2014.06.16 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-243/14-2/JK
z 16 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku nadanym za pośrednictwem Poczty Polskiej dnia 14 marca 2014 r. (data wpływu 17 marca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania udzielonego skonta z tytułu wcześniejszej płatności - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania udzielonego skonta z tytułu wcześniejszej płatności.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka jest podmiotem z siedzibą w Polsce i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji masy włóknistej papierów przemysłowych, tektury i opakowań z tektury i papieru. Spółka realizuje sprzedaż swoich towarów do odbiorców zarówno krajowych jak i zagranicznych. Spółka dla niektórych klientów z tytułu wcześniejszej płatności - tj. nie później niż 14 dnia od zakończenia dostawy, udziela rabatu z tego tytułu tzw. skonta.

Skonto jest z zasady udzielane klientom zarówno zagranicznym jak i krajowym, wcześniejsza płatność zwiększa bowiem pewność i bezpieczeństwo obrotu zagranicznego. Skonto zwyczajowo wynosi 2% lub 3% wartości. Spółka przyznanie skonta na określonych warunkach potwierdza w dokumencie „Potwierdzenie zamówienia” przesyłanym do klienta przed realizacją dostawy. Przyznanie skonta ma charakter warunkowy, tj. klient ma wybór: zapłata kwoty wskazanej na fakturze tj. 100 w terminie ustalonym np. 60 dni lub zapłata ze skontem tj. 100 minus skonto, po 14 dniach od daty faktury.

Warunek końcowy przyznania skonta w ustalonej wysokości, realizuje się po dokonaniu płatności przez Odbiorcę - jeśli płatność jest dokonana w krótszym niż standardowy przyznany termin płatności, Odbiorca nabywa prawo do skonta cena wynosi 100 minus skonto, jeśli zapłata następuje po ustalonym, skróconym terminie, Odbiorca nie nabywa prawa do skonta a cena wynosi 100.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze zmianą przepisów ustawy o podatku od towarów i usług które weszły w życie 1 stycznia 2014 roku w szczególności art. 29a ust. 7 oraz 106e ust. 1 pkt 10, Spółka udzielone Odbiorcy umowne skonto, powinna uwzględniać na wystawionej fakturze sprzedaży w sposób:

wykazać wartość podstawy opodatkowania netto i brutto bez skonta, wartość skonta liczonego jako procent od wartości netto i brutto oraz podstawę opodatkowania po zastosowaniu rabatu z tytułu wcześniejszej płatności lub
podstawa opodatkowania w jednej pozycji: cena jednostkowa netto po skoncie, wartość netto i brutto po skoncie - bez oddzielnego wykazywania wartości skonta.

W przypadku gdy Odbiorca nie spełni warunków na jakich skonto zostało przyznane, Spółka wystawi fakturę korygującą na plus zwiększającą podstawę opodatkowania.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zmieniony z dniem 1 stycznia 2014 roku przepis art. 29a ust. 7: podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty oraz artykuł 106e ust. 1 pkt 10 po zmianie od 1 stycznia 2014 roku: Faktura powinna zawierać kwoty wszelkich upustów lub obniżek cen w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto określają zasady ustalania podstawy opodatkowania oraz zasady dokumentowania tejże podstawy opodatkowania w wystawionej fakturze.

Zdaniem Spółki oznacza to, że skonto tj. rabat z tytułu wcześniejszej płatności udzielony Odbiorcy powinien być uwzględniony w podstawie opodatkowania tj. pomniejszyć podstawę opodatkowania na wystawionej fakturze sprzedaży. Na taki sposób dokumentowania nie ma wpływu fakt, że końcowy warunek udzielenia skonta tj. zapłata w określonym terminie, realizuje się de facto po dokonaniu dostawy i wystawieniu faktury.

Spółka może, zgodnie z brzmieniem art. 106e ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług wykazać na fakturze sprzedaży w odrębnej pozycji:

wartość podstawy opodatkowania przed udzieleniem skonta,
wartość skonta, oraz
wartość podstawy opodatkowania po skoncie.

Prawidłowe jest również uwzględnienie skonta w cenie jednostkowej - wówczas na fakturze pojawi się jedna pozycja: cena jednostkowa netto po skoncie, wartość netto i brutto po skoncie.

W przypadku jeśli Odbiorca nie spełni warunków do otrzymania skonta Spółka wystawi fakturę korygującą na plus zwiększając wartość podstawy opodatkowania o wartość udzielonego skonta.

Zmieniony od 1 stycznia 2014 roku przepis art. 29a ust. 7 pkt 1 jasno określa, iż podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty. Art. 106e ww. ustawy określający co powinna zawierać faktura, precyzuje sposób prezentacji na fakturze udzielonych kwot rabatów w tym skonta z tytułu wcześniejszej płatności. Jeżeli przyjmiemy, że Spółka udziela skonta, zdaniem Spółki, z powołanych przepisów wynika sposób dokumentowania rabatów w sposób opisany przez Wnioskodawcę tj.:

Spółka może, zgodnie z brzmieniem art. 106e ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług pokazać na fakturze w odrębnej pozycji: wartość podstawy opodatkowania przed udzieleniem skonta, wartość skonta oraz wartość podstawy opodatkowania po skoncie.

Prawidłowe jest również uwzględnienie skonta w cenie jednostkowej - wówczas na fakturze pojawi się jedna pozycja: cena jednostkowa netto po skoncie, wartość netto i brutto po skoncie.

W przypadku jeśli Odbiorca nie spełni warunków do otrzymania skonta , Spółka wystawi fakturę korygująca na plus zwiększając wartość podstawy opodatkowania o wartość udzielonego skonta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054,z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 29a ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Ponadto zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Natomiast w myśl art. 29a ust. 7 pkt 1 ustawy podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty.

Równocześnie zgodnie z art. 106a ustawy przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
2. państwa trzeciego.

Natomiast stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy – faktura powinna zawierać:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem.

Przy tym na mocy art. 106j ust. 1 pkt 1 ustawy w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1 podatnik wystawia fakturę korygującą.

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy faktura korygująca powinna zawierać:

wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA" albo wyraz "KOREKTA";
numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
przyczynę korekty;
jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Spółka realizuje sprzedaż swoich towarów do odbiorców krajowych jak i zagranicznych. Spółka dla niektórych klientów z tytułu wcześniejszej płatności - tj. nie później niż 14 dnia od zakończenia dostawy, udziela rabatu z tego tytułu tzw. skonta. Skonto zwyczajowo wynosi 2% lub 3% wartości. Spółka przyznanie skonta na określonych warunkach potwierdza w dokumencie „Potwierdzenie zamówienia” przesyłanym do klienta przed realizacją dostawy. Przyznanie skonta ma charakter warunkowy, tj. klient ma wybór: zapłata kwoty wskazanej na fakturze tj. 100 w terminie ustalonym np. 60 dni lub zapłata ze skontem tj. 100 minus skonto, po 14 dniach od daty faktury. Warunek końcowy przyznania skonta w ustalonej wysokości, realizuje się po dokonaniu płatności przez Odbiorcę - jeśli płatność jest dokonana w krótszym niż standardowy przyznany termin płatności, Odbiorca nabywa prawo do skonta - cena wynosi 100 minus skonto, jeśli zapłata następuje po ustalonym, skróconym terminie, Odbiorca nie nabywa prawa do skonta a cena wynosi 100.

Spółka powzięła wątpliwości czy udzielone klientom umowne skonto, powinna uwzględniać w wystawionej fakturze sprzedaży:

wykazując wartość podstawy opodatkowania netto i brutto bez skonta, wartość skonta liczonego jako procent od wartości netto i brutto oraz podstawę opodatkowania po zastosowaniu rabatu z tytułu wcześniejszej płatności lub

wykazując podstawę opodatkowania w jednej pozycji: cena jednostkowa netto po skoncie, wartość netto i brutto po skoncie - bez oddzielnego wykazywania wartości skonta.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „skonto”, w związku z powyższym pojęcie to należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. Skonto to procentowe zmniejszenie sumy należności, przyznane nabywcy towaru na warunkach kredytowych, w razie zapłaty należności gotówką przed umówionym terminem („Mały słownik języka polskiego”, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999, str. 849). Natomiast przez rabat, w myśl Słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA, strona internetowa – www.sjp.pwn.pl), należy rozumieć obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę.

Wskazać należy, że rabaty funkcjonujące w obrocie gospodarczym można podzielić na dwa rodzaje – te przyznane przed ustaleniem ceny i te, które zostały przyznane po ustaleniu ceny, a wynikające zarówno z działania (zachowania) sprzedawcy, jak i zachowań nabywcy.

Stosownie do art. 29a ust. 7 pkt 1 ustawy podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty. Jednocześnie na podstawie art. 106e ust. 1 ustawy faktura m.in. powinna zawierać kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto jak również wartość sprzedaży netto oraz kwotę należności ogółem. Przy tym przepisy art. 106j ust. 1 pkt 1 ustawy przewidują, że w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1 ustawy podatnik wystawia fakturę korygującą.

W przedmiotowym przypadku Spółka w momencie wystawienia faktury nie wie, czy skonto faktycznie zostanie przyznane, czy też nie - uzależnione jest to od spełnienia przesłanki w postaci wcześniejszej zapłaty. Jak wskazuje Spółka przyznanie skonta ma charakter warunkowy, tj. klient ma wybór: zapłata kwoty wskazanej na fakturze tj. 100 w terminie ustalonym np. 60 dni lub zapłata ze skontem tj. 100 minus skonto, po 14 dniach od daty faktury.

Spółka w pierwszym przypadku wykazując w wystawianej fakturze wartość podstawy opodatkowania netto i brutto bez skonta, wartość skonta liczonego jako procent od wartości netto i brutto oraz podstawę opodatkowania po zastosowaniu rabatu z tytułu wcześniejszej płatności wystawia fakturę zgodnie z przepisami ustawy regulującymi sposób dokumentowania. W przedmiotowym przypadku przyznanie przez Spółkę skonta uzależnione jest to od spełnienia przesłanki w postaci wcześniejszej zapłaty. W tak wystawionej fakturze Wnioskodawca ujmuje dane wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy a jednocześnie wykazując podstawę opodatkowania bez uwzględnienia skonta jak i z uwzględnionym skontem w momencie wystawiania faktury nie przyznaje skonta, które należne jest