INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2014 r. (data wpływu 11 lutego 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy gazu płynnego wykorzystywanego w procesach obróbki stali i metali – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy gazu płynnego wykorzystywanego w procesach obróbki stali i metali.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej działalności Spółka zajmuje się obrotem gazem płynnym klasyfikowanym do kodów CN od 2711 12 11 do CN 2711 19 00 (dalej „gaz płynny”). Spółka nabywa gaz płynny w kraju, importuje lub sprowadza z terytorium innych krajów należących do Unii Europejskiej, a następnie sprzedaje w kraju. Dostawy gazu płynnego realizowane są ze składów podatkowych należących do Spółki i rozmieszczonych na terenie całego kraju. Spółka posiada także status podmiotu pośredniczącego i działa w tym charakterze, tj. nabywa gaz płynny ze składów podatkowych innych podmiotów i dokonuje dostaw tego gazu na rzecz swoich klientów (podmiotów zużywających). Spółka dostarcza gaz płynny do klientów indywidualnych (gospodarstw domowych) i na rzecz firm. W tym drugim przypadku, gaz płynny znajduje zastosowanie między innymi w gastronomii, budownictwie i budowie dróg oraz przemyśle ceramicznym.

Ponadto Spółka wskazuje, że gaz płynny ma szerokie zastosowanie w obróbce stali i metali, w tym między innymi, w: maszynach do cięcia metali palnikami zasilanymi gazem, palnikach do nagrzewania metali i elementów maszyn, palnikach do termicznego kształtowania elementów metalowych, palnikach do oczyszczania z warstw farby i odrdzewiania, piecach do hartowania płomieniowego elementów metalowych, palnikach do spawania metali nieżelaznych, palnikach do miękkiego i twardego lutowania rur z miedzi, urządzaniach do natryskiwania powierzchni metalem, gazowych urządzeniach suszarniczych w odlewniach, itp.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż gazu płynnego na rzecz podmiotów wykorzystujących go w procesach obróbki stali i metali korzysta ze zwolnienia z opodatkowania akcyzą, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626, z późn. zm.) - dalej „ustawa”, pod warunkiem spełnienia wymogów, o których mowa w art. 32 ust. 5-13 wymienionej ustawy...

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Spółki, sprzedaż gazu płynnego na rzecz podmiotów wykorzystujących go w procesach obróbki stali i metali korzysta ze zwolnienia z opodatkowania akcyzą, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy o akcyzie pod warunkiem spełnienia wymogów, o których mowa w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

Uzasadnienie stanowiska.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe obejmują wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy. Z kolei w pozycji 28 załącznika nr 1 do ustawy wymieniono wyroby sklasyfikowane do pozycji CN 2711 - gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe. Natomiast zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy, do wyrobów energetycznych zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715. Zatem gaz płynny którego obrotem zajmuje się Wnioskodawca (klasyfikowany do kodów CN od 2711 12 11 do CN 2711 19 00) stanowi wyrób akcyzowy w rozumieniu ww. ustawy. W myśl art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy, stawka akcyzy dla gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych wynosi 1,28 zł/1 gigadżul (GJ). Z kolei zgodnie z art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy, od akcyzy zwalnia się używane do celów opałowych, pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00 #8722; w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13. Natomiast zgodnie z art. 32 ust. 3 pkt 1 ustawy, zwolnienie od akcyzy wyrobów, o których mowa w ust. 1, stosuje się w przypadku ich dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu zużywającego. Natomiast w myśl art. 32 ust. 3 pkt 3 ustawy, zwolnienie stosuje się także w przypadku dostarczenia tych wyrobów od podmiotu pośredniczącego do podmiotu zużywającego. Biorąc pod uwagę powyższe, należy wskazać, że dostawy gazu płynnego dokonywane przez Wnioskodawcę w opisanym we wniosku stanie faktycznym mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania akcyzą pod warunkiem, że gaz ten zostanie zużyty na cele opałowe (przy założeniu, że wymogi określone w art. 32 ust. 5-13 ustawy są spełnione). Rozstrzygnięcia wymaga zatem jak na gruncie regulacji akcyzowych należy rozumieć cel opałowy. Ww. ustawa oraz przepisy wspólnotowe nie zawierają definicji tego pojęcia ani nie wskazują, jakie czynności stanowią zużycie gazu dla celów opałowych. Analizy pojęcia cel opałowy podjął się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej „TSUE”) w orzeczeniu z dnia 30 kwietnia 2004 r. Komisja Europejska przeciwko Republice Federalnej Niemiec (sygn. akt C-240/01). W uzasadnieniu wyroku TSUE wskazał, że pomimo braku w przepisach unijnych definicji celu opałowego, państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji tego pojęcia, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności w definiowaniu tego pojęcia przez poszczególne państwa członkowskie. Taka sytuacja z kolei mogłaby prowadzić do naruszenia zasady równości oraz uczciwej konkurencji w ramach Unii Europejskiej. Ponadto, TSUE w rozpatrywanym stanie faktycznym, dotyczącym wykorzystania olejów w celach opałowych stwierdził, że zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania wyrobu jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. TSUE wskazał, że „cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia „użycie jako paliwo opałowe”, jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego”. Zgodnie z wyrokiem TSUE, zużycie wyrobów akcyzowych w celach opałowych występuje zawsze wtedy, gdy spalanie wyrobów akcyzowych prowadzi do powstania energii cieplnej bez względu na sposób jej wykorzystania. Biorąc pod uwagę pierwszeństwo regulacji wspólnotowych nad krajowymi, analizując warunki zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy, należy kierować się tezami zawartymi w opisanym powyżej orzeczeniu TSUE. Jeżeli zgodnie z wyrokiem TSUE cel opałowy jest realizowany w każdym w przypadku, w którym energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania wyrobu akcyzowego jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, to tym ostatecznym celem może być zarówno ogrzanie pomieszczenia, jak i np. cięcie matali, spawanie, termiczne kształtowanie elementów metalowych, itp. Ponadto, należy wskazać, że powołane orzeczenie TSUE odnosiło się między innymi do wykorzystania wyrobów akcyzowych do podgrzewania metalu w celu jego formowania. TSUE w orzeczeniu analizował zakres pojęcia „cel opałowy” na gruncie regulacji niemieckich, zgodnie z którymi, celem opałowym nie jest między innymi użycie gazu na cele formowania metali. Jak wskazano powyżej, TSUE nie zgodził się z takim stanowiskiem i stwierdził, że zużycie w celu opałowym ma miejsce zawsze wtedy, gdy prowadzi do powstania energii cieplnej bez względu na efekt takiego procesu. Skoro zużycie wyrobów akcyzowych do podgrzania metali w celu ich formowania stanowi cel opałowy, to celem opałowym jest także zużycie w procesach obróbki stali i metali wymienionych w stanie faktycznym niniejszego wniosku. W związku z powyższym, należy stwierdzić, że zastosowanie gazu płynnego w sposób opisany w stanie faktycznym niniejszego wniosku, tj. na cele związane z obróbką stali i metali stanowi zużycie wyrobu akcyzowego do celów opałowych, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy. Oznacza to, że dostawy gazu na cele związane z obróbką stali i metali w analizowanym stanie faktycznym korzystają ze zwolnienia od akcyzy pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie następujące wyroby akcyzowe:

1. używane do statków powietrznych: benzyny lotnicze o kodzie CN 2710 11 31, paliwo typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 11 70 oraz paliwo do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21 lub oleje smarowe do silników lotniczych – w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13;
2. używane do celów żeglugi, włączając rejsy rybackie, wyroby energetyczne – w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13;
3. używane do celów opałowych, pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00 - w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13;
4. używane do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1, wyroby energetyczne o kodzie CN 2901 10 00 w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5-13;
5. używane do napędu stacjonarnych urządzeń w procesie łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00, w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5-13.

W myśl art. 32 ust. 3 ustawy, zwolnienie od akcyzy wyrobów, o których mowa w ust. 1, stosuje się wyłącznie w przypadku ich:

1. dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu zużywającego lub
2. dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu pośredniczącego, lub
3. dostarczenia od podmiotu pośredniczącego do podmiotu zużywającego, lub
4. nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego odbiorcę, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, w celu zużycia przez niego jako podmiot zużywający, lub
5. nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego odbiorcę, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, w celu dostarczenia do podmiotu zużywającego, lub
6. importu przez podmiot pośredniczący, lub
7. importu przez podmiot zużywający, lub
8. zużycia przez podmiot prowadzący skład podatkowy występujący jako podmiot zużywający, lub
9. zużycia przez podmiot pośredniczący występujący jako podmiot zużywający.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 (art. 86 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 89 ust. 1 ustawy, stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla:

1. węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ);
2. benzyn silnikowych o kodach CN 2710 11 45 lub 2710 11 49 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych benzyn z biokomponentami, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - 1.565,00 zł/1000 litrów;
3. (uchylony);
4. benzyn lotniczych o kodzie CN 2710 11 31, paliw typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 11 70 oraz nafty pozostałej o kodzie CN 2710 19 25 - 1.822,00 zł/1000 litrów;
5. paliw do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21 - 1.446,00 zł/1000 litrów;
6. olejów napędowych o kodzie CN 2710 19 41 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych olejów z biokomponentami, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - 1.196,00 zł/1000 litrów;
7. (uchylony);
8. biokomponentów stanowiących samoistne paliwa, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach, przeznaczonych do napędu silników spalinowych, bez względu na kod CN - 1.196,00 zł/1000 litrów;
9. olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1000 litrów;
10. olejów opałowych o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 69:



1. z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C lub których gęstość w temperaturze 15°C jest niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1000 litrów,
2. pozostałych, niepodlegających obowiązkowi barwienia i znakowania na podstawie przepisów szczególnych - 64,00 zł/1000 kilogramów;



11. olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99 - 1.180,00 zł/1000 litrów;
12. gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych:



1. gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901:



1. skroplonych - 695,00 zł/1000 kilogramów,
2. w stanie gazowym - 11,04 zł/1 gigadżul (GJ),



2. wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach:



1. biogazu, bez względu na kod CN - 0 zł,
2. wodoru i biowodoru o kodzie CN 2804 10 00 - 0 zł,



3. pozostałych - 14,72 zł/1 GJ;



13. gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ);
14. pozostałych paliw silnikowych - 1.822,00 zł/1000 litrów;
15. pozostałych paliw opałowych:



1. w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest:



1. niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 232,00 zł/1000 litrów,
2. równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 64,00 zł/1000 kilogramów,



2. gazowych - 1,28 zł/gigadżul (GJ).

Wątpliwości Spółki, na tle opisu wniosku, dotyczą kwestii możliwości zwolnienia od akcyzy sprzedaży gazu płynnego na rzecz podmiotów wykorzystujących go w procesach obróbki stali i metali.

Mając na uwadze zdarzenia opisane we wniosku oraz obowiązujące regulacje z zakresu podatku akcyzowego stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy częściowo jest nieprawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Odnosząc się do kwestii dotyczącej celu w jakim wykorzystywany jest przedmiotowy gaz wskazać należy #8722; jak słusznie zauważył Wnioskodawca #8722; że w przepisach z zakresu podatku akcyzowego pojęcie „celu opałowego” nie zostało zdefiniowane. Zgodzić się zatem należy w tym względzie, że trzeba posiłkować się potocznym rozumieniem tego określenia. Zgodnie np. ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.) pojęcie „opał” oznacza „to czym się ogrzewa pomieszczenie, czym się pali w piecu, w kuchni itp.”. Mały Słownik Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN) definiuje opał jako „to czym się pali, materiał do opalania: drewno, węgiel, szczapy”, natomiast „opałowy” oznacza „nadający się na opał, służący do palenia”.

Jednakże zaznaczyć należy, że w ocenie tutejszego organu celem spalania opisanych we wniosku gazów nie jest uzyskanie ciepła, jako takiego, lecz wykonanie pewnego procesu technologicznego (np. łączenie elementów metalowych). Zatem przyjąć należy, że przedmiotowe elementy metalowe są podgrzewane do określonej temperatury w celu ich złączenia, a nie dla samego podgrzania.

Należy w tym miejscu podkreślić, że na taki sposób wykorzystywania przedmiotowego gazu wskazuje sam Wnioskodawca stwierdzając, że gaz zostanie zużyty w „procesach obróbki stali i metali”.

W konsekwencji, mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że przedmiotowy gaz zużywany np.: w maszynach do cięcia metali palnikami zasilanymi gazem, palnikach do nagrzewania metali i elementów maszyn, palnikach do termicznego kształtowania elementów metalowych, palnikach do oczyszczania z warstw farby i odrdzewiania, palnikach do spawania metali nieżelaznych, palnikach do miękkiego i twardego lutowania rur z miedzi, urządzaniach do natryskiwania powierzchni metalem nie jest wykorzystywany w celach stricte opałowych.

Z kolei przedmiotowe gazy zużywane są – jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego #8722; do celów opałowych (w celu uzyskania ciepła) w piecach, np. w odlewniach w gazowych urządzeniach suszarniczych oraz w piecach do hartowania płomieniowego elementów metalowych.

W związku z powyższym, w ocenie tutejszego organu, przedmiotowy gaz zużywany na terytorium kraju do celów innych niż opałowe i innych niż do napędu pojazdów samochodowych #8722; np. do lutowania, spawania, opalania (nie w piecu) i cięcia – nie jest zwolniony od akcyzy, lecz powinien być opodatkowany zerową stawka akcyzy (art. 89 ust. 2 ustawy). Mając na uwadze fakt, że przedmiotowe wyroby akcyzowe mogą być objęte różnymi stawkami podatku akcyzowego (w zależności od ich przeznaczenia), za zasadne należałoby uznać odbieranie od kontrahentów stosownych oświadczeń, z których wynikałoby, w jakim celu nabywany gaz ma być faktycznie wykorzystywany. Jednakże Spółka nie ma obowiązku odbierania ww. oświadczeń.

Natomiast przedmiotowe węglowodory gazowe używane do celów opałowych (np. w piecach do wytworzenia ciepła), o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00 - w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w art. 32 ust. 5-13 ustawy, korzystają ze zwolnienia od akcyzy.

Z uwagi na fakt, że tutejszy organ nie mógł zgodzić się ze stanowiskiem Spółki w pełnym zakresie, stanowisko to należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.