2014.02.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-1041/13-2/KB
z 14 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2013 r. (data wpływu 18 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie właściwej stawki podatku dla usług remontowych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ich nabycia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie właściwej stawki podatku dla usług remontowych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ich nabycia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W zasobach lokalowych O. znajdują się m.in. dwa budynki mieszkalne wielorodzinne sklasyfikowane w PKOB 112, tj.

budynek przy ul. G.
- część mieszkalna (39 mieszkań o łącznej pow. 1.704,20 m2)
- część użytkowa (5 lokali w parterze budynku o łącznej pow. 222,60 m2 i 1 lokal 12/1 o pow. 32,80 m2 - w wyniku zmiany przeznaczenia lokalu mieszkalnego)
budynek przy ul. G.A
- część mieszkalna (60 mieszkań o łącznej pow. 2.823,50 m2)
- część użytkowa (2 lokale w podpiwniczeniu budynku o łącznej pow. 46,10 m2).

Wejścia do lokali mieszkalnych usytuowane są od strony osiedla mieszkaniowego na wspólnym tarasie łączącym obydwa budynki mieszkalne. Taras stanowi wejścia do budynków mieszkalnych i jednocześnie dach 21 garaży. Lokale użytkowe (5 lokali) usytuowane są od strony ulicy miejskiej i nie korzystają z tarasu - wejść do budynków mieszkalnych. Wejścia do lokali użytkowych - z chodnika miejskiego.

W roku bieżącym Spółdzielnia przeprowadziła remont ww. tarasu - wejść do budynków mieszkalnych na podstawie umowy zawartej z wykonawcą robót budowlanych na „Remont tarasu stanowiącego jednocześnie dach 21 garaży przy budynkach ul. G.”.

Finansowanie robót remontowych odbywało się etapami na podstawie protokołów odbioru robót i wystawionych faktur VAT.

Do fakturowania robót wykonawca zastosował VAT 23% argumentując, że remont dotyczy lokali użytkowych - dachu garaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Jaką stawką podatku VAT powinien być opodatkowany remont tarasu- wejść do budynków mieszkalnych stanowiący jednocześnie dach garaży?
Czy Spółdzielnia prawidłowo odlicza VAT naliczony stosując współczynnik proporcji, o którym mowa w art. 90 ustawy o VAT, bez względu na wysokość zastosowanej stawki podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Remont tarasu - wejść do budynków mieszkalnych wielorodzinnych z lokalami użytkowymi sklasyfikowanymi w PKOB 112 powinien być opodatkowany stawką VAT 8% ze względu na to, że do remontu obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust 12-12c stosuje się obniżoną stawkę podatku VAT.

Związek remontowanego tarasu - wejść do budynków mieszkalnych z lokalami użytkowymi - garażami nie przesądza o zastosowaniu stawki VAT 23%.

Ad 2.

Spółdzielnia jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności Spółdzielnia wykonuje czynności zwolnione z podatku VAT jak również opodatkowane podatkiem VAT.

Przy zakupach związanych z ww. czynnościami Spółdzielni odpowiednio przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego lub nie przysługuje.

Natomiast w przypadkach zakupu towarów lub usług służących jednocześnie czynnościom zwolnionym i opodatkowanym Spółdzielnia dokonuje odliczenia podatku VAT według proporcji.

Proporcja, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT wynosi 19%.

W przedstawionym powyżej stanie faktycznym zakup usługi remontowej dotyczy czynności zwolnionych i opodatkowanych. Wobec czego Spółdzielnia odliczyła VAT współczynnikiem proporcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust.1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…):

Jak stanowi art. 5a ww. ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Stosownie do art. 41 ust. 12a ww. ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

Jak stanowi art. 41 ust. 12c ustawy w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Dla celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Obiektów Budowlanych wprowadzoną w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.).

Zgodnie z tą klasyfikacją, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 – mieszkalnych jednorodzinnych, 112 – o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 – zbiorowego zamieszkania.

