Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB4/423-44/14/AM
z 4 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2014 r. (data wpływu 25 kwietnia 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie konsekwencji podatkowych związanych z przewalutowaniem pożyczki udzielonej w walucie obcej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie konsekwencji podatkowych związanych z przewalutowaniem pożyczki udzielonej w walucie obcej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zawarł jako pożyczkodawca umowę pożyczki w walucie obcej (euro). Kwota pożyczki została przekazana pożyczkobiorcy. W związku z niepewną sytuacją na rynkach walutowych, w szczególności dynamiką zmian kursów walutowych, Spółka rozważa przewalutowanie pożyczki z euro na polskie złote. Przewalutowanie pożyczki polegać będzie na zmianie waluty obcej, w której wyrażona została pożyczka, na polskie złote w ramach istniejącej umowy pożyczki, co oznacza, że nie dojdzie do spłaty dotychczasowej należności walutowej (przewalutowanie nastąpi w drodze zmiany wybranego parametru, tj. waluty, w dalszym ciągu istniejącej umowy pożyczki). Kurs, po jakim nastąpi przeliczenie należności z tytułu umowy pożyczki będzie wynikiem ustaleń z pożyczkobiorcą i będzie najprawdopodobniej wyższy od kursu obowiązującego w dniu, w którym Spółka udzieliła pożyczki. Po przewalutowaniu Spółka uzyska zatem zwrot pożyczki w złotówkach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dokonanie przewalutowania pożyczki z euro na polskie złote (wg kursu innego niż kurs, po jakim pożyczka została przeliczona na polskie złote w księgach Spółki w dacie jej udzielenia) spowoduje powstanie w którymkolwiek momencie przychodu podlegającego opodatkowaniu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych?
2. Czy na dzień otrzymania przez Spółkę zwrotu pożyczki po przewalutowaniu, wyrażonej w polskich złotych, może powstać dla Spółki przychód podatkowy wynikający z różnicy pomiędzy wartością pożyczki na dzień jej udzielenia przez Spółkę (w przeliczeniu na polskie złote) a wartością/kwotą na dzień zwrotu pożyczki?

Zdaniem Wnioskodawcy, przewalutowanie pożyczki z euro na polskie złote nie skutkuje powstaniem różnic kursowych. Zmiana waluty pożyczki jest neutralna z punktu widzenia przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zarówno w momencie przewalutowania pożyczki, jak i późniejszej jej spłaty.

Przewalutowanie pożyczki jest operacją gospodarczą, której celem jest zamiana waluty pożyczki na inną w trakcie okresu pożyczki/kredytu. W wyniku tej operacji:

• na nowo obliczana jest wartość kapitału postawionego pożyczkobiorcy do jego dyspozycji – aktualizowana jest zatem wartość udostępnionych w ramach pożyczki środków w oparciu o określony kurs wymiany waluty obcej,
  
• zmienia się wysokość kapitału do spłaty (w polskich złotych) – wysokość tego kapitału może ulec zwiększeniu bądź zmniejszeniu (w zależności od kursu waluty przyjętego do przewalutowania pożyczki).

Operacja przewalutowania udzielonej pożyczki nie wiąże się z faktyczną spłatą zobowiązania.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych udzielenie pożyczki/kredytu nie wiąże się z żadnymi konsekwencjami podatkowymi. Kwota udzielonej pożyczki nie stanowi kosztu dla pożyczkodawcy. Przychodem/kosztem uzyskania przychodów są jedynie skapitalizowane odsetki od pożyczki. Skoro wartość pożyczki pierwotnie udzielonej w ramach umowy pożyczki nie wiąże się z konsekwencjami na gruncie ustawy podatkowej, to również nie może wywoływać takich konsekwencji operacja „uaktualnienia” wartości pożyczki (kapitału głównego).

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w art. 15 (powinno być: 15a – przyp. organu) ust. 2 i 3 ustawy.

Zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 5 ustawy, dodatnie różnice kursowe powstaną jeżeli wartość pożyczki w walucie obcej w dniu jej udzielenia jest niższa od wartości tej pożyczki w dniu jej zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. W świetle powyższego artykułu oraz art. 15a ust. 7 ustawy, do powstania różnic kursowych konieczne jest, by wystąpiła przesłanka zwrotu w walucie obcej rozumianej jako uregulowanie należności pożyczkowej w jakiejkolwiek formie, tj. gotówkowo (poprzez spłatę pożyczki) lub bezgotówkowo (poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności).

Czynność przewalutowania stanowi operację polegającą na przeliczeniu kwoty kapitału pożyczki w jednej walucie według przyjętego przez strony kursu na należność w innej walucie, przy jednoczesnym dalszym istnieniu tej należności (wyrażonej jedynie w innej walucie) pomiędzy tymi samymi stronami. W wyniku przewalutowania pożyczki nie dochodzi zatem do uregulowania należności, tj. spłaty pożyczki. W konsekwencji, przewalutowanie pożyczki udzielonej w walucie obcej na polskie złote nie spowoduje powstania przychodu podatkowego dla Spółki w momencie przewalutowania, ponieważ czynność ta nie wiąże się z powstaniem różnic kursowych.

Spółka nie osiągnie również przychodu w dacie otrzymania zwrotu przewalutowanej pożyczki. Podstawową przesłanką powstania dodatnich różnic kursowych przy otrzymaniu zwrotu pożyczki jest, zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 4 ustawy, otrzymanie zwrotu pożyczki przy użyciu „faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni”. Do powstania dodatnich różnic kursowych istotne jest, aby zwrot dotyczył pożyczki w walucie obcej. W wyniku przewalutowania na polskie złote należność z tytułu pożyczki nie będzie już należnością w walucie obcej, lecz należnością w polskich złotych, do której spłaty nie będzie stosowany żaden kurs walutowy. Oznacza to, że przesłanki niezbędne do rozpoznania dodatnich różnic kursowych przy otrzymaniu zwrotu pożyczki określone w art. 15 (powinno być: 15a – przyp. organu) ust. 2 pkt 4 ustawy, tj. uregulowanie należności w walucie obcej i zastosowanie kursu wymiany walut nie zostaną spełnione.

W dacie otrzymania zwrotu pożyczki nie powstanie także przychód z innego tytułu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy. Wprawdzie wskazany w tym przepisie katalog przychodów nie ma charakteru zamkniętego, jednak Spółka nie osiągnie przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w dacie otrzymania spłaty/zwrotu pożyczki, ponieważ w związku ze zwrotem nie osiąga żadnej ekonomicznej korzyści. Podobnie Spółka nie wykazałaby kosztu uzyskania przychodu, gdyby kwota pożyczki z daty zwrotu była wyższa niż jej wartość przeliczona na polskie złote z daty uzyskania należności z tytułu pożyczki przez Spółkę.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w ugruntowanej linii interpretacyjnej Ministra Finansów, np.:

• w interpretacji ILPB4/423-472/13-4/DS: „Wobec tego w przypadku, gdy pożyczka zostanie zaciągnięta/udzielona w walucie obcej, a następnie w wyniku przewalutowania zostanie zamieniona na PLN i spłacona w PLN nie powstaną podatkowe różnice kursowe”;
  
• w interpretacji IPPB5/423-313/13-2/IŚ: „Spółka uważa, iż przy przewalutowaniu pożyczki (wymiana środków w Euro na PLN) nie realizują się różnice kursowe dla celów podatkowych; operacja przewalutowania nie stanowi bowiem uregulowania zobowiązania w jakiejkolwiek formie przez Pożyczkobiorcę, co stanowi warunek dla uznania powstałych różnic dla celów podatkowych. Spółka opiera swoje stanowisko w tym zakresie m.in. na utrwalonej linii interpretacyjnej organów podatkowych, m.in. indywidualnej interpretacji podatkowej Ministra Finansów Nr IPPB5/423-714/12-3/IŚ z dnia 7 listopada 2012 roku, wyroku WSA w Białymstoku sygn.. akt I SA/Bk 45/12 z 04.04.2012 roku. Spółka przez przewalutowanie rozumie przeliczenie waluty obcej na walutę krajową (wymiana Euro na PLN)”;
  
• w interpretacji IPPB5/423-143/13-2/IŚ: „przewalutowanie kwot głównych pożyczek z USD na PLN nie będzie skutkować powstaniem przychodu z tytułu dodatnich różnic kursowych w rozumieniu art. 15a ust. 2 pkt 5 ustawy o CIT lub innych przychodów w rozumieniu art. 12 ustawy o CIT w momencie przewalutowania lub uregulowania pożyczek (dokonanego w formie pieniężnej lub niepieniężnej np. poprzez potrącenie) po ich przewalutowaniu – jeśli wartość pożyczek w walucie obcej w dniu ich otrzymania będzie wyższa od wartości pożyczek w dniu przewalutowania lub uregulowania pożyczek (dokonanego w PLN) po ich przewalutowaniu”.

Mając na uwadze powyższe, planowane transakcje nie wywołują skutków na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zarówno w momencie dokonania przewalutowania, jak i w momencie uzyskania zwrotu (w PLN) przewalutowanej pożyczki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecnie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.