Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-271/14/MK
z 27 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 marca 2014 r. (wpływ do Biura – 1 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udziału osób fizycznych w imprezie jubileuszowej mającej charakter otwarty – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udziału osób fizycznych w imprezie jubileuszowej mającej charakter otwarty.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (spółka z o.o.) zatrudnia 186 osób. Z okazji 10-lecia istnienia Wnioskodawcy Zarząd Spółki zamierza zorganizować dla swoich pracowników i ich rodzin, partnerów życiowych i ich dzieci, osób towarzyszących, a także kontrahentów biznesowych, przedstawicieli organizacji związkowych i ich rodzin oraz sąsiadów Wnioskodawcy otwartą imprezę jubileuszową. Impreza ta odbędzie się w sobotę, tj. w dniu wolnym od pracy, będzie w całości finansowana ze środków obrotowych Spółki i będzie odbywała się na terenie Spółki. Ze względu na otwarty charakter imprezy i dobrowolność uczestnictwa, lista jej uczestników nie będzie sporządzana. W trakcie imprezy przewidziane będzie zwiedzanie zakładu, muzyka na żywo, gry i konkursy z nagrodami dla dzieci, karuzela dla dzieci oraz poczęstunek w formie bufetu obejmujący: ciasta, posiłki ciepłe (grill) i zimne, napoje ciepłe i zimne. Zarówno z atrakcji jak i z bufetu uczestnicy imprezy będą mogli korzystać do wyczerpania zapasów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.Czy:

1. sama możliwość wzięcia przez pracownika i jego rodziny udziału w imprezie jubileuszowej zorganizowanej i sfinansowanej przez pracodawcę ze środków obrotowych powoduje u pracownika i jego rodziny powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. uczestnictwo pracownika, jego rodziny oraz innych osób nie związanych z zakładem pracy w imprezie jubileuszowej stanowi dla tych osób przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

2.Jeżeli stanowi to przychód, to w jaki sposób należy go ustalić dla pracownika, członka jego rodziny (w tym małoletniego dziecka) oraz osoby niezwiązanej z zakładem jeżeli nie znana jest dokładnie liczba uczestników imprezy oraz nie wiadomo jest z jakich atrakcji skorzystali i w jakiej ilości?

3.Jak rozwiązać problem wystawienia PIT osobom nie zatrudnionym w firmie w tym małoletnim dzieciom?

Wnioskodawca uważa, że zarówno możliwość uczestniczenia jak i sam udział w imprezie jubileuszowej nie stanowi przychodu dla pracownika, członków jego rodziny oraz osób niewiązanych z zakładem pracy w rozumieniu art. 11 oraz art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychód z nieodpłatnych świadczeń powstaje wyłącznie w sytuacji, w której jest możliwe zidentyfikowanie świadczenia i jego wartości pieniężnej oraz przyporządkowanie go do konkretnej osoby, a także istnieje możliwość stwierdzenia (według kryteriów obiektywnych), że ściśle określony podatnik rzeczywiście otrzymał przysporzenie majątkowe w postaci nieodpłatnego świadczenia. Impreza jubileuszowa Wnioskodawcy ma być imprezą otwartą, na którą może przyjść praktycznie każda osoba. Nieograniczony dostęp do różnego rodzaju atrakcji oraz poczęstunku w formie bufetu, a także brak możliwości dokładnego zliczenia osób, które będą uczestniczyć oraz miały uczestniczyć w imprezie, nie pozwala na dokładne zindywidualizowanie świadczenia przyznanego pracownikowi, innej osobie uczestniczącej w imprezie lub osobie, która miała uczestniczyć w imprezie. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, iż skoro nie jest może ustalić kwoty przychodu oraz ilości podatników to nie jest w stanie pobrać zaliczki na podatek dochodowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 - 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do źródeł przychodów zalicza się:

• w pkt 1 – stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
• w pkt 9 – inne źródła.
  
  

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższej definicji przychodów pracownika wynika, iż ustawodawca zaliczył do niej nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy, wykonywania usług, bądź udostępniania rzeczy lub praw.

W myśl art. 20 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym podatnik (świadczeniobiorca) uzyska realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych zalicza się zatem między innymi świadczenie udostępnione na różnego rodzaju spotkaniach o charakterze imprez integracyjnych, jubileuszowych, a w zasadzie ich wartość.

Jednakże – w świetle powołanych przepisów – za przychód tak uzyskany nie można uznać równowartości kosztów „otwartej imprezy jubileuszowej” w sytuacji, gdy określenie przez organizatora imprezy wysokości kosztów przypadających na poszczególnego uczestnika nie jest możliwe. Sytuacja taka ma miejsce np. wówczas, gdy impreza ma charakter otwarty, a wysokość kosztów ustalona została w sposób zryczałtowany i niezależny od ilości osób biorących udział w imprezie.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż z okazji 10-lecia istnienia firmy Wnioskodawcy Zarząd Spółki zamierza zorganizować dla swoich pracowników i ich rodzin, partnerów życiowych i ich dzieci, osób towarzyszących, a także kontrahentów biznesowych, przedstawicieli organizacji związkowych i ich rodzin oraz sąsiadów Wnioskodawcy otwartą imprezę jubileuszową.

Jak wskazuje Wnioskodawca, impreza jubileuszowa ma być imprezą otwartą, na którą może przyjść praktycznie każda osoba, a zatem uznać należy, iż wartość świadczeń udostępnionych podczas imprezy nie stanowi dla uczestników imprezy przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ze względu na brak możliwości zindywidualizowania przedmiotowych świadczeń. Tym samym na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika z tytułu świadczeń udostępnionych w związku ze zorganizowaniem imprezy jubileuszowej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.