokonać korekt za lata 2011, 2012 i 2013 i umniejszyć zaliczki, jednakże Wnioskodawca nie posiada potwierdzenia tego faktu w przepisach prawa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 28 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, że płatnikom i inkasentom przysługuje zryczałtowane wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa.

Z treści tego przepisu wynika, że uprawnienie płatnika do potrącenia przysługującego mu wynagrodzenia jest uzależnione od dokonania wpłaty pobranego podatku w terminie. Wynagrodzenie przewidziane w art. 28 ww. ustawy ma charakter fakultatywny. Płatnicy oraz inkasenci podatków stanowiących dochód budżetu państwa mogą, ale nie muszą, korzystać z tego uprawnienia.

W myśl art. 28 § 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia szczegółowe zasady ustalania wynagrodzenia płatników i inkasentów pobierających podatki na rzecz budżetu państwa, w relacji do kwoty pobranych podatków, oraz tryb pobrania wynagrodzenia.

Rozporządzeniem, o którym mowa w ww. przepisie jest rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r. w sprawie wynagrodzenia płatników i inkasentów pobierających podatki na rzecz budżetu państwa (Dz.U. Nr 240, poz. 2065).

Z treści § 1 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia wynika, że płatnikom i inkasentom przysługuje wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatków, wynoszące 0,3% kwoty podatków pobranych przez płatników na rzecz budżetu państwa.

Kwota należnego wynagrodzenia jest potrącana z kwoty podatków pobranych przez płatników lub inkasentów (§ 1 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 31 oraz art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od wypłaconych pracownikom przychodów Wnioskodawca jako płatnik, obliczał i pobierał zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz kwoty zryczałtowanego podatku.

W przeszłości Wnioskodawca nie korzystał z uprawnień wynikających z treści art. 28 Ordynacji podatkowej, tj. nie pobierał z wpłaconych na rzecz budżetu państwa podatków wynagrodzenia należnego Zainteresowanemu z tytułu terminowego wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz zryczałtowanego podatku. Obecnie Wnioskodawca zamierzał pobrać wynagrodzenie należne Zainteresowanemu z tytułu terminowego wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz kwot zryczałtowanego podatku w latach ubiegłych, wpłaconych w 2011, 2012 i 2013 roku.

Jak wynika z powołanych przepisów kwota należnego wynagrodzenia jest potrącana z kwoty podatków pobranych przez płatnika.

W związku z powyższym na płatniku ciąży obowiązek powiadomienia właściwego urzędu skarbowego o potrąconym wynagrodzeniu oraz pobranym i wpłaconym podatku.

Następuje to poprzez złożenie na formularzu PIT-4R „deklaracji rocznej o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy”. Podstawą prawną do składania ww. deklaracji jest przepis art. 38 ust. 1a i art. 42 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z przepisu art. 38 ust. 1 tejże ustawy wynika, że płatnicy, o których mowa m.in. w art. 31, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa m.in. w art. 31, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację według ustalonego wzoru (PIT-4R) (art. 38 ust. 1a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Z przepisu art. 42 ust. 1 powołanej wyżej ustawy wynika, iż płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (…).

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-4R) (…). Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 1a ww. ustawy).

Należy zauważyć, że żaden przepis Ordynacji podatkowej, nie narzuca na płatnika obowiązku dokonywania potrąceń należnego mu wynagrodzenia, o którym mowa w art. 28 Ordynacji podatkowej w tym samym miesiącu, w którym wpłacił uprzednio pobrany podatek, ani też nie określa terminu w jakim to uprawnienie płatnika może być zrealizowane.

Oznacza to, że nie ma jakichkolwiek przeciwwskazań prawnych do potrącania wynagrodzeń raz na kwartał, czy też raz do roku bądź za kilka lat. Należy jednak przyjąć, że uprawnienie to przysługuje przez cały okres istnienia zobowiązania, a więc do upływu terminu jego przedawnienia.

Zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Stosownie do art. 32 § 1 Ordynacji podatkowej, płatnicy i inkasenci obowiązani są przechowywać dokumenty związane z poborem lub inkasem podatków do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania płatnika lub inkasenta.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać korekt deklaracji PIT-4R za lata 2011, 2012 i rok 2013.

Z przepisu art. 81 § 1 ww. ustawy wynika, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Natomiast z § 2 tego artykułu wynika, że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Z treści art. 81 Ordynacji podatkowej wynika zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Błędnie mogła zostać określona m.in. wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, a także inne dane zawarte w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Należy zaznaczyć, że możliwość złożenia korekty deklaracji PIT-4R jest związana z istnieniem konsekwencji, jakie rodzi pobranie zaliczek na podatek w niewłaściwych kwotach.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne oraz stan faktyczny sprawy, należy jednak uznać, że nie można się zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że w opisanej sytuacji istnieje konieczność dokonania korekty wystawianych za lata 2011-2013 deklaracji PIT-4R. Fakt nieuwzględnienia wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy z tytułu terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa w złożonej deklaracji PIT-4R nie wyczerpuje przesłanek uzasadniających złożenie ww. korekty.

W świetle przywołanych przepisów należy bowiem stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo potrącić należne Zainteresowanemu wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za okres istnienia zobowiązania, a więc do upływu terminu jego przedawnienia i może ono zostać potrącone wyłącznie od kwoty wpłaty dokonanej w terminie, bez konieczności dokonywania korekt deklaracji z lat 2011-2013.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.