Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-249/14-4/JM
z 1 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2014 r. (data wpływu 2 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 czerwca 2014 r. (data wpływu) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dokonania korekty sprzedaży oraz podatku należnego w sytuacji zwrotu biletów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dokonania korekty podatku należnego w sytuacji zwrotu biletów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 czerwca 2014 r. (data wpływu) w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego oraz prawa do reprezentacji Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

Filharmonia jest instytucją kultury, dla której organizatorem jest Urząd Marszałkowski Województwa. Na swoją działalność otrzymuje roczną dotację podmiotową. Uzyskuje również dochody własne z działalności (wynajem pomieszczeń, odpłatność za imprezy).

Filharmonia jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzi działalność opodatkowaną różnymi stawkami podatku VAT. Filharmonia sprzedaje bilety wstępu na różnego rodzaju wydarzenia, ewidencjonując tą sprzedaż na kasie rejestrującej.

W działalności Filharmonii w dwóch przypadkach dochodzi do zwrotu biletów przez klientów:

1. odwołanie wydarzenia, które miało mieć miejsce w Filharmonii, zarówno z powodu przyczyn leżących po stronie Filharmonii, jak i z przyczyn od niej niezależnych;
2. rezygnacja przez klienta z zakupionego biletu, przed datą wydarzenia na warunkach określonych regulaminem sprzedaży (w tym zasadami zwrotu) biletów.
   
   

Klienci często chcą dokonać zwrotu biletu nie posiadając paragonu z kasy fiskalnej, gdyż ich zamiarem przy dokonywaniu zakupu biletów było uczestnictwo w wydarzeniu, a do wstępu na wydarzenie uprawnia bilet wstępu, nie zaś bilet wraz z paragonem.

Należy też zaznaczyć, iż bilety wstępu są zindywidualizowane, tj. opatrzone są logotypem Filharmonii, posiadają własny numer, czas i miejsce wydarzenia, którego dotyczą oraz cenę oraz stawkę podatku VAT.

Filharmonia prowadzi odrębną ewidencję, która zawiera wszystkie elementy wymienione w § 3 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U. poz. 363).

Filharmonia jest w posiadaniu następujących dowodów sprzedaży (nie licząc biletów):

1. kopia paragonu fiskalnego,
2. potwierdzenie zapłaty (w przypadku płatności przelewem),
3. dane zawarte w systemie – programie sprzedaży biletów, który na podstawie numeru biletu dostarcza danych dotyczących transakcji takich, jak:
   • nazwa koncertu,
   • data koncertu,
   • data zakupu,
   • numer systemowy (numer paragonu fiskalnego),
   • sektor, rząd, miejsce,
   • cena biletu,
   • metoda płatności,
   • identyfikacja kasjera,
   • kwota brutto, kwota netto, podatek VAT.
   
   
   

Na podstawie danych zawartych w ww. systemie tworzony jest miesięczny „raport wycofania biletów” oraz protokoły zwrotu towarów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Filharmonia może przyjmować zwroty biletów bez przedstawienia paragonu z kasy fiskalnej zachowując inne dowody zwrotu, tj. same bilety i na tej podstawie dokonywać zwrotu pieniędzy, korekt sprzedaży oraz korekt należnego podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. jedn. Dz. U. 2011 Nr 177 poz. 1054 ze zm.), podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przepis art. 111 ust. 7 ww. ustawy zawiera delegację ustawową na mocy której Minister Finansów wydał Rozporządzenie z dnia 4 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. 2013 poz. 363) - zwane dalej „rozporządzeniem”.

Zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia podatnicy, prowadząc ewidencję wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.

Ponadto zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 4 tegoż rozporządzenia zwroty towarów, które skutkują zwrotem całości lub części należności (zapłaty) z tytułu sprzedaży, ujmuje się w odrębnej ewidencji zawierającej:

1. datę sprzedaży;
2. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy;
3. termin dokonania zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi;
4. wartość brutto zwracanego towaru lub wartość brutto towaru lub usługi będących przedmiotem reklamacji oraz wartość podatku należnego - w przypadku zwrotu całości należności z tytułu sprzedaży;
5. zwracaną kwotę (brutto) oraz odpowiadającą jej wartość podatku należnego – w przypadku zwrotu części należności z tytułu sprzedaży;
6. dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży;
7. protokół przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.
   
   

Zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja podatkowa (t.jedn. Dz. U. 2012 poz. 749 zezm.) jako dowód należy dopuścić wszystko co może się przyczynić do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Przepisy podatkowe nie zakazują więc przyjęcia zwrotów bez dowodów takich jak paragon fiskalny, o ile istnieje inny dowód dokonania zakupu biletu, w tym sam bilet.

Znajduje to potwierdzenie w orzecznictwie, gdzie wskazuje się, iż: „ewidencja prowadzona z zastosowaniem kas zawsze stanowi dowód kluczowy, a obalenie go innym dowodem, aczkolwiek dopuszczalne może zachodzić w sytuacjach wyjątkowych (...) i jest możliwe tylko wówczas, gdy niezgodność danych wynikających z tej ewidencji ze stanem faktycznym nie tylko wynika z kontrdowodów przedstawionych przez podatnika - ale obiektywnie rzecz biorąc – jest prawdopodobna w stopniu graniczącym z pewnością” (por. wyrok NSA, sygn. akt III SA 5200/98).

W tej sytuacji Filharmonia stoi na stanowisku, iż może przyjmować zwroty biletów bez przedstawienia paragonu z kasy fiskalnej zachowując inne dowody zwrotu, tj. bilety i na tej podstawie dokonywać korekty sprzedaży.

W zakresie korekty należnego podatku VAT, zdaniem Filharmonii będzie miał zastosowanie art. 29a ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, który wskazuje o jakie elementy obniża się podstawę opodatkowania, wskazując m.in. na zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło. W tej sytuacji, jeśli Filharmonia dokona korekty sprzedaży, zasadnym będzie dokonanie korekty należnego podatku VAT, a sama korekta powinna być dokonana w deklaracji za miesiąc, w którym dokonano zwrotu biletu.

Stanowisko Filharmonii znajduje odzwierciedlenie m. in. w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21.04.2011 r. (IBPP$/443-108/11/KG).

W tym stanie faktycznym i prawnym stanowisko Filharmonii należy uznać za w pełni uzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W art. 111 ust. 1 ustawy postanowiono, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

W myśl art. 111 ust. 7a pkt 1 ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia sposób prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym o zastosowaniu specjalnym dla specyficznego rodzaju działalności, oraz warunki używania kas przez podatników, uwzględniając potrzebę właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników, o których mowa w ust. 1, oraz potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas przez tych podatników, jak również zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku.

Jak stanowi art. 111 ust. 9 pkt 1 ustawy, minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia szczegółowe kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz sposób oznaczania pamięci fiskalnej kas rejestrujących numerami unikatowymi, warunki ich przydzielania oraz dokumenty, które powinny być dołączone do kasy rejestrującej przy wprowadzaniu jej do obrotu.

Należy wskazać, iż od dnia 1 kwietnia 2013 r. obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie kas rejestrujących.

Stosownie do zapisów rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży (§ 2 pkt 12 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

Natomiast zgodnie z § 2 pkt 11 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, przez pamięć fiskalną kasy rozumie się urządzenie zawierające elektroniczny nośnik danych, umożliwiające jednokrotny, niezmienialny zapis danych pod kontrolą programu pracy kasy, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia, oraz wielokrotny odczyt tych danych.

Zatem wyżej wskazana cecha pamięci fiskalnej powoduje brak możliwości zarejestrowania na kasie fiskalnej zwrotu bądź reklamacji towarów. Czynności takie należy objąć odrębną ewidencją.

Zgodnie z § 3 ust. 3 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, nie ewidencjonuje się zwrotów towarów i uznanych reklamacji towarów i usług.

W myśl § 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, zwroty towarów i uznane reklamacje towarów i usług, które skutkują zwrotem całości lub części należności (zapłaty) z tytułu sprzedaży, ujmuje się w odrębnej ewidencji zawierającej:

1. datę sprzedaży;
2. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy;
3. termin dokonania zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi;
4. wartość brutto zwracanego towaru lub wartość brutto towaru lub usługi będących przedmiotem reklamacji oraz wartość podatku należnego – w przypadku zwrotu całości należności z tytułu sprzedaży;
5. zwracaną kwotę (brutto) oraz odpowiadającą jej wartość podatku należnego – w przypadku zwrotu części należności z tytułu sprzedaży;
6. dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży;
7. protokół przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.
   
   

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na podstawie art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca sprzedaje bilety wstępu na różnego rodzaju wydarzenia, ewidencjonując tą sprzedaż na kasie rejestrującej.

W działalności Wnioskodawcy w dwóch przypadkach dochodzi do zwrotu biletów przez klientów:

1. odwołanie wydarzenia, które miało mieć miejsce u Wnioskodawcy, zarówno z powodu przyczyn leżących po stronie Wnioskodawcy, jak i z przyczyn od niego niezależnych;
2. rezygnacja przez klienta z zakupionego biletu, przed datą wydarzenia na warunkach określonych regulaminem sprzedaży (w tym zasadami zwrotu) biletów.
   
   

Klienci często chcą dokonać zwrotu biletu nie posiadając paragonu z kasy fiskalnej, gdyż ich zamiarem przy dokonywaniu zakupu biletów było uczestnictwo w wydarzeniu, a do wstępu na wydarzenie uprawnia bilet wstępu, nie zaś bilet wraz z paragonem. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, która zawiera wszystkie elementy wymienione w § 3 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących. Wnioskodawca jest w posiadaniu następujących dowodów sprzedaży (nie licząc biletów): kopia paragonu fiskalnego, potwierdzenie zapłaty (w przypadku płatności przelewem), dane zawarte w systemie – programie sprzedaży biletów, który na podstawie numeru biletu dostarcza danych dotyczących transakcji takich, jak: nazwa koncertu, data koncertu, data zakupu, numer systemowy (numer paragonu fiskalnego), sektor, rząd, miejsce, cena biletu, metoda płatności, identyfikacja kasjera, kwota brutto, kwota netto, podatek VAT.

Zarówno rezygnacja klienta z zakupu danej usługi lub odwołanie przez Wnioskodawcę usługi co do zasady są prawnie dopuszczalne.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależniają pomniejszenia podstawy opodatkowania o kwoty odpowiadające wartości zwróconych kwot nienależnych od posiadania przez podatnika oryginału paragonu fiskalnego, potwierdzającego zakup towaru lub usługi.

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu (z którym wiążą się m.in. uprawnienia rękojmi i gwarancji), natomiast dla sprzedawcy bezsporne potwierdzenie tożsamości towaru lub usługi w przypadku, np. zwrotu kwoty nienależnej. W przypadku dokonania zwrotu kwot nienależnych podatnik powinien zatrzymać paragon fiskalny. Zasadą jest więc dokonywanie korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego przy jednoczesnym zwrocie (okazaniu) przez klienta paragonu fiskalnego.

Jednocześnie podkreślić należy, iż paragon fiskalny nie jest jedynym dokumentem przesądzającym o stanie faktycznym, który znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Dowodzenie zwrotu kwot nienależnych, będącego podstawą dokonania korekty, na podstawie innych dokumentów aniżeli paragon fiskalny nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego.

Skoro zatem kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej (tj. po wydrukowaniu paragonu), to korekta taka powinna być dokonywana za pomocą innych urządzeń księgowych. W takim przypadku należy prowadzić odrębną ewidencję, o której mowa § 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących.

Mając na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa, należy stwierdzić, że Wnioskodawcy w związku z zaistniałymi zdarzeniami, (zwrotami biletów), przysługuje uprawnienie do korekty sprzedaży oraz podatku należnego w przypadku braku paragonu, pod warunkiem, prowadzenia odrębnej ewidencji, o której mowa § 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.