INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2011 r. (data wpływu 23 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia początku biegu terminu, po upływie którego odpłatne zbycie nieruchomości nie stanowi źródła przychodu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia początku biegu terminu, po upływie którego odpłatne zbycie nieruchomości nie stanowi źródła przychodu.

W ww. wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Aktem notarialnym z dnia 26 czerwca 2007 r. Wnioskodawca wraz z małżonką kupił prawo własności nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w stanie surowym zamkniętym. Następnie – w 2010 r. – po uzyskaniu stosownego zezwolenia – Wnioskodawca dokonał rozbiórki tego budynku i uzyskał pozwolenie na budowę na tej działce dwóch budynków jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej i obecnie prowadzi budowę tych budynków. W 2012 r. Wnioskodawca zamierza zakończyć tą budowę, a następnie sprzedać (po podziale nieruchomości) połowę działki wraz z posadowionym na niej jednym z budynków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób należy liczyć upływ 5 letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. czy od chwili nabycia nieruchomości (2007 r.), czy też od chwili wybudowania budynku, tj. od 2012 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, w ww. sytuacji należy odnieść się do przepisów Kodeksu cywilnego (art. 46 i następne). W przypadku wybudowania budynku na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość). Za datę nabycia nieruchomości w takim wypadku uznać należy datę nabycia gruntu (czyli 2007 r.). Budynek związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności bowiem własność nieruchomości gruntowej rozciąga się również na budynki, które stanowią część składową tej nieruchomości.

Dlatego też – w ocenie Wnioskodawcy – sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego. Także dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do takiej nieruchomości nie rozdziela się sprzedaży gruntu oraz sprzedaży znajdującego się na nim budynku. Wnioskodawca uważa, że wyznacznikiem upływu terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest data nabycia gruntu, czyli 2007 r., nie zaś data wybudowania budynku na tym gruncie.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną nr IBPBII/2/415-444/11/HS wydaną dnia 26 lipca 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie a w przypadku innych rzeczy pół roku licząc od końca miesiąca w którym nastąpiło nabycie, w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, odnieść się zatem należy do przepisów prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zmianami), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości. Zatem własność nieruchomości gruntowej rozciąga się co do zasady na budynki.

Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. W związku z tym sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu jak i znajdującego się na nim budynku.

W sytuacji zaś, gdy najpierw dochodzi do nabycia gruntu, a dopiero później wybudowany zostanie budynek, istotnym z punktu widzenia ustalenia początku biegu terminu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest moment nabycia gruntu.

Jak wynika z opisanego zdarzenia przyszłego, aktem notarialnym z dnia 26 czerwca 2007 r. Wnioskodawca wraz z małżonką kupił prawo własności nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w stanie surowym zamkniętym. Następnie – w 2010 r. – po uzyskaniu stosownego zezwolenia – Wnioskodawca dokonał rozbiórki tego budynku i uzyskał pozwolenie na budowę na tej działce dwóch budynków jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej i obecnie prowadzi budowę tych budynków. W 2012 r. Wnioskodawca zamierza zakończyć tą budowę, a następnie sprzedać (po podziale nieruchomości) połowę działki wraz z posadowionym na niej jednym z budynków.

Mając na uwadze powyższe pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości gruntowej, tj. od końca 2007 r.

Końcowo wyjaśnić należy, że termin o którym mowa w art. 10 ust.1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie tylko i wyłącznie do przychodów ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych wskazanych w tym przepisie, które nie zostały uzyskane w wykonywaniu działalności gospodarczej. Jednakże biorąc pod uwagę zakres wniosku wyznaczonego zapytaniem, kwestia zakwalifikowania przychodu z ww. sprzedaży do konkretnego źródła przychodów nie była przedmiotem niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.