Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-175/14/MN
z 2 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2014 r. (data wpływu do tut. organu) uzupełnionym pismami z dnia 18 oraz 22 maja 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego:

• w części dotyczącej wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu oraz odszkodowania z tytułu strat w zasiewach, uprawach i zbiorach – jest prawidłowe,
  

• w pozostałej części – jest nieprawidłowe.
  

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismami z dnia 18 oraz 22 maja 2014 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego – w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym – które składa się z działki gruntu o numerze ewidencyjnym X o powierzchni X ha, dla której Sąd Rejonowy w T. Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze Y. Jest to gospodarstwo rolne.

W dniu 14 listopada 2013 r. Wnioskodawca zawarł umowę ustanowienia odpłatnej służebności przesyłu. Umowa została zawarta w formie aktu notarialnego.

Spółka zamierza zrealizować inwestycję polegającą na budowie gazociągu wysokiego ciśnienia wraz z infrastrukturą towarzyszącą, który będzie zasilał paliwem gazowym nowy blok jej elektrociepłowni. Zgodnie z § 3 wyżej wymienionej umowy Wnioskodawca ustanowił na czas nieoznaczony na rzecz spółki służebność przesyłu polegającą na:

1. zajęciu przez spółkę nieruchomości na czas prowadzenia robót budowlanych, celem wybudowania i trwałego pozostawienia na nieruchomości Wnioskodawcy urządzeń przesyłowych w postaci gazociągu wysokiego ciśnienia wraz z infrastrukturą towarzyszącą w postaci słupków oznacznikowych, pomiarowych i tym podobnych,
2. akceptacji wykonanego odcinka powyższego gazociągu wraz z infrastrukturą towarzyszącą,
3. zezwoleniu na swobodny dostęp w celu przeprowadzenia inspekcji stanu gazociągu wraz z infrastrukturą towarzyszącą, usunięcia wszelkich usterek i awarii, a także modernizacji, konserwacji i remontów, w tym wymiany zużytych elementów oraz odbudowy zniszczonych elementów, z czym związane jest prawo przejścia lub przejazdu przez nieruchomość obciążoną, w tym ciężkim sprzętem niezbędnym dla wykonania prac.

Ponadto służebność ta polega na korzystaniu z pasa gruntu o szerokości 6 m, licząc po 3 m od osi gazociągu w obie strony (strefa kontrolowana), z zastrzeżeniem iż przez czas zajęcia nieruchomości na cele budowlane, służebność będzie polegała na korzystaniu z pasa gruntu o szerokości 15 m (pas montażowy). W obszarze strefy kontrolowanej Wnioskodawca jest zobowiązany powstrzymać się od lokalizowania budynków, budowli, urządzania stałych składów i magazynów, dokonywania nasadzeń drzew i krzewów oraz podejmowania działalności mogącej zagrozić trwałości gazociągu podczas jego eksploatacji albo też mogącej uniemożliwić lub utrudnić budowę gazociągu, jego eksploatację lub konserwację. Z tytułu zawarcia ww. umowy spółka zobowiązała się zapłacić Wnioskodawcy jednorazowe wynagrodzenie, składające się z dwóch elementów:

• odszkodowania za wszelkie szkody jakie zostaną poniesione przez Wnioskodawcę w związku z realizacją inwestycji w postaci budowy urządzeń, w tym straty w zasiewach, uprawach i zbiorach oraz zmianę w strukturze ziemi, jak też ewentualne straty w mieniu ruchomym i nieruchomym lub też za uniemożliwienie korzystania z części nieruchomości spowodowaną brakiem dostępu oraz straty obejmujące spodziewane korzyści oraz zmniejszenie wartości nieruchomości,
  

• opłaty za ustanowienie służebności przesyłu.
  

Powyższe wynagrodzenie spółka płaci w ratach:

1. rata w wysokości 10% opłaty za ustanowienie służebności przesyłu została zapłacona w formie zadatku przed podpisaniem aktu notarialnego w dniu 13 sierpnia 2013 r.,
2. rata w wysokości 20% opłaty za ustanowienie służebności przesyłu została zapłacona w dniu 28 listopada 2013 r.,
3. rata w wysokości 40% opłaty za ustanowienie służebności przesyłu będzie płatna w terminie 30 dni od daty kiedy decyzja o pozwoleniu na budowę urządzeń stanie się ostateczna prawomocna - dokładna data dokonania płatności nie jest Wnioskodawcy obecnie znana,
4. rata w wysokości 30% opłaty za ustanowienie służebności przesyłu oraz 100% odszkodowania za wszelkie szkody i za zajęcie gruntu na czas budowy na nieruchomości będzie płatna w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o pozwoleniu na użytkowanie urządzeń stanie się ostateczna i prawomocna - dokładna data dokonania płatności nie jest Wnioskodawcy obecnie znana.

Wysokość należnego wynagrodzenia Wnioskodawca zobowiązał się zachować w tajemnicy. Powyższe wynagrodzenie stanowi ostateczne rozliczenie z tytułu ustanowienia służebności przesyłu i wyczerpuje wszelkie roszczenia. W przypadku gdy powstanie konieczność zmiany trasy gazociągu w ten sposób, że strefa kontrolna lub pas montażowy nie będą przebiegały przez nieruchomość Wnioskodawcy lub w sytuacji, w której powstanie konieczność odstąpienia, zawieszenia lub wstrzymania zamiaru realizacji budowy gazociągu przez spółkę, a spółka zrzecze się służebności przesyłu, Wnioskodawca zobowiązał się zwrócić dotychczas otrzymane kwoty, z wyjątkiem kwoty I raty wynagrodzenia

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W jaki sposób należy zakwalifikować wynagrodzenie za ustanowioną służebność przesyłu (rozumiane jako wynagrodzenie obejmujące opłaty za ustanowienie służebności przesyłu oraz odszkodowanie za wszelkie szkody) i czy Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty od niego podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu ustanowienia służebności gruntowej. Zgodnie z istniejącym stanem faktycznym:

• Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego,
  

• w dniu 14 listopada 2013 r. Wnioskodawca zawarł ze spółką umowę ustanowienia odpłatnej służebności przesyłu.
  

Ponadto, według Wnioskodawcy służebność przesyłu powinna być traktowana identycznie jak służebność gruntowa, a wynagrodzenie wypłacane przez spółkę należy uznać za odszkodowanie czyli rekompensatę (ekwiwalent) za ograniczenie Wnioskodawcy prawa własności gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu jest zwolnione od podatku dochodowego. Wnioskodawca ugruntował się w przekonaniu co do słuszności swojego stanowiska, śledząc orzecznictwo w podobnych sprawach: Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku o sygn. II FSK 2131/11 orzekł, że wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu jest zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku o sygn. akt I SA/Ol 554/13 orzekł, że posiadacz gospodarstwa rolnego, na którego gruncie znajdują się urządzenia zakładu energetycznego, nie musi płacić podatku dochodowego od otrzymanej z tego tytułu rekompensaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części dotyczącej wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu oraz odszkodowania z tytułu strat w zasiewach, uprawach i zbiorach jest prawidłowe, w pozostałej części jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyty we wskazanym przepisie zwrot „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy bowiem mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 120 ww. ustawy, wolne od podatku są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

1. ustanowienia służebności gruntowej,
2. rekultywacji gruntów,
3. szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

• w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.).

Artykuł 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi, że przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

Wskazać przy tym należy, że ww. zwolnienie przysługuje tylko i wyłącznie posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, którego to pojęcia ustawa o podatku dochodowym nie definiuje. W celu wyjaśnienia tej kwestii odsyła jednak, zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 4 ww. ustawy, do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1381 z późn. zm.).

Stosownie do art. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Natomiast art. 2 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej. Należy więc podkreślić, że gospodarstwem rolnym w myśl ustawy o podatku rolnym są grunty o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy. Grunty np. z uwagi na ich różne położenie nie muszą stanowić zorganizowanej całości. Takie rozumienie gospodarstwa rolnego powoduje m.in., że za gospodarstwo należy uznać grunty o powierzchni przekraczającej 1 ha, nawet wówczas, gdy nie istnieje pomiędzy nimi żadna więź ekonomiczna. Jedynym elementem łączącym grunty jest osoba właściciela tego gruntu.

Służebność gruntowa uregulowana została w art. 285 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 2014 r. poz. 121). Przepis ten stanowi, że nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności (służebność gruntowa).

Natomiast zgodnie z art. 3051 Kodeksu cywilnego, nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

Stosownie do art. 3054 Kodeksu cywilnego, do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych. W myśl art. 3052 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli właściciel nieruchomości odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna dla właściwego korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, przedsiębiorca może żądać jej ustanowienia za odpowiednim wynagrodzeniem. Jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu. (art. 3052 § 2 Kodeksu cywilnego).

W świetle powyższego służebność przesyłu jest ustanawiana na rzecz przedsiębiorcy za odpowiednim wynagrodzeniem należnym od przedsiębiorcy na rzecz właściciela nieruchomości obciążonej. Wymaga to zawarcia stosownej umowy przez zainteresowane strony albo wydania konstytutywnego orzeczenia sądu (postanowienia), zapadającego na wniosek strony występującej z roszczeniem o ustanowienie służebności przesyłu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego – w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym – które składa się z działki gruntu o numerze ewidencyjnym X o powierzchni X ha, dla której Sąd Rejonowy w T. Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze Y. Jest to gospodarstwo rolne. W dniu 14 listopada 2013 r. Wnioskodawca zawarł umowę ustanowienia odpłatnej służebności przesyłu. Umowa została zawarta w formie aktu notarialnego.

Z tytułu zawarcia ww. umowy spółka zobowiązała się zapłacić Wnioskodawcy jednorazowe wynagrodzenie, składające się z dwóch elementów:

• odszkodowania za wszelkie szkody jakie zostaną poniesione przez Wnioskodawcę w związku z realizacją inwestycji w postaci budowy urządzeń, w tym straty w zasiewach, uprawach i zbiorach oraz zmianę w strukturze ziemi, jak też ewentualne straty w mieniu ruchomym i nieruchomym lub też za uniemożliwienie korzystania z części nieruchomości spowodowaną brakiem dostępu oraz straty obejmujące spodziewane korzyści oraz zmniejszenie wartości nieruchomości,
  

• opłaty za ustanowienie służebności przesyłu.
  

Powyższe wynagrodzenie spółka płaci w ratach:

1. rata w wysokości 10% opłaty za ustanowienie służebności przesyłu została zapłacona w formie zadatku przed podpisaniem aktu notarialnego w dniu 13 sierpnia 2013 r.,
2. rata w wysokości 20% opłaty za ustanowienie służebności przesyłu została zapłacona w dniu 28 listopada 2013 r.,
3. rata w wysokości 40% opłaty za ustanowienie służebności przesyłu będzie płatna w terminie 30 dni od daty kiedy decyzja o pozwoleniu na budowę urządzeń stanie się ostateczna prawomocna - dokładna data dokonania płatności nie jest Wnioskodawcy obecnie znana,
4. rata w wysokości 30% opłaty za ustanowienie służebności przesyłu oraz 100% odszkodowania za wszelkie szkody i za zajęcie gruntu na czas budowy na nieruchomości będzie płatna w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o pozwoleniu na użytkowanie urządzeń stanie się ostateczna i prawomocna - dokładna data dokonania płatności nie jest Wnioskodawcy obecnie znana.

W odniesieniu do możliwości zastosowania w niniejszej sprawie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zauważyć należy, że regulacje prawne dotyczące służebności przesyłu, wprowadzone zostały do Kodeksu cywilnego z dniem 3 sierpnia 2008 r. Konieczność wprowadzenia do przepisów Kodeksu cywilnego unormowań dotyczących tzw. służebności przesyłu powodowana była w szczególności potrzebą gospodarczą jednoznacznego, ustawowego uregulowania tej problematyki, wobec istniejących nadal wątpliwości prawnych wynikających z niedostosowania przepisów o służebności gruntowej do tzw. „inwestycji liniowych”. Ustanowienie nowego rodzaju służebności, odnoszącej się do inwestycji polegających na budowie urządzeń infrastruktury technicznej w sposób ustawowy regulowało istniejącą już praktykę ustanawiania służebności gruntowych dla realizacji tych inwestycji.

Zgodnie zatem z utrwaloną linią orzeczniczą sądów administracyjnych, zastąpienie takiej służebności służebnością przesyłu, uregulowaną w Kodeksie cywilnym oznacza, że z dniem 3 sierpnia 2008 r. nie jest już możliwe ustanowienie służebności gruntowej dla realizacji inwestycji liniowych, lecz jedynie służebności przesyłu. Istotą tej służebności jest również (jak w przypadku wcześniej stosowanej służebności gruntowej) ograniczenie prawa własności właściciela nieruchomości na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza realizować inwestycję dotyczącą budowy urządzeń infrastruktury technicznej, lub który użytkuje takie urządzenia (stanowiące jego własność). Wobec tego, zastąpienie w sferze cywilistycznej służebności gruntowej służebnością przesyłu (spowodowane ustawowym uregulowaniem tej problematyki) ustanawianą w związku z budową lub użytkowaniem przedmiotowych urządzeń (sieci), nie zmieniło ani celu, ani treści tych instytucji prawnych. Ten fakt zaakcentował również ustawodawca, odsyłający w art. 3054 Kodeksu cywilnego do reżimu prawnego służebności gruntowych. W toku interpretacji i stosowania przepisów o służebności przesyłu należy więc dopełniać regulację prawną poprzez odpowiednie sięganie do przepisów z dziedziny służebności gruntowych.

Zatem przy uwzględnieniu wykładni historycznej i funkcjonalnej uznać należy, że zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności przesyłu. Również część odszkodowania, które Wnioskodawca otrzyma z tytułu strat w zasiewach, uprawach i zbiorach spełnia przesłanki wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym korzysta z omawianego zwolnienia.

Natomiast zwolnieniu nie podlega ta część odszkodowania, którą Wnioskodawca otrzyma z tytułu zmiany struktury ziemi, strat w mieniu ruchomym i nieruchomym, uniemożliwienia korzystania z części nieruchomości spowodowanego brakiem dostępu, strat obejmujących spodziewane korzyści oraz zmniejszenie wartości nieruchomości, gdyż nie mieści się w dyspozycji analizowanego przepisu. W konsekwencji odszkodowanie z powyższych tytułów będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy podlegający opodatkowaniu według skali podatkowej i wykazaniu w zeznaniu podatkowym, składanym za rok podatkowy, w którym ten przychód otrzyma.

Wszelkie powyższe kwestie znajdują również potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, w myśl którego zwolnienie dotyczące odszkodowania za ustanowienie służebności gruntowej, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnosi się także do wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu (wyrok NSA: z dnia 26 listopada 2013 r. sygn. akt II FSK 3050/11, z dnia 25 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 2131/11, z dnia 1 czerwca 2011 r. sygn. akt II FSK 88/10 oraz z dnia 29 września 2011 r. sygn. akt II FSK 654/10). Stanowisko takie akceptuje także Minister Finansów w piśmie z dnia 21 maja 2014 r. Nr DD3/033/126/CRS/14/RD-46264/14, zmieniającym interpretację ogólną z dnia 10 lipca 2013 r. Nr DD3/033/101/CRS/13/RWPD-48186/RD-70022/13 z powodu jej nieprawidłowości.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.