Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-349/14/AW
z 17 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 marca 2014 r. (data wpływu 4 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 2 lipca 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania otrzymanej dotacji – jest prawidłowe,
• udokumentowania i opodatkowania części kosztów wnoszonych przez klienta – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2014 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania otrzymanej dotacji,
• udokumentowania i opodatkowania części kosztów wnoszonych przez klienta.
  
  

Wniosek został uzupełniony pismem z 2 lipca 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 23 czerwca 2014 r. IBPP1/443-349/14/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT od dnia 5 stycznia 1995 r. Prowadzi ewidencję sprzedaży VAT, nie rejestruje obrotu przy pomocy kasy fiskalnej. W chwili obecnej wszystkie projekty realizowane przy udziale środków publicznych Wnioskodawca zalicza do działalności statutowej (non profit).

Działalność statutowa jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, toteż wszystkie kwoty podatku VAT naliczone na fakturach płaconych w tych projektach są dla Wnioskodawcy kosztem. Nie podlegają rozliczeniu ponieważ dotyczą działalności statutowej zwolnionej przedmiotowo z podatku VAT. Do tej pory wszystkie projekty realizowane przez Wnioskodawcę były finansowane w całości ze środków publicznych (np. dotacji Unii Europejskiej). Jedną z instytucji, która udziela wsparcia na realizację projektów jest Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości (dalej PARP). PARP udziela dotacji na realizację projektów, w których świadczone są bezpłatne lub częściowo odpłatne usługi informacyjne i doradcze, pilotaże, audyty energetyczne, technologiczne czy innowacyjności, jak również wykonanie planów rozwoju eksportu dla przedsiębiorców (MiŚP lub osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą.) Są to usługi, które na podstawie przeprowadzonych przez PARP badań, są potrzebne dla wspierania i rozwoju przedsiębiorczości, ale sektor prywatny takich usług nie oferuje lub oferuje je w niewystarczającym zakresie. Ważnym jest, że dotacje PARP są przeznaczone na pokrycie kosztów związanych ze świadczeniem usługi, pokrywają koszty wynagrodzenia konsultantów, koszty promocji, wyposażenia biura itp. dotacje te nie mają charakteru dopłaty do ceny. Dotacja nie ma wpływu na wartość usługi, pokrywa koszty konsultantów, koszty promocji, wyposażenie biura itp. Dotacje nie mają charakteru dopłaty do ceny. Cena w tych projektach jest pochodną kosztów poniesionych w celu wyświadczenia usługi i kalkulowana jest w celu określenia wartości udzielonej pomocy (dla przedsiębiorców przyjmuje ona postać pomocy de minimis), w niektórych projektach PARP finansuje tylko część usługi świadczonej na rzecz klienta. Przy czym pozostałej części nie zabezpiecza Wnioskodawca, a wnosi ją klient, na rzecz którego jest realizowana usługa.

Konstrukcja budżetu w takich projektach wygląda następująco:

• wszystkie koszty związane z realizacją usług (koszty kwalifikowane w projekcie) dzielone są pomiędzy usługi świadczone na rzecz klientów;
• od tak policzonych wartości usług PARP finansuje określony procent ich wartości (np. 90%), resztę kosztów usługi poniesionych przez Wnioskodawcę ponosi klient (np. pozostałe 10%) – suma kwot zabezpieczonych przez PARP i wniesionych przez klienta równa jest sumie kosztów niezbędnych do realizacji projektu poniesionych przez Wnioskodawcę i uznanych jako koszty kwalifikowane przez PARP. W tej konstrukcji nie ma miejsca na zysk, ani na żaden inny rodzaj marży dla podmiotu świadczącego usługę (w tym przypadku Wnioskodawcy).
  
  

Część wartości usługi musi pokryć klient na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę noty obciążeniowej.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że dzięki udzielonemu przez PARP wsparciu finansowemu nabywcy usług świadczonych przez Izbę otrzymują je nieodpłatnie, pozostała część np. 10% wartości projektu, którą Wnioskodawca powinien wpłacić do Izby to część kosztów poniesionych przez Izbę dla wykonania usługi. Są to koszty poniesione przez Izbę dla realizacji projektu takie jak np. wynagrodzenia pracowników, koszty druku materiałów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy pozostała część kosztów usługi poniesionych przez Wnioskodawcę, sfinansowana przez klienta (np. pozostałe 10%), podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT?

Jaki dokument powinien wystawić Wnioskodawca klientowi, aby ten mógł dokonać płatności?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie przedstawione w piśmie z 2 lipca 2014 r.),

zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014r., podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5 art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z treści przepisów art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze, związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Podstawę opodatkowania zwiększają tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na cenę konkretnego towaru, czy konkretnego rodzaju usługi.

Generalnie zatem ustawa, jako podstawę opodatkowania podatkiem VAT wskazuje to, co otrzymuje dostawca/usługodawca od nabywcy za dostarczone towary/wykonane usługi, a więc za dokonaną sprzedaż.

Z powołanego wyżej przepisu wynika również, że włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie ceny konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje mają, czy też nie bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a co za tym idzie czy podlegają opodatkowaniu istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności - nie podlega opodatkowaniu.

W związku z powyższym biorąc pod uwagę stan faktyczny Wnioskodawca uważa, że dotacja, którą otrzyma nie zwiększy obrotu, o którym mowa w art. 29a ust 1 ustawy i nie będzie stanowić podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a dokumentem, na podstawie którego klient dokona płatności, to nota obciążeniowa wystawiona przez Izbę w kwocie dopełnienia do pełnej wartości usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia:

• opodatkowania otrzymanej dotacji – uznaje się za prawidłowe,
• udokumentowania i opodatkowania części kosztów wnoszonych przez klienta – uznaje się za nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ww. ustawy podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Generalnie ustawa o VAT jako podstawę opodatkowania podatkiem VAT wskazuje to, co otrzymuje dostawca/usługodawca od nabywcy za dostarczone towary/wykonane usługi, a więc za dokonaną sprzedaż.

Powyższy przepis jest odzwierciedleniem art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zgodnie z którym w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Analiza powołanych powyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, iż włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie ceny konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie stanowi więc podstawy opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia czy dana dotacja ma bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a co za tym idzie – czy podlega ona opodatkowaniu, istotne są szczegółowe warunki jej przyznania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Zatem podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności – nie podlega opodatkowaniu.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem podatku VAT, realizuje przy udziale środków publicznych projekty zaliczane do działalności statutowej (non profit). Działalność statutowa jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, toteż wszystkie kwoty podatku VAT naliczone na fakturach płaconych w tych projektach są dla Wnioskodawcy kosztem. Nie podlegają rozliczeniu ponieważ dotyczą działalności statutowej zwolnionej przedmiotowo z podatku VAT. Do tej pory wszystkie projekty realizowane przez Wnioskodawcę były finansowane w całości ze środków publicznych (np. dotacji Unii Europejskiej) m.in. przez PARP. PARP udziela dotacji na realizację projektów, w których usługi świadczone są bezpłatnie lub częściowo odpłatnie. Dotacje PARP są przeznaczone na pokrycie kosztów związanych ze świadczeniem usługi, pokrywają koszty wynagrodzenia konsultantów, koszty promocji, wyposażenia biura itp. dotacje te nie mają charakteru dopłaty do ceny. Wnioskodawca podał, że dotacja nie ma wpływu na wartość usługi, pokrywa koszty konsultantów, koszty promocji, wyposażenie biura itp. Dotacje nie mają charakteru dopłaty do ceny.

Ponadto Wnioskodawca podał, że dzięki udzielonemu przez PARP wsparciu finansowemu nabywcy usług świadczonych przez Izbę otrzymują je nieodpłatnie, pozostała część np. 10% wartości projektu, którą Wnioskodawca powinien wpłacić do Izby to część kosztów poniesionych przez Izbę dla wykonania usługi. Są to koszty poniesione przez Izbę dla realizacji projektu takie jak np. wynagrodzenia pracowników, koszty druku materiałów.

Jeżeli zatem uzyskana dotacja przeznaczona będzie na pokrycie poniesionych kosztów w ramach realizowanego projektu to oznacza, że w opisanej sytuacji wystąpi dotacja o charakterze zakupowym, a nie dotacja mająca na celu sfinansowanie ceny sprzedaży. W konsekwencji, w związku z realizacją projektu w części sfinansowanej dotacją, Wnioskodawca nie będzie otrzymywać zapłaty za świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy, a jedynie zwrot ponoszonych kosztów. Tak więc przedmiotowa dotacja nie będzie stanowiła czynności opodatkowanej VAT. Czynność ta nie została bowiem wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu, zawartych w art. 5 ust. 1 ustawy.

Zatem otrzymana przez Wnioskodawcę od PARP dotacja przeznaczona na pokrycie ponoszonych kosztów w ramach realizowanych projektów będąca jednocześnie pomocą de minimis dla przedsiębiorców nie będzie stanowiła podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym nie będzie podlegała opodatkowaniu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że dotacja, którą otrzyma nie będzie stanowić podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług – należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że w niektórych projektach PARP finansuje tylko część usługi świadczonej na rzecz klienta, przy czym pozostałą część wnosi klient, na rzecz którego jest realizowana usługa. Konstrukcja budżetu w takich projektach wygląda następująco:

• wszystkie koszty związane z realizacją usług (koszty kwalifikowane w projekcie) dzielone są pomiędzy usługi świadczone na rzecz klientów;
• od tak policzonych wartości usług PARP finansuje określony procent ich wartości (np. 90%), resztę kosztów usługi poniesionych przez Wnioskodawcę ponosi klient (np. pozostałe 10%) – suma kwot zabezpieczonych przez PARP i wniesionych przez klienta równa jest sumie kosztów niezbędnych do realizacji projektu poniesionych przez Wnioskodawcę i uznanych jako koszty kwalifikowane przez PARP.
  
  

Jak wskazano powyżej, decydującym kryterium dla określenia, czy świadczenie należy traktować jako odpłatne czy nie, jest pobranie zapłaty za świadczenie, nie ma natomiast znaczenia wysokość tej zapłaty. Opodatkowaniu podatkiem VAT podlega bowiem każde świadczenie, za które zostało wypłacone wynagrodzenie. Zatem w oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż w ramach tych niektórych projektów, w których PARP finansuje tylko część usługi świadczonej na rzecz klienta Wnioskodawca świadczy usługi odpłatne w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, podlegające regulacjom tej ustawy. Wkłady gotówkowe stanowiące 10% wartości usług świadczonych na rzecz klientów Wnioskodawcy są związane z konkretnym konsumentem w celu realizacji konkretnego projektu, w związku z czym są bezpośrednio związane ze świadczeniem usług w ramach tego konkretnego projektu, za którego realizacje zapłatę uiszcza klient. Zatem zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT otrzymany przez Wnioskodawcę od klienta wkład pieniężny stanowi podstawę opodatkowania właściwą stawką podatku VAT, bowiem z przepisu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT wynika, iż na podstawę opodatkowania składa się zapłata, którą usługodawca ma otrzymać z tytułu sprzedaży od usługobiorcy.

Tak więc otrzymany od klienta wkład pieniężny stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Kwestię dokumentowania zdarzeń gospodarczych reguluje art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, na podstawie którego podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106b ust. 3 tej ustawy na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

-jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Sprzedaż usługi opodatkowanej podatkiem od towarów i usług świadczonej na rzecz przedsiębiorców winna więc być udokumentowana fakturą, której konieczne elementy wymienia art. 106e ust. 1 ustawy o VAT.

W rozpatrywanym zdarzeniu przyszłym nie jest zatem możliwe dokumentowanie opisanej sprzedaży usług (na rzecz klienta – przedsiębiorcy dokonującego wpłaty wkładu własnego) notą obciążeniową, gdyż w takim przypadku konieczne jest wystawienie faktury.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że dokument, na podstawie którego klient dokona płatności, to nota obciążeniowa wystawiona przez Wnioskodawcę w kwocie dopełnienia do pełnej wartości usługi – należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.