Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-100/14-6/MK1
z 8 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2014 r. (data wpływu 17 lutego 2014 r.) i piśmie z dnia 2 kwietnia 2014 r. (data wpływu 3 kwietnia 2014 r.) uzupełniającym braki wniosku na wezwanie Nr IPPB2/415-100/14-2/AS, IPPB2/436-80/14-2/MZ, IPPB2/436-81/14-2/MZ z dnia 27 marca 2014 r. (data odbioru 31 marca 2014 r.) oraz piśmie z dnia 22 kwietnia 2014 r. (data wpływu 28 kwietnia 2014 r.) uzupełniającym braki wniosku na wezwanie Nr IPPB2/415-100/14-4/AS z dnia 11 kwietnia 2014 r. (data odbioru 18 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zwraca się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zwolnienia z opodatkowania właścicieli, którzy odzyskali nieruchomość zagarniętą w czasach komunizmu i mogą ją natychmiast sprzedać i nie płacić podatku od sprzedaży.

Na podstawie decyzji Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 lipca 2013 r., że nieruchomość ziemska została przejęta na cele reformy rolnej z rażącym naruszeniem art. 2 ust. 1 lit. e Dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej.

Eksperci potwierdzają, że w tym przypadku formalne odzyskanie mienia, nie jest nabyciem, a jedynie przywróceniem prawa własności.

Pismem z dnia 27 marca 2014 r. wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków wniosku poprzez:

1. Złożenie podpisu Wnioskodawcy na stronie Nr 4 wniosku w poz. 56, z uwagi na brak podpisu w tym polu,
   
2. Wskazanie, czy interpretacja ma dotyczyć przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatku od czynności cywilnoprawnych, podatku od spadków i darowizn, Ordynacji podatkowej czy też innych podatków. Należy wskazać, iż Wnioskodawca w części D.2 złożonego wniosku ORD-IN wskazał poz. 43 - Ordynacja podatkowa, poz. 38 - podatek dochodowy od osób fizycznych, poz. 41 podatek od czynności cywilnoprawnych, poz. 44 inne podatki oraz poz. 42 - podatek od spadków i darowizn. Natomiast Wnioskodawca w dniu 14 lutego 2014 r. dokonał 1 opłaty od wniosku w kwocie 40 zł.
   
   

A zatem, jeżeli interpretacja ma być wydana w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatku od czynności cywilnoprawnych, podatku od spadków i darowizn, Ordynacji podatkowej czy też innych podatków, wówczas należy:

• dokonać dodatkowej opłaty w kwocie 40,00 zł od każdego podatku na rachunek bankowy Izby Skarbowej w Warszawie i doręczenie kserokopii dowodu uiszczenia opłaty do tut. Organu;
  
• doprecyzować przedstawiony stan faktyczny mający być przedmiotem interpretacji indywidualnej poprzez wyczerpujące jego przedstawienie - tak, aby możliwe było wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie żądanego podatku, a w szczególności - należy wskazać sposób i datę nabycia nieruchomości. Czy Wnioskodawca był właścicielem tej nieruchomości przed jej przejęciem w wyniku przeprowadzonej reformy rolnej. Czy nieruchomość składa się tylko z gruntów, jeżeli tak to jakich, czy jest to nieruchomość zabudowana;
  
• sformułować pytanie podatkowe dot. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, Ordynacji podatkowej i innych podatków (jakich);
  
• przedstawić własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego przyporządkowanego do każdego z zadanych pytań korespondującego ze sprecyzowanym stanem faktycznym oraz sformułowanym pytaniem.
  
  
  

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 31 marca 2014 r.

Pismem z dnia 2 kwietnia 2014 r. (data nadania 2 kwietnia 2014 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie.

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca złożył podpisany wniosek, zaznaczył, że wniosek dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych, przeformułował pytanie. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w roku 1949 Urząd Wojewódzki w oparciu o działanie dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej stwierdził, że powierzchnia użytków rolnych we wsi K. o pow. 67,7962 ha położona w gminie K. powiat S. stanowiąca własność Jana T. podlegała pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej. Przedmiotowa nieruchomość została przejęta na własność Państwa na podstawie art. 2 ust. 1 lit. e dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej. Zgodnie z przepisami, na cele reformy rolnej podlegały przejęciu nieruchomości stanowiące własność osób fizycznych i prawnych, jeżeli ich rozmiar łączny przekraczał 100 ha powierzchni ogólnej, bądź 50 ha użytków rolnych, nieruchomości spełniające warunki określone w tym przepisie przechodziły na własność Państwa w całości i bez odszkodowania z mocy samego prawa z dniem 13 września 1944 z dniem wejścia dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej. Po powołaniu komisji badających obszar nieruchomości ziemskiej w tamtych latach stwierdzono, iż popełniono błędy pomiarowe wobec czego niesłusznie zostały zabrane nieruchomości ziemskie w miejscowości K. Janowi T. – dziadkowi Wnioskodawcy bowiem powierzchnia użytków rolnych tej nieruchomości nie przekraczała 50 ha - była mniejsza od norm przewidzianych we wskazanym przepisie. Po 64 latach walki o odzyskanie zagrabionego majątku spełniona została przesłanka stwierdzenia nieważności z art. 156 § 1 pkt 2 Kpa i wydano decyzję w dniu 23.07.2013 roku przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Wobec powyższego na podstawie powyższych decyzji w dniu 30 października 2013 roku wydano spadkobiercom majątek (po nieżyjącym Janie T. który zmarł 11 czerwca 1974 roku) protokół zdawczo-odbiorczy zagarniętych niesłusznie nieruchomości rolnych położonych w obrębię geodezyjnym K. w gminie Z. w powiecie s., jak dokonano również wpisów w księgach wieczystych w których widnieje Jan T. prawny właściciel w/w ziem. Wpisu w księdze wieczystej jako wnuk Ryszard T. dokonano na podstawie załączonych dokumentów Postanowienie Sądu Rejonowego o stwierdzenie nabycia spadku po Janie T. z dnia 11.07.2008r. oraz Aktu Notarialnego sporządzonego przed Wacławem G., Rejentem zeznanego i do Repertorium za r. 1916 wciągniętego pod Nr Y.

Pismem z dnia 11 kwietnia 2014 r. Nr IPPB2/415-100/14-4/AS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków wniosku poprzez:

• jednoznaczne wskazanie, czy Wnioskodawca jest spadkobiercą pierwotnego właściciela (Jana T., zmarłego w 1974 roku) zgodnie z postanowieniem o nabyciu spadku, któremu odebrano nieruchomość, czy prawa do przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca nabył na podstawie dziedziczenia po innych spadkodawcach? Jeśli spadkodawcą był ktoś inny (np. Pana ojciec), proszę podać datę śmierci spadkodawcy.
  
  

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 18 kwietnia 2014 r.

Pismem z dnia 22 kwietnia 2014 r. (data nadania 23 kwietnia 2014 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie.

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że jest wnukiem pierwotnego właściciela Jana Tadeusza T. a synem Jana Stefana T., a Jan Stefan T. był synem Jana Tadeusza T..

Jan Stefan T. zmarł 30.04.2008 r. i zostawił testament po jego śmierci zostało przeprowadzone postępowanie spadkowe jak niżej.

Właścicielem pierwotnym był Jan Tadeusz T. akt notarialny z 1916 roku, dziadek Wnioskodawcy, który zmarł w 1974 roku.

• Data śmierci Jana Tadeusza T. 11.06.1974 r. pierwotny właściciel,
  
• Data śmierci Jana Stefana T. 30.04.2008 syn pierwotnego właściciela.
  
• Wnioskodawca jest wnukiem pierwotnego właściciela Jana Tadeusza T. i synem Jana Stefana T..
  
• Właściciel Jan Tadeusz T. w związku małżeńskim miał troje dzieci, córkę Bronisławę z męża N., córkę Sabinę z męża B. i Jana Stefana T.. Jan Stefan T. w związku małżeńskim miał, córkę Krystynę A. i syna (Wnioskodawcę),
  
• Data śmierci Jana Stefana T. 30.04.2008 syn właściciela.
  
  
  

Jan Stefan T. po śmierci ojca Janie Tadeuszu T. przeprowadził postępowanie spadkowe w Sądzie w Warszawie w dniu 29 maja 1992 r. gdzie jest spadkobiercą majątku K. w 1/3 części i córka Bronisława w 1/3 części i 1/3 części - syn - Seweryn B. po zmarłej matce Sabinie B..

Jan Stefan T. sporządził testament w 2006 r. na 1/3 część swojego majątku i 30.04.2008 roku zmarł i zostało przeprowadzone postępowanie spadkowe w dniu 11.07.2008 w Sądzie Rejonowym dla Warszawy Żoliborz po Janie Stefanie T. gdzie nabyli spadek jego dzieci tj. Wnioskodawca w części ¼, synowa Jadwiga Urszula T. w części ¼, córka Krystyna A. w części ½.

Wnioskodawca wskazał, że Dekretem Bieruta w 1949 r. odebrano ten majątek , gdzie toczyły się do 2013 roku postępowania w Ministerstwie Rolnictwa i w Sądach w Warszawie i w Płocku (przez 64 lata) o zwrot majątku niesłusznie zagrabionego przez Skarb Państwa i w 2013 roku została wydana Decyzja przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi w której znalazło się stwierdzenie o nieważności orzeczenia Urzędu Wojewódzkiego z 31 października 1949 r, że majątek K. został zabrany z rażącym naruszeniem przepisów Dekretu Bieruta.

Majątek ten wydano na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego w dniu 30.10.2013 przez Agencję Nieruchomości Rolnych w X.

Majątek ten składa się z 69, 41 ha gruntów.

Spadkobiercy posiadają wypis z Rejestru gruntów ze Starostwa Powiatowego. Jest Księga Wieczysta

• działka 262/22 grunty orne RV 0.3080 powierzchnia
  
• działka 262/24 użytki rolne zabudowane B-RV 1.7050 jest to obora do rozbiórki i wiata pod słomę (stan nie do zagospodarowania)
  
• działka 262/26 w tym:
  • Grunty orne RV 9.5900
    
  • Grunty orne RVI 2.4600
    
  • Łąki trwałe Ł IV 28.4600
    
  • Grunty zadrzewione Lz-ŁIV 11.0300
    
  • Łąki trwałe ŁV 2.1800
    
  • Grunty zadrzewione Lz-ŁV 1.0300
    
  • Łąki trwałe ŁVI 0.6700
    
  • Grunty zadrzewione Lz-ŁVi 1.0000
    
  • Pastwiska trwałe PsIV 9.2000
    
  • Nieużytki. N 0.8300
    
  • Rowy W 0.9470
  
  

W związku, ze sprzedażą nieruchomość ta nie utraci ona charakteru rolnego, gdyż swoją część Wnioskodawca chce sprzedać rolnikowi, który powiększy swoje gospodarstwo rolne. Nie będzie ta żadna działalność gospodarcza lub budownictwo.

W styczniu 2014 roku w Sądzie Wydziału Ksiąg Wieczystych została sporządzona Księga wieczysta w której udział mają:

• Bronisława N. w części 1/3 córka po właścicielu Janie Tadeuszu T.,
  
• Seweryn B. w części 1/3 syn po Sabinie B. a wnuk właściciela Jana Tadeuszu T.,
  
• Krystyna A. w części 1/6 wnuczka po właścicielu Janie Tadeuszu T. a córka Jana Stefana T.,
  
• Wnioskodawca w części 1/12 wnuk po właścicielu Janie Tadeuszu T. a syn Jana Stefana T.
  
• Jadwiga T. w części 1/12 wnuczka po właścicielu Janie Tadeuszu T. a synowa Jana Stefana T..
  
  

Wnioskodawca ponownie wskazał pytanie, czy jeżeli sprzeda swoją część 1/12 rolnikowi na powiększenie gospodarstwa rolnego czy będę zobowiązany zapłacić podatek i jaki procent i czy musi odczekać 5 lat. Czy może sprzedać innej osobie fizycznej?

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy w związku z zaistniałą sytuacją, jaką było niesłuszne zagarnięcie ziem z rażącym naruszeniem przepisów Dekretu w latach komunizmu obowiązuje Wnioskodawcę pięcioletni okres aby sprzedać nieruchomości i nie płacić podatku od sprzedaży?
   
2. Czy istotne jest czy nabyte ziemie Wnioskodawca sprzeda rolnikom na powiększenie gruntów gospodarstwa rolnego, czy innej osobie fizycznej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, forma odzyskania majątku nie jest nabyciem lecz jedynie przywróceniem prawa własności. Wobec powyższego Wnioskodawca jest zwolniony z podatku od sprzedaży i nie obowiązuję Wnioskodawcy pięcioletni okres bo wg przepisów obowiązuje go data Postanowienia Sądu o nabyciu spadku czyli 29 maj 1992 rok i Postanowienie Sądu 2008 rok. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych tj Dz. U z 2000 Nr 14 poz 176 ze zm. źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in. 1) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, 2) prawa wieczystego użytkowania gruntów jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkobiercy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku art. 925 Kodeksu cywilnego. Oznacza to, iż dniem nabycia przez wnioskodawcę i pozostałych spadkobierców spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego nabycie spadku miało miejsce w dniu 29 maja 1992 roku i Postanowienie w 2008 roku . Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d ustawy o PIT wolne od podatku są przychody ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych nabytych w drodze spadku lub darowizny. Potwierdza to Interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPB2/415-980/10-3/MS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) – c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
   
   

Z treści złożonego wniosku wynika, że w roku 1949 Urząd Wojewódzki w oparciu o działanie dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej stwierdził, że powierzchnia użytków rolnych we wsi K. o pow. 67,7962 ha stanowiąca własność Jana T. podlegała pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej. Przedmiotowa nieruchomość została przejęta na własność Państwa na podstawie art. 2 ust. 1 lit. e dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej. Zgodnie z przepisami, na cele reformy rolnej podlegały przejęcie nieruchomości stanowiące własność osób fizycznych i prawnych, jeżeli ich rozmiar łączny przekraczał 100 ha powierzchni ogólnej, bądź 50 ha użytków rolnych, nieruchomości spełniające warunki określone w tym przepisie przechodziły na własność Państwa w całości i bez odszkodowania z mocy samego prawa z dniem 13 września 1944 z dniem wejścia dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej. Po powołaniu komisji badających obszar nieruchomości ziemskiej w tamtych latach stwierdzono, iż popełniono błędy pomiarowe wobec czego niesłusznie zostały zabrane nieruchomości ziemskie w miejscowości K. Janowi T. – dziadkowi Wnioskodawcy bowiem powierzchnia użytków rolnych tej nieruchomości nie przekraczała 50 ha - była mniejsza od norm przewidzianych we wskazanym przepisie. Spełniona została przesłanka stwierdzenia nieważności z art. 156 1 pkt 2 Kpa i wydano decyzję w dniu 23.07.2013 roku przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Wobec powyższego na podstawie powyższych decyzji w dniu 30 października 2013 roku wydano spadkobiercom majątek (po nieżyjącym Janie T. który zmarł 11 czerwca 1974 roku) protokół zdawczo-odbiorczy zagarniętych niesłusznie nieruchomości rolnych.

Wnioskodawca wskazał, że jest wnukiem pierwotnego właściciela Jana Tadeusza T.

• Data śmierci Jana Tadeusza T. 11.06.1974 r. pierwotny właściciel,
  
• Data śmierci Jana Stefana T. 30.04.2008 syn pierwotnego właściciela,
  
• Wnioskodawca jest wnukiem pierwotnego właściciela Jana Tadeusza T. i synem Jana Stefana T..
  
  

Jan Stefan T. po śmierci ojca Janie Tadeuszu T. przeprowadził postępowanie spadkowe w dniu 29 maja 1992 r. gdzie jest spadkobiercą majątku K. w 1/3 części i córka Bronisława w 1/3 części i 1/3 części - syn - Seweryn B. po zmarłej matce Sabinie B.. Jan Stefan T. 30.04.2008 roku zmarł i spadek nabyli jego dzieci tj. Wnioskodawca w części ¼, synowa Jadwiga Urszula T. w części ¼, córka Krystyna A. w części ½.

Wnioskodawca wskazał, że Dekretem Bieruta w 1949 r. odebrano ten majątek i w 2013 roku została wydana Decyzja przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi w której znalazło się stwierdzenie o nieważności orzeczenia Urzędu Wojewódzkiego z 31 października 1949 r., że majątek K. został zabrany z rażącym naruszeniem przepisów Dekretu Bieruta.

Dla rozpatrywanej sprawy istotna zatem jest kwestia, od kiedy należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w cytowanym wyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niezbędne staje się więc ustalenie momentu nabycia przez Wnioskodawcę prawa własności nieruchomości.

W związku z tym, w przedmiotowej sprawie istotne staje się rozstrzygnięcie kwestii, czy stwierdzenie braku podstaw do przejęcia nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa i potwierdzenie własności spadkobiercy stanowi jej nabycie w myśl powołanego wyżej artykułu 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy rozstrzyganiu tego problemu należy mieć na uwadze nie tylko przepisy prawa podatkowego, ale przede wszystkim przepisy prawa cywilnego dotyczące nabycia czy też utraty prawa własności.

W tym miejscu należy wskazać, że pierwotny właściciel nieruchomości zmarł w dniu 11 czerwca 1974 r., natomiast syn pierwotnego właściciela Jan Stefan T. zmarł 30 kwietnia 2008 r.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki przechodzą na jedną lub kilka osób.

Niezależnie od powyższego, na stan prawny nieruchomości istotny wpływ mogą wywierać, wydawane zarówno na gruncie prawa cywilnego, administracyjnego, jak i karnego – orzeczenia sądowe i decyzje administracyjne jako dokumenty o szczególnym znaczeniu. Szczególność ta wynika z pozycji, jaką zajmują sądy i organy administracji publicznej.

Wskazać należy, że z punktu widzenia konsekwencji podatkowych istotne znaczenie ma to, że – jak wskazał Wnioskodawca – 23 lipca 2013 roku została wydana Decyzja przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi w której znalazło się stwierdzenie o nieważności orzeczenia Urzędu Wojewódzkiego z 31 października 1949 r.

Tym samym odebranie nieruchomości na mocy dekretu PKWN o reformie rolnej było niezgodne z obowiązującymi przepisami, a więc tytuł własności winien trwać przy prawowitym właścicielu, gdyby żył. Negatywnych skutków powyższego postępowania ówczesnych władz nie mogą też ponosić następcy prawni zmarłego właściciela lub jego spadkobiercy.

Powyższe oznacza więc, że jakkolwiek należąca do dziadka Wnioskodawcy nieruchomość zajęta została na rzecz Skarbu Państwa, to było to postępowanie niezgodne z obowiązującymi przepisami. Skutki działania ówczesnych władz uchylone zostały decyzją właściwego ministra. Konsekwencją powyższego było potwierdzenie praw dziadka Wnioskodawcy, a w efekcie jego spadkobierców (w tym Pana), do przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że udziały w przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca nabył 30 kwietnia 2008 r. w drodze spadku po ojcu.

Odnosząc powyższe do przytoczonego powyżej przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy stwierdzić, że sprzedaż udziału we współwłasności przedmiotowej nieruchomości nie stanowi podlegającego opodatkowaniu źródła przychodu. Wynika to z faktu, że zbycie udziału we współwłasności nieruchomości nastąpiło (lub nastąpi) po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jej nabycia.

W związku z tym, sprzedaż udziału w przedmiotowej nieruchomości nie będzie stanowiła źródła przychodów podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Skoro nie wystąpi przychód podlegający opodatkowaniu, to bezprzedmiotowe jest rozważanie wykładni przepisów dotyczących zwolnienia od opodatkowania sprzedaży nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego.

W przedmiotowej sprawie nie znajdzie również zastosowania przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

Ponadto należy zwrócić uwagę, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach wydania interpretacji indywidualnej. Zgodnie bowiem z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższego wynika, że organ właściwy do wydania interpretacji indywidualnej nie przeprowadza postępowania dowodowego, nie jest zatem ani obowiązany, ani uprawniony do analizy dołączonych do wniosku dokumentów ani do wykorzystania ich treści przy ocenie stanowiska Wnioskodawcy. Organ ten jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art.52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.