Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-154/14/BP
z 9 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 2 kwietnia 2014 r. (data wpływu 11 kwietnia 2014 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie powstania obowiązku podatkowego w związku z nabyciem i zużyciem wyrobów węglowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2014 r. został złożony do Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie powstania obowiązku podatkowego w związku z nabyciem i zużyciem wyrobów węglowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Elektrociepłownia SA (dalej: Wnioskodawca) jest producentem ciepła oraz energii elektrycznej. Wnioskodawca jest finalnym nabywcą węglowym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jednolity: Dz. U. 2011 r. Nr 108 poz. 626 z późn. zm., dalej: „ustawa akcyzowa”). Do wytwarzania ciepła oraz uzyskiwanej w wyniku kogeneracji energii elektrycznej Wnioskodawca wykorzystuje (zużywa) m.in. wyroby węglowe, które nabywa na terytorium kraju od podmiotów mających status pośredniczących podmiotów węglowych w rozumieniu ustawy akcyzowej.

Wnioskodawca nabywa ww. wyroby węglowe w ramach następujących zwolnień podatkowych dotyczących wyrobów węglowych przeznaczonych do celów opałowych:

• w procesie produkcji energii elektrycznej (art. 31 a ust. 1 pkt 1 ustawy akcyzowej),
• do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej (art. 31 a ust. 1 pkt 5 ustawy akcyzowej),
• przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe (art. 31 a ust. 1 pkt 8 ustawy akcyzowej),
• przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej (art. 31 a ust. 1 pkt 9 ustawy akcyzowej).
  
  

Nabycie tych wyrobów węglowych odbywa się na podstawie ramowych umów, a dostarczone partie wyrobów węglowych są dokumentowane fakturami. Nie są wystawiane dokumenty dostawy.

Powyżej wskazany opis sytuacji będzie mieć miejsce również w ramach zdarzenia przyszłego nr 1 i 2, które stanowią przedmiot niniejszego wniosku.

W ramach zdarzenia przyszłego nr 1 może zdarzać się, że faktury dokumentujące sprzedaż wyrobów węglowych na rzecz Wnioskodawcy, wystawiane przez ww. pośredniczące podmioty węglowe, nie będą zawierać wszystkich albo niektórych elementów wymaganych przez art. 31 a ust. 3 pkt 1 ustawy akcyzowej odnoszących się do faktury (takich jak: pozycja CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach, ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego, a w przypadku umowy, o której mowa w art. 31 a ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej - podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, składany w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym, gdy nie jest składany na fakturze).

W ramach zdarzenia przyszłego nr 2 nabyte i udokumentowane, jak w zdarzeniu przyszłym nr 1, wyroby węglowe będą następnie zużyte przez Wnioskodawcę do celów zwolnionych od podatku akcyzowego na podstawie art. 31 a ust. 1 ustawy akcyzowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę na terytorium kraju wyrobów węglowych od pośredniczącego podmiotu węglowego, który udokumentuje ich sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy fakturą, która nie zawiera wszystkich albo niektórych elementów wymaganych przez art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy akcyzowej odnoszących się do faktury (takich jak: pozycja CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach, ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego, a w przypadku umowy, o której mowa w art. 31a ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej - podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, składany w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym, gdy nie jest składany na fakturze) - powstaje wobec Wnioskodawcy, na podstawie art. 10 ust. 1 w zw. z art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. a) ustawy akcyzowej lub innych przepisów w art. 9a ust. 1 tej ustawy, obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym z tytułu naruszenia przez sprzedawcę (ww. pośredniczący podmiot węglowy) warunku, o którym mowa w art. 31 a ust. 3 pkt 1 ustawy akcyzowej?
2. Czy w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę na terytorium kraju wyrobów węglowych od pośredniczącego podmiotu węglowego, który udokumentuje ich sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy fakturą, która nie zawiera wszystkich albo niektórych elementów wymaganych przez art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy akcyzowej odnoszących się do faktury (takich jak: pozycja CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach, ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego, a w przypadku umowy, o której mowa w art. 31a ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej - podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, składany w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym, gdy nie jest składany na fakturze) i następnie zużycia przez Wnioskodawcę ww. nabytych wyrobów do celów zwolnionych od podatku akcyzowego na podstawie art. 31 a ust. 1 ustawy akcyzowej - powstaje z tego tytułu wobec Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. pytania nr 1.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy akcyzowej obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Tego rodzaju „wykonaniem czynności lub zaistnieniem stanu faktycznego podlegającym opodatkowaniu akcyzą”, o którym mowa w powyższym przepisie, jest ziszczenie się stanu faktycznego opisanego m.in. w art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. a) ustawy akcyzowej.

Jak stanowi ten przepis, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

„5) użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
a) nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31 a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31 a ust. 1”.

Z powyższego przepisu wynika, że pod sytuacją „użycia wyrobów węglowych” rozumie się również m.in. „naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3”. Ustawodawca odesłał do całego art. 31a ust. 3 ustawy akcyzowej, nie zaś tylko do niektórych punktów tego przepisu.

W świetle art. 31a ust. 3 ustawy akcyzowej warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu - wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego;
2. w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego udokumentowanie nabycia wewnątrzwspólnotowego fakturą wystawioną przez sprzedawcę wyrobów węglowych lub dokumentem dostawy potwierdzającym to nabycie i określającym przeznaczenie tych wyrobów;
3. w przypadku importu wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego - udokumentowanie import dokumentami wymaganymi przez przepisy prawa celnego.
   
   

Jak zatem wynika z powyższego przepisu, pkt 1 dotyczy warunku, który może spełnić (względnie naruszyć) jedynie podmiot sprzedający wyroby węglowe na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu. Z kolei pkt 2 i 3 dotyczą warunków, które mogą spełnić (względnie naruszyć) finalni nabywcy węglowi. Oznacza to, że w związku ze sprzedażą wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu przepis art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy akcyzowej nie dotyczy nabywców tychże wyrobów, lecz ich sprzedawców chcących skorzystać względem sprzedawanych wyrobów węglowych ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 31 a ust. 1 ustawy akcyzowej. Przenosząc powyższe rozważania na grunt art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. a) ustawy akcyzowej, należy uznać, że mimo zawartego tam odesłania do całego art. 31 a ust. 3 ustawy akcyzowej, to z uwagi na przedstawiony powyżej zakres podmiotowy punktów 1-3 w art. 31a ust. 3 ustawy akcyzowej, w niniejszym zdarzeniu przyszłym ewentualne naruszenie przez sprzedawcę wyrobów węglowych warunku określonego w art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy akcyzowej pozostaje neutralne dla Wnioskodawcy jako nabywcy. Innymi słowy, sytuacja taka nie stanowi przedmiotu opodatkowania podatkiem akcyzowym u Wnioskodawcy, co w konsekwencji powoduje, że względem Wnioskodawcy nie powstaje z tego tytułu obowiązek podatkowy w tym podatku.

Za powyższą interpretacją przemawia również wykładnia gramatyczna art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. a) ustawy akcyzowej, która wskazuje, że następujący fragment tego przepisu „naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3” jest rozwinięciem początku zdania w tym przepisie „5) użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego", który stanowi o użyciu wyrobów węglowych „przez finalnego nabywcę węglowego”, a nie przez inny podmiot. Żaden również inny przepis w art. 9a ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 ustawy akcyzowej nie przewiduje w powyższej sytuacji powstania obowiązku po stronie Wnioskodawcy.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku nabycia przez niego na terytorium kraju wyrobów węglowych od pośredniczącego podmiotu węglowego, który udokumentuje ich sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy fakturą, która nie zawiera wszystkich albo niektórych elementów wymaganych przez art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy akcyzowej odnoszących się do faktury (takich jak: pozycja CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach, ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego, a w przypadku umowy, o której mowa w art. 31 a ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej - podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, składany w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym, gdy nie jest składany na fakturze) - wobec Wnioskodawcy nie powstaje, na podstawie art. 10 ust. 1 w zw. z art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. a) ustawy akcyzowej ani na podstawie innego przepisu w art. 9a ust 1 tej ustawy, obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym z tytułu naruszenia przez sprzedawcę (ww. pośredniczący podmiot węglowy) warunku, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy akcyzowej.

Ad. pytania nr 2

Mając na względzie stanowisko przedstawione w ramach odpowiedzi na pytanie nr 1, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę na terytorium kraju wyrobów węglowych od pośredniczącego podmiotu węglowego, który udokumentuje ich sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy fakturą, która nie zawiera wszystkich albo niektórych elementów wymaganych przez art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy akcyzowej odnoszących się do faktury (takich jak: pozycja CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach, ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego, a w przypadku umowy, o której mowa w art. 31 a ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej - podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, składany w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym, gdy nie jest składany na fakturze) i następnie zużycia przez Wnioskodawcę ww. nabytych wyrobów do celów zwolnionych od podatku akcyzowego na podstawie art. 31 a ust. 1 ustawy akcyzowej - nie powstaje z tego tytułu wobec Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym. Żaden bowiem przepis ustawy akcyzowej nie przewiduje w takim przypadku powstania obowiązku podatkowego po stronie Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), dalej zwanej ustawą, wyroby węglowe, to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. Zgodnie z treścią wskazanego załącznika do wyrobów akcyzowych zalicza się:

• węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowane do kodu CN 2701,
• węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2702,
• koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2704 00.
  
  

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 23a pośredniczący podmiot węglowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:

1. dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, lub
2. używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub
3. używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów niepodlegających opodatkowaniu akcyzą

-który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.

Finalny nabywca węglowy jest to podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe,

-niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym (art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy).

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
3. import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
   
4. użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
   
5. użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
   1. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
   2. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
   3. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
   
   
6. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
   
7. powstanie ubytków wyrobów węglowych.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W myśl art. 13 ust. 1 podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
   
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3. przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, ze zm.), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, ze zm.), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182, ze zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, ze zm.);
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;
   
8. przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe;
   
9. przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

Stosownie do art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu, jest wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego;

Zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy, podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:

1. na dokumencie dostawy lub fakturze, o których mowa w ust. 3 pkt 1, lub
2. w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem opodatkowania jest sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu. Warunkiem zwolnienia zaś wyrobów węglowych ze względu na przeznaczenie jest wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe (pośredniczący podmiot węglowy) dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego, które może być dokonane na dokumencie dostawy, fakturze lub w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym.

Co do zasady zatem sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy finalnemu nabywcy węglowemu podlega opodatkowaniu akcyzą tj. sprzedaż taka dokonywana jest z zawartym w cenie podatkiem akcyzowym. Jednocześnie w sytuacji gdy pośredniczący podmiot węglowy dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych z zastosowaniem zwolnienia z akcyzy ze względu na przeznaczenie, warunkiem jego zastosowania jest spełnienie przez niego warunku, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 z uwzględnieniem ust. 4 ustawy. Innymi słowy pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu z zastosowaniem zwolnienia z akcyzy jest podmiotem korzystającym ze zwolnienia. Spełnienie zaś powyższych warunków niezbędnych dla zastosowania zwolnienia z akcyzy uwalnia pośredniczący podmiot węglowy od zapłaty akcyzy względem sprzedawanych wyrobów węglowych. Natomiast brak ich spełnienia uniemożliwia sprzedaż wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy z zastosowaniem zwolnienia z akcyzy, o którym mowa w art. 31a ust. 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Elektrociepłownia SA jest producentem ciepła oraz energii elektrycznej. Wnioskodawca jest finalnym nabywcą węglowym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Do wytwarzania ciepła oraz uzyskiwanej w wyniku kogeneracji energii elektrycznej Wnioskodawca wykorzystuje (zużywa) m.in. wyroby węglowe, które nabywa na terytorium kraju od podmiotów mających status pośredniczących podmiotów węglowych w rozumieniu ustawy akcyzowej.

Wnioskodawca nabywa ww. wyroby węglowe w ramach następujących zwolnień podatkowych dotyczących wyrobów węglowych przeznaczonych do celów opałowych:

• w procesie produkcji energii elektrycznej (art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy akcyzowej),
• do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej (art. 31a ust. 1 pkt 5 ustawy akcyzowej),
• przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe (art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy akcyzowej),
• przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej (art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy akcyzowej).
  
  

Nabycie tych wyrobów węglowych odbywa się na podstawie ramowych umów, a dostarczone partie wyrobów węglowych są dokumentowane fakturami. Nie są wystawiane dokumenty dostawy.

Może zdarzać się, że faktury dokumentujące sprzedaż wyrobów węglowych na rzecz Wnioskodawcy, wystawiane przez ww. pośredniczące podmioty węglowe, nie będą zawierać wszystkich albo niektórych elementów wymaganych przez art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy akcyzowej odnoszących się do faktury (takich jak: pozycja CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach, ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego, a w przypadku umowy, o której mowa w art. 31a ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej - podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, składany w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym, gdy nie jest składany na fakturze).

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego zauważyć należy, że podatek akcyzowy jest podatkiem jednofazowym, a opodatkowanie wyrobów węglowych następuje co do zasady na ostatnim etapie obrotu, czyli na etapie ich sprzedaży finalnemu nabywcy, który nabywa je w celu zużycia. Warunkiem zaś zastosowania przez sprzedawcę zwolnienia z akcyzy ze względu na przeznaczenie, o którym mowa w art. 31a ust. 1 ustawy, jest prawidłowe wystawienie przez podmiot sprzedający (pośredniczący podmiot węglowy) dokumentu dostawy lub faktury (zastępującej dla celów zwolnienia dokument dostawy) zawierającej elementy wskazane w art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy, w których finalny nabywca węglowy potwierdził nabycie wyrobów węglowych, przy czym podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę może być złożony w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą a finalnym nabywcą wyrobów węglowych. Tylko zatem spełnienie powyższego warunku uprawnia sprzedawcę do sprzedaży tych wyrobów z zastosowaniem zwolnienia z akcyzy. Natomiast naruszenie bądź brak spełnienia powyższego warunku przez pośredniczący podmiot węglowy (podatnika podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu podmiotowi węglowego) pozostaje po stronie finalnego nabywcy węglowego neutralne podatkowo.

Mając powyższe na uwadze naruszenie bądź brak spełnienia warunku dla zastosowania zwolnienia z akcyzy, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy, przy sprzedaży przez pośredniczący podmiot węglowy wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu nie skutkuje po stronie nabywcy powstaniem obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym.

Stosownie do powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym od nabytych i zużywanych przez niego wyrobów węglowych – w stosunku do których przy ich sprzedaży sprzedawca nie spełnił lub naruszył warunki zastosowania zwolnienia z akcyzy – nie powstaje po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy, należało uznać za prawidłowe.

W tym miejscu należy jednak wskazać, że powyższe będzie mieć zastosowanie w sytuacji gdy Wnioskodawca będzie w stanie wskazać podmiot od którego nabył używane wyroby węglowe. Jak stanowi bowiem przepis art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. c ustawy przedmiotem opodatkowania jest użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postepowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości. Przepis ten zatem może mieć zastosowanie wobec Wnioskodawcy w sytuacji gdy na wcześniejszym etapie obrotu nie zadeklarowano prawidłowej kwoty akcyzy, a organ podatkowy nie będzie w stanie zidentyfikować tego podatnika (sprzedawcy).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.