Natomiast zgodnie z objaśnieniami Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Przepisy ww. ustawy o VAT nie definiują pojęć budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623, z późn. zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z treści wniosku wynika, że w zasobach lokalowych Spółdzielni znajdują się m.in. dwa budynki mieszkalne wielorodzinne sklasyfikowane w PKOB 112, tj.

budynek przy ul. G.
- część mieszkalna (39 mieszkań o łącznej pow. 1.704,20 m2)
- część użytkowa (5 lokali w parterze budynku o łącznej pow. 222,60 m2 i 1 lokal 12/1 o pOW. 32,80 m2 - w wyniku zmiany przeznaczenia lokalu mieszkalnego)
budynek przy ul. G.A
- część mieszkalna (60 mieszkań o łącznej pow. 2.823,50 m2)
- część użytkowa (2 lokale w podpiwniczeniu budynku o łącznej pow. 46,10 m2)

Ponadto w części piwnicznej ww. budynków znajduje się 21 lokali użytkowych - garaży o łącznej pow. 615,10 m2 oraz komórki (piwnice) stanowiące pomieszczenia pomocnicze dla lokali mieszkalnych. Wejścia do lokali mieszkalnych usytuowane są od strony osiedla mieszkaniowego na wspólnym tarasie łączącym obydwa budynki mieszkalne. Taras stanowi wejścia do budynków mieszkalnych i jednocześnie dach 21 garaży. Lokale użytkowe (5 lokali) usytuowane są od strony ulicy miejskiej i nie korzystają z tarasu - wejść do budynków mieszkalnych . Wejścia do lokali użytkowych - z chodnika miejskiego. W roku 2013 Spółdzielnia przeprowadziła remont ww. tarasu - wejść do budynków mieszkalnych na podstawie umowy zawartej z wykonawcą robót budowlanych na „Remont tarasu stanowiącego jednocześnie dach 21 garaży przy budynkach ul. G.”.

Finansowanie robót remontowych odbywało się etapami na podstawie protokołów odbioru robót i wystawionych faktur VAT. Do fakturowania robót wykonawca zastosował VAT 23% argumentując, że remont dotyczy lokali użytkowych - dachu garaży.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania właściwej stawki podatku do ww. usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ich nabycia.

Z przywołanych wyżej przepisów, a w szczególności art. 41 ust. 12 ustawy o VAT wynika, że ustawodawca przewidział opodatkowanie stawką podatku w wysokości 8% jedynie czynności wymienionych w tym przepisie a i to tylko takich, które dotyczą obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Stawki tej ustawodawca nie przewidział dla ww. czynności wykonywanych poza tymi obiektami.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że jeśli remont tarasu ma miejsce w budynkach mieszkalnych (PKOB 112), w których oprócz lokali mieszkalnych znajdują się także lokale użytkowe, ale powyższe czynności są realizowane w ramach jednego zadania inwestycyjnego to nie ma podstaw do rozdzielania takiej inwestycji i należy ją traktować jako dotyczącą budynków mieszkalnych jako całości. Bowiem remontowany taras, jako wejście do lokali mieszkalnych i jednocześnie dach garaży, stanowi niezbędny element konstrukcyjny tych budynków mieszkalnych (PKOB 112).

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy należy stwierdzić, że skoro usługi remontowe, których dotyczy zapytanie Wnioskodawcy, mieszczą się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT bowiem wykorzystywane są w ramach budynku mieszkalnego jako całości klasyfikowanego według PKOB w grupowaniu 112, to w tych okolicznościach, do ww. usług ma zastosowanie stawka podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 146 pkt 2 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do pytania nr 2 należy zwrócić uwagę na art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Jak stanowi art. 90 ust. 1 omawianej ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W myśl art. 90 ust. 2 ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Stosownie do treści art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej, o czym stanowi art. 90 ust. 4 ustawy.

Z treści wniosku wynika, że Spółdzielnia jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i w ramach prowadzonej działalności Spółdzielnia wykonuje czynności zwolnione z podatku VAT jak również opodatkowane podatkiem VAT. Spółdzielnia przeprowadziła remont tarasu na podstawie umowy zawartej z wykonawcą robót budowlanych na „Remont tarasu stanowiącego jednocześnie dach 21 garaży przy budynkach ul. G.”. Taras stanowi wejście do budynków mieszkalnych, w których znajdują się również lokale użytkowe.

A zatem, stwierdzić należy, że Spółdzielni przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w zakresie w jakim służą one do wykonywania czynności opodatkowanych. W konsekwencji, w przypadku wykorzystywania zakupionych przez Spółdzielnię usług remontowych w celu dokonywania przez Spółdzielnię czynności opodatkowanych, jak również zwolnionych, w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących ww. remont, jako kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których Spółdzielni przysługuje prawo do odliczenia i w stosunku do których takie prawo nie przysługuje, Spółdzielnia jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego w oparciu o stosowną proporcję, na zasadach wskazanych w art. 90 ust. 2 w zw. z art. 90 ust. 3 i 4.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 również należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy Organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin