Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-429/14-4/TR
z 3 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2014 r. (data wpływu 1 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 27 czerwca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2014 r. Spółka złożyła do Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika. Pismem z dnia 28 marca 2014 r. nr (…) Naczelnik (…) Urzędu Skarbowego w (…) – działając na podstawie art. 15 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa w zw. § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego – przekazał wniosek Spółki do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił – w drodze ww. rozporządzenia – dyrektorów pięciu izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania pisemnej interpretacji od dnia 1 lipca 2007 r. jest – w związku z § 6 ww. rozporządzenia – Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 23 czerwca 2014 r. nr ILPB2/415-429/14-2/TR Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 23 czerwca 2014 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 24 czerwca 2014 r.), zaś w dniu 27 czerwca 2014 r. (data nadania 26 czerwca 2014 r.) Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – Sp. z o.o. – w ramach prezentów dla swoich pracowników (z okazji 5-, 10-, 15-lecia pracy w Spółce) zamierza przekazywać im świadczenia rzeczowe (torby, koszulki, długopisy, bluzy, portfele, itp.). Każdy z pracowników będzie mógł samodzielnie wybrać interesujące go przedmioty do określonej przez Spółkę kwoty. Spółka ma możliwość zakupu tych towarów z 30% upustem (w związku z faktem, że sklep, w którym będą kupowane towary należy do jednej ze spółek grupy X i inne spółki grupy dokonujące tam zakupów korzystają z 30% upustu). Podmioty zewnętrzne mają również możliwość dokonywania zakupów w sklepie X (sklep dostępny on-line), jednak wówczas ceny nie są umniejszane o upust.

Spółka zamierza doliczyć wartość świadczeń przekazanych pracownikom do dochodu, celem naliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Jaką wartość należy doliczyć pracownikowi do dochodu? Wartość rynkową produktu (oferowaną dla „odbiorców zewnętrznych”) czy też wartość umniejszoną o 30% upust (dla spółek grupy X)?

Zdaniem Wnioskodawcy Spółka stoi na stanowisku, że należy opodatkować wartość. przekazanych prezentów nie uwzględniając uzyskanego przez Spółkę upustu art. 11 pkt 2 ustawy o podof), ponieważ upust nie jest dostępny dla szerszego grona odbiorców i za cenę rynkową powinno się przyjąć wartość towarów przed upustem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W treści art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi, w pkt 1 wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

A mocy art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyte w tym przepisie sformułowanie „w szczególności” oznacza, że przepis zawiera tylko przykładowe wyliczenie przychodów ze stosunku pracy, za które uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne dokonane przez pracodawcę lub też otrzymane od niego świadczenia nieodpłatne lub częściowo odpłatne.

Jak wskazano w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca w ramach prezentów dla swoich pracowników zamierza przekazywać im świadczenia rzeczowe (torby, koszulki, długopisy, bluzy, portfele, itp.). Zainteresowany ma możliwość zakupu tych towarów z 30% upustem (w związku z faktem, że sklep, w którym będą kupowane towary należy do jednej ze spółek grupy X i inne spółki grupy dokonujące tam zakupów korzystają z 30% upustu). Podmioty zewnętrzne mają również możliwość dokonywania zakupów w sklepie X (sklep dostępny on-line), jednak wówczas ceny nie są umniejszane o upust.

Na podstawie art. 11 ust. 2 w. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Pod pojęciem świadczeń w naturze należy rozumieć wszelkie przychody o charakterze rzeczowym uzyskiwane w formie innej niż pieniądze i wartości pieniężne; świadczeniami w naturze są zatem również świadczenia rzeczowe opisane we wniosku.

Jak wskazano bowiem w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca w ramach prezentów dla swoich pracowników zamierza przekazywać im świadczenia rzeczowe (torby, koszulki, długopisy, bluzy, portfele, itp.).

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że na gruncie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz obowiązujących przepisów prawa, wartość przedmiotowych świadczeń rzeczowych doliczanych pracownikom do przychodów ze stosunku pracy winna zostać określona – stosownie do uregulowań wynikających z art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w wysokości cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W konsekwencji, skoro w analizowanej sprawie zakupy na preferencyjnych warunkach cenowych nie są dostępne dla szerszego grona odbiorców, to nie należy takich preferencyjnych cen uznawać za wartość rynkową ww. świadczeń rzeczowych w podanym wyżej ujęciu.

Tym samym, rozpatrywaną wartością rynkową winna być cena rynkowa przed jej obniżeniem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.