Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-102/14-7/PM
z 17 lipca 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w X działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2014 r. (data wpływu 8 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 czerwca 2014 r. (data wpływu 16 czerwca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych likwidacji SKA – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w X działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), pismem z dnia 3 czerwca 2014 r., (doręczonym w dniu 5 czerwca 2014 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, dnia 16 czerwca 2014 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 12 czerwca 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawcy – X Spółka Akcyjna z siedzibą, zwanej dalej: X, przysługują wpisane do odpowiednich rejestrów prawa ochronne na znaki towarowe, które zostały wytworzone w ramach działalności Jego przedsiębiorstwa, o których mowa w przepisach art. 153-162 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej. W celu skrócenia tekstu opisu stanu faktycznego oraz tekstu własnego stanowiska i pytań prawa ochronne na znaki towarowe Wnioskodawcy będą dalej nazywane znakami towarowymi. Obecnie znaki towarowe nie są przedmiotem amortyzacji.

Zarząd X zamierza przeprowadzić następujące operacje gospodarcze. Zarząd Spółki zamierza wnieść przedmiotowe znaki towarowe jako wkład rzeczowy na kapitał zakładowy do spółki komandytowo-akcyjnej, której będzie jedynym akcjonariuszem. Wartość nominalna akcji w SKA, które Wnioskodawca zamierza objąć, ma być równa wartości rynkowej znaków towarowych wnoszonych aportem na ich pokrycie z dnia ich wniesienia. Ta wartość rynkowa przekroczy wielokrotnie kwotę 3 500 zł.

Wskazana w zdaniu poprzednim spółka komandytowo-akcyjna, zwana dalej: SKA, będzie charakteryzować się następującymi cechami: SKA posiada siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Opisana SKA ma rok obrotowy, który rozpoczął się jeszcze przed dniem 31 grudnia 2013 r., a kończy się po 1 stycznia 2014 r. i do chwili obecnej jeszcze się nie zakończył. SKA nie zamierza obecnie zmieniać roku obrotowego. Ta SKA nie powstała po dniu wejścia w życie art. 4 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (zwaną dalej: ustawą zmieniającą) oraz nie dokonała zmiany roku obrotowego po dniu wejścia w życie ww. ustawy. Wnioskodawca nie będzie komplementariuszem SKA. SKA wniosłaby przedmiotowe znaki towarowe do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zwaną dalej SPV jako wkład rzeczowy na pokrycie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym. Wartość nominalna udziałów, które byłyby objęte przez SKA, ma być równa wartości rynkowej znaków towarowych wnoszonych aportem na ich pokrycie z dnia ich wniesienia.

Statut SKA będzie przewidywał, że dopóki X będzie jedynym akcjonariuszem SKA, podział majątku Spółki pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli między wspólników nastąpi w ten sposób, że w rozliczeniu przypadającego na X jedynego wspólnika majątku SKA, w pierwszej kolejności zostaną przeniesione na X udziały w SPV. Ewentualna pozostała część majątku SKA zostanie podzielona na zasadach określonych w Kodeksie spółek handlowych. Likwidacja SKA nastąpi jeszcze przed końcem obecnie trwającego roku obrotowego, który rozpoczął się przed dniem 31 grudnia 2013 r.

Po wniesieniu powyżej opisanego wkładu niepieniężnego, SPV zawrze z Wnioskodawcą bezterminową umowę licencyjną, na mocy której Wnioskodawca uzyska prawo do korzystania ze znaków towarowych uprzednio wniesionych do SPV i prawo do pobierania pożytków z tego tytułu. Na podstawie zawartej umowy licencyjnej Wnioskodawca będzie zobowiązany SPV do zapłaty comiesięcznych należności licencyjnych w ustalonej w umowie wysokości w wysokości rynkowej. Wnioskodawca, któremu będą przysługiwać wszystkie, albo prawie wszystkie akcje w SKA nie doprowadzi do podjęcia przez Walne Zgromadzenie uchwały o wypłacie dywidendy wspólnikom, w tym Wnioskodawcy. Zatem Wnioskodawca nie otrzyma dywidendy z SKA przed jej likwidacją.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że komplementariuszem SKA będzie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w której większość udziałów będzie posiadał Wnioskodawca. Natomiast opłata licencyjna, tj. jej wysokość i zasady naliczania będzie wynikać z ww. umowy licencyjnej zawartej pomiędzy SPV a X, na mocy której w zamian za zezwolenie na korzystanie z tych znaków towarowych udzielone przez SPV X, X zapłaci opłaty licencyjne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy nominalna wartość akcji w SKA objętych w zamian za wkład niepieniężny w postaci znaków towarowych będzie stanowiła przychód dla Wnioskodawcy w podatku dochodowym od osób prawnych? Jak należy obliczać dochód do opodatkowania z tego tytułu?
  2. Jaka będzie wartość początkowa znaków towarowych wniesionych do SKA jako wkład niepieniężny dla potrzeb ustalania wysokości dochodu do opodatkowania Wnioskodawcy z tytułu jego uczestnictwa w SKA od czasu wniesienia tego znaku towarowego do SKA do czasu wniesienia tego znaku towarowego do SPV?
  3. Czy Wnioskodawca z tytułu uczestnictwa w SKA osiągnie przychód w podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu nominalnej wartości udziałów w SPV otrzymanych w zamian za wkład niepieniężny w postaci znaków towarowych Wnioskodawcy, wniesionych przez SKA?
  4. Czy przychód Wnioskodawcy z tytułu likwidacji SKA w postaci udziałów w SPV w opisanym stanie faktycznym będzie podlegał opodatkowaniu?
  5. Czy należności licencyjne płacone przez Wnioskodawcę najpierw SKA, potem SPV będą dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodu w momencie ich rzeczywistego poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 4, natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym likwidacja SKA nastąpi zanim ta Spółka stanie się podatnikiem, co oznacza, że do opodatkowania tej operacji będą miały zastosowanie przepisy obowiązujące przed dniem 1 stycznia 2014 r. Nie będzie miał zastosowania przepis art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy zmieniającej, bowiem dotyczy on sytuacji kiedy likwidacja następuje już po tym jak spółka komandytowo-akcyjna stała się podatnikiem. Zatem będzie miał zastosowanie przepis art. 12 ust. 4 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym wartość majątku likwidowanej spółki osobowej (w postaci innej niż pieniądze w opisanym stanie faktycznym udziały w SPV) nie stanowi przychodu dla wspólnika likwidowanej Spółki. Zatem, Wnioskodawca nie osiągnie z tytułu likwidacji SKA przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Jak wynika z przepisów art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych – Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.) – spółka komandytowo-akcyjna, podobnie jak spółka jawna, spółka partnerska i spółka komandytowa, jest nieposiadającą osobowości prawnej spółką osobową.

W myśl art. 125 ustawy Kodeks spółek handlowych spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem. Komplementariusz oraz akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej (art. 147 § 1 Kodeksu spółek handlowych). Zasady funkcjonowania spółki komandytowo-akcyjnej regulują przepisy Kodeksu spółek handlowych zarówno dotyczące spółek osobowych, jak i spółki akcyjnej (spółki kapitałowej). W szczególności do spółki komandytowo-akcyjnej mają odpowiednie zastosowanie regulacje przepisu art. 347 § 1 ww. Kodeksu, który przyznaje akcjonariuszom prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom, przy czym zgodnie z art. 348 § 2 ustawy Kodeks spółek handlowych uprawnionymi do dywidendy za dany rok podatkowy są na mocy wyżej wskazanych przepisów akcjonariusze, którym przysługiwało prawo do akcji w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku lub akcjonariusze którym przysługiwały akcje na dzień dywidendy.

Ponadto stosownie do art. 146 § 2 pkt 2 ustawy Kodeks spółek handlowych uchwały walnego zgromadzenia w sprawach podziału zysku za rok obrotowy w części przypadającej akcjonariuszom wymagają zgody wszystkich komplementariuszy. W przypadku, gdy uchwała walnego zgromadzenia w dniu jej faktycznego podjęcia nie została zaakceptowana przez komplementariuszy, to prawnym dniem podjęcia uchwały o podziale zysku (wypłacie dywidendy), jako czynności prawnej spółki, jest dzień w którym komplementariusze wyrazili zgodę na taką uchwałę walnego zgromadzenia.

W świetle powyższego zauważyć należy, że w przypadku komplementariusza zysk z udziału w spółce przysługuje z mocy prawa, o ile wspólnicy nie podejmą odmiennej uchwały. Natomiast akcjonariuszowi przysługuje zysk ze spółki tylko wtedy, gdy komplementariusze podejmą odpowiednią uchwałę o jego podziale.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851) ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.

Stosownie do treści art. 1 ust. 3 pkt 1 tej ustawy przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 4a pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ilekroć w ustawie jest mowa o udziale w zyskach osób prawnych – oznacza to również udział w zyskach spółek, o których mowa w art. 1 ust. 3. Zgodnie natomiast z art. 4a pkt 21 tej ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to spółkę będącą podatnikiem.

Obecnie obowiązująca treść tych przepisów została nadana ustawą z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1387), dalej: ustawa zmieniająca. Co do zasady więc od 1 stycznia 2014 r. spółki komandytowo-akcyjne stały się podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Jednakże na podstawie regulacji art. 4 ust. 1 ustawy zmieniającej objęcie zakresem ustawy w stosunku do niektórych spółek komandytowo-akcyjnych zostało przesunięte w czasie. Zgodnie z tym przepisem w przypadku spółki komandytowo-akcyjnej posiadającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów z uczestnictwa w takiej spółce, z zastrzeżeniem art. 6, w tym z tytułu objęcia (nabycia) udziałów takiej spółki, przepisy ustaw wymienionych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od pierwszego dnia roku obrotowego tej spółki rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2013 r.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a i 4b, jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału (akcji), w tym także wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki.

Wobec takiego brzmienia ww. regulacji, nie bez znaczenia dla niniejszej sprawy ma także brzmienie art. 6 ustawy zmieniającej.


I tak – zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy jeżeli akcje lub udział w spółce komandytowo-akcyjnej posiadającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zostały nabyte lub objęte przed dniem, w którym spółka ta stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, przychód wspólnika z tytułu:

  1. umorzenia akcji lub wystąpienia z takiej spółki,
  2. odpłatnego zbycia tych akcji lub tego udziału,
  3. wniesienia tych akcji lub tego udziału do spółki, tytułem wkładu niepieniężnego,
  4. o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy wymienionej w art. 1 i art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy wymienionej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą,
  5. likwidacji spółki komandytowo-akcyjnej

‒ pomniejsza się o wydatki na nabycie lub objęcie akcji lub udziału w takiej spółce oraz o określoną zgodnie z art. 5 ustawy wymienionej w art. 1 albo art. 8 ustawy wymienionej w art. 2 część odpowiadającą uzyskanej przez wspólnika przed dniem, w którym spółka komandytowo-akcyjna stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w takiej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodu.

Stosownie do treści art. 6 ust. 2 ww. ustawy przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do wystąpienia ze spółki niemającej osobowości prawnej będącej następcą prawnym spółki komandytowo-akcyjnej albo likwidacji takiej spółki.

Z dokonanego w art. 4 ust. 1 ustawy zmieniającej zastrzeżenia wynika, że w przypadkach wymienionych w art. 6 ust. 1 ustawy zmieniającej – mimo faktu, że spółka komandytowo-akcyjna nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych – zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. Jednocześnie przepis ten stosuje się odpowiednio w przypadku likwidacji spółki niemającej osobowości prawnej będącej następcą prawnym spółki komandytowo-akcyjnej.

Ponadto dokonując oceny zakresu stosowania przepisu art. 6 ustawy zmieniającej należy wskazać, że celem tej regulacji jest zapobieżenie podwójnemu opodatkowaniu dochodów uzyskanych po 1 stycznia 2014 r. z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowo-akcyjnej, która do tego dnia nie posiadała odrębnej tożsamości w podatku dochodowym, a dochody generowane z jej działalności opodatkowane były u jej wspólników.

Należy dodatkowo wyjaśnić, że sposób ustalenia wysokości przychodów – w oparciu o wymieniony przepis odpowiada systemowo przyjętym w podatku dochodowym rozwiązaniom. Dlatego też zakres jego stosowania determinowany jest zasadami ogólnymi w opodatkowaniu dochodów (np. brak uprawnienia do podwójnego rozliczania kosztów podatkowych, związek przyczynowo-skutkowy kosztu z przychodem), jak również sposobem opodatkowania dochodów uzyskiwanych ze spółki komandytowo-akcyjnej w okresie przed 1 stycznia 2014 r. (z uwzględnieniem zasad określonych art. 4 ustawy zmieniającej).

Należy również wskazać, że do 31 grudnia 2013 r. dochodem akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej była przypadająca na tego akcjonariusza wartość niepodzielonego zysku. Tym samym dochód akcjonariusza przed wejściem w życie ustawy zmieniającej opodatkowany był w wysokości faktycznie wypłaconej (postawionej do dyspozycji) dywidendy, a nie na zasadzie rozliczania przychodów i kosztów generowanych przez spółkę komandytowo-akcyjną.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawcy przysługują, wpisane do odpowiednich rejestrów, prawa ochronne na znaki towarowe, które zostały wytworzone w ramach działalności jego przedsiębiorstwa. Obecnie znaki towarowe nie są przedmiotem amortyzacji. SKA posiada siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Opisana SKA ma rok obrotowy, który rozpoczął się jeszcze przed dniem 31 grudnia 2013 r., a kończy się po 1 stycznia 2014 r. i do chwili obecnej jeszcze się nie zakończył. SKA nie zamierza obecnie zmieniać roku obrotowego. SKA nie powstała po dniu wejścia w życie art. 4 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (zwaną dalej: ustawą zmieniającą) oraz nie dokonała zmiany roku obrotowego po dniu wejścia w życie ww. ustawy. Wnioskodawca nie będzie komplementariuszem SKA. SKA wniosłaby przedmiotowe znaki towarowe do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zwaną dalej SPV jako wkład rzeczowy na pokrycie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym. Wartość nominalna udziałów, które byłyby objęte przez SKA, ma być równa wartości rynkowej znaków towarowych wnoszonych aportem na ich pokrycie z dnia ich wniesienia. Likwidacja SKA nastąpi jeszcze przed końcem obecnie trwającego roku obrotowego, który rozpoczął się przed dniem 31 grudnia 2013 r.

Przenosząc powyższy opis sprawy na grunt przedstawionych regulacji należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie przepis przejściowy art. 6 ust. 1 i 2 ustawy zmieniającej znajdzie zastosowanie. To oznacza natomiast, że wartość majątku likwidowanej spółki osobowej w postaci innej niż pieniądze (udziały w SPV) stanowić będą przychód Wnioskodawcy.

Należy także wyraźnie podkreślić, że wskazany przez Wnioskodawcę przepis art. 12 ust. 4 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdzie zastosowania. Rozwiązanie przyjęte przez ustawodawcę w omawianym przepisie służy wyeliminowaniu podwójnego opodatkowania zysków osiągniętych przez spółki niebędące osobami prawnymi, tj. uniknięcie podwójnego opodatkowania środków pieniężnych otrzymywanych przez wspólnika spółki osobowej w związku z jej likwidacją, będących skutkiem operacji gospodarczych, w wyniku których wspólnik wykazał już – stosownie do art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – przychody i koszty uzyskania tych przychodów, niezależnie od faktu dokonania wypłaty na rzecz tego wspólnika uzyskanej przez spółkę osobową nadwyżki uzyskanych przychodów nad poniesionymi kosztami.

Z uwagi na fakt, że przychody i koszty SKA do dnia likwidacji nie będą opodatkowane po stronie Wnioskodawcy na zasadach określonych w art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Wnioskodawca opodatkowany jest na poziomie otrzymanej dywidendy) Wnioskodawca nie ma prawa do pomniejszenia wskazanego przychodu o wartość algorytmu wynikającego z art. 6 ust. 1 ustawy zmieniającej.

Wobec poczynionych wyjaśnień należy stwierdzić, że składniki majątku, które są wynikiem operacji gospodarczych mających miejsce w SKA (tj. do czasu jej likwidacji) – pomniejszone o wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie/objęcie udziałów w SKA, o ile nie zostały wcześniej zaliczone do kosztów uzyskania przychodu przez Wnioskodawcę lub SKA – stanowić będą przychód Wnioskodawcy na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 6 ust. 1 i 2 ustawy zmieniającej.

Reasumując – likwidacja SKA będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu odpowiadającego tej części składników majątkowych otrzymanych przez Wnioskodawcę z tytułu likwidacji spółki osobowej, która nie podlegała wcześniej opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy jako wspólnika SKA, pomniejszone o wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie/objęcie akcji w SKA, o ile nie zostały wcześniej zaliczone do kosztów uzyskania przychodu przez Wnioskodawcę lub SKA.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w X.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj