Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-358/14/HS
z 2 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 28 marca 2014 r. (data otrzymania 2 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu do opodatkowania z tytułu zamiany jednostek jednego funduszu na inny fundusz – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu do opodatkowania z tytułu zamiany jednostek jednego funduszu na inny fundusz.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca 3 grudnia 2010 r. dokonał zakupu jednostek uczestnictwa D.T. za 20 000,00 zł. W tym samym dniu dokonał też zakupu jednostek uczestnictwa D.A. również za 20 000,00 zł. Czyli w sumie Wnioskodawca zainwestował 40 000,00 zł w zakup jednostek inwestycyjnych. Przy słabych wynikach D.T. 18 stycznia 2011 r. Wnioskodawca dokonał pełnej konwersji D.T. na D.R. Po pewnym czasie D. zmieniły nazwę na I. Przy słabych wynikach I.R. i I.A. 21 października 2013 r. Wnioskodawca dokonał pełnej konwersji tych funduszy na I.M.S. W dniu 18 marca 2014 r. Wnioskodawca dokonał umorzenia ww. funduszu. Fundusz wypłacił mu 35 115,12 zł. Wnioskodawca wskazuje, że w 2010 r. zainwestował 40 000,00 zł. Według funduszu na ostatniej konwersji zarobił 4 696,00 zł i od tej kwoty naliczył Wnioskodawcy podatek, z którym Wnioskodawca się nie zgadza.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z poniesioną przez Wnioskodawcę stratą fundusz miał prawo naliczyć mu 19% podatku od ostatniej transakcji?

Zdaniem Wnioskodawcy, według jego wiedzy fundusz nie powinien naliczyć i potrącić mu podatku w kwocie 892,00 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (t.j. Dz.U. Nr 146, poz. 1546 ze zm.) – fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

W myśl art. 162 ust. 1 pkt 5 ustawy o funduszach inwestycyjnych, w przypadku funduszy inwestycyjnych otwartych lub specjalistycznych funduszy inwestycyjnych otwartych, prowadzących subfundusze, możliwe jest zamienianie przez uczestnika danego funduszu jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innych subfunduszy danego funduszu, na zasadach określonych w statucie tego funduszu.

Zamiana ta polega na jednoczesnym umorzeniu jednostek uczestnictwa subfunduszu funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami i nabyciu, za środki pieniężne uzyskane z tego umorzenia, jednostek uczestnictwa innego subfunduszu tego funduszu inwestycyjnego (art. 162 ust. 3 ustawy).

Zasady i terminy umarzania jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych w tych funduszach lub inny sposób unicestwienia tytułów udziału w funduszach kapitałowych określane są w statutach tychże funduszy kapitałowych.

Przechodząc na grunt prawa podatkowego zgodnie z art. 5a pkt 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) przez fundusze kapitałowe rozumie się fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych, oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie art. 9 ust. 2 ww. ustawy określa, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy – źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Jednocześnie za przychody z kapitałów pieniężnych – stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy – uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c.

Przy czym przepis art. 17 ust. 1c ww. ustawy stanowi, że nie ustala się przychodu z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa subfunduszu funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami, w przypadku zamiany jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego, dokonanej na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546 ze zm.). Natomiast w pozostałych przypadkach każdorazowe jednoczesne umorzenie jednostek uczestnictwa powoduje obowiązek ustalenia przychodu z tytułu udziału w tym funduszu kapitałowym.

Natomiast uprawnienie do pomniejszenia przychodu z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa o koszty uzyskania przychodu może być oceniane w kontekście art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 23 ust. 1 pkt 38 powyższej ustawy – nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Zastrzeżenie powyższe stanowi, że przepisu ust. 1 pkt 38 zdanie po średniku nie stosuje się przy zamianie jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami dokonanej na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych.

A zatem pobór podatku od dochodu związanego z osiągnięciem zysku z tytułu inwestycji w jednostki uczestnictwa, powstaje wtedy, gdy uczestnikowi zostaje wypłacony dochód.

Zatem zgodnie z wyżej cytowanym przepisem – wydatki na nabycie jednostek uczestnictwa podlegają zaliczeniu w koszty uzyskania przychodu, a tym samym pomniejszają dochód do opodatkowania, w momencie umorzenia jednostek – o ile wydatki takie zostały w ogóle poniesione przez właściciela jednostek funduszu inwestycyjnego realizującego operację umorzenia.

Zasady opodatkowania dochodów z tytułu udziału w funduszach kapitałowych reguluje art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w świetle którego od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Jak wynika z art. 30a ust. 5 ww. ustawy – dochodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, nie pomniejsza się o straty z tytułu udziału w funduszach kapitałowych oraz inne straty z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, poniesione w roku podatkowym oraz w latach poprzednich.

Dochodów (przychodów) z tytułu udziału w funduszach inwestycyjnych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 (art. 30a ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) – czyli według skali podatkowej.

Na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności (świadczeń) z tytułów określonych m.in. w art. 30a ust. 1 tej ustawy są obowiązane pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych, tj. m.in. dochodów z tytułu udziału w funduszach kapitałowych.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nabyte w 2010 r. i w latach następnych jednostki uczestnictwa Wnioskodawca zamienił w 2013 r. na jednostki uczestnictwa w innym funduszu – funduszu I.M.S. Następnie jednostki tego funduszu (funduszu I.M.S.) Wnioskodawca umorzył w 2014 r., a fundusz jako płatnik od tej transakcji naliczył podatek, z którego wysokością Wnioskodawca się nie zgadza. Wnioskodawca twierdzi, że skoro wniósł do funduszy w 2010 r. kwotę w łącznej wysokości 40 000,00 zł, a otrzymał końcowo kwotę w wysokości 35 115,12 zł, nie może być mowy o należnym podatku.

W tym miejscu Organ nadmienia, że z podanych do publicznej wiadomości informacji dotyczących funduszy inwestycyjnych, ostatnia zamiana na fundusz I.M.S. – co jest istotne dla rozstrzygnięcia – nie stanowiła zamiany dokonanej w ramach jednego funduszu, o której mowa w art. 17 ust. 1c.

Mając zatem na uwadze treść wyżej cytowanych przepisów oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie mógł powstać dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu umorzenia w 2014 r. jednostek uczestnictwa funduszu I.M.S.

Przede wszystkim podkreślić należy, że Wnioskodawca w 2013 r. nie dokonał konwersji w ramach subfunduszy jednego funduszu.

Skoro więc Wnioskodawca w 2014 r. umorzył jednostki uczestnictwa funduszu I.M.S., to dochód z tej transakcji stanowiła kwota przychodu uzyskanego z umorzenia w 2014 r. jednostek uczestnictwa w funduszu I.M.S., po uwzględnieniu (odjęciu) kosztów ich nabycia. Kosztem nabycia była z kolei kwota, za którą Wnioskodawca nabył jednostki uczestnictwa funduszu I.M.S. Przy czym kosztu tego nie mogły stanowić koszty nabycia pierwotne (historyczne) poniesione przez Wnioskodawcę w 2010 r. Zdecydowała o tym okoliczność dokonania przez Wnioskodawcę w 2013 r. zamiany posiadanych jednostek uczestnictwa funduszy I. na zupełnie inny fundusz inwestycyjny I.M.S. Oznacza to, że kosztu uzyskania przychodu przy umorzeniu jednostek uczestnictwa funduszu I.M.S. nie mogły stanowić wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w 2010 r. na nabycie jednostek uczestnictwa innych funduszy inwestycyjnych, lecz wyłącznie kwota, za którą zostały nabyte w 2013 r. jednostki uczestnictwa w funduszu I.M.S.

W omawianym przypadku nie doszło bowiem do zamiany jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego, która to zamiana byłaby traktowana dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych jedynie jako sposób inwestowania środków zgromadzonych w funduszu nie skutkujący ustaleniem przychodu (neutralny podatkowo), co wynika z art. 17 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wpłynęłaby w odmienny sposób na sposób ustalenia kosztów uzyskania przychodu. Wówczas bowiem transakcja taka traktowana byłaby dla celów podatkowych jako jedna, ciągła transakcja. Nie traktowano by jej jako odrębnych inwestycji, w ramach których uczestnik w pierwszej kolejności nabywa jednostki uczestnictwa, które następnie są umarzane, a uwolnione w ten sposób środki inwestuje ponownie w jednostki uczestnictwa innego funduszu. Brak przychodu w momencie zamiany oznaczałby również brak kosztu, jako, że inwestycja nie zostałaby zakończona, a trwałaby dalej.

W przypadku Wnioskodawcy taka sytuacja jednak nie zaistniała.

Stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.