2014.07.18 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-389/14-2/MKw
z 18 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2014 r. (data wpływu 28 kwietnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków z tytułu eksploatacji, używania, naprawy oraz zakupu paliw silnikowych gazu i oleju napędowego dla pojazdów samochodowych o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków z tytułu eksploatacji, używania, naprawy oraz zakupu paliw silnik owych gazu i oleju napędowego dla pojazdów samochodowych o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka - Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym.

W swej flocie samochodowej Spółka posiada różne grupy pojazdów samochodowych. W przedmiotowym wniosku opisana jest jedna z takich grup pojazdów samochodowych. Są to pojazdy wyszczególnione w art. 86a ust. 4 pkt 2 zmienionej od 1 kwietnia 2014 r., ustawy o podatku od towarów. W kwalifikacji wyszczególnionej w tym przepisie mamy pojazdy samochodowe wykorzystywane do działalności gospodarczej ze względu na warunek konstrukcji tych pojazdów, który wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Pojazdy te kwalifikowane są na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy lub van.

Dla samochodów opisanych w niniejszym wniosku dodatkowe badania techniczne zostały przeprowadzone przed 1 kwietnia 2014 roku z adnotacją, że pojazdy te odpowiadają dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla VAT 1 art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1632, z późn. zm.).

Samochody te w dowodzie rejestracyjnym oraz w karcie pojazdu mają określoną liczbę miejsc łącznie z kierowcą - 2 (słownie dwa). Dopuszczalna ładowność pierwszej grupy samochodów to 457 kg natomiast drugiej grupy to 506 kg. Obie grupy mają wpisy w dowodzie rejestracyjnym, karcie pojazdu - samochód ciężarowy, kategoria N1. Pierwsza grupa w świadectwie homologacji określona jest jako kod BB van, samochód ciężarowy o kabinie kierowcy zawartej w bryle nadwozia, druga jako AF wielozadaniowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu osób i ładunków w tym samym nadwoziu.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykorzystuje ww. pojazdy samochodowe do działalności gospodarczej. Samochody w ramach działalności gospodarczej użytkują pracownicy Spółki do celów tej działalności na podstawie umowy o używanie samochodu służbowego. W ramach umowy według punktów poniżej:

Spółka zobowiązuje się oddać Użytkownikowi do używania w celach służbowych i prywatnych stanowiący własność Spółki samochód, a Użytkownik zobowiązuje się używać go do celów związanych z pracą wykonywaną na rzecz Spółki, a w przypadku używania go do celów prywatnych do zapłaty Spółce umówionego wynagrodzenia.
Użytkownik może używać Samochodu wyłącznie w celach określonych w pkt 1 umowy i nie wolno mu oddać go osobie trzeciej do bezpłatnego używania ani używania za wynagrodzeniem.
Użytkownik nie może podejmować żadnych czynności mających na celu zbycie, obciążenie prawami na rzecz osób trzecich albo inne rozporządzenie powierzonym mu samochodem Spółki.
Użytkownik jest zobowiązany do umożliwienia korzystania z Samochodu innym pracownikom Spółki, jeżeli bezpośredni przełożony Użytkownika lub inna upoważniona osoba wyda mu stosowne polecenie w tym zakresie.
Użytkownik ma obowiązek dbania o Samochód w sposób określony w fabrycznej instrukcji korzystania, w tym do przeprowadzania w odpowiednich terminach przeglądów gwarancyjnych i pogwarancyjnych, niezwłocznego zawiadamiania o każdej zauważonej usterce technicznej.
Użytkownik nie może bez zgody Spółki czynić w Samochodzie żadnych zmian, jest zobowiązany do garażowania go w umówionym miejscu albo za uprzednią zgodą wyrażoną na piśmie w innym ustalonym miejscu.
W wyjątkowych przypadkach, Użytkownik może zezwolić na prowadzenie Samochodu osobie najbliższej, jeżeli będzie to podyktowane okolicznościami związanymi z dążeniem uchronienia Samochodu przed uszkodzeniem albo utratą oraz w innych nadzwyczajnych sytuacjach. Użytkownik odpowiada za działania i zaniechania osoby bliskiej jak za własne działanie lub zaniechanie.
Użytkownik, w przypadku tankowania przy użyciu kart flotowych oraz na stacji paliw „Spółki X” jest zobowiązany do podawania rzeczywistego przebiegu Samochodu.
Użytkownik jest zobowiązany do zwrotu samochodu stanowiącego przedmiot niniejszej umowy po jej zakończeniu w stanie nie pogorszonym z uwzględnieniem zużycia samochodu będącego następstwem prawidłowego używania.
Użytkownik jest zobowiązany do rozliczania się z ilości przejechanych kilometrów i zużytego paliwa. Rozliczenia będą dokonywane:
1. na podstawie prawidłowo i terminowo wypełnianych przez Użytkownika kart drogowych i/lub innych dokumentów rozliczeniowych obowiązujących w Spółce, lub
2. poprzez kontrolę sprawowaną przez Spółkę, w tym na podstawie tankowań.

Za używanie samochodu służbowego do celów prywatnych Użytkownik będzie obciążany przez Spółkę ryczałtowym miesięcznym wynagrodzeniem, w wysokości zróżnicowanej od klasy samochodu.

Korzystając z samochodu do celów, prywatnych Użytkownik zobowiązany jest nie przekraczać limitu przebiegu wyznaczonego dla Użytkownika i podawanego mu do wiadomości na zasadach określonych w odrębnym trybie; w przypadku przekroczenia tego limitu, niezależnie od tego, czy stanie się to na skutek wyjazdów służbowych, czy prywatnych, Użytkownik będzie zobowiązany do pokrycia w pełnej wysokości kosztów związanych z używaniem Samochodu ponad limit, których wysokość zostanie określona przez Spółkę w oparciu o stosowne wyliczenia, a ponadto w przypadku znaczącego przekroczenia limitu lub przekroczeniach powtarzających się w kolejnych miesiącach Użytkownik może być obciążony dodatkowo karą umowną w wysokości do 100% tych kosztów.

Obciążenie, za używany samochód będzie dokonywane raz na miesiąc na jego ostatni dzień w formie wystawienia faktury VAT i potrącenia kwoty z faktury z wynagrodzenia za pracę płatnego Użytkownikowi, na co niniejszym wyraża on zgodę w momencie podpisania umowy.

W przypadku wydatków związanych z usługami naprawy, konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów, nabyciem paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu wykorzystywanych do napędu tych pojazdów Spółka będzie dokonywała odliczenia 100% podatku naliczonego z otrzymanych faktur.

Stanowisko Spółki zostało również potwierdzone przez Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w rozmowie w dniu 24 kwietnia 2014 roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dotyczących wydatków z tytułu eksploatacji/używania, naprawy/zakupu paliw silnikowych gazu, oleju napędowego dla pojazdów samochodowych opisanych w stanie faktycznym (wymienionych w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a, w przypadku posiadania odpłatnych umów z pracownikami na ich używanie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86a ust. 1 zmienionej od 1 kwietnia 2014 roku ustawy z dnia 11 marca 2014 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 111, poz. 1054, z późn. zm.) w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika dotyczącej wydatków z tytułu nabycia pojazdów oraz:

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów (materiałów) i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zgodnie z art. 86a ust. 3, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów (materiałów) montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami (materiałami) usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów (materiałów) wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W przypadku pojazdów opisanych we wniosku mamy do czynienia z pojazdami wykorzystywanymi do działalności gospodarczej jak i służącym celom nie związanym z tą działalnością.

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Stosownie do art. 86a ust. 9 ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą między innymi:

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;
pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Na mocy art. 86a ust. 10 ustawy, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;

Wymagania dotyczące badań technicznych wyszczególniono w ustawie z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 312).

W art. 9 ust. 1 ustawy zapisano, że dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, jeżeli przed terminem najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego lub przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy pojazd, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jest przedmiotem dostawy, dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone nie później niż przed dniem dokonania dostawy.

Stosowanie do ust. 3 cyt. artykułu, zaświadczenia wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dla pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują ważność na potrzeby stosowania art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Zaświadczenia takie dotyczą pojazdów opisanych we wniosku.

Z treści art. 12 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

samochodów osobowych;
innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
1. 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
2. 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Na mocy ust. 2 powyższego artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

Przedstawione we wniosku pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej w związku z tym że ich konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Analizując powołane przepisy prawa podatkowego dla pojazdów samochodowych przedstawionych we wniosku Spółce przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dotyczących wydatków z tytułu ich eksploatacji, używania, naprawy, zakupu paliw silnikowych gazu, oleju napędowego dla pojazdów samochodowych opisanych w stanie faktycznym (wymienionych w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a, w przypadku posiadania odpłatnych umów z pracownikami na ich używanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca - czynny podatnik VAT, posiada w swojej flocie samochodowej m.in. pojazdy, które są kwalifikowane są na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy lub van. Dla tych samochodów dodatkowe badania techniczne zostały przeprowadzone przed 1 kwietnia 2014 roku z adnotacją że pojazdy te odpowiadają dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla VAT 1. W dowodzie rejestracyjnym oraz w karcie pojazdu mają określoną liczbę miejsc łącznie z kierowcą - 2. Dopuszczalna ładowność pierwszej grupy samochodów to 457 kg, natomiast drugiej grupy to 506 kg. Obie grupy mają wpisy w dowodzie rejestracyjnym, karcie pojazdu - samochód ciężarowy, kategoria N1. Pierwsza grupa w świadectwie homologacji określona jest jako kod BB van, samochód ciężarowy o kabinie kierowcy zawartej w bryle nadwozia, druga jako AF wielozadaniowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu osób i ładunków w tym samym nadwoziu. Wnioskodawca wykorzystuje ww. pojazdy samochodowe do działalności gospodarczej. Samochody w ramach działalności gospodarczej użytkują pracownicy Spółki do celów tej działalności na podstawie umowy o używanie samochodu służbowego. W ramach umowy według punktów poniżej:

Spółka zobowiązuje się oddać Użytkownikowi do używania w celach służbowych i prywatnych stanowiący własność Spółki samochód, a Użytkownik zobowiązuje się używać go do celów związanych z pracą wykonywaną na rzecz Spółki, a w przypadku używania go do celów prywatnych do zapłaty Spółce umówionego wynagrodzenia.
Użytkownik może używać Samochodu wyłącznie w celach określonych w pkt 1 umowy i nie wolno mu oddać go osobie trzeciej do bezpłatnego używania ani używania za wynagrodzeniem.
Użytkownik nie może podejmować żadnych czynności mających na celu zbycie, obciążenie prawami na rzecz osób trzecich albo inne rozporządzenie powierzonym mu samochodem Spółki.
Użytkownik jest zobowiązany do umożliwienia korzystania z Samochodu innym pracownikom Spółki, jeżeli bezpośredni przełożony Użytkownika lub inna upoważniona osoba wyda mu stosowne polecenie w tym zakresie.
Użytkownik ma obowiązek dbania o Samochód w sposób określony w fabrycznej instrukcji korzystania, w tym do przeprowadzania w odpowiednich terminach przeglądów gwarancyjnych i pogwarancyjnych, niezwłocznego zawiadamiania o każdej zauważonej usterce technicznej.
Użytkownik nie może bez zgody Spółki czynić w Samochodzie żadnych zmian, jest zobowiązany do garażowania go w umówionym miejscu albo za uprzednią zgodą wyrażoną na piśmie w innym ustalonym miejscu.
W wyjątkowych przypadkach, Użytkownik może zezwolić na prowadzenie Samochodu osobie najbliższej, jeżeli będzie to podyktowane okolicznościami związanymi z dążeniem uchronienia Samochodu przed uszkodzeniem albo utratą oraz w innych nadzwyczajnych sytuacjach. Użytkownik odpowiada za działania i zaniechania osoby bliskiej jak za własne działanie lub zaniechanie.
Użytkownik, w przypadku tankowania przy użyciu kart flotowych oraz na stacji paliw „Spółki X” jest zobowiązany do podawania rzeczywistego przebiegu Samochodu.
Użytkownik jest zobowiązany do zwrotu samochodu stanowiącego przedmiot niniejszej umowy po jej zakończeniu w stanie nie pogorszonym z uwzględnieniem zużycia samochodu będącego następstwem prawidłowego używania.
Użytkownik jest zobowiązany do rozliczania się z ilości przejechanych kilometrów i zużytego paliwa. Rozliczenia będą dokonywane:
1. na podstawie prawidłowo i terminowo wypełnianych przez Użytkownika kart drogowych i/lub innych dokumentów rozliczeniowych obowiązujących w Spółce, lub
2. poprzez kontrolę sprawowaną przez Spółkę, w tym na podstawie tankowań.

Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca za używanie samochodu służbowego do celów prywatnych Użytkownik będzie obciążany przez Spółkę ryczałtowym miesięcznym wynagrodzeniem, w wysokości zróżnicowanej od klasy samochodu. Korzystając z samochodu do celów, prywatnych Użytkownik zobowiązany jest nie przekraczać limitu przebiegu wyznaczonego dla Użytkownika i podawanego mu do wiadomości na zasadach określonych w odrębnym trybie; w przypadku przekroczenia tego limitu, niezależnie od tego, czy stanie się to na skutek wyjazdów służbowych, czy prywatnych, Użytkownik będzie zobowiązany do pokrycia w pełnej wysokości kosztów związanych z używaniem Samochodu ponad limit, których wysokość zostanie określona przez Spółkę w oparciu o stosowne wyliczenia, a ponadto w przypadku znaczącego przekroczenia limitu lub przekroczeniach powtarzających się w kolejnych miesiącach Użytkownik może być obciążony dodatkowo karą umowną w wysokości do 100% tych kosztów. Obciążenie, za używany samochód będzie dokonywane raz na miesiąc na jego ostatni dzień w formie wystawienia faktury VAT i potrącenia kwoty z faktury z wynagrodzenia za pracę płatnego Użytkownikowi, na co niniejszym wyraża on zgodę w momencie podpisania umowy.

Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca powziął m.in. wątpliwości odnośnie kwestii prawa do odliczenia 100% podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dotyczących wydatków z tytułu eksploatacji, używania, naprawy oraz zakupu paliw silnikowych gazu i oleju napędowego dla pojazdów samochodowych opisanych we wniosku w przypadku posiadania odpłatnych umów z pracownikami na ich używanie.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Należy zaznaczyć, że od 1 kwietnia 2014 r., kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z tymi pojazdami zostały uregulowane w przepisach art. 86a ust. 1-10 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
należnego z tytułu:
1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Na mocy art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Mocą art. 86 ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Na podstawie art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

Zgodnie z ust. 10 pkt 1 powołanego artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą, wskazano, że dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

W opisanej sprawie istotną rolę odgrywa przepis art. 86a ust. 4 w zw. z art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem i eksploatacją pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

W tej grupie pojazdów, uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystywaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

Jak wskazał Wnioskodawca pojazdy samochodowe wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej, kwalifikowane są na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju wielozadaniowy lub van. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca opisane samochody w ramach działalności gospodarczej użytkują pracownicy Spółki do celów tej działalności na podstawie umowy o używanie samochodu służbowego. Natomiast, za używanie samochodu służbowego do celów prywatnych Użytkownik będzie obciążany przez Spółkę ryczałtowym miesięcznym wynagrodzeniem, w wysokości zróżnicowanej od klasy samochodu. Zatem, należy uznać, że przesłanka wskazana w art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy, która wskazuje na wykorzystywanie pojazdu wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, została spełniona.

Tym samym, Wnioskodawca posiada pełne prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących wydatków związanych z eksploatacją, używaniem i naprawą opisanych pojazdów.

Ponadto, w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących nabycia paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu wykorzystywanego do napędu wskazanych pojazdów wykorzystywanych do celów prowadzonej działalności gospodarczej, należy zauważyć, że zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r., paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

samochodów osobowych;
innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
1. 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
2. 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

Zatem, jak wynika z powołanych przepisów przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, przeznaczonych do napędu pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach ogólnych tj. pełne prawo do odliczenia przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 86a ustawy.

Jak wskazał Wnioskodawca posiada w swojej flocie samochodowej m.in. pojazdy, które są kwalifikowane są na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy lub van. W dowodzie rejestracyjnym oraz w karcie pojazdu mają określoną liczbę miejsc łącznie z kierowcą - 2 (słownie dwa). Dopuszczalna ładowność pierwszej grupy samochodów to 457 kg, natomiast drugiej grupy to 506 kg. Obie grupy mają wpisy w dowodzie rejestracyjnym, karcie pojazdu - samochód ciężarowy, kategoria N1. Pierwsza grupa w świadectwie homologacji określona jest jako kod BB van, samochód ciężarowy o kabinie kierowcy zawartej w bryle nadwozia, druga jako AF wielozadaniowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu osób i ładunków w tym samym nadwoziu.

Należy zaznaczyć, że jak wskazano powyżej wymienione pojazdy w świetle art. 86a ust. 4 ustawy, uznane są za wykorzystane wyłącznie do działalności gospodarczej. Zatem, do tych grup pojazdów samochodowych Wnioskodawcy przysługuje również prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od nabywanych paliw wykorzystywanych do ich napędu.

W konsekwencji, Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin