Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-310/14/HS
z 13 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 20 marca 2014 r. (data otrzymania 24 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dywidendy wypłacanej przez spółki notowane na Giełdzie Papierów Wartościowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 marca 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dywidendy wypłacanej przez spółki notowane na Giełdzie Papierów Wartościowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako osoba fizyczna, która prywatnie (poza działalnością gospodarczą) inwestuje w akcje spółek notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych – GPW (tzw. spółki publiczne) planuje po raz pierwszy zainwestować w spółki, które wypłacają dywidendy na rzecz swoich akcjonariuszy.

W związku z powyższym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytania:

1. Czy dywidenda wypłacana przez spółki notowane na GPW na rzecz akcjonariuszy prywatnych stanowi dochód (przychód) w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy od dywidendy wypłacanej przez spółki notowane na GPW na rzecz akcjonariuszy prywatnych należy obliczyć i odprowadzić podatek dochodowy od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, dywidenda wypłacana przez spółki notowane na GPW na rzecz akcjonariuszy będących osobami fizycznymi prywatnie inwestującymi w ich akcje nie powoduje powstania w majątku podatnika dochodu (przychodu) co tym samym wyklucza obowiązek obliczenia i odprowadzenia podatku dochodowego.

Osoba fizyczna, która prywatnie uzyskuje dochody (przychody) z tytułu dywidendy wypłacanej przez spółkę akcyjną (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) zobowiązana jest do zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 19% (art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Podatnik zobowiązany jest do zapłaty podatku od dochodu (przychodu) z udziału w zysku osoby prawnej faktycznie uzyskanego z tego udziału (art. 24 ust. 5 ww. ustawy).

Dywidenda wypłacana przez spółki publiczne ma szczególny charakter ze względu na przeprowadzanie transakcji na rynku regulowanym. Podejmując uchwałę o podziale zysku między dotychczasowych akcjonariuszy Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy zobowiązane jest określić wysokość dywidendy przypadającej na jedną akcję, dzień ustalenia prawa do dywidendy oraz dzień wypłaty dywidendy (art. 347-348 Kodeksu spółek handlowych). Osobą uprawnioną do dywidendy jest osoba, która jest akcjonariuszem spółki w dniu przyjętym w przytoczonej powyżej uchwale jako dzień ustalenia prawa do dywidendy (art. 348 § 2 Kodeksu spółek handlowych). Ze względu na trzydniowy cykl rozliczeniowy transakcji akcjami ostatnim dniem, w którym zakup akcji zapewni otrzymanie dywidendy jest dzień przypadający na trzy dni przed dniem ustalenia prawa do dywidendy (dzień D) – § 128 Szczegółowych Zasad Obrotu Giełdowego (SZOG) na podstawie delegacji zawartej w regulaminie GPW w zw. z § 43 i § 53 SZD KDPW. Przepisy te mają charakter powszechnie obowiązujący ponieważ zostały wydane na podstawie delegacji ustawowej. Regulamin GPW uchwalany jest na podstawie art. 28 ust. 2 ustawy o obrocie. Z kolei Regulamin Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych (KDPW) wydawany jest na podstawie art. 50 ustawy o obrocie. Obie instytucje – zgodnie z ustawą o obrocie – realizują określone zadania na rynku regulowanym, zgodnie z procedurami przyjętymi w odpowiednich dokumentach, w tym w Regulaminach i ustalanych na ich podstawie regulacjach szczegółowych (SZOG zostały uchwalone na podstawie § 110 ust. 8 Regulaminu GPW a SZD KDPW na podstawie § 2 ust. 1 Regulaminu KDPW).

Pierwszym dniem uprawniającym do sprzedania akcji – przy jednoczesnym zachowaniu prawa do dywidendy – jest dzień następny (D+l). Ten sam dzień jest jednocześnie dniem, w którym kurs akcji zostaje pomniejszony o wartość dywidendy na jedną akcję (tzw. „odcięcie prawa do dywidendy”) – § 130 SZOGW.

Co za tym idzie nie ma możliwości nabycia i zbycia akcji spółki notowanej na rynku regulowanym w taki sposób aby zachować prawo do dywidendy przy jednoczesnym uniknięciu spadku wartości akcji wynikającego z „odcięcia prawa do dywidendy”.

W majątku akcjonariusza, który otrzymuje dywidendę od spółki publicznej nie powstaje z tego tytułu dochód (przychód) a jedynie przesuniecie majątkowe. Akcjonariusz taki otrzymuje wprawdzie dywidendę, ale jej wartość zostaje odjęta od wartości posiadanych akcji.

Na przykładzie dywidendy wypłaconej przez GPW w 2012 r. transakcja taka prezentuje się następująco. Zgodnie z uchwałą Walnego Zgromadzenia uprawnionymi do dywidendy były osoby będące akcjonariuszami na dzień 6 lipca 2012 r. Wysokość dywidendy na jedną akcję wyniosła 1,44 zł, a termin wypłaty dywidendy przypadał 20 lipca 2012 r. Ze względu na opisany powyżej trzydniowy okres rozliczeniowy ostatnim dniem, w którym zakup akcji GPW zapewnił otrzymanie dywidendy był 3 lipca ponieważ transakcja ta została rozliczona w KDPW 6 lipca (czyli formalnie akcjonariusz kupując akcje 3 lipca stawał się ich właścicielem dopiero 6 lipca). Teoretycznie akcjonariusz mógłby sprzedać akcje już 4 lipca nie tracąc prawa do dywidendy, ponieważ formalnie przestałby być ich właścicielem dopiero 7 lipca. Pamiętać należy jednak, że 4 lipca nastąpiło „odcięcie prawa do dywidendy”. Przebieg tej transakcji obrazuje poniższy schemat:

Ostatni dzień uprawniający do nabycia akcji z prawem do dywidendy D – 3 lipca 2012 r. – kurs zamknięcia 37,50 zł,

Pierwszy dzień, w którym można sprzedać akcje. Odcięcie prawa do dywidendy D+l – 4 lipca 2012 r. – Kurs otwarcia 37,50 zł –1,44 zł = 36,00 zł,

D+2 – 5 lipca 2012 r.,

Dzień ustalenia prawa do dywidendy D+3 – 6 lipca 2012 r.

Jeżeli więc przyjmiemy, że inwestor nabył 3 lipca 2012 r. jedną akcję po cenie 37,50 zł i sprzedał ją 4 lipca 2012 r. po cenie 36,06 zł, a następnie otrzymał 20 lipca 2012 r. dywidendę w wysokości 1,44 zł, to wartość jego majątku, w związku z przeprowadzoną transakcją nie uległa powiększeniu, a sam fakt wypłaty dywidendy nie spowodował, że podatnik faktycznie uzyskał dochód (przychód). Bilans tej transakcji jest zerowy. W rzeczywistości bilans takiej transakcji jest ujemny ponieważ opisany schemat nie uwzględnia prowizji pobieranej przez dom maklerski oraz podatku dochodowego, który w praktyce jest pobierany od wypłaconej dywidendy przez instytucję pośredniczącą będącą płatnikiem.

Nie sposób więc uznać, że wypłata dywidendy przez spółkę publiczną w realiach rynku regulowanego powoduje powstanie po stronie podatnika dochodu (przychodu) z tego tytułu.

Mając powyższe rozważania na uwadze, należy – zdaniem Wnioskodawcy – przyjąć, że w przypadku akcji spółek publicznych rozliczenie podatku dochodowego powinno następować jedynie w momencie ich zbycia przez podatnika. Sama bowiem wypłata dywidendy nie daje podstawy do przyjęcia, że podatnik uzyskał dochód (przychód), a to ze względu na procedurę „odcięcia prawa do dywidendy” od kursu akcji w dniu D+l. Jeżeli prześledzimy powyższy schemat transakcji ponownie to możliwe są następujące trzy scenariusze. Akcje spółki nabyte w dniu D (1) zwyżkują, (2) ich cena pozostaje bez zmian lub (3) spada. Dopiero więc zestawienie ceny kursu nabycia akcji z ceną ich sprzedaży oraz wartością otrzymanych dywidend pozwala na uzyskanie informacji czy po stronie podatnika wystąpił dochód (przychód) czy też strata.

Jeżeli założymy, że kurs akcji 4 lipca 2012 r. wzrósł o 10 groszy do wartości 36,16 zł za akcję i podatnik w tym momencie je sprzedał to zyskał tylko na owym wzroście kursu (cena zbycia akcji 36,16 zł + uzyskana dywidenda 1,44 zł – cena nabycia akcji 37,50 zł = zysk w wysokości 0,10 zł).

Jeżeli przyjmiemy natomiast, że kurs akcji 4 lipca 2012 r. się nie zmienił a podatnik sprzedał akcje, to realnie na takiej wypłacie dywidendy nic nie zyskał (cena zbycia akcji 36,06 zł + uzyskana dywidenda 1,44 zł – cena nabycia akcji 37,50 zł = 0 zł). Wnioskodawca w tym miejscu ponownie wskazuje, że w rzeczywistości bilans takiej transakcji będzie ujemny ze względu na przywołane już opłaty pobierane przez dom maklerski

Jeżeli na koniec założymy, że kurs akcji 4 lipca 2012 r. spadnie o 10 groszy to podatnik tym bardziej nie uzyska faktycznego dochodu (przychodu) z tytułu wypłaconej dywidendy (cena zbycia akcji 35,96 zł + uzyskana dywidenda 1,44 zł – cena nabycia akcji 37,50 zł = strata w wysokości 0,10 zł).

Przytoczoną powyżej argumentację, zdaniem Wnioskodawcy, potwierdza również użycie przez ustawodawcę stwierdzenia „dochodu (przychodu) faktycznie uzyskanego”. Pojęcie to nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, dlatego należy je interpretować w kontekście celu jaki przyświecał ustawodawcy przy jej tworzeniu. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera regulacje odnoszące się do opodatkowania dochodów (przychodów) jakie osoba fizyczna uzyskuje. Dochód (przychód) nierozerwalnie łączy się z powstaniem w majątku podatnika określonego przysporzenia. Poprzez użycie słowa „faktycznie” ustawodawca kierował się intencją zmierzającą do opodatkowania dochodów (przychodów), które „faktycznie” to jest „realnie” zwiększają majątek podatnika. Aby doszło do opodatkowania określonego zdarzenia musi zaistnieć więc sytuacja, w której podatnik – porównując swój majątek sprzed wystąpienia danego zdarzenia i po nim – dochodzi do wniosku, że majątek ten uległ powiększeniu. W przeciwnym razie, czyli kiedy ten majątek pozostał niezmieniony lub wręcz się zmniejszył, nie ma możliwości posługiwania się pojęciem dochodu (przychodu), ponieważ na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy wtedy do czynienia ze zjawiskiem podatkowo obojętnym (kiedy majątek pozostaje niezmieniony) lub ze stratą (czyli kiedy koszty uzyskania przychodu przekraczają dochód). Jeżeli więc spojrzymy na procedurę wypłaty dywidendy przez spółkę publiczną z uwzględnieniem mechanizmu „odcięcia prawa do dywidendy” to dochodzimy do wniosku, że nie wystąpił w majątku podatnika dochód (przychód) a jedynie przesunięcie majątkowe (odjęcie wartości dywidendy od kursu posiadanych akcji i jej wypłata), które nie może odpowiadać pojęciu dochodu (przychodu), który ustawodawca chciał objąć podatkiem.

Podsumowując, Wnioskodawca stwierdził, że:

1. funkcjonująca na rynku regulowanym procedura „odcięcia prawa od dywidendy" nie pozwala na przyjęcie, że wraz z wypłatą dywidendy podatnik będący akcjonariuszem faktycznie uzyskuje dochód (przychód) ponieważ wartość jego majątku nie ulega zwiększeniu z tego tytułu oraz, że
2. w przypadku akcji spółek publicznych obliczanie dochodu podlegającego opodatkowaniu powinno odbywać się poprzez zestawienie przychodu jaki podatnik uzyskał z tytułu zbycia akcji oraz uzyskanych dywidend z ceną nabycia akcji i innych kosztów uzyskania przychodu, takich jak prowizje domów maklerskich itd. Wypłacona dywidenda powinna więc być uwzględniania dopiero po sprzedaży akcji danej spółki przez podatnika, a nie w momencie jej wypłaty.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Z przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030) wynika, że dywidendą jest udział w zysku spółki i że spółka akcyjna może ją wypłacić swoim akcjonariuszom. Dywidenda jest więc świadczeniem należnym akcjonariuszom od spółki. W przypadku podjęcia uchwały o wypłacie dywidendy akcjonariusz uprawniony do jej otrzymania ma roszczenie wobec spółki, której akcje posiada.

Dywidenda wypłacana jest wszystkim akcjonariuszom, którzy posiadają akcje danej spółki w dniu przyjętym jako dzień ustalenia prawa do dywidendy. Jest to najważniejsze prawo majątkowe akcjonariusza. Uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są akcjonariusze, którym przysługiwały akcje w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. Statut może upoważnić walne zgromadzenie do określenia dnia, według którego ustala się listę akcjonariuszy uprawnionych do dywidendy za dany rok obrotowy (tzw. dzień dywidendy). Dzień dywidendy nie może być wyznaczony później niż w terminie dwóch miesięcy, licząc od dnia powzięcia uchwały, o której mowa w art. 347 § 1 k.s.h. Uchwałę o przesunięciu dnia dywidendy podejmuje się na zwyczajnym walnym zgromadzeniu. – art. 348 § 2 k.s.h.

Zwyczajne walne zgromadzenie spółki publicznej ustala dzień dywidendy oraz termin wypłaty dywidendy. Dzień dywidendy może być wyznaczony na dzień powzięcia uchwały albo w okresie kolejnych trzech miesięcy, licząc od tego dnia – art. 348 § 3 k.s.h.

Uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są więc inwestorzy, którzy posiadali akcje spółki w konkretnym, ściśle określonym dniu. Dzień ten, nazywany dniem dywidendy, ustala zwyczajne walne zgromadzenie podejmując uchwałę o podziale zysku. W spółkach publicznych może być on wyznaczony na dzień powzięcia uchwały albo w okresie kolejnych trzech miesięcy, licząc od tego dnia. Nie jest natomiast istotne jak długo akcjonariusz posiada akcje spółki. Niezależnie od czasu, jaki upłynął od momentu ich zakupu do wyznaczonego dnia dywidendy, ewentualna kwota otrzymana przez inwestora będzie równa iloczynowi liczby posiadanych akcji w dniu dywidendy i wartości dywidendy przypadającej na jedną akcje ustalonej przez walne zgromadzenie spółki. Kupując akcje w obrocie giełdowym, inwestorzy muszą dodatkowo pamiętać o obowiązujących na polskim rynku terminach rozliczeń transakcji. Cykl rozliczeniowy w KDPW dla transakcji na akcjach trwa trzy dni robocze (D+3). Oznacza to, że formalnym właścicielem akcji inwestor staje się dopiero trzeciego dnia rozliczeniowego po dokonaniu transakcji. Aby otrzymać prawo do dywidendy ze zdematerializowanych akcji, w praktyce należy zatem kupić akcje najpóźniej na trzy dni robocze przed wyznaczonym dniem dywidendy.

Zgodnie z generalną zasadą opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 przywołanej ustawy – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Źródłem przychodów, które wymienione zostały w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są kapitały pieniężne i prawa majątkowe.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy – za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziałów w zyskach osób prawnych, których podstawą uzyskania są udziały (akcje) w spółce mającej osobowość prawną lub spółdzielni (…).

Jak stanowi art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy – od uzyskanych dochodów (przychodów) z tytułu dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy.

Zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a, 5d i 5e.

Obowiązki płatnika w przypadku uzyskiwania przez podatnika dochodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych (w tym z dywidendy) reguluje art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że płatnicy – o których mowa w ust. 1 – są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

W myśl art. 41 ust. 4d przywołanej ustawy – zryczałtowany podatek dochodowy od dochodów (przychodów), o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, w zakresie dywidendy oraz dochodów (przychodów) określonych w art. 24 ust. 5 pkt 1, 3 lub 6, a także zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 i 5, pobierają, jako płatnicy, podmioty prowadzące rachunki papierów wartościowych dla podatników, jeżeli dochody (przychody) te zostały uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wiążą się z papierami wartościowymi zapisanymi na tych rachunkach, a wypłata świadczenia na rzecz podatnika następuje za pośrednictwem tych podmiotów.

Podatnik nie wykazuje zatem dochodu z dywidendy w zeznaniu podatkowym. Pobranie podatku przez podmiot wypłacający dywidendę kończy rozliczenie tego podatku dla podatnika.

Natomiast akcje są opodatkowane w momencie ich odpłatnego zbycia. Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się – zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy – należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Przepis art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że – od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

W myśl art. 30b ust. 2 pkt 1 ww. ustawy – dochodem z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14 – osiągnięta w roku podatkowym.

Dochodów, o których mowa w art. 30b ust. 1 ww. ustawy – zgodnie z ust. 5 tego artykułu – nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.

Na podatniku, który uzyskał dochód (poniósł stratę) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ciąży obowiązek złożenia we właściwym urzędzie skarbowym zeznania według ustalonego wzoru (formularz PIT-38), w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 1a pkt 1 ww. ustawy). W tym samym terminie dokonuje się też wpłaty należnego podatku wynikającego z zeznania (art. 45 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy).

Jak z tego wynika opodatkowanie przychodów ze zbycia akcji odbywa się poprzez złożenie przez podatnika zeznania podatkowego PIT-38.

Z treści przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że Wnioskodawca planuje zainwestować w spółki, które wypłacają dywidendy na rzecz swoich akcjonariuszy. Wątpliwości Wnioskodawca budzi kwestia, czy od dywidendy wypłacanej przez spółki notowane na GPW należny jest podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ustawodawca w art. 17 ust. 1 pkt 4 i art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał wprost, że od dywidendy należny jest zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 19%. Ustawodawca nie przewidział przy tym aby inne okoliczności miały wpływ na sposób i wysokość opodatkowania dywidendy (np. spadek wartości akcji, korekty kursu akcji spółki po ostatnim dniu z prawem do dywidendy, czyli tzw. odcięcie od dywidendy). Ustawodawca nie pozwolił zatem na odliczanie teoretycznych strat spowodowanych wahaniami kursu akcji od przychodu z tytułu dywidendy. Fakt, że w momencie wypłaty dywidendy może następować spadek wartości akcji notowanych na giełdzie nie ma żadnego wpływu na sposób i wysokość opodatkowania dywidendy wypłacanej przez spółki, w tym notowane na GPW. Wartość akcji w trakcie ich posiadania może się wahać, tj. spadać, rosnąć, może być również niezmienna. Niemniej akcje nie są opodatkowane w momencie wahań ich kursów ani wahania te nie wpływają na ustalanie kosztów uzyskania przychodu z tytułu dywidendy. Spadek kursu akcji nie jest dla inwestora żadną podatkową stratą, którą w jakikolwiek sposób miałby sobie prawo kompensować tak jak wzrost kursu akcji nie jest zyskiem podatkowym, który musiałby opodatkowywać. Wszelkie skutki wahania kursu akcji znajdą wyraz dopiero w momencie sprzedaży akcji a odzwierciedlone zostaną w cenie sprzedaży akcji czyli przychodzie z odpłatnego zbycia papierów wartościowych. Przychodu tego podatnik nie ma jednak prawa ustalać w kooperacji do wypłaconej mu dywidendy. Dywidenda jest odrębnym źródłem przychodu w momencie jego uzyskania podobnie jak odrębnym źródłem przychodu jest sprzedaż akcji. Oba mają zupełnie odmienny sposób rozliczania. Opodatkowując 19% stawką zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych dywidendę stanowiącą część zysku netto wypracowanego przez spółkę w danym roku, którą walne zgromadzenie przeznacza do wypłaty jej akcjonariuszom ustawodawca nie przewidział w ogóle możliwości odliczenia od przychodu jakichkolwiek kosztów jego uzyskania. Co więcej, ustawodawca w ogóle nie przewidział przypadków aby poza opodatkowaniem pozostawić dywidendy podatnikom, którzy inwestują w akcje na giełdzie tylko z tego powodu, że na skutek wypłaty dywidendy kurs akcji może się wahać. Logicznym jest bowiem, że jeżeli po wypłacie dywidendy zmniejszy się kurs akcji, to w przypadku ich sprzedaży po niższym kursie przychód do opodatkowania wyrażający się ceną sprzedaży też będzie niższy.

Nieuprawnione jest twierdzenie Wnioskodawcy, że w momencie wypłaty dywidendy przez spółki notowane na GPW nie powstaje faktycznie uzyskany przychód. Wnioskodawca otrzymuje przecież faktycznie przychód z dywidendy. To, że w tym samym czasie może dojść do spadku kursu akcji jest bez znaczenia. Absurdalne jest dowodzenie, że taki spadek świadczy o braku przychodu. Skoro bowiem wzrost kursu akcji w trakcie ich posiadania nie rodzi obowiązku podatkowego, to i spadek nie może być utożsamiany ze stratą. W momencie sprzedaży akcji wahania kursu znajdą odzwierciedlenie bo cena sprzedaży może być albo wysoka albo niska a wraz z nią podstawa opodatkowania będzie wysoka lub niska. Nie ma jednak żadnych podstaw aby dodatkowo na moment sprzedaży dokonywać sobie jakichkolwiek rozliczeń i potrąceń z uwagi na wcześniej wypłaconą dywidendę. Otrzymana dywidenda w momencie jej uzyskania zasiliła faktycznie majątek podatnika i stanowiła dla niego przysporzenie podlegające opodatkowaniu. Jeżeli w momencie sprzedaży akcji ich kurs spadł, to przecież podatnik do przychodu zalicza cenę sprzedaży nawet, jeżeli była ona niższa niż w okresie największych wzrostów. Przychodem podatnika nie jest nigdy wartość akcji w trakcie ich posiadania. Stąd wahania kursu akcji pozostają dla podatnika bez znaczenia.

A zatem opodatkowane jest zawsze otrzymanie dywidendy, a nie dochód który hipotetycznie Wnioskodawca mógłby uzyskać z całego majątku gdyby mu dywidendy nie wypłacono. Zupełnie nieuprawnione jest zatem stanowisko Wnioskodawcy twierdzącego, że dopiero zestawienie ceny kursu nabycia akcji z ceną ich sprzedaży oraz wartością otrzymanych dywidend pozwala na stwierdzenie, czy po stronie podatnika wystąpił dochód (przychód), czy też strata. Na takie rozliczenia nie pozwalają bowiem przepisy podatkowe. Cały wywód Wnioskodawcy w sposób oczywisty pozostaje w sprzeczności z prawem podatkowym.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie istnieje przepis, który pozwalałby na kompensatę (odliczenie) dochodu z dywidendy z hipotetyczną (przypuszczalną) stratą powstałą na wartości akcji w momencie wypłaty dywidendy przez spółki notowane na GPW. Nie istnieje również przepis pozwalający kompensować dochody z dywidendy z dochodami ze sprzedaży akcji.

Skoro podatnik decyduje się na zakup akcji spółek notowanych ma GPW wypłacających dywidendę winien mieć świadomość obowiązku opodatkowania otrzymanej dywidendy.

Podsumowując, dywidenda rozumiana jako udział w zysku spółki stanowi w momencie otrzymania przychód (dochód) faktycznie uzyskany przez podatnika. W momencie sprzedaży akcji powstaje natomiast przychód należny ze sprzedaży papierów wartościowych. Oba źródła przychodów są inaczej opodatkowane, na podstawie innych przepisów. Inny jest bowiem sposób opodatkowania przychodu faktycznie uzyskanego z dywidendy a inny przychodu należnego ze zbycia akcji. W momencie wypłaty dywidendy Wnioskodawca otrzymuje przychód (dochód) faktycznie z niej uzyskany – co wprost wynika z obowiązujących przepisów podatkowych, które nie pozwalają również na odliczenie jakichkolwiek kosztów. Wypłacona dywidenda nie może być – jak sugeruje Wnioskodawca – uwzględniana dopiero po sprzedaży danych akcji. Byłoby to bowiem sprzeczne z obowiązującymi przepisami przewidzianymi ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo Organ stwierdza, ze przedmiotem interpretacji indywidualnej jest wykładnia przepisów prawa w odniesieniu do przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia, a nie rozważania aspektów ekonomicznych związanych z inwestowaniem na giełdzie. W interpretacji indywidualnej Organ stosuje obowiązujące prawo bez względu na to czy jest ono korzystne, czy nie dla inwestycyjnych poczynań podatnika.

Stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.