Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-85/14-2/AS
z 16 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2014 r. (data wpływu 27 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia obowiązku składania informacji CIT-ST dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach: przedstawicieli handlowych, doradców technicznych i dyrektorów regionalnych, w sytuacji wykonywania przez nich obowiązków służbowych w innych powiatach, niż siedziba pracodawcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia obowiązku składania informacji CIT-ST dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach: przedstawicieli handlowych, doradców technicznych i dyrektorów regionalnych, w sytuacji wykonywania przez nich obowiązków służbowych w innych powiatach, niż siedziba pracodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością zatrudnia na dzień 20 stycznia 2014 r. 79 pracowników. Siedziba firmy znajduje się gminie. Spółka nie ma żadnych oddziałów, biur regionalnych, ani ekspozytur.

Część zatrudnionych osób przez spółkę to przedstawiciele handlowi, doradcy techniczni i dyrektorzy regionalni, wykonujący swoje obowiązki w różnych częściach kraju. Według umów o pracę zawartych z tymi osobami, miejscem zatrudnienia jest miasto, w którym mieszkają.

W przypadku tych osób, nie ma możliwości wskazania jednego powiatu, na terenie którego pracują, gdyż powierzony im zakres obowiązków zawsze obejmuje klientów mających swoje siedziby w kilku powiatach, położonych w promieniu 60 kilometrów od miejsca zamieszkania.

Spółka w informacji CIT-ST, dla tych pracowników, wykazuje, jako główne miejsce pracy miejscowość, w której mieszkają.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W związku z wyrokiem WSA z dnia 29.06.2011 r. sygnatura III SA/Wa 3313/10, gdzie Sąd stwierdził, że warunkiem koniecznym do powstania obowiązku składania deklaracji CIT-ST jest posiadanie przez podatnika zakładu (oddziału) na terenie innej jednostki samorządu terytorialnego niż właściwa dla siedziby spółki – pojawia się wątpliwość, czy Spółka powinna składać informację CIT-ST dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach: przedstawicieli handlowych, doradców technicznych i dyrektorów regionalnych, skoro jedyną przesłanką jest wykonywanie przez tych pracowników obowiązków służbowych w innych powiatach, niż siedziba pracodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo nie posiadania przez podatnika zakładu (oddziału) na terenie innej jednostki samorządu terytorialnego niż właściwa dla siedziby spółki, Spółka jest zobowiązana do składania informacji CIT-ST dla pracowników: przedstawicieli handlowych, doradców technicznych i dyrektorów regionalnych podając, jako miejsce pracy, miejscowość, w której mieszkają.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie określenia obowiązku składania informacji CIT-ST dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach: przedstawicieli handlowych, doradców technicznych i dyrektorów regionalnych, w sytuacji wykonywania przez nich obowiązków służbowych w innych powiatach, niż siedziba pracodawcy, jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) podatnicy posiadający zakłady (oddziały) położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla ich siedziby są obowiązani składać do urzędu skarbowego w terminie wpłat zaliczek miesięcznych lub kwartalnych oraz załączać do zeznania o wysokości dochodu (straty) informacje, sporządzone zgodnie z odrębnymi przepisami, w celu ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2010 r. Nr 80, poz. 526 z późn. zm.), jeżeli podatnik podatku dochodowego od osób prawnych posiada zakład (oddział) położony na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla jego siedziby, to część dochodu z tytułu udziału we wpływach z tego podatku jest przekazywana do budżetu jednostki samorządu terytorialnego, na której obszarze znajduje się ten zakład (oddział), proporcjonalnie do liczby zatrudnionych w nim osób na podstawie umowy o pracę.

Należy wskazać, że przywołana wyżej ustawa o dochodach jednostek samorządu terytorialnego zawiera własną definicję „zakładu (oddziału)”, którą należy stosować dla potrzeb tej ustawy. W związku z powyższym w przedmiotowym zakresie nie występuje konieczność odwoływania się do definicji „zakładu” wynikającej z ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego zakładem (oddziałem) w rozumieniu ustawy jest określone w umowie o pracę miejsce wykonywania pracy, położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika.

Przepis art. 10 ust. 4 cytowanej ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego nakłada na podatników podatku dochodowego od osób prawnych obowiązek sporządzania i przekazywania do urzędów skarbowych informacji, zawierających wykaz zakładów (oddziałów) oraz liczbę zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach (oddziałach) – ze wskazaniem jednostek samorządu terytorialnego, na obszarze których są położone te zakłady.

Wzór i terminy składania ww. „informacji podatnika” określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie rozliczeń dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. Nr 230, poz. 1693).

Zatem o istnieniu zakładu (oddziału) w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji o konieczności składania informacji CIT-ST decyduje określone w umowie o pracę miejsce świadczenia pracy pracownika.

Jak wynika z powyższego, przyjęta konstrukcja prawna zakłada, że – dla potrzeb ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych – wyodrębnionym organizacyjnie zakładem (oddziałem) jest określone w umowie o pracę z konkretnym pracownikiem miejsce świadczenia pracy. Nie ma więc znaczenia, czy w danym miejscu świadczenia pracy znajduje się biuro oddziału (zakładu). Istotnym jest natomiast, aby miejsce świadczenia pracy określone było w umowie o pracę i aby położone było na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej, niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika.

Zważyć należy, że – co do zasady – określenie przez pracodawcę w umowie o pracę miejsca świadczenia pracy przez konkretnego pracownika przesądza o tym, która gmina, powiat i województwo uzyskają odpowiedni, procentowo określony udział w podatku dochodowym od osób prawnych, zapłaconym przez tego pracodawcę (podatnika).

Odnośnie miejsca położenia zakładu (oddziału) – w przypadku, kiedy praca jest wykonywana w więcej niż jednym miejscu pracy, np. gdy w umowie o pracę wskazany jest obszar dwóch województw – rozstrzygające jest, w jakim miejscu pracownik najczęściej wykonuje pracę.

Dopiero jeżeli konkretne wskazanie miejsca pracy nie jest możliwe, pracownicy powinni być zaliczeni do gminy, na terenie której mieści się siedziba pracodawcy. Zatem, jeśli miejsce pracy pracownika zostanie zakwalifikowane jako siedziba pracodawcy – wówczas nie istnieje obowiązek sporządzania informacji CIT-ST.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością zatrudnia na dzień 20 stycznia 2014 r. 79 pracowników. Siedziba firmy znajduje się w W., w gminie W. Spółka nie ma żadnych oddziałów, biur regionalnych, ani ekspozytur. Część zatrudnionych osób przez Spółkę to przedstawiciele handlowi, doradcy techniczni i dyrektorzy regionalni, wykonujący swoje obowiązki w różnych częściach kraju. Według umów o pracę zawartych z tymi osobami, miejscem zatrudnienia jest miasto, w którym mieszkają. W przypadku tych osób, nie ma możliwości wskazania jednego powiatu, na terenie którego pracują, gdyż powierzony im zakres obowiązków zawsze obejmuje klientów mających swoje siedziby w kilku powiatach, położonych w promieniu 60 kilometrów od miejsca zamieszkania.

Spółka w informacji CIT-ST, dla tych pracowników, wykazuje, jako główne miejsce pracy miejscowość, w której mieszkają.

W oparciu o przywołane przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że w przedstawionym stanie faktycznym określone jako miejsce wykonywania pracy w umowach o pracę zawieranych z przedstawicielami handlowymi, doradcami techniczni i dyrektorami regionalnymi miejsce zamieszkania pracownika, oznaczają posiadanie przez Spółkę w tych miejscach zakładów (oddziałów) w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jest to równoznaczne z obowiązkiem Spółki sporządzania informacji CIT-ST – „Informacja podatnika do ustalenia należnych jednostkom samorządu terytorialnego dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych”.

Podsumowując, w oparciu o opisany we wniosku stan faktyczny oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Spółka powinna składać informację CIT-ST dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach: przedstawicieli handlowych, doradców technicznych i dyrektorów regionalnych. O istnieniu zakładu (oddziału) w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji o konieczności składania informacji CIT-ST decyduje bowiem określone w umowie o pracę miejsce świadczenia pracy pracownika.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia obowiązku składania informacji CIT-ST dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach: przedstawicieli handlowych, doradców technicznych i dyrektorów regionalnych, w sytuacji wykonywania przez nich obowiązków służbowych w innych powiatach, niż siedziba pracodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Końcowo, odnosząc się do przywołanego przez Wnioskodawcę wyroku WSA w Warszawie z dnia 29 czerwca 2011 r. w sprawie sygn. akt III SA/Wa 3313/10, gdzie Sąd stwierdził, że warunkiem koniecznym do powstania obowiązku składania deklaracji CIT-ST jest posiadanie przez podatnika zakładu (oddziału) na terenie innej jednostki samorządu terytorialnego niż właściwa dla siedziby spółki, to należy wskazać, że orzeczenie to zapadło w indywidualnej sprawie na gruncie postępowania sądowo-administracyjnego i nie może stanowić gotowego rozwiązania dla tut. Organu w trybie interpretacyjnym.

Co istotne, na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 roku - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Dostępna za pośrednictwem internetu Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych uruchomiona została, by przyczynić się do upowszechnienia wiedzy z zakresu prawa administracyjnego, przy czym baza ta ma charakter jedynie informacyjny i edukacyjny, nie jest natomiast oficjalnym publikatorem orzeczeń sądowych. Z uwagi na ich indywidualny charakter także nie może być źródłem do wywodzenia konkretnych rozwiązań, nawet w analogicznych sprawach.

Należy podkreślić, że podstawowym zadaniem tut. Organu podatkowego jest wydawanie interpretacji prawidłowych, tj. w prawidłowy sposób odczytujących normy prawne zawarte w poszczególnych przepisach prawa podatkowego, a nie utrwalających raz wyrażony pogląd w tym zakresie.

Każdą sprawę organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.