Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-342/14-2/EŻ
z 20 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2014r. (data wpływu: 31 marca 2014r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2014r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży lokali mieszkalnych wybudowanych przez Inwestora rozliczonego z wartością prac budowlanych przez niego wykonanych na rzecz członków wspólnoty (remont budynku wspólnoty).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawcą jest Wspólnota. Budynek wielomieszkaniowy w którym działa Wspólnota spełniał warunki techniczne do wykonania na nim nadbudowy z wykorzystaniem powierzchni strychu znajdującego się w budynku. Budynek wymagał również przeprowadzenia generalnego remontu w zakres którego miało wchodzić m.in. wykonanie izolacji przyziemia budynku, wykonanie ocieplenia budynku, wymiana parapetów, wymiana rynien, wymiana rur spustowych, naprawa kominów, wykonanie instalacji gazowej, wymiana instalacji kanalizacyjnej a także inne prace związane z nieruchomością. Właściciele poszczególnych lokali mieszkalnych w budynku, postanowili udostępnić powierzchnię strychu budynku Inwestorowi, który w zamian za możliwość wykonania przebudowy strychu na lokale mieszkalne z późniejszą opcją nabycia ich na własności, wykona remont całego budynku wielomieszkaniowego.

W następstwie powyższego Zarząd Wspólnoty zawarł z Inwestorem w formie pisemnej „Umowę przedwstępną o ustanowieniu odrębnej własności lokali i ich sprzedaż oraz upoważnienia do prowadzenia robót budowlanych”. Przedmiotem umowy było m.in. wykonanie nadbudowy budynku przez Inwestora, Inwestor zobowiązał się wybudować cztery lokale mieszkalne oraz jedno pomieszczenie wspólne i przeprowadzenie remontu nieruchomości według zakresu wskazanego w umowie. Członkowie Wspólnoty podjęli uchwałę w trybie art. 22 ust. 2 i 3 pkt 5 i pkt, 5a ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali (j.t. Dz. U. z 2000 roku nr 80 poz. 903 ze zm.) dalej uWL m.in. w sprawie wyrażenia zgody na nadbudowę budynku, oraz ustanowienie odrębnej własności i sprzedaż lokali stanowiących odrębne nieruchomości w następstwie nadbudowy budynku, wraz z prawami z nimi związanymi, zmianę wysokości udziałów w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości wspólnej, w/w uchwała została sporządzona w formie aktu notarialnego.

Po wykonaniu określonych w umowie prac Inwestor uzyskał następujące prawem wymagane dokumenty:

• Decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego udzielającą Inwestorowi pozwolenia na użytkowanie nadbudowanej części budynku.
  
• zaświadczenie Starosty stwierdzające iż wyodrębnione lokale mieszkalne z budynku stanowią samodzielne lokale. Następnie wszyscy członkowie wspólnoty mieszkaniowej, we własnym imieniu, działający jako współużytkownicy wieczyści działki gruntu na której usadowiony jest budynek, będący jednocześnie współwłaścicielami części wspólnych wzniesionego na tej działce budynku wielomieszkaniowego sprzedali Inwestorowi część prawa użytkowania wieczystego w/w działki gruntu oraz część prawa własności części wspólnych stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności wzniesionego na tej działce budynku wielomieszkaniowego.
  
  

W akcie notarialnym przenoszącym część prawa użytkowania wieczystego oraz cześć prawa własności, zawarto oświadczenie Zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej, że cena należna członkom wspólnoty za sprzedaż w/w praw została rozliczona z wartością prac budowlanych wykonanych przez Inwestora na rzecz członków wspólnoty tj. właścicieli wyodrębnionych i nie wyodrębnionych lokali mieszkalnych położonych w budynku.

Członkowie wspólnoty potwierdzają wykonanie prac budowlanych w zasobach mieszkaniowych Wspólnoty Mieszkaniowej. Członkowie Wspólnoty wyrażają zgodę na zaliczenie kwoty ich wynagrodzenia należnego za sprzedaż na poczet wynagrodzenia za prace budowlane wykonane przez Inwestora i uznanie tych kwot jako wpłata na remont i bieżącą konserwację budynku, które to czynności w momencie zaliczenia zostały już wykonane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie należne członkom wspólnoty mieszkaniowej, które zostało zaliczone na poczet należności wymagalnych od Wspólnoty za wykonanie przez Inwestora prace budowlane, należy uznać za dochód Wspólnoty, którego źródłem jest gospodarka zasobami mieszkaniowymi, który to dochód zwolniony jest od podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy, dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz U. z 2011 r., Nr 74 poz. 397 ze zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy dochód Wspólnoty osiągnięty w związku z zaliczeniem wynagrodzenia należnego członkom wspólnoty na poczet zobowiązania Wspólnoty powstałego z tytułu prac budowlanych przeprowadzonych w zasobach mieszkaniowych Wspólnoty należy uznać za dochód zwolniony od podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74 poz. 397 ze zm.) dalej CIT, Wspólnoty, którego źródłem jest gospodarka zasobami mieszkaniowymi. W konsekwencji Wspólnota powinna być zwolniona z zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych.

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903, ze zm.) dalej uWL. Zgodnie z art. 6 uWL, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Nie posiada jednak osobowości prawnej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych.

Każdy członek Wspólnoty jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością lokalu. Zgodnie z art. 3 uWL grunt oraz wszelkie części budynku i inne urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali lub dotychczasowego właściciela nieruchomości ze względu na należące do niego niewyodrębnione lokale (nieruchomość wspólna), stanowią ich współwłasność w częściach ułamkowych odpowiadających stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu do powierzchni użytkowej budynku. Współwłasność nieruchomości wspólnej jest przymusowa. Właściciele poszczególnych lokali zgodnie z art. 13 uWL zobowiązani są m.in. do uczestniczenia w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej do których uWL zalicza m.in. w art. 14 pkt 1 wydatki na remonty i bieżącą konserwację nieruchomości wspólnej. Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, że członkowie Wspólnoty mogą w dowolny sposób kształtować wysokość oraz sposób ponoszenia opłat związanych z remontem i bieżącą konserwacją nieruchomości wspólnej.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 CIT wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych od innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

CIT nie zawiera definicji: „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Zauważyć należy jednak ze w języku potocznym, pojęcie „gospodarka” w kontekście omawianego przypadku oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. „Zasób” zaś to m. in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl ). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowych”, określa rzeczy związane z mieszkaniem. Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów wyrażonym w piśmie z dnia 22.12.2006 roku o numerze BM1-020/5-6/06, przez „zasoby mieszkaniowe”, o których mowa w przepisie art. 17 ust 1 pkt 44 CIT należy rozumieć:

1. budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, jak w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże;
   
2. pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej kotłownie i hydrofornie wolnostojące osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno remontowe;
   
3. urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione jak zbiorniki doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo - kanalizacyjnej gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne (studnie itp), budowle komunikacyjne, jak drogi osiedlowe, ulice, chodniki, inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych jak np. latarnie oświetleniowe ogrodzenia.
   
   

Dlatego też opłaty wnoszone przez członków wspólnoty na utrzymanie w/w obiektów, bez względu na wysokość i formę stanowią przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi a koszty związane z ich utrzymaniem to koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Wyżej wymienione stanowią jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu CIT (art. 12 oraz art. 15 ust 1 z uwzględnieniem art. 16 ust 1 ustawy). Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust 1 pkt 44 ustawy, wolny będzie od podatku dochodowego o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić iż przychody uzyskane przez Wspólnotę z tytułu zaliczenia wynagrodzenia należnego członkom wspólnoty na poczet zapłaty za zobowiązania Wspólnoty powstałe z tytułu prac budowlanych przeprowadzonych w zasobach mieszkaniowych Wspólnoty należy uznać za przychody dotyczące gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Przychód ten ma wpływ na wysokość dochodu osiągniętego z tej gospodarki który stosownie do art. 17 ust 1 pkt 44 CIT podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. W przypadku Wnioskodawcy całość przychodu uzyskanego od członków wspólnoty podlega zwolnieniu ponieważ został wydatkowany jedynie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, w tym zakresie odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Organ podatkowy w niniejszej interpretacji odniósł się do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku w którym opisano iż „właściciele lokali mieszkalnych w budynku postanowili udostępnić powierzchnię strychu budynku Inwestorowi (…)”. Natomiast Wnioskodawca we własnym stanowisku wyjaśnia również, że „wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych”.

Zaznaczyć więc w tym miejscu należy, że lokale użytkowe nie wchodzą w skład zasobów mieszkaniowych. Funkcja mieszkaniowa jest zasadniczą cechą wyróżniającą dla uznania, że mamy do czynienia z zasobem mieszkaniowym. Tymczasem lokale użytkowe nie należą do żadnej ze wskazanych wyżej grup pomieszczeń pozostałych i urządzeń wchodzących w skład budynku mieszkalnego lub znajdujących się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców (ułatwiających im dostęp do budynku mieszkalnego, zapewniających sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie). Wykładnia literalna jednoznacznie wskazuje, że funkcja mieszkaniowa jest zasadniczą cechą wyróżniającą dla uznania, że mamy do czynienia z zasobem mieszkaniowym.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.