INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2012 r. (data wpływu 24 stycznia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 4 kwietnia 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla czynności pobrania opłaty ewidencyjnej CEPiK - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 4 kwietnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla czynności pobrania opłaty ewidencyjnej CEPiK.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zespół Szkół, jako jednostka budżetowa, jest jednostką oświatową oraz „płatnikiem” podatku od towarów i usług. W związku z przeprowadzaniem badań technicznych pojazdów, pobiera opłatę CEPiK – jest to opłata w wysokości 1 zł za badanie techniczne pojazdu. Centralna ewidencja pojazdów i centralna ewidencja kierowców zostały utworzone na podstawie odpowiednio art. 80a ust. 1 i 100a ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym. Organem odpowiedzialnym za utworzenie oraz rozwój ewidencji jest minister właściwy do spraw administracji publicznej. Zespół Szkół nie opodatkowuje pobrania tej opłaty uznając, iż czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (faktura opatrzona jest pieczątką: pobranie opłaty CEPiK nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu i nie stanowi przychodu jednostki). Dla tej czynności brak jest klasyfikacji PKWiU.

W związku z powyższym zadano pytanie, sprowadzające się do kwestii:

Czy Zespół Szkół zasadnie przyjmuje, iż pobranie ww. opłaty nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, pobranie opłaty CEPiK nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (faktura opatrzona jest pieczątką: pobranie opłaty CEPiK nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu i nie stanowi przychodu jednostki).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W świetle art. 80d ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), tworzy się Fundusz - Centralna Ewidencja Pojazdów i Kierowców, zwany dalej „Funduszem”, którego dysponentem jest minister właściwy do spraw wewnętrznych.

Zgodnie z ust. 3 tego artykułu, Fundusz jest państwowym funduszem celowym.

Stosownie do ust. 3a ww. artykułu, organy i podmioty obowiązane do pobrania i przekazania lub uiszczenia opłaty ewidencyjnej mają obowiązek, w terminie, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 7:

1. przekazywać należne kwoty na rachunek Funduszu;
2. sporządzać i przesyłać ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych miesięczne sprawozdania z pobranych i przekazanych lub uiszczonych opłat ewidencyjnych.

W myśl uregulowania zawartego w art. 82 ust. 2 omawianej ustawy, jeżeli pojazd jest zarejestrowany, kolejny termin badania technicznego wpisuje do dowodu rejestracyjnego uprawniony diagnosta po stwierdzeniu pozytywnego wyniku badania i po uiszczeniu przez właściciela pojazdu opłaty ewidencyjnej.

Stosownie do § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 9 grudnia 2009 r. w sprawie opłaty ewidencyjnej (Dz. U. Nr 210, poz. 1626), wysokość opłaty ewidencyjnej wynosi za wpisanie do dowodu rejestracyjnego przez uprawnionego diagnostę kolejnego terminu badania technicznego pojazdu - 1 zł.

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, zobowiązany uiszcza opłaty ewidencyjne gotówką w kasie lub na rachunek bankowy organu lub podmiotu zobowiązanego do jej pobrania, zwanego dalej „pobierającym”.

Na podstawie § 5 tego rozporządzenia, pobierający do 10. dnia każdego miesiąca przekazuje opłaty ewidencyjne pobrane w miesiącu poprzedzającym na rachunek bankowy Funduszu - Centralna Ewidencja Pojazdów i Kierowców, o którym mowa w art. 80d ust. 2 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Analizując powyższe uregulowania prawne należy zauważyć, iż opłata ewidencyjna, o której mowa w przepisach ustawy Prawo o ruchu drogowym, pobierana jest za czynność wpisania do dowodu rejestracyjnego kolejnego terminu badania technicznego. Ww. opłata stanowi przychód środka specjalnego, będącego w dyspozycji ministra właściwego do spraw administracji publicznej i jest przeznaczona na finansowanie wydatków związanych z utworzeniem, rozwojem i funkcjonowaniem centralnej ewidencji pojazdów i centralnej ewidencji kierowców. Opłata ewidencyjna pobierana jest przez podmiot dokonujący badania techniczne pojazdu, który pełni rolę inkasenta, tym samym jej pobór nie może być utożsamiany za świadczeniem usług w rozumieniu przepisów o podatku od towarów usług.

Z treści wniosku wynika, iż Zespół Szkół, w związku z przeprowadzaniem badań technicznych pojazdów, pobiera opłatę ewidencyjną CEPiK w wysokości 1 zł za badanie techniczne pojazdu, którą przekazuje na Fundusz o nazwie Centralna Ewidencja Pojazdów i Kierowców. Organem odpowiedzialnym za utworzenie oraz rozwój tej ewidencji jest minister właściwy do spraw administracji publicznej. Zespół Szkół nie opodatkowuje tej opłaty (faktura opatrzona jest pieczątką: pobranie opłaty CEPiK nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu i nie stanowi przychodu jednostki). Czynność pobrania tej opłaty nie jest sklasyfikowana wg PKWiU.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawne należy stwierdzić, iż skoro opłata ewidencyjna CEPiK za badanie techniczne pojazdu nie jest należnością Zespołu Szkół, który w niniejszym przypadku występuje w roli inkasenta, czynność jej pobrania – zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym we wniosku - nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie informuje się, że rozstrzygnięcia pozostałych kwestii poruszonych we wniosku dokonano w interpretacjach indywidualnych: nr ITPP2/443-95a/12/KT, nr ITPP2/443-95b/12/KT, nr ITPP2/443-95d/12/KT, nr ITPP2/443-95e/12/KT oraz nr ITPP2/443-95f/12/KT.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.