2014.07.31 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-439/14/LSz
z 31 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 kwietnia 2014 r. (data wpływu 2 maja 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Partnerów dokumentujących świadczenie usług, za które Wnioskodawca wypłaca premię pieniężną – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Partnerów dokumentujących świadczenie usług, za które Wnioskodawca wypłaca premię pieniężną.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

…. sp. z o.o. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży materiałów budowlanych takich jak m.in. zaprawy murarskie, produkty do wykańczania wnętrz, systemy elewacyjne, wyroby podłogowe itp. (dalej: Produkty). Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w Polsce.

W ramach współpracy ze swoimi kontrahentami, będącymi zarówno bezpośrednimi, jak i pośrednimi odbiorcami Produktów Spółki (dalej: Partnerzy) Wnioskodawca stosuje m.in. rozwiązania marketingowe, których celem jest zwiększanie sprzedaży Produktów, w tym poprzez zaangażowanie Partnerów w różnego rodzaju programy marketingowe adresowane do finalnych odbiorców. W przypadku niektórych z tych programów premia należna Partnerom jako wynagrodzenie za świadczenie przez nich określonych usług mających na celu wsparcie sprzedaży Produktów Spółki jest traktowana jako podlegająca opodatkowaniu VAT i jest dokumentowana fakturą VAT wystawianą przez Partnera.

Wnioskodawca podkreśla, że niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie modelu współpracy wskazanego powyżej. W ramach tego schematu, na podstawie umów (porozumień) o współpracy zawieranych pomiędzy Spółką a danym Partnerem, Partner zobowiązuje się do podejmowania działań doradczych i promocyjnych skierowanych w szczególności do wykonawców, inwestorów budowlanych itp. (tj. finalnych odbiorców Produktów Spółki) w celu promowania tych Produktów i zwiększenia wolumenu ich sprzedaży.

Działania te, w zależności od konkretnych ustaleń umownych z danym Partnerem obejmują takie działania doradcze i promocyjne, skierowane do wykonawców, inwestorów budowlanych itp., jak:

informowanie o właściwościach, zastosowaniach i zaletach poszczególnych Produktów,
promocja marek Spółki, w tym poszczególnych Produktów Spółki poprzez korzystanie na terenie prowadzonych inwestycji z przekazanej przez Spółkę odzieży roboczej oraz dedykowanych narzędzi do pracy oznaczonych logo Spółki,
promocja marki Spółki poprzez korzystanie na terenie prowadzonej inwestycji budowlanej z udostępnionych przez Wnioskodawcę siatek ochronnych na rusztowania oznaczonych logo Spółki lub zawierających treści reklamowe dotyczące poszczególnych Produktów Wnioskodawcy,
informowanie poszczególnych uczestników realizowanych procesów budowlanych o właściwościach, zastosowaniach i zaletach poszczególnych Produktów,
pomoc w doborze właściwych Produktów do wymogów danej inwestycji oraz techniki aplikacji tego Produktu,
pomoc w oszacowaniu właściwej ilości Produktu niezbędnej do realizacji określonych prac budowlanych.

Powyższa lista podejmowanych działań promocyjnych i doradczych ma wyłącznie charakter przykładowy i może być modyfikowana w zależności od konkretnych ustaleń z Partnerem.

Jednocześnie, mając na uwadze chęć zapewnienia należytej realizacji celów poszczególnych umów zawieranych z Partnerami (tzn. faktycznego zapewnienia wsparcia sprzedaży Produktów Spółki), strony określają zasady wpierania Partnera przez Spółkę w zakresie dostępu do materiałów reklamowych i informacyjnych oraz korzystania z ewentualnych szkoleń oraz doradztwa technicznego zapewnianego przez Spółkę (zasady przekazywania materiałów reklamowych i informacyjnych, odzieży roboczej, dedykowanych narzędzi do pracy, siatek do rusztowań itp.; wizyty przedstawiciela Spółki na terenie inwestycji realizowanej przez Partnera, szkolenia specjalistyczne dla pracowników Partnera).

Zgodnie z postanowieniami umów o współpracy, wysokość wynagrodzenia Partnera za świadczenie usług wsparcia sprzedaży na rzecz Spółki uzależniona jest od efektów jego działań promocyjnych i doradczych, których celem jest wspieranie sprzedaży. Wynagrodzenie to kalkulowane jest najczęściej w oparciu o ustalony pomiędzy stronami procent w stosunku do faktycznie zrealizowanych dostaw Produktów dla Partnera lub dla innego podmiotu, którego Partner skutecznie zachęcił do zakupu Produktów Spółki (np. kalkulacja od wartości netto Produktów zafakturowanych na daną inwestycję, która była objęta działaniami promocyjnymi Partnera).

Każdorazowo umowa o współpracy określa zakres towarów, które objęte są działaniami wspierającymi sprzedaż realizowanymi przez danego Partnera. Ponadto, opisany powyżej schemat współpracy realizowany jest zarówno w przypadku Partnerów dokonujących zakupów bezpośrednio u Wnioskodawcy, jak również w przypadku Partnerów dokonujących zakupów u dystrybutorów Spółki, czyli takich podmiotów, do których Spółka nie dokonuje dostaw.

Należy również wskazać, iż nabywane od Partnerów usługi promocyjne mają związek z czynnościami opodatkowanymi Spółki, tzn. dają w szczególności realną szansę na zwiększenie sprzedaży określonych kategorii Produktów objętych wsparciem promocyjnym Partnerów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Partnerów w sytuacji opisanej w stanie faktycznym wniosku?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) ma miejsce odpłatne świadczenie usług przez Partnerów na rzecz Spółki, za które Spółka uiszcza stosowne wynagrodzenie, które jest bezpośrednio uzależnione od efektów podejmowanych przez Partnerów działań promocyjnych. Tym samym, biorąc pod uwagę istniejący związek pomiędzy nabywanymi od Partnerów usługami a czynnościami opodatkowanymi Spółki, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymywanych przez Partnerów, dokumentujących wykonanie przedmiotowych usług promocyjnych i doradczych. Przysługujące Spółce prawo do odliczenia odnosi się zarówno do sytuacji, w której opisane we wniosku usługi świadczone są przez Partnerów dokonujących zakupów bezpośrednio u Wnioskodawcy, jak również do usług świadczonych Partnerów dokonujących zakupów u dystrybutorów Spółki, czyli takich podmiotów, do których Spółka nie dokonuje dostaw.

W pierwszej kolejności należy podkreślić, iż pytania Wnioskodawcy dotyczą opisanego scenariusza, w którym wynagrodzenie wypłacane jest za świadczenie przez Partnera określonych, sprecyzowanych umownie usług mających na celu wsparcie sprzedaży Produktów Spółki. Zadane przez Spółkę pytania nie dotyczą w szczególności innego stosowanego przez Wnioskodawcę schematu motywowania kontrahentów do zwiększonych zakupów od Spółki poprzez wypłacanie premii stanowiących rodzaj nagrody, której udzielenie uzależnione jest wyłącznie od przekroczenia przez Partnera określonego poziomu zakupów lub/i terminowego uiszczania należności (rozwiązania odnośnie którego, w świetle uchwały NSA z 25 czerwca 2012 r., sygn. akt I FPS 2/12 oraz interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 21 listopada 2012 roku, nr PT3/033/10/423/AEW/12/PT-618, istnieje obecnie jednolite stanowisko sądów administracyjnych i organów podatkowych).

Innymi słowy, pytania Wnioskodawcy nie dotyczą typowej premii pieniężnej, która nie jest związana z żadnymi świadczeniami po stronie otrzymującego premię (i która należy się tylko za poziom zakupów bądź terminowość zapłat).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast według przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (w rozumieniu ustawy).

Przyjmuje się, iż pojęcie świadczenia składającego się na istotę usługi - należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się też jednocześnie składać zachowania związane zarówno z działaniem, jak i zaniechaniem. Przykładowo WSA w Warszawie w wyroku z 3 grudnia 2009 r. (sygn. III SA/Wa 1371/09, LEX nr 550205) wskazał, że: „Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji”.

W opisanym we wniosku stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) mamy do czynienia z jednoznacznym i bezpośrednim powiązaniem pomiędzy wypłacanym przez Spółkę wynagrodzeniem a określonym zachowaniem danego Partnera, które pozwala uznać, iż wypłacana kwota jest wynagrodzeniem za owo zachowanie (świadczenie) partnera.

W szczególności, jak wskazano w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) wniosku, świadczenia Partnera na rzecz Spółki, w zależności od konkretnych ustaleń umownych stron obejmują takie czynności wspierające sprzedaż Produktów Wnioskodawcy, jak:

promocja marek Spółki, w tym poszczególnych Produktów Spółki poprzez korzystanie na terenie prowadzonych inwestycji z przekazanej przez Spółkę odzieży roboczej oraz dedykowanych narzędzi do pracy oznaczonych logo Spółki,
promocja marki Spółki poprzez korzystanie na terenie prowadzonej inwestycji budowlanej z udostępnionych przez Wnioskodawcę siatek ochronnych na rusztowania oznaczonych logo Spółki lub zawierających treści reklamowe dotyczące poszczególnych Produktów Wnioskodawcy,
informowanie poszczególnych uczestników realizowanych procesów budowlanych o właściwościach, zastosowaniach i zaletach poszczególnych Produktów,
pomoc w doborze właściwych Produktów do wymogów danej inwestycji oraz techniki aplikacji tego Produktu,
pomoc w oszacowaniu właściwej ilości Produktu niezbędnej do realizacji określonych prac budowlanych.

Jednocześnie, w ocenie Spółki, dla oceny powyższych świadczeń Partnera jako odpłatnych usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT nie ma żadnego znaczenia, że wynagrodzenie za ich świadczenie ustalane jest w oparciu o ustalony pomiędzy stronami procent w stosunku do faktycznie zrealizowanych zakupów Produktów przez Partnera lub przez inny podmiot, którego Partner skutecznie zachęcił do zakupu Produktów Spółki.

Reasumując, w opinii Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) mamy do czynienia z relacją zobowiązaniową pomiędzy Stronami, która zależy od określonego zachowania Partnera i którą należy uznać za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu. Z kolei wypłacane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie za skuteczność działań promocyjnych stanowi zapłatę z tytułu wyświadczonej przez Partnera usługi.

Nie powinno zatem ulegać wątpliwości, że usługi świadczone Spółce przez Partnerów w zamian za wynagrodzenie powinny być dokumentowane fakturami VAT, zgodnie z art. 106b ustawy o VAT. Jednocześnie Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na przedmiotowych fakturach wystawianych przez Partnerów (będących zarówno bezpośrednimi, jak i pośrednimi odbiorcami Produktów Spółki) na zasadach ogólnych określonych w art. 86 ustawy o VAT.

Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska w interpretacji indywidualnej, o którą występuje niniejszym wnioskiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się w za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumnie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z treści cytowanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów”. Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika, że pojęcie „świadczenia usług” ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika – nie będące dostawą towarów – na rzecz innego podmiotu, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieuczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Wobec powyższego należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, iż oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Można w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, iż wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie Apple and Pear Development Council stwierdził, iż czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r., które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje tutaj także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R.J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, iż dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższa definicja „podatnika” ma zatem charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w obrocie gospodarczym. Jednakże zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W efekcie opodatkowaniu mogą podlegać te czynności, w przypadku których spełniony został zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania, tzn. zaistniała czynność określona jako opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechę podatnika. Należy podkreślić, że obie te przesłanki powinny zostać spełnione jednocześnie, co oznacza, że w odniesieniu do danej czynności konkretny podmiot powinien występować w charakterze podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ww. ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle art. 29a ust. 6 ww. ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, wymienione zostały elementy jakie faktura powinna zawierać.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca - zarejestrowany czynny podatnik VAT - w ramach współpracy ze swoimi kontrahentami, będącymi zarówno bezpośrednimi, jak i pośrednimi odbiorcami produktów Spółki (dalej Partnerzy) stosuje m.in. rozwiązania marketingowe, których celem jest zwiększanie sprzedaży produktów, w tym poprzez zaangażowanie Partnerów w różnego rodzaju programy marketingowe adresowane do finalnych odbiorców.

Na podstawie umów (porozumień) o współpracy zawieranych pomiędzy Wnioskodawcą a danym Partnerem, Partner zobowiązuje się do podejmowania działań doradczych i promocyjnych skierowanych w szczególności do wykonawców, inwestorów budowlanych itp. (tj. finalnych odbiorców produktów Spółki) w celu promowania tych produktów i zwiększenia wolumenu ich sprzedaży. Działania te w zależności od konkretnych ustaleń umownych z danym Partnerem obejmują takie działania doradcze i promocyjne, skierowane do wykonawców, inwestorów budowlanych itp., jak:

informowanie o właściwościach, zastosowaniach i zaletach poszczególnych produktów,
promocja marek Spółki, w tym poszczególnych produktów Spółki poprzez korzystanie na terenie prowadzonych inwestycji z przekazanej przez Spółkę odzieży roboczej oraz dedykowanych narzędzi do pracy oznaczonych logo Spółki,
promocja marki Spółki poprzez korzystanie na terenie prowadzonej inwestycji budowlanej z udostępnionych przez Wnioskodawcę siatek ochronnych na rusztowania oznaczonych logo Spółki lub zawierających treści reklamowe dotyczące poszczególnych produktów Wnioskodawcy,
informowanie poszczególnych uczestników realizowanych procesów budowlanych o właściwościach, zastosowaniach i zaletach poszczególnych produktów,
pomoc w doborze właściwych produktów do wymogów danej inwestycji oraz techniki aplikacji tego produktu,
pomoc w oszacowaniu właściwej ilości produktu niezbędnej do realizacji określonych prac budowlanych.

Jednocześnie strony określają zasady wpierania Partnera przez Wnioskodawcę w zakresie dostępu do materiałów reklamowych i informacyjnych oraz korzystania z ewentualnych szkoleń oraz doradztwa technicznego zapewnianego przez Spółkę. Wysokość wynagrodzenia Partnera za świadczenie usług wsparcia sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy uzależniona jest od efektów jego działań promocyjnych i doradczych, których celem jest wspieranie sprzedaży. Wynagrodzenie to kalkulowane jest najczęściej w oparciu o ustalony pomiędzy stronami procent w stosunku do faktycznie zrealizowanych dostaw produktów dla Partnera lub dla innego podmiotu, którego Partner skutecznie zachęcił do zakupu produktów Spółki. Premia należna Partnerom jako wynagrodzenie za świadczenie przez nich określonych usług mających na celu wsparcie sprzedaży produktów Spółki jest traktowana jako podlegająca opodatkowaniu VAT i jest dokumentowane fakturą VAT wystawianą przez Partnera. Każdorazowo umowa o współpracy określa zakres towarów, które objęte są działaniami wspierającymi sprzedaż realizowanymi przez danego Partnera.

Nabywane od Partnerów usługi promocyjne mają związek z czynnościami opodatkowanymi Spółki, tzn. dają w szczególności realną szansę na zwiększenie sprzedaży określonych kategorii produktów objętych wsparciem promocyjnym Partnerów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy faktury otrzymane od Partnerów Spółki za świadczone przez nich działania doradcze i promocyjne stanowią podstawę do odliczenia naliczonego VAT przez Wnioskodawcę.

Aby stwierdzić czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego należy ocenić, czy pomiędzy Wnioskodawcą a Partnerami dochodzi do świadczenia usług.

Z wniosku wynika, że usługi świadczone przez Partnerów na rzecz Wnioskodawcy obejmują, w zależności od ustaleń zawartych w umowie, szereg czynności mających na celu promowanie produktów Spółki skierowanych w szczególności do finalnych odbiorców tych produktów a tym samym zwiększenia wolumenu ich sprzedaży. Działania Partnerów wpływają zatem na intensyfikację sprzedaży określonych kategorii produktów objętych wsparciem promocyjnym.

Za świadczone usługi, o których mowa powyżej, Partnerzy Wnioskodawcy otrzymują wynagrodzenie od Wnioskodawcy, które są (będą) dokumentowane fakturami VAT wystawianymi przez Partnerów. Wysokość wynagrodzenia jest (będzie) uzależniona od efektów działań promocyjnych i doradczych Partnerów, których celem jest (będzie) wspieranie sprzedaży produktów Wnioskodawcy.

Zatem otrzymane przez Partnerów premie stanowią (stanowić będą) rodzaj wynagrodzenia za określone ich zachowanie w stosunku do Wnioskodawcy, które są (będą) przyznawane za spełnienie określonych warunków.

W przedmiotowej sprawie istnieje zatem element wzajemności, konieczny do uznania, że płatność w formie premii wyliczanej najczęściej w oparciu o ustalony pomiędzy stronami procent w stosunku do faktycznie zrealizowanych dostaw produktów dla Partnera lub dla innego podmiotu, którego Partner skutecznie zachęcił do zakupu produktów Spółki jest (będzie) wynagrodzeniem za świadczoną usługę, za którą Partnerzy wystawią faktury obciążające Wnioskodawcę.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) do powołanych w niniejszej interpretacji przepisów prawa stwierdzić należy, że czynności wykonywane przez Partnerów na rzecz Wnioskodawcy, na podstawie zawartych umów stanowią (będą stanowić) świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT za wynagrodzeniem podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Powyższe regulacje wskazują, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył więc podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Z przepisów ustawy o VAT wynika zatem, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością, przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą np. dalszej odsprzedaży lub też są niezbędne do wytworzenia towarów lub wykonania usług będących przedmiotem sprzedaży. Bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami.

Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do obrotu osiąganego przez podatnika, np. poprzez odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów.

Jak wskazał Wnioskodawca, usługi promocyjne i doradcze świadczone przez Partnerów mają (będą miały) związek z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Zaangażowanie Partnerów w programy marketingowe adresowane do finalnych odbiorców ma (będzie miało) bowiem ma na celu promowanie produktów Wnioskodawcy i zwiększenie wolumenu ich sprzedaży.

Zatem w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, przysługuje (będzie przysługiwało) prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od Partnerów Wnioskodawcy za usługi polegające na podejmowaniu przez nich działań doradczych i promocyjnych skierowanych do wykonawców, inwestorów budowlanych. Wnioskodawca dzięki działaniom Partnerów zwiększy swoją sprzedaż, natomiast Partnerzy za swoje działania polegające na wsparciu sprzedaży produktów Wnioskodawcy otrzymają wynagrodzenie, uzależnione od efektów ich działań promocyjnych i doradczych. Wynagrodzenie jest (będzie) najczęściej kalkulowane w oparciu o ustalony pomiędzy stronami procent w stosunku do faktycznie zrealizowanych dostaw produktów dla Partnera lub dla innego podmiotu, którego Partner skutecznie zachęcił do zakupu produktów Spółki.

Zatem biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca jest (będzie) uprawniony do pomniejszenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z otrzymanych od Partnerów faktur dokumentujących świadczenie ww. usług promocyjnych i doradczych - pod warunkiem niezaistnienia ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja wydana została w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych, o których mowa w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa, dla kontrahentów Wnioskodawcy otrzymujących premie pieniężne.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin