2014.05.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-160/14-4/MK
z 29 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki jawnej przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2014 r. (data wpływu 26 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 maja 2014 r. (data wpływu 8 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na drewnianą zabudowę kuchenną i wnękową oraz kamienną blatów-parapetów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na drewnianą zabudowę kuchenną i wnękową oraz kamienną blatów-parapetów. Dnia 8 maja 2014 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka wykonuje świadczenia kompleksowe polegające na zaprojektowaniu, dostawie i montażu mebli do zabudowy kuchennej i wnękowej. Zabudowy meblowe są połączone w sposób trwały ze ścianami i/lub podłogą i/lub sufitem. Świadczenia wykonywane są na podstawie umów o dzieło, w których cena należna od klienta za wykonanie świadczenia określona jest jedną kwotą. Takie kompleksowe świadczenia wykonywane są w budynkach, które zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, mieszczą się w definicji budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całości (lub w części - w przypadku przekroczenia limitów powierzchni). Dotąd Spółka stosuje stawkę podstawową podatku VAT, tj. 23% (poprzednio 22%), lecz w związku z Uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2013 r., sygnatura I FPS 2/13, klienci zwracają się z żądaniem korekty ceny i zwrotu niesłusznie naliczonego, zawyżonego podatku VAT. Uchwała NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. nie określa jednoznacznie w jakich przypadkach zaprojektowanie, dopasowanie i montaż komponentów meblowych tworzy z elementami konstrukcyjnymi trwałą zabudowę meblową i stanowi modernizację, a w jakich przypadkach przy tego typu kompleksowym świadczeniu nie można uznać, że zostały wykorzystane elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) i obniżona stawka VAT nie przysługuje.

Dnia 8 maja 2014 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego wskazując, że:

Ad. 1.

Na montaż komponentów meblowych kuchennych i wnękowych składają się następujące czynności:

dostarczenie elementów meblowych z magazynu Spółka do lokalu klienta,
ustawienie elementów meblowych zgodnie z projektem,
połączenie elementów - głównie poprzez skręcanie,
zamontowanie listew montażowych poprzez przykręcenie do ściany, podłogi czy sufitu,
zawieszenie, przykręcenie szafek i/lub paneli do listew montażowych,
wycięcie otworów w blatach i docięcie elementów meblowych na określony wymiar (np. cokoły, gzymsy),
przyklejenie paneli meblowych do ściany,
zamontowanie sprzętu AGD w zabudowie kuchennej oraz podłączenie do instalacji elektrycznej, wentylacyjnej i wodno-kan.,
podłączenie oświetlenia meblowego.

Ad. 2.

Spółka X zawiera umowy cywilne - umowy o dzieło na wykonanie zabudowy kuchennej lub wnękowej.

Poniżej Wnioskodawca wskazał na wybrane zapisy wzoru umowy na wykonanie zabudowy kuchennej:

„ § 1. [Przedmiot umowy]

Przedmiotem Umowy jest kompleksowe wykonanie zabudowy i urządzenie kuchni w pomieszczeniu, znajdującym się w ____ przy ul. ____(lokal).
Załącznik nr 1 zawiera szczegółową specyfikację mebli i urządzeń.
Wykonanie prac nastąpi w oparciu o projekt przygotowany dla potrzeb realizacji przedmiotu Umowy przez Wykonawcę. Projekt zaakceptowany przez Strony - stanowi Załącznik nr 2 do niniejszej umowy.

§ 2. [Terminy wykonania umowy]

Wykonawca zobowiązuje się wykonać przedmiot umowy w następujących terminach:
1. dostarczenie mebli do magazynu Wykonawcy nastąpi w terminie ___ tygodni od dnia wpłaty 1 raty zaliczki,
2. rozpoczęcie montażu mebli i urządzeń kuchennych nastąpi w terminie 10 dni, od daty wpłaty 2 raty zaliczki,
3. zakończenie montażu nastąpi w terminie ______dni od daty jego rozpoczęcia.
Terminy określone w ust. 1 ulegają przedłużeniu o okres, w którym Zamawiający opóźni się z wykonaniem swoich obowiązków, w szczególności nie udostępni lokalu, niewłaściwie przygotuje lokal do montażu lub nie dokona wpłaty poszczególnych rat.

§ 3. [Obowiązki Zamawiającego]

Zamawiający zobowiązany jest:
1. przygotować lokal do montażu mebli i zainstalowania urządzeń, z uwzględnieniem uwag Wykonawcy dotyczących rozmieszczenia mediów (gniazda elektryczne, przyłącza wody, kanalizacji, odprowadzenia itp.), zgodnie z dokumentacją techniczną projektu,
2. udostępnić lokal w celu dokonania montażu mebli i zainstalowania urządzeń,
3. zabezpieczyć lokal przed dostępem osób trzecich i wskazać osoby uprawnione do przebywania w lokalu,
4. dokonać protokolarnego odbioru prac,
5. dokonywać wpłat w terminach określonych Umową,
6. używać przedmiot Umowy zgodnie ze wskazaniami Wykonawcy, a w szczególności zgodnie instrukcjami obsługi i użytkowania producentów mebli oraz urządzeń.
Zamawiający zobowiązany jest nadto informować Wykonawcę o wszelkich przeszkodach, które wpływają na możliwość prawidłowego i terminowego wykonania przedmiotu Umowy.

§ 4. [Odbiór prac]

Zamawiający jest odpowiedzialny za uszkodzenia i utratę rzeczy (mebli i urządzeń) dostarczonych do lokalu przez Wykonawcę, od chwili ich pozostawienia w lokalu.
Odbiór ostateczny przedmiotu Umowy nastąpi w terminie wskazanym przez Wykonawcę, z co najmniej 3-dniowym wyprzedzeniem. Zamawiający może wystąpić o ustalenia innego terminu, nie dłuższego niż 10 dni, jeżeli w terminie wskazanym przez Wykonawcę nie ma możliwości uczestniczenia w odbiorze. Ustalony w ten sposób termin jest wiążący dla Stron.
Z czynności odbioru zostanie sporządzony protokół zdawczo-odbiorczy.
W przypadku nieobecności Zamawiającego w terminie odbioru, Wykonawca sporządza protokół samodzielnie, przesyłając lub pozostawiając jeden egzemplarz protokołu Zamawiającemu.
Informację o dostrzeżonych usterkach lub wadach zamieszcza się w protokole zdawczo-odbiorczym. Ich usunięcie nastąpi w terminach i na zasadach określonych w ________ .
Zamawiający może odmówić przyjęcia przedmiotu Umowy, w przypadku, gdy wady uniemożliwiają korzystanie z niego.
Z chwilą dokonania odbioru:
1. rozpoczyna biec termin gwarancji,
2. Wykonawca przekazuje Zamawiającemu gwarancje i instrukcje obsługi producentów urządzeń oraz mebli, zainstalowanych i zamontowanych w lokalu”.

Ad. 3

Wynagrodzenie za wykonanie przedmiotu umowy jest określone jako łączne wynagrodzenie brutto obejmujące: wykonanie projektu przygotowanego dla potrzeb realizacji przedmiotu umowy, ceny mebli i urządzeń, koszty transportu i wynagrodzenie za montaż mebli.

Ad. 4

Udział zużytych materiałów w cenie jest uzależniony od stopnia skomplikowania zabudowy, pracochłonności projektu oraz cen elementów meblowych.

Ad. 5

Spółka X nie fakturuje odrębnie zużytych materiałów i robocizny.

Ad. 6

W ramach wykonywanych czynności elementem dominującym nie jest wydanie towaru. Czynności dominujące to zaprojektowanie zabudowy, złożenie zamówienia u dostawcy elementów meblowych, transport elementów do klienta i montaż elementów meblowych. Odbiór przedmiotu umowy następuje na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego (§ 4 umowy).

Ad. 7

Czynności pomocnicze związane z kontraktem na realizację zabudowy to: transport elementów meblowych z fabryki do magazynu Spółki, magazynowanie elementów, wystawienie faktury, rozliczenia finansowe z klientem.

Ad. 8

Montaż komponentów meblowych nie następuje z wykorzystaniem w sposób istotny elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego, tj. fundamentu, ścian konstrukcyjnych, nadproży, stopów, dachu, stropodachu, wieńcy czy schodów.

Wykonanie zabudowy polega na zaprojektowaniu, przygotowaniu i montażu polegającym do przytwierdzeniu elementów meblowych do ściany i/lub sufitu, podłogi. Wieszanie, przykręcanie szafek i paneli (za pomocą haków, wkrętów czy też kołków) następuje do uprzednio zamocowanych listew.
Zabudowa kuchenna i wnękowa jest wykonywana z takich materiałów jak: drewno, płyty drewnopochodne, szkło, kamień, ceramika i stal. Wnioskodawca nie wykonuje wnętrza i półek zabudowy z betonu połączonego z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego (lokalu).
Sposób zamocowania mebli umożliwia ich późniejszy demontaż bez uszkodzenia konstrukcji budynku.
Demontaż zabudowy meblowej nie powoduje naruszenia elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego, których głównym zadaniem jest przenoszenie obciążeń.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy właściwą stawką podatku VAT, która ma zastosowanie do opisanego we wniosku kompleksowego świadczenia polegającego na zaprojektowaniu, dopasowaniu i trwałej zabudowie drewnianych (i/lub kamiennych w przypadku blatów-parapetów) komponentów nabytych od podmiotów trzecich, wykonywanego w budynku lub lokalu objętego społecznym programem mieszkaniowym (lub w przypadku przekroczenia limitów powierzchni w sposób proporcjonalny) - jest obniżona stawka podatku VAT, wynikająca z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, montaż stałej zabudowy kuchennej (w tym: blatów-parapetów) oraz montaż szaf wnękowych z elementów i materiałów zakupionych od producentów tych elementów i materiałów tej zabudowy mieszczą się w ramach pojęcia modernizacji obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. W ramach zawieranych umów o dzieło mamy do czynienia z szeregiem działań podejmowanych na rzecz konsumenta, które nie mogą być rozpatrywane oddzielnie, a ich efektem jest unowocześnienie (ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego) oznaczające modernizację. Wykonane na wymiar do konkretnego budynku lub lokalu komponenty meblowe są połączone w sposób trwały ze ścianami i/lub podłogą sufitem, co oznacza, że do takich czynności ma zastosowanie preferencyjna stawka podatku, o której mówi art. 41 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z brzmieniem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podstawowa stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy – wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Zgodnie z brzmieniem ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Powołany przepis (art. 41 ust. 12 ustawy) stanowi implementacje art. 98 ust. 1 i ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.). Zgodnie z art. 98 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie stawki obniżone. W myśl art. 98 ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy 2006/112/WE, stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III. W załączniku tym, zatytułowanym: „Wykaz dostaw towarów i świadczenia usług, do których można zastosować stawki obniżone, o których mowa w art. 98”, w poz. 10 wskazano na dostawę, budowę, remont i przebudowę budynków mieszkalnych w ramach polityki społecznej.

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy określa, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie sie budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zatem w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy oraz do lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

W tym miejscu należy podkreślić, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie i w przepisach wykonawczych do ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie „modernizacja” – według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) – oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Ponadto należy wskazać, że również w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sad Administracyjny stwierdził że „czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części”.

Natomiast „przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Budowa, modernizacja, przebudowa podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca sie sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast „montaż” to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei „instalować” oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Zdaniem tut. Organu, modernizacja, podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinna dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Twierdzenie to potwierdza NSA w ww. uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 2/13 wskazując, że „Obniżona stawka podatku od towarów i usług znajduje zatem zastosowanie wtedy, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). W omawianym wypadku nie chodzi o jakiekolwiek wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) przy wykonywaniu zabudowy meblowej, lecz jedynie takie, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową. Tylko bowiem w takim zakresie można mówić o modernizacji obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Innymi słowy montaż komponentów meblowych niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w tym przepisie”.

Zatem należy stwierdzić, że obniżona stawka podatku VAT nie może znaleźć zastosowania dla wykonania danej zabudowy kuchennej lub wnękowej, jeśli polega ona przykładowo wyłącznie na zaprojektowaniu, przygotowaniu i montażu polegającym na ,,zwykłym” przytwierdzeniu mebli do ściany (np. powieszenie za pomocą haków lub wkrętów, również z kołkami) lub podłogi, co skutkuje możliwością demontażu tej zabudowy bez uszkodzenia konstrukcji budynku/lokalu (elementy mogą być przeniesione bez zniszczenia tego budynku lub lokalu). Z uwagi na to, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna stawka podatku miała i ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności związanych z budownictwem mieszkaniowym, jednakże nie do wszystkich usług dotyczących samego instalowania, czy montażu różnych towarów.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka wykonuje świadczenia kompleksowe polegające na zaprojektowaniu, dostawie i montażu mebli do zabudowy kuchennej i wnękowej. Zabudowy meblowe są połączone w sposób trwały ze ścianami i/lub podłogą i/lub sufitem. Świadczenia wykonywane są na podstawie umów o dzieło, w których cena należna od klienta za wykonanie świadczenia określona jest jedną kwotą. Takie kompleksowe świadczenia wykonywane są w budynkach, które mieszczą się w definicji budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całości. Wynagrodzenie za wykonanie przedmiotu umowy jest określone jako łączne wynagrodzenie brutto obejmujące: wykonanie projektu przygotowanego dla potrzeb realizacji przedmiotu umowy, ceny mebli i urządzeń, koszty transportu i wynagrodzenie za montaż mebli. Spółka nie fakturuje odrębnie zużytych materiałów i robocizny. Czynności dominujące to zaprojektowanie zabudowy, złożenie zamówienia u dostawcy elementów meblowych, transport elementów do klienta i montaż elementów meblowych. Odbiór przedmiotu umowy następuje na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego. Montaż komponentów meblowych nie następuje z wykorzystaniem w sposób istotny elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego, tj. fundamentu, ścian konstrukcyjnych, nadproży, stopów, dachu, stropodachu, wieńcy czy schodów. Wykonanie zabudowy polega bowiem na zaprojektowaniu, przygotowaniu i montażu polegającym do przytwierdzeniu elementów meblowych do ściany i/lub sufitu, podłogi. Wieszanie, przykręcanie szafek i paneli (za pomocą haków, wkrętów czy też kołków) następuje do uprzednio zamocowanych listew. Wnioskodawca nie wykonuje wnętrza i półek zabudowy z betonu połączonego z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego (lokalu). Sposób zamocowania mebli umożliwia ich późniejszy demontaż bez uszkodzenia konstrukcji budynku. Demontaż zabudowy meblowej nie powoduje naruszenia elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego, których głównym zadaniem jest przenoszenie obciążeń.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania właściwej, tj. obniżonej do 8%, stawki podatku VAT do kompleksowego świadczenia – polegającego na zaprojektowaniu, dopasowaniu i trwałej zabudowie drewnianych (i/lub kamiennych blatów-parapetów) komponentów nabytych od podmiotów trzecich – wykonywanego w budynku lub lokalu objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W odniesieniu do powyższej kwestii należy na wstępie wskazać, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Świadczenie kompleksowe (złożone) to zgodnie z orzecznictwem TSUE szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzy jedną całość i z podatkowego punktu widzenia nie powinno być w sposób sztuczny dzielone.

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosa P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności, to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

W tym miejscu należy wskazać, że z uzasadnienia powołanej przez Wnioskodawcę uchwały NSA z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 2/13, wynika m.in., że w przypadku świadczeń kompleksowych (złożonych) polegających na trwałej zabudowie meblowej z uprzednio nabytych komponentów wykonywanych w obiektach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, gdy elementem dominującym będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach wykonywanych czynności elementem dominującym (jak wskazał Wnioskodawca) nie jest wydanie towaru. W niniejszej sprawie czynności dominujące to zaprojektowanie zabudowy, złożenie zamówienia u dostawcy elementów meblowych, transport elementów do klienta i montaż elementów meblowych. Odbiór przedmiotu umowy następuje na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego. Ponadto czynności pomocnicze związane z kontraktem na realizację zabudowy to: transport elementów meblowych z fabryki do magazynu Spółki, magazynowanie elementów, wystawienie faktury, rozliczenia finansowe z klientem.

W tej sytuacji – uwzględniając fakt, że elementem dominującym (jak wskazał Wnioskodawca) nie jest wydanie towaru – stwierdzić należy, że Wnioskodawca świadczy usługę zabudowy kuchennej i wnękowej. Realizowane zamówienie składa się z dużej liczby części, które za pomocą haków, wkrętów czy też kołków są montowane do listew. Wszystkie jednak części muszą być w umówionym miejscu złożone zgodnie z projektowym zamierzeniem Wnioskodawcy. Tak więc dopiero przy użyciu narzędzi oraz założeń Wnioskodawcy uzyskuje się efekt końcowy w postaci zabudowy lub parapetów/blatów. Czynności te z kolei nie mają charakteru ubocznego lub pomocniczego, lecz stanowią istotę wykonania zabudowy meblowej.

Jak wynika zatem z charakteru oraz kolejności czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę na podstawie zawartej, pisemnej umowy o dzieło, istotą realizacji zamówienia jest usługa montażu w miejscu wskazanym przez kontrahenta. W ramach wykonywanych czynności elementem dominującym jest bowiem odebranie przez klienta gotowej zabudowy w miejscu jej przeznaczenia.

Zatem, mając na uwadze powołana wyżej uchwałę NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 uzasadnionym jest stwierdzenie, że elementem dominującym wykonania przez Wnioskodawcę zabudowy meblowej będzie usługa, a nie dostawa towaru (zabudowy meblowej).

Przechodząc do stawki podatku VAT – zgodnie z powołaną wyżej uchwałą NSA – „obniżona stawka podatku od towarów i usług znajduje zatem zastosowanie wtedy, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). W omawianym wypadku nie chodzi o jakiekolwiek wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) przy wykonywaniu zabudowy meblowej, lecz jedynie takie, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową. Tylko bowiem w takim zakresie można mówić o modernizacji obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Innymi słowy montaż komponentów meblowych niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w tym przepisie. Po trwałym połączeniu komponentów meblowych z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części komponenty te podnoszą standard takiego obiektu”.

Z uzasadnienia ww. uchwały wynika, że zaprojektowanie, przygotowanie i montaż polegający na zwykłym przytwierdzeniu mebli do ściany (np. powieszenie za pomocą haków) nie jest objęte stawką obniżoną.

W myśl internetowego Słownika języka polskiego (www.sjp.pl) słowo „trwały” oznacza niezmienny, nieulegający zmianom, ponadczasowy.

W związku z powyższym należy zauważyć, że przedstawiony sposób montażu zabudowy kuchennej i wnękowej oraz kamiennych blatów-parapetów sprowadza się do połączenia komponentów meblowych ze ścianami konstrukcyjnymi, nadprożami, dachem, stropodachem, wieńcami czy schodami. Nie są to zabiegi na tyle skomplikowane technicznie, aby miały charakter nieodwracalny. Sposób zamocowania mebli umożliwia ich późniejszy demontaż bez uszkodzenia konstrukcji budynku. Demontaż zabudowy meblowej nie powoduje ponadto naruszenia elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego. Z kolei montaż komponentów meblowych nie następuje z wykorzystaniem w sposób istotny elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego.

W świetle powyższego realizowana zabudowa kuchenna i wnękowa oraz blatów – parapetów nie odpowiada określonemu w słowniku oraz orzeczeniu NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. – trwałemu charakterowi zabudowy. Jak wyjaśniono powyżej, trwałość tak zrealizowanego zamówienia – w znaczeniu słownikowym – powinna uwidaczniać się niezmiennością oraz nieuleganiem zmianom. Trwałość w znaczeniu wskazanej wyżej uchwały występuje, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). Tymczasem sposób zamocowania mebli umożliwia ich demontaż bez uszkadzania konstrukcji budynku, a sam montaż komponentów nie następuje z wykorzystaniem w sposób istotny elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że przedstawiony sposób montażu poszczególnych elementów zabudowy meblowej (kuchennej, wnękowej oraz blatów) sprowadza się do prostego połączenia komponentów meblowych z podłożem, sufitem oraz ze ścianami obiektu budowlanego. Skutkiem powyższego w ocenie tut. organu, przedmiotowy montaż zabudowy nie ingeruje w elementy konstrukcyjne budynku, których zadaniem jest przenoszenie obciążeń. Ponadto, ich demontaż nie spowoduje uszkodzeń konstrukcji budynku. Faktem jest, że drewniana zabudowa kuchenna i wnękowa wykorzystuje ściany konstrukcyjne, tj. podłoże, sufit czy też ściany, jednakże zaistniały związek nie jest na tyle istotny aby uzasadniać stwierdzenie, że wykonywane prace mają charakter modernizacji obiektu budowlanego.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz elementy stanu faktycznego wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie przewiduje obniżonej stawki podatku VAT dla czynności dostawy zabudowy kuchennej i wnękowej oraz kamiennych blatów-parapetów, zatem będąca przedmiotem zapytania czynność wykonania zabudowy meblowej, która będzie przymocowana do ścian, sufitów, podłóg za pomocą haków, wkrętów, czy też kołków będzie podlegała opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Podsumowując, właściwą stawką podatku VAT, do kompleksowego świadczenia polegającego na zaprojektowaniu, dopasowaniu i trwałej zabudowie drewnianych (i/lub kamiennych w przypadku blatów-parapetów) komponentów nabytych od podmiotów trzecich, wykonywanego w budynku lub lokalu objętego społecznym programem mieszkaniowym (lub w przypadku przekroczenia limitów powierzchni w sposób proporcjonalny) – jest podstawowa stawka podatku VAT, wynikająca z art. 41 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin