Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-308/14-2/KBr
z 11 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2014 r. (data wpływu 31 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu podatku od towarów i usług podróżnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu podatku od towarów i usług podróżnym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w postaci handlu głównie sprzętem elektronicznym i fotograficznym.

Kupującymi są różne podmioty, w tym osoby fizyczne, niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej (podróżni).

Wnioskodawca jest sprzedawcą uprawnionym do zwracania podatku VAT podróżnym. Podróżni, którzy u Wnioskodawcy dokonali zakupów, przy okazji kolejnego pobytu w Polsce, często zgłaszają się po zwrot VAT z dokumentami wystawionymi przez Wnioskodawcę przy sprzedaży towarów, których treść odpowiada obowiązującym w tym zakresie przepisom (obecnie § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, oraz stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a także określenia niezbędnych danych, które powinien zawierać dokument będący podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym).

Zdarza się, że z dokumentów, które przedstawiają Wnioskodawcy podróżni, wynika, że nabyte u Niego towary opuściły terytorium Unii Europejskiej, jednak przez granicę innego niż Polska kraju należącego do UE (np. Litwy). Takie dokumenty nie są jednak opatrzone podpisem polskiego funkcjonariusza celnego i stemplem polskich służb celnych, lecz podpisem funkcjonariusza celnego i stemplem służb celnych z innego kraju Unii Europejskiej, przez którego granicę towary opuściły terytorium UE. Stempel służb celnych z innego kraju Unii Europejskiej nie jest zgodny ze wzorem, o którym mowa w polskich przepisach (obecnie załącznik nr 2 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, oraz stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a także określenia niezbędnych danych, które powinien zawierać dokument będący podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, przedstawiane Wnioskodawcy przez podróżnych, które nie są opatrzone podpisem polskiego funkcjonariusza celnego i stemplem polskich służb celnych, lecz podpisem funkcjonariusza celnego i stemplem służb celnych z innego kraju Unii Europejskiej przez którego granice towary opuściły terytorium UE, uprawniają do opodatkowania sprzedaży tych towarów stawką 0%?
2. Czy fakt, że w myśl art. 147 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. E. L 347 z 2006 r., str. 1 ze zm.), każde państwo członkowskie przekazuje Komisji wzory pieczęci jakie stosuje się w celu wydania potwierdzenia przez urząd celny, przez który towary zostały wyprowadzone, wiąże w jakikolwiek sposób podmiot dokonujący zwrotu VAT podróżnym i stosujący 0% stawkę VAT do sprzedaży towarów podróżnym, skoro te wzory pieczęci nie są dla polskich podatników dostępne?
3. Czy wystarczającym do potwierdzenia wywozu w ww. przypadku jest powszechnie używany stempel organu celnego innego kraju, jak np. w przypadku wywozu z Litwy stempel zgodny z umieszczonym na załączonej do wniosku kopii przykładowego dokumentu Tax Free?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, które przedstawiają podróżni i które nie są opatrzone podpisem polskiego funkcjonariusza celnego i stemplem polskich służb celnych, lecz podpisem funkcjonariusza celnego i stemplem służb celnych innego kraju Unii Europejskiej, przez którego granicę towary opuściły terytorium Unii Europejskiej, uprawniają do opodatkowania sprzedaży tych towarów stawką 0%.

Jako, że w poszczególnych państwach - np. na Litwie brak jest powszechnie dostępnych aktów prawnych zawierających wzory pieczęci organów celnych, należy przyjąć, że obowiązujące są te powszechnie używane przez organy celne danego państwa (np. w przypadku Litwy według wystawionych wcześniej przez Wnioskodawcę dokumentów Tax Free a poświadczonych przez organy celne Litwy zawsze w sposób zgodny z przykładowym dokumentem Tax Free poświadczonym przez służby celne Litwy (w załączeniu)).

Dodatkowo stanowisko Wnioskodawcy potwierdza fakt, że wzory pieczęci, jakie stosują urzędy celne innych krajów, konkretnie interesujących Wnioskodawcę: Litwy, Łotwy i Estonii, nie są dostępne polskim podatnikom w żadnym oficjalnym dokumencie ani akcie prawnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 126 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej, zwane dalej „podróżnymi”, mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym podróżnego, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128.

Stałe miejsce zamieszkania, o którym mowa w ust. 1, ustala się na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość (art. 126 ust. 2 powołanej ustawy).

W myśl art. 128 ust. 1 ustawy, zwrot podatku może być dokonany, jeżeli podróżny wywiózł zakupiony towar poza terytorium Unii Europejskiej nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał zakupu.

Podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, na którym urząd celny potwierdził stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów. Do dokumentu powinien być przymocowany wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 1, o czym stanowi art. 128 ust. 2 ustawy.

Stosownie do ust. 3 ww. artykułu, urząd celny potwierdza wywóz towaru na dokumencie, o którym mowa w ust. 2, po sprawdzeniu zgodności danych dotyczących podróżnego zawartych w tym dokumencie z danymi zawartymi w przedstawionym paszporcie lub innym dokumencie stwierdzającym tożsamość.

Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do potwierdzania wywozu z terytorium Unii Europejskiej towarów nabytych przez podróżnego na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 128 ust. 4 ustawy).

W przypadku gdy podróżny opuszcza terytorium Unii Europejskiej z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, zwrot podatku przysługuje, jeżeli dokument, o którym mowa w ust. 2, został potwierdzony przez urząd celny, przez który towary zostały wywiezione z terytorium Unii Europejskiej (art. 128 ust. 5 ustawy).

Zgodnie z art. 129 ust. 1 ustawy, do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu, sprzedawca stosuje stawkę podatku 0%, pod warunkiem że:

1. spełnił warunki, o których mowa w art. 127 ust. 4 pkt 1 i 4, oraz
2. przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument określony w art. 128 ust. 2, zawierający potwierdzenie wywozu tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej;
3. posiada dokumenty, określone odrębnymi przepisami, potwierdzające dokonanie zwrotu kwoty tego podatku - w przypadku gdy zwrot podatku został dokonany w formie polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej.

Zaś w myśl przepisu art. 129 ust. 2 ustawy, otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 1 pkt 2, nie później jednak niż przed upływem 10 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dokonano dostawy, upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego od tej dostawy w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Natomiast na mocy art. 130 ust. 1 ustawy Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, oraz stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a także określenia niezbędnych danych, które powinien zawierać dokument będący podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym (Dz. U. Nr 68, poz. 361, z późn. zm.).

Zgodnie z § 4 pkt 12 ww. rozporządzenia z dnia 28 marca 2011r., dokument, o którym mowa w art. 128 ust. 2 ustawy, powinien zawierać co najmniej napis: „Potwierdzam tożsamość podróżnego oraz że towary wymienione w dokumencie zostały wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej” oraz miejsce na podpis funkcjonariusza celnego i pieczęć „Polska-Cło”.

Z kolei pkt 13 tegoż paragrafu mówi o miejscu na stempel potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Wzór stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej zawiera Załącznik nr 2 do rozporządzenia. Określa on mianowicie kształt stempla, jego wymiary oraz dane jakie stempel winien zawierać dotyczące identyfikacji urzędu celnego, a w szczególności datę oraz zwrot „VAT-ZWROT”.

Powyższe uregulowania dotyczą wyłącznie sytuacji kiedy to podróżny przekracza granicę Polski z państwem trzecim. Zdarzają się jednak przypadki gdy podróżny, który dokona zakupów na terytorium Polski, przekracza granicę z państwem trzecim w innym kraju członkowskim niż Polska. Wówczas to pieczęć stosowana w celu wydania potwierdzenia o wywozie towarów poza terytorium Unii Europejskiej powinna być zgodna ze wzorem określonym przez przepisy tego kraju.

W myśl art. 147 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11.12.2006r. ze zm.), każde państwo członkowskie przekazuje Komisji wzory pieczęci, jakie stosuje się w celu wydania potwierdzenia przez urząd celny, przez który towary zostały wyprowadzone. Komisja przekazuje te informacje organom podatkowym w pozostałych państwach członkowskich.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest sprzedawcą uprawnionym do zwracania podatku VAT podróżnym. Podróżni, którzy u Wnioskodawcy dokonali zakupów, przy okazji kolejnego pobytu w Polsce, często zgłaszają się po zwrot VAT z dokumentami wystawionymi przez Wnioskodawcę przy sprzedaży towarów, których treść odpowiada obowiązującym w tym zakresie przepisom. Zdarza się, że z dokumentów, które przedstawiają Wnioskodawcy podróżni, wynika, że nabyte u Niego towary opuściły terytorium Unii Europejskiej, jednak przez granicę innego niż Polska kraju należącego do UE (np. Litwy). Takie dokumenty nie są opatrzone podpisem polskiego funkcjonariusza celnego i stemplem polskich służb celnych, lecz podpisem funkcjonariusza celnego i stemplem służb celnych z innego kraju Unii Europejskiej, przez którego granicę towary opuściły terytorium UE. Stempel służb celnych z innego kraju Unii Europejskiej nie jest zgodny ze wzorem, o którym mowa w polskich przepisach.

Wątpliwości Wnioskodawcy związane są z uprawnieniem do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% oraz prawa do dokonania zwrotu podatku VAT podróżnym w sytuacji, gdy dokumenty TAX FREE nie są opatrzone podpisem polskiego funkcjonariusza celnego i stemplem polskich służb celnych, lecz podpisem funkcjonariusza celnego i stemplem służb celnych z innego kraju Unii Europejskiej, przez którego granicę towary opuściły terytorium UE.

W świetle powyżej powołanych przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że warunkiem koniecznym dla dokonania zwrotu podatku podróżnemu jest wywóz towarów poza granice Unii Europejskiej oraz posiadanie dokumentu potwierdzającego ten wywóz, przy czym potwierdzenie to odbywa się w ściśle sformalizowanym trybie. Celem weryfikacji czy posiadane przez podróżnego dokumenty są właściwie poświadczone przez organy celne zostało wydane rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, oraz stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a także określenia niezbędnych danych, które powinien zawierać dokument będący podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty dokonywać będzie inny niż polski urząd celny. W przypadku dokonania wywozu zakupionych uprzednio towarów na terytorium Polski do państwa trzeciego ale przez granicę z innym niż Polska krajem członkowskim, potwierdzenia wywozu towarów będzie dokonywać urząd celny tego państwa, z którego towary będą ostatecznie wywiezione poza terytorium Wspólnoty.

Należy wskazać, że obowiązek używania stempla, którego wzór został określony w cyt. rozporządzeniu ciąży jedynie na polskiej służbie celnej i wynika z art. 128 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem należy stwierdzić, że zwrot podatku VAT przysługuje podróżnemu niezależnie od tego czy wywiózł on towary poza terytorium Unii Europejskiej z terytorium Polski czy też z terytorium innego kraju członkowskiego. Poświadczenia wywozu dokonuje urząd celny kraju, z którego wywóz faktycznie następuje, na podstawie przepisów obowiązujących w danym kraju. W sytuacji, gdy podróżny przedstawi sprzedawcy wystawiony przez niego dokument TAX FREE potwierdzony pieczęcią urzędu celnego obowiązującą według przepisów administracyjnych państwa członkowskiego, z którego podróżny opuszczał terytorium Unii Europejskiej, należy uznać, że zostały spełnione wymagania jakie ustawa o VAT wiąże z obowiązkiem potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

W sytuacji gdy podróżny wywiózł zakupiony towar poza terytorium Unii Europejskiej nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał zakupu i dysponuje imiennym dokumentem „zwrot VAT dla podróżnych” na którym potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty dokonał, np. litewski urząd celny, pieczęcią stosowaną na Litwie do potwierdzenia wywozu towarów przez podróżnego poza terytorium Wspólnoty, dokument ten uprawnia Wnioskodawcę do dokonania zwrotu podatku na rzecz podróżnego i zastosowania w stosunku do tej sprzedaży 0% stawki podatku VAT.

W sytuacji gdy Wnioskodawca nie ma możliwości dostępu do wzorów pieczęci obowiązujących w innych niż Polska krajach, np. Litwie, Łotwie czy Estonii, należy przyjąć, że dokument TAX FREE opatrzony pieczęcią danego kraju oraz podpisem pracownika służb celnych jest dokumentem wiarygodnym, potwierdzającym wywóz towarów poza granice Unii Europejskiej. Autentyczność pieczęci może podlegać weryfikacji w drodze ewentualnego postępowania kontrolnego prowadzonego przez właściwe organy podatkowe. Wnioskodawca nieposiadający dostępu do wzorów obowiązujących pieczęci nie ma możliwości dokonania ich kontroli.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, w myśl w art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika więc, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, gdyż nie przeprowadza postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem. W szczególności tut. Organ nie może dokonać oceny prawidłowości pieczęci umieszczonej na załączonym do wniosku dokumencie TAX FREE.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.