Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-366/14-2/WS
z 17 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2014 r. (data wpływu 20 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatniczka wraz z mężem nabyła w dniu 7 marca 1997 r. nieruchomość rolną, o powierzchni 0,55 ha. Nieruchomość ta została nabyta przez małżonków do ich wspólnego majątku. Małżeństwo podatniczki zakończyło się rozwodem. Po rozwodzie strony dokonały podziału majątku. Na mocy ugody sądowej zawartej w dniu 15 lipca 2011 r. małżonek podatniczki stał się wyłącznym właścicielem nieruchomości wyżej opisanej, z obowiązkiem spłaty na rzecz podatniczki określonej sumy.

Były mąż podatniczki nie dokonał spłaty określonej w ugodzie kwoty. Z uwagi na to, że mógł dokonać spłaty tylko części kwoty, strony ustaliły, że nieruchomość opisana powyżej zostanie podzielona i pozostała część należności podlegająca spłacie, zostanie uregulowana w ten sposób, że jedna z działek powstała po podziale nieruchomości, o której mowa powyżej, zostanie przekazana Wnioskodawczyni na wyłączną własność.

Umowa przenosząca własność działki powstałej z podziału nieruchomości, którą Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła do majątku wspólnego w roku 1997 została zawarta w dniu 21 października 2013 r. Na mocy tej umowy Wnioskodawczyni stała się wyłączną właścicielką części nieruchomości zakupionej przez nią i jej małżonka w roku 1997 r., w zamian za spłatę kwoty określonej w ugodzie sądowej. Umowa zawarta przez Wnioskodawczynię z byłym małżonkiem w dniu 21 października 2013 r. była w zasadzie modyfikacją ugody sądowej zawartej w dniu 15 lipca 2011 r., gdyż do dnia zawarcia umowy notarialnej Wnioskodawczyni nie uzyskała żadnej kwoty z tytułu podziału majątku i umową zawartą w 2013 r. Wnioskodawczyni i jej były mąż dokonali ponownego podziału majątku - zmieniając nieznacznie postanowienia ugody sądowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jakie będą skutki podatkowe odpłatnego zbycia przez Wnioskodawczynię nieruchomości, która była jej własnością w okresie od 1997 do 2011 r. i ponownie stała się jej własnością po zawarciu umowy z byłym mężem o przeniesieniu własności części tej nieruchomości w roku 2013?

Zdaniem Wnioskodawczyni, taki podatek nie wystąpi, gdyż Zainteresowana była współwłaścicielką przedmiotowej nieruchomości od marca 1997 r. do lipca 2011 r. i następnie już samoistną właścicielką od października 2013 r. Na mocy ugody zawartej z byłym małżonkiem nie nastąpiło zbycie nieruchomości a jedynie podział majątku w wyniku którego, Wnioskodawczyni nie uzyskała zadośćuczynienia finansowego.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamian.

Zdaniem Wnioskodawczyni, za datę nabycia nieruchomości, która w efekcie ostatecznego podziału majątku wspólnego Wnioskodawczyni i jej byłego małżonka, przypadła jej w udziale, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, tj. 1997 rok.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Stosownie do treści przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła w dniu 7 marca 1997 r. nieruchomość rolną. Po rozwodzie strony dokonały podziału majątku. Na mocy ugody sądowej zawartej w dniu 15 lipca 2011 r. małżonek podatniczki stał się wyłącznym właścicielem nieruchomości wyżej opisanej, z obowiązkiem spłaty na rzecz podatniczki określonej sumy.

Z uwagi na to, że były mąż podatniczki mógł dokonać spłaty tylko części kwoty, nieruchomość opisana powyżej została podzielona i pozostała część należności podlegająca spłacie, została uregulowana w ten sposób, że jedna z działek powstała po podziale nieruchomości, została przekazana Wnioskodawczyni na wyłączną własność.

Umowa przenosząca własność działki powstałej z podziału nieruchomości, którą Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła do majątku wspólnego w roku 1997 została zawarta w dniu 21 października 2013 r. Obecnie Wnioskodawczyni zamierza zbyć przedmiotową nieruchomość.

Dla rozpatrywanej sprawy istotna jest więc kwestia, od kiedy należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w cytowanym wyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niezbędne jest zatem ustalenie momentu nabycia przez Wnioskodawczynię opisanej we wniosku nieruchomości.

Przy rozstrzygnięciu tego problemu należy mieć na uwadze nie tylko przepisy prawa podatkowego, ale przede wszystkim przepisy prawa cywilnego dotyczące nabycia prawa własności.

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r. poz. 121), w myśl którego umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Nie ulega wątpliwości, że po raz pierwszy własność przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem w roku 1997. Jednakże później, co Wnioskodawczyni wyraźnie wskazała w opisie zdarzenia przyszłego, na mocy ugody sądowej zawartej w dniu 15 lipca 2011 r. małżonek podatniczki stał się wyłącznym właścicielem nieruchomości, z obowiązkiem spłaty na rzecz podatniczki określonej sumy.

Z uwagi na to, że były mąż podatniczki nie mógł dokonać spłaty określonej w ugodzie kwoty, w dniu 21 października 2013 r., zawarto umowę przenoszącą własność działki powstałej z podziału nieruchomości, na mocy której Wnioskodawczyni stała się wyłączną właścicielką części nieruchomości zakupionej przez nią i jej małżonka w roku 1997 r.

Z powyższego wynika, że własność nieruchomości, którą obecnie Zainteresowana zamierza zbyć, Wnioskodawczyni nabyła w dniu 21 października 2013 r., bowiem w tym właśnie dniu na skutek zawartej umowy przenoszącej własność doszło do ponownego nabycia tej nieruchomości przez Zainteresowaną.

Jeśli zatem sprzedaż nieruchomości nastąpi przed upływem pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, do opodatkowania powstałego z tego tytułu dochodu zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Reasumując, w związku z tym, że nabycie własności nieruchomości, którą obecnie Zainteresowana zamierza zbyć, nastąpiło w dniu 21 października 2013 r. (a więc zbycie nastąpi przed upływem pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy), powstały z tego tytułu dochód podlegać będzie opodatkowaniu zgodnie z ww. przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.