Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-113/14-4/EWW
z 11 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki X przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2014 r. (data wpływu 10 marca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 maja 2014 r. (data wpływu 29 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur w formie papierowej w przypadku zgody danego kontrahenta na otrzymywanie faktur w formie elektronicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur w formie papierowej w przypadku zgody danego kontrahenta na otrzymywanie faktur w formie elektronicznej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 maja 2014 r. (data wpływu 29 maja 2014 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest przedsiębiorcą działającym w branży hotelarskiej i prowadzi sieć hoteli na terenie Polski. Jednocześnie Spółka jest czynnym podatnikiem od towarów i usług. Spółka planuje wystawiać swoim kontrahentom faktury elektroniczne oraz przesyłać je do nich drogą elektroniczną.

W powyższym celu Spółka uzyskiwać będzie od kontrahentów zgodę na otrzymywanie przez nich faktur elektronicznych i przesyłanie ich do nich drogą elektroniczną. Zgoda taka będzie częścią większej umowy (np. umowy handlowej lub umowy sprzedaży) zawieranej z danym kontrahentem, ewentualnie będzie wystawiana jako odrębne oświadczenie kontrahenta. Przez kilka pierwszych miesięcy od wprowadzenia przez Spółkę w swej działalności systemu faktur elektronicznych zgoda kontrahenta będzie udzielana w formie pisemnej, później natomiast będzie mogła zostać udzielona również w formie elektronicznej, np. w treści wiadomości e-mail lub poprzez formularz elektroniczny. Zgoda kontrahenta będzie skutkowała wpisaniem go do systemu informatycznego jako podmiotu mogącego otrzymywać faktury elektroniczne. Spółka używać będzie przedmiotowego systemu na podstawie udzielonej jej licencji. Jednocześnie przy uzyskiwaniu powyższej zgody kontrahenta będzie on informowany, że faktury elektroniczne będą przesyłane mu z adresu mailowego znajdującego się w domenie „(…)”.

Po wykonaniu usługi na rzecz kontrahenta, który wyraził uprzednio zgodę na otrzymywanie faktur elektronicznych, system informatyczny będzie generował na żądanie Spółki fakturę VAT w postaci pliku w formacie PDF. Następnie plik zawierający fakturę zostanie wysłany przez Spółkę jako załącznik do wiadomości e-mail do kontrahenta, na adres e-mail wskazany w treści wyżej wspomnianej zgody. Wystawienie faktury, generowanie jej do formatu PDF oraz wysłanie do kontrahenta będzie się odbywać w trakcie jednego procesu. Pliki PDF zawierające fakturę będą przechowywane na dyskach serwerów należących do Spółki, np. w folderach, które będą opisane (przykładowo: „lipiec 2014”, „sierpień 2014”), lub w których możliwe będzie wyszukiwanie przy użyciu filtrów (przykładowo: filtr ustawiony na „wszystkie faktury za lipiec 2014 roku”).

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, że:

1. Mogą zaistnieć różne trudności w wystawianiu faktur elektronicznych. Niemożliwe byłoby wykluczenie z góry tego rodzaju utrudnień, w związku z czym Spółka musi się z taką potencjalną możliwością liczyć.
2. Na tego rodzaju ewentualne trudności składać się mogą wszelkie przyczyny skutkujące niemożliwością wygenerowania i wysyłki faktury, np. infekcja systemu wirusem komputerowym, uszkodzenia sprzętowe bądź programowe, czy choćby braki w dostępie do sieci Internet.
3. Zapewnieniu autentyczności pochodzenia służyć ma wysyłka faktur elektronicznych z adresów mailowych używanych przez Spółkę, o czym kontrahent będzie informowany przy udzielaniu swej zgody. Spółka zastrzegła, że aktualny wzór samej zgody może ulegać jeszcze z biegiem czasu uzasadnionym modyfikacjom. Dodatkowo, biorąc pod uwagę, że fakturę za usługi świadczone przez Spółkę np. w hotelu w X kontrahent będzie otrzymywał z adresu „(…)”, a zatem wskazującego miejsce wykonania usługi, kontrahent będzie miał możliwość zidentyfikowania swego zobowiązania objętego fakturą. Zapewnienie integralności treści faktur ma zostać osiągnięte poprzez zastosowanie przez Spółkę formatu PDF, bez możliwości edycji treści faktury. Użycie tego formatu będzie także, zdaniem Spółki, służyć zagwarantowaniu czytelności faktur elektronicznych (upraszczając można stwierdzić, że faktury elektroniczne, gdyby je wydrukować z pliku PDF, będą przypominały z wyglądu zwykłe faktury w formie papierowej).
   Spółka jednocześnie podkreśla, że przedstawienie stanu faktycznego polega na przedłożeniu Organowi udzielającemu interpretacji dokładnego opisu okoliczności sprawy. Spółka to uczyniła, informując jak będzie wyglądał proces generowania, przesyłania, przechowywania itp. faktur elektronicznych, jakie rozwiązania zostaną przy tym użyte, jakie okoliczności będą temu towarzyszyły itp. Natomiast pojęcia „autentyczności pochodzenia faktury elektronicznej”, „integralności treści faktury elektronicznej” czy wreszcie „czytelności faktury elektronicznej” są pojęciami normatywnymi, użytymi w treści przepisów podatkowych. Udzielenie przez Organ interpretacji indywidualnej polega na wyjaśnieniu wątpliwości wnioskodawcy co do treści tychże przepisów. Wyjaśnienia takie nie mogą polegać na poinformowaniu wnioskodawcy, że przepisy podatkowe wymagają zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści oraz czytelności faktury elektronicznej, bo to wynika wprost z treści samych przepisów. Interpretacja przepisów podatkowych polegać będzie natomiast na wyjaśnieniu wnioskodawcy, jak należy rozumieć te abstrakcyjne pojęcia używane przez przepisy podatkowe i kiedy można uznać je za spełnione.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zgoda kontrahenta Spółki na otrzymywanie od niej faktur w formie elektronicznej wyklucza wystawianie na jego rzecz faktur w formie papierowej, np. w przypadku trudności technicznych związanych z wystawieniem faktury elektronicznej?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiony we wniosku sposób wystawiania i przesyłania przez niego faktur elektronicznych jest zgodny z przepisami prawa podatkowego i nie wykluczy możliwości wystawienia faktury w formie papierowej.

Wyrażenie przez kontrahenta Spółki zgody na otrzymywanie przez niego faktur w formie elektronicznej nie wyklucza wystawiania na jego rzecz faktur w formie papierowej. Zdaniem Spółki, nawet po uzyskaniu akceptacji od odbiorcy faktury elektronicznej ma ona prawo do wystawienia faktury w formie papierowej. Przepisy podatkowe nie zawierają w tym względzie żadnych ograniczeń, tym bardziej jeśli konieczność ta spowodowana jest problemami technicznymi.

W konsekwencji, system faktur elektronicznych implementowany przez Spółkę nie wykluczy możliwości wystawienia na rzecz jej kontrahenta faktury w formie papierowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że ilekroć jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Przez fakturę elektroniczną rozumie się fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym – art. 2 pkt 32 ustawy.

W myśl art. 106b ust. 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Art. 106g ust. 1 ustawy – faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Na podstawie art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy – w przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy.

Natomiast – zgodnie z art. 106m ust. 1 ustawy – podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Art. 106m ust. 2 stanowi, że przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury.

Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura (art. 106m ust. 3 ustawy).

Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług (art. 106m ust. 4 ustawy).

W myśl art. 106m ust. 5 ustawy – poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 4, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

1. bezpiecznego podpisu elektronicznego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz.U. Nr 130, poz. 1450, z późn. zm.), weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub
2. elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.
   
   

Na podstawie art. 106n ust. 1 ustawy – stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

Zauważyć należy, że dla potrzeb przepisów o podatku od towarów i usług w zakresie fakturowania, pojęcie „kontrole biznesowe” należy rozumieć jako proces, za pośrednictwem którego podatnik tworzy, wdraża oraz aktualizuje dostateczny poziom pewności co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury (autentyczność pochodzenia), w zakresie tego, że nie zmieniono danych dotyczących podatku VAT (integralność treści) oraz w zakresie czytelności faktury od momentu wystawienia faktury aż do końca okresu przechowywania. Kontrola biznesowa powinna dawać pewną ścieżkę kontrolną, dzięki której można powiązać fakturę ze stanowiącą podstawę jej wystawienia dostawą towarów bądź usługą.

Kontrole biznesowe powinny być odpowiednie do wielkości, działalności i rodzaju podatnika oraz powinny uwzględniać ilość i wartość transakcji, jak również ilość i rodzaj dostawców lub usługodawców oraz nabywców lub usługobiorców. W stosownych przypadkach uwzględnione powinny być także inne czynniki.

Przykładem kontroli biznesowej jest posiadanie dokumentów uzupełniających, takich jak zamówienie, umowa, dokument transportowy czy wezwanie do zapłaty, które będą towarzyszyły zaistniałym transakcjom handlowym.

Z kolei pojęcie „wiarygodna ścieżka audytu” oznacza, że związek pomiędzy dokumentami uzupełniającymi oraz realizowanymi transakcjami jest łatwy do prześledzenia (dzięki posiadaniu dostatecznych danych dla powiązania dokumentów), zgodny z ustalonymi w przedsiębiorstwie procedurami oraz odzwierciedla procesy, które faktycznie miały miejsce. Ścieżka audytu dla celów podatku VAT powinna zapewnić możliwy do skontrolowania związek pomiędzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług tak, aby umożliwić sprawdzenie, czy faktura odzwierciedla to, że dostawa towarów lub świadczenie usług miało miejsce. Przy czym środki, przy wykorzystaniu których podatnik może wykazać powyższy związek, pozostawia się uznaniu podatnika.

Przepisy ustawy nie określają czy autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność danej faktury należy zapewnić stosując rozwiązania informatyczne, czy też odpowiednio opisane rozwiązania biznesowe (np. zapisane w umowie procedury). Ustawodawca wprost wskazał, że sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury określa podatnik.

Natomiast jak wskazuje cytowany już art. 106n ust. 1 ustawy, stosowanie przesyłu elektronicznego faktur wymaga uprzedniej akceptacji przez odbiorcę dla takiego sposobu przekazywania tych dokumentów. Jednocześnie należy wskazać, że nie istnieją żadne szczególne wymogi dotyczące samej formy i treści akceptacji wysyłania, w tym udostępniania faktur w formie elektronicznej przez odbiorcę faktur. Szczegółowe kwestie w zakresie sposobu wyrażenia lub cofnięcia zgody przez odbiorcę na przesyłanie faktur w formie elektronicznej pozostają w gestii stron i stanowią element umowy przez nie zawartej.

Przykładowo, za akceptację można uznać zgodę przyszłego odbiorcy faktur, której efektem będzie np. przyjęcie przez podatnika w formie elektronicznej faktury do realizacji, w tym do uregulowania płatności z niej wynikającej. Należy przy tym mieć na względzie, że wymóg akceptacji przez odbiorcę przesyłania faktur w formie elektronicznej, w tym udostępniania, które to faktury zostaną otrzymane przez odbiorcę wyłącznie w formie elektronicznej, znajduje swoje uzasadnienie głównie w technicznych wymogach koniecznych dla odbioru faktury przesłanej w formie elektronicznej i – w przypadku podatników będących odbiorcami tych faktur – w możliwości zapewnienia przez nich autentyczności, integralności oraz czytelności treści faktury. Te techniczne wymogi powinny być ustalone, aby móc odbierać faktury w formie elektronicznej, z czym nie mamy do czynienia w zakresie faktur w formie papierowej.

W każdym przypadku decyzja o stosowaniu faktur elektronicznych pozostaje ostatecznie kwestią porozumienia między stronami transakcji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorcą działającym w branży hotelarskiej i prowadzi sieć hoteli na terenie Polski. Jest on czynnym podatnikiem od towarów i usług. Spółka planuje wystawiać swoim kontrahentom faktury elektroniczne oraz przesyłać je do nich drogą elektroniczną. Zapewnieniu autentyczności pochodzenia służyć ma wysyłka faktur elektronicznych z adresów mailowych używanych przez Zainteresowanego, o czym kontrahent będzie informowany przy udzielaniu swej zgody. Wnioskodawca zastrzegł, że aktualny wzór samej zgody może ulegać jeszcze z biegiem czasu uzasadnionym modyfikacjom. Dodatkowo, biorąc pod uwagę że fakturę za usługi świadczone przez Spółkę np. w hotelu w X kontrahent będzie otrzymywał z adresu „(…)”, a zatem wskazującego miejsce wykonania usługi, kontrahent będzie miał możliwość zidentyfikowania swego zobowiązania objętego fakturą. Zapewnienie integralności treści faktur ma zostać osiągnięte poprzez zastosowanie przez Zainteresowanego formatu PDF, bez możliwości edycji treści faktury. Użycie tego formatu będzie także służyć zagwarantowaniu czytelności faktur elektronicznych (faktury elektroniczne, gdyby je wydrukować z pliku PDF, będą przypominały z wyglądu zwykłe faktury w formie papierowej). W celu wystawiania faktur elektronicznie Wnioskodawca uzyskiwać będzie od kontrahentów zgodę na otrzymywanie przez nich faktur elektronicznych i przesyłanie ich do nich drogą elektroniczną. Zgoda taka będzie częścią większej umowy (np. umowy handlowej lub umowy sprzedaży) zawieranej z danym kontrahentem, ewentualnie będzie wystawiana jako odrębne oświadczenie kontrahenta. Przez kilka pierwszych miesięcy od wprowadzenia przez Spółkę w swej działalności systemu faktur elektronicznych zgoda kontrahenta będzie udzielana w formie pisemnej, później natomiast będzie mogła zostać udzielona również w formie elektronicznej, np. w treści wiadomości e-mail lub poprzez formularz elektroniczny. Zgoda kontrahenta będzie skutkowała wpisaniem go do systemu informatycznego jako podmiotu mogącego otrzymywać faktury elektroniczne. Zainteresowany używać będzie przedmiotowego systemu na podstawie udzielonej mu licencji. Jednocześnie przy uzyskiwaniu powyższej zgody kontrahenta będzie on informowany, że faktury elektroniczne będą przesyłane mu z adresu mailowego znajdującego się w domenie „(…)”. Po wykonaniu usługi na rzecz kontrahenta, który wyraził uprzednio zgodę na otrzymywanie faktur elektronicznych, system informatyczny będzie generował na żądanie Spółki fakturę VAT w postaci pliku w formacie PDF. Następnie plik zawierający fakturę zostanie wysłany przez Wnioskodawcę jako załącznik do wiadomości e-mail do kontrahenta, na adres e-mail wskazany w treści wyżej wspomnianej zgody. Wystawienie faktury, generowanie jej do formatu PDF oraz wysłanie do kontrahenta będzie się odbywać w trakcie jednego procesu. Pliki PDF zawierające fakturę będą przechowywane na dyskach serwerów należących do Zainteresowanego, np. w folderach, które będą opisane (przykładowo: „lipiec 2014”, „sierpień 2014”), lub w których możliwe będzie wyszukiwanie przy użyciu filtrów (przykładowo: filtr ustawiony na „wszystkie faktury za lipiec 2014 roku”). Spółka wskazała, że mogą zaistnieć różne trudności w wystawianiu faktur elektronicznych. Na tego rodzaju trudności składać się mogą wszelkie przyczyny skutkujące niemożliwością wygenerowania i wysyłki faktury, np. infekcja systemu wirusem komputerowym, uszkodzenia sprzętowe bądź programowe, czy braki w dostępie do sieci Internet.

Wskazać należy, że akceptacja nabywcy na otrzymywanie faktur w formie elektronicznej nie jest jednorazowa (dla pojedynczej faktury), lecz ma charakter trwały. Raz wyrażona akceptacja umożliwia wystawcy sporządzanie i wysyłanie faktur elektronicznych dla danego odbiorcy, aż do czasu jej wycofania. Obowiązujące przepisy nie zawierają natomiast żadnych ograniczeń co do wystawiania faktur w formie papierowej, pomimo że nabywca wyraził akceptację na otrzymywanie faktur w formie elektronicznej.

W opinii tut. Organu, nawet po uzyskaniu akceptacji od nabywcy, wystawca faktur elektronicznych ma prawo do wystawiania faktur w formie papierowej. Akceptacja odbiorcy faktur daje ich wystawcy dodatkowe uprawnienia (możliwość wystawienia faktur w formie elektronicznej), nie nakłada jednak na niego dodatkowych obowiązków (bezwzględnej konieczności wystawiania wszystkich faktur dla jednego kontrahenta w tej formie). W szczególności, za dopuszczalnością wystawiania obu form faktur sprzedaży przemawiać mogą trudności techniczne skutkujące niemożnością wygenerowania i wysłania faktury elektronicznej, np.: infekcja systemu wirusem komputerowym, uszkodzenia sprzętowe czy programowe lub brak dostępu do sieci Internet.

Zatem, biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że pomimo akceptacji danego nabywcy na przesyłanie faktur w formie elektronicznej oraz faktycznej wymiany faktur elektronicznych, w przypadku trudności technicznych wskazanych przez Spółkę możliwe będzie wystawianie faktur w formie papierowej.

Podsumowując, za prawidłowe należy uznać stanowisko Zainteresowanego, zgodnie z którym przedstawiony sposób wystawiania i przesyłania przez niego faktur elektronicznych jest zgodny z przepisami prawa podatkowego i nie wykluczy możliwości wystawienia faktury w formie papierowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić również uwagę, że analiza załącznika dołączonego do uzupełnienia nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załącznika dołączonego przez Zainteresowanego, jest natomiast związany opisem sprawy przedstawionym przez Spółkę i jej stanowiskiem, co wprost wynika z przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.