Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-337/14-4/ES
z 17 czerwca 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2014 r. (data wpływu 13 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 czerwca 2014 r. (data wpływu 10 czerwca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomości nabytego w drodze działu spadku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomości nabytego w drodze działu spadku.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 5 czerwca 2014 r. nr ILPB2/415-337/14-2/ES Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Ponadto, pouczono Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4

w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a uzupełnieniem wniosku przez Zainteresowanego nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 5 czerwca 2014 r. (skutecznie doręczono dnia 9 czerwca 2014 r.).

W dniu 10 czerwca 2014 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W wyniku postanowienia sądu rejonowego z dnia 9 października 2007 r. o stwierdzeniu nabycia spadku po ojcu, Zainteresowany nabył m.in. udział w wysokości 1/4 prawa własności nieruchomości niezabudowanej, znajdującej się w P. przy ul. W., dla której to nieruchomości sąd rejonowy prowadzi księgę wieczystą.

Następnie w wyniku postanowienia o dział spadku i zniesienia współwłasności z dnia 26 kwietnia 2013 r. wydanym przez sąd rejonowy Wnioskodawca nabył od siostry M. 1/4 prawa własności w wyżej wymienionej nieruchomości w zamian za 1/4 udziału w innej nieruchomości.

Dział spadku został przeprowadzony na zgodny wniosek zainteresowanych, bez jakichkolwiek spłat i dopłat pomiędzy spadkobiercami.

Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca posiada udział wynoszący 1/2 prawa własności nieruchomości niezabudowanej, znajdującej się w P. przy ul. W., składający się z dwóch udziałów po 1/4 każdy.

W kwietniu 2014 r. Zainteresowany planuje zbyć całość swoich udziałów we wskazanej nieruchomości.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

  1. śmierć ojca nastąpiła w dniu 24 marca 2007 r.,
  2. wartość udziału jaki otrzymał w wyniku działu spadku w 2013 r. w nieruchomości mieściła się w pierwotnym udziale w masie spadkowej.

Ponadto Zainteresowany poinformował, że wartość udziału w wysokości 1/4 nieruchomości niezabudowanej, znajdującej się w P. przy ul. W. (wg oszacowania sądowego) wynosiła 163 375 zł. Jednocześnie Wnioskodawca oddał nabyty w 2007 r. w drodze postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po ojcu udział w wysokości 1/4 nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym w P. przy ul. L. Przy czym wartość tego udziału, wg oszacowania sądowego to 194 050 zł. Wartość całej masy spadkowej po ojcu Zainteresowanego została ustalona na 1 128 300 zł. Do spadku powołany był Wnioskodawca i Jego siostra. Spadek przysługiwał rodzeństwu w równych częściach.

Tak więc pierwotny udział Zainteresowanego w masie spadkowej wynosił 564 150 zł. Wynika z tego jasno, że wartość udziału w nieruchomości przy ulicy W. w P., jaki otrzymał Wnioskodawca w wyniku działu spadku w 2013 r. mieściła się w Jego pierwotnym udziale w masie spadkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy odpłatne zbycie udziału w ww. nieruchomości nabytego w drodze działu spadku w 2013 r . podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie udziałów w ww. nieruchomości nie podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

Na poparcie własnego stanowiska Zainteresowany wskazał wyrok NSA z dnia 13 września 2011 r. sygn. akt II FSK 500/10. NSA wyjaśnił, że do nabycia spadku jako całości dochodzi z chwilą otwarcia spadku, natomiast dział spadku jest zdarzeniem wtórnym, gdyż konkretyzuje prawo spadkobierców do spadku. W rezultacie zdaniem NSA, w odniesieniu do działu spadku nie można mówić o nabyciu części majątku spadkowego, który należał do innych spadkobierców.

Zgodnie z powyższym nabycie dwóch udziałów Wnioskodawcy należy traktować pod względem podatkowym jednakowo i liczyć je od dnia 9 października 2007 r., a w konsekwencji zbycie ich w roku 2014 r. nie powoduje powstania obowiązku podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przy rozpatrywaniu przedmiotowej sprawy w kontekście ustalenia obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, istotne jest ustalenie momentu nabycia przez Zainteresowanego prawa do przedmiotowych udziałów w nieruchomości.

Z analizy opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że po zmarłym ojcu w dniu 24 marca 2007 r. Wnioskodawca nabył spadek. Na podstawie postanowienia sądu z dnia 9 października 2007 r., Zainteresowany nabył m.in. udział w wysokości 1/4 prawa własności nieruchomości niezabudowanej. Następnie w wyniku postanowienia o dział spadku po ojcu i zniesienie współwłasności z dnia 26 kwietnia 2013 r. wydanym przez sąd Wnioskodawca nabył od siostry M. 1/4 prawa własności w wyżej wymienionej nieruchomości w zamian za 1/4 udziału w innej nieruchomości. Dział spadku został przeprowadzony na zgodny wniosek zainteresowanych, bez jakichkolwiek spłat i dopłat pomiędzy spadkobiercami. W kwietniu 2014 r. Zainteresowany planuje zbyć całość swoich udziałów we wskazanej nieruchomości.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. z dnia 17 grudnia 2013 r.; Dz.U. z 2014 r. poz. 121) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 ww. Kodeksu, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 926 Kodeksu cywilnego). Natomiast stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego prawomocne postanowienie sądu stwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę.

Zgodnie z art. 1035 ustawy – Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Jednak zgodnie z art. 1036 ww. ustawy istnieje możliwość rozporządzenia przez spadkobierców prawem lub rzeczą należącą do spadku, mimo istnienia współwłasności, jeśli następuje to za zgodną wolą wszystkich spadkobierców.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Dochodzi wówczas do powstania wspólności majątku spadkowego. Wspólność ta nie jest tożsama ze wspólnością w częściach ułamkowych w rozumieniu art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, gdyż jej przedmiotem jest spadek, a nie rzecz. Wspólnością objęte są wszystkie prawa majątkowe podlegające dziedziczeniu i istniejące w chwili otwarcia spadku, a więc także prawa z istoty swej podzielne.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom i nie zmieni tego fakt, że dział spadku jest czynnością wtórną do nabycia spadku.

Dział spadku nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu spadku mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku działu spadku udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Tak więc co do zasady, dział spadku jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego działu spadku podatnik otrzymuje, np. nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał w masie spadkowej. Zauważyć należy, że z taką sytuacją nie mamy do czynienia na gruncie analizowanej sprawy. Jak bowiem wskazano powyżej, wartość nabytych przez Zainteresowanego udziałów w nieruchomości w wyniku działu spadku dokonanego w 2013 r. nie przekroczyła wartości, jaka pierwotnie przysługiwała Wnioskodawcy w pierwotnym udziale w masie spadkowej.

W konsekwencji powyższego, należy stwierdzić, że datą nabycia przedmiotowej nieruchomości, z którą należy wiązać skutki podatkowe zbycia udziałów w nieruchomości jest 24 marca 2007 r.

Skoro wartość udziałów w nieruchomości nabytych w drodze działu spadku w 2013 r. mieściła się w pierwotnym udziale Wnioskodawcy w masie spadkowej to należało uznać, że ich nabycie miało miejsce w 2007 r.

Reasumując należy stwierdzić, że zbycie udziałów (w 2014 r.) w opisanej nieruchomości nie stanowi dla Wnioskodawcy źródła przychodu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż upłynęło pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie (2007 r.).

Zatem na Zainteresowanym nie ciąży obowiązek uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

Końcowo, odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego tut. Organ informuje, że w myśl zasady wyrażonej w art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) został on wydany w indywidualnej sprawie i dotyczy wyłącznie tej sprawy, w której zapadł.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj