INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2011 r. (data wpływu 24 listopada 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 lutego 2012 r. (data wpływu 17 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia faktury dla sprzedaży biletów i opłaty serwisowej (TF) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia faktury dla sprzedaży biletów i opłaty serwisowej (TF). Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 lutego 2012 r. (data wpływu 17 lutego 2012 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest agentem działającym w branży turystycznej. Działalność główna to pośrednictwo w sprzedaży wycieczek i biletów lotniczych. Wnioskodawca dokonuje również sprzedaży z tytułu pośrednictwa w sprzedaży, hoteli, wynajmu samochodów, ubezpieczeń. Sporadycznie Zainteresowany dokonuje sprzedaży: usług reklamy na rzecz podmiotów niebędących osobami fizycznymi, oraz pozostałej sprzedaży na rzecz własnych pracowników (refakturowanie usług telefonicznych tytułem rozmów prywatnych).

W zakresie sprzedaży biletów lotniczych Wnioskodawca pośredniczy w sprzedaży biletów rejsowych, jak i tanich linii lotniczych (low-cost).

W zakresie pośrednictwa w sprzedaży biletów rejsowych Spółka podpisała umowę agencyjną z X – Międzynarodowym Stowarzyszeniem Przewoźników Lotniczych: „Umowa o agencji pasażerskiej między Wnioskodawcą (dalej zwanym Agentem), oraz Każdym Członkiem X (dalej określanym jako „Przewoźnik”), który powołuje Agenta, a którego reprezentuje Dyrektor Generalny X występujący w imieniu i na rzecz takiego Członka X”. Na mocy umowy, Agent jest upoważniony do sprzedaży lotniczych przewozów pasażerskich w ramach usług świadczonych przez Przewoźników. Wszystkie usługi sprzedawane na podstawie umowy agencyjnej są sprzedawane w imieniu Przewoźnika i zgodnie z taryfami i warunkami przewozu Przewoźnika. Wszystkie pieniądze zebrane przez Agenta za przewóz lub usługi pokrewne sprzedane na podstawie umowy, w tym odpowiednie wynagrodzenie, którego Agent ma prawo żądać z tego tytułu, stanowią własność Przewoźnika do chwili zadowalającego rozliczenia się z Przewoźnikiem.

Za usługi wyszukania połączenia i dokonania rezerwacji Zainteresowany pobiera od klienta opłatę serwisową „transaktion fee” (TF) doliczając ją do ceny biletu. Faktura sprzedaży za bilet lotniczy składa się z dwóch pozycji: Agent działający w imieniu i na rzecz linii lotniczej (… tu nazwa linii lotniczej) – Bilety krajowe/zagraniczne (odpowiednio), Imię i nazwisko klienta np. „Agent działający w imieniu i na rzecz (…) – Bilety lotnicze zagraniczne rejsowe, …” oraz TF opisane na fakturze „Opłata serwisowa”. Opłata transakcyjna (TF) stanowi przychód Spółki. Pobiera ona od klienta środki tytułem opłaty za bilet i TF oraz dokonuje przelewu do X za zarezerwowane bilety w ustalonych terminach (biling z X z rozliczeniem biletów generowany jest co 2 tygodnie). Dodatkowo Wnioskodawca uzyskuje prowizje od linii lotniczej za pośrednictwo w sprzedaży biletów lotniczych, na które wystawia faktury sprzedaży dwa razy w miesiącu po wpłynięciu bilingu X. Biling X zawiera rozliczenia między nim, a liniami lotniczymi, w których rezerwowane były bilety dla klientów.

Klientami Zainteresowanego w zakresie zakupu wycieczek i biletów są w większości osoby fizyczne, ale również firmy (osoba odbywająca lot zawsze jest wskazana z nazwiska na fakturze). Zdarza się również, że klient nie jest Polakiem i podaje numer.

Wpłaty klientów są ewidencjonowane na kasie fiskalnej w pełnej wysokości (wraz z transaktion fee) w momencie wpłaty środków (mogą to być wpłaty częściowe, dlatego ewidencja obrotu będzie również dokonywana w ratach inaczej klient wpłacając część, a otrzymując paragon na pełną kwotę może uchylać się od opłacenia całości). Zapłata za bilet dokonywana jest gotówką w Punkcie Obsługi Klienta (POK), kartą klienta bezpośrednio do linii lotniczej lub kartą kredytową Wnioskodawcy (płatność kartą Spółki gdy klient płaci przelewem i wyśle potwierdzenie wpłaty mailem) oraz wyjątkowo w przypadku płatności na odroczony termin płatności zapłata dokonywana jest przelewem. Całość wpłaty ewidencjonowana jest również na kasie fiskalnej (obrót wraz z transaktion fee). Momentem uznanym za moment sprzedaży jest dokonanie wpłaty gotówką, kartą lub przelewem bankowym (Zainteresowany uznaje przesłane potwierdzenie), wówczas następuje rezerwacja biletu, założenie rezerwacji w jego systemie sprzedaży, do której zostanie przypisana (rozpoznana) wpłata.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest wystawianie faktury sprzedaży z dwoma pozycjami jak powyżej opisane zostało w stanie faktycznym...

W uzupełnieniu do wniosku Spółka potwierdziła, że pytanie dotyczy wystawiania faktur sprzedaży dla sprzedaży biletów lotniczych i TF związanych z biletami wskazanymi na fakturze.

Zdaniem Wnioskodawcy, faktury sprzedaży należy wystawiać zgodnie z tym jak wystawia on obecnie, czyli wykazanie w osobnej pozycji biletu wraz z odpowiednią stawka VAT oraz pozycji z opłatą transakcyjną ze stawką VAT taką jak bilet, ponieważ TF stanowi integralną część ceny biletu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z przedstawionych informacji wynika, że Wnioskodawca za usługi wyszukania połączenia i dokonania rezerwacji, pobiera od klienta opłatę serwisową „transaktion fee” (TF) doliczając ją do ceny biletu.

Wątpliwości Spółki dotyczą poprawności wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż biletów lotniczych i TF, co potwierdza jednoznacznie w uzupełnieniu do wniosku.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do usług każde świadczenie. W ten sposób podkreśla się powszechność opodatkowania. Tym samym, jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie podatku od towarów i usług stanowi ono usługę albo dostawę towarów. Zwrócić należy także uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść.

Jak stanowi art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zatem kwota należna z tytułu sprzedaży to kwota, która obejmuje całość należnego świadczenia. Oznacza to, że kwotą należną jest wartość wszelkich świadczeń, których ma prawo domagać się sprzedawca (usługodawca) lub które otrzymał z tytułu wykonywania określonych czynności podlegających opodatkowaniu. Kwota należna obejmuje zarówno świadczenia kupującego (usługobiorcy), jak i świadczenia osób trzecich, jeśli są one dokonywane w związku z wykonaniem danej czynności podatnika.

Analizując stan faktyczny sprawy, w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, iż podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług w przypadku świadczenia usług obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Jak poinformował Wnioskodawca, do ceny biletu dolicza opłatę serwisową, która stanowi integralną część ceny biletu.

Oznacza to zatem, że na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawa opodatkowania takiego świadczenia obejmuje również koszty dodatkowe, w przedmiotowej sprawie opłatę serwisową, która stanowi element kalkulacyjny ceny. Tym samym całość świadczenia powinna być opodatkowana tak jak świadczenie główne, czyli sprzedaż biletu.

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (…) – art. 106 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 106 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze.

Zwrócić należy uwagę, iż jakkolwiek kontrahent może zażyczyć sobie wyszczególnienia wartości poszczególnych elementów związanych z dostawą towarów bądź świadczeniem usług, jednak bez znaczenia dla sposobu opodatkowania tego świadczenia będzie pozostawał fakt, czy wartość kosztów dodatkowych jest ujmowana w jednej pozycji faktury czy też w dwóch pozycjach, w przedmiotowej sprawie: jako bilet i opłata serwisowa TF. W konsekwencji opłata serwisowa, jako stanowiąca integralną część ceny biletów, podlega opodatkowaniu według zasad właściwych dla sprzedaży biletów.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż w przypadku sprzedaży biletów lotniczych Spółka postępuje prawidłowo wystawiając fakturę VAT z wyszczególnieniem ceny biletu i opłaty serwisowej (transaktion fee – TF), identyfikując tym samym obrót, jako całą kwotę otrzymaną od klienta i opodatkowując go wg zasad dotyczących sprzedaży biletu.

Jednocześnie tut. Organ informuje, zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Tym samym mając na uwadze powyższy przepis, Zainteresowany nie ma obowiązku wystawiania faktur osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, z wyjątkiem gdy osoby te zażądają wystawienia faktury.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

W przedmiotowej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie wystawienia faktury dla sprzedaży biletów i opłaty serwisowej (TF). Pozostałe kwestie zostały rozstrzygnięte odrębnymi pismami, z dnia 6 marca 2012 r., tj.: postanowieniem o odmowie wszczęcia postępowania nr ILPP4/443-772/11-4/ISN oraz w interpretacjach indywidualnych nr ILPP4/443-772/11-6/ISN i nr ILPP4/443-11-7/ISN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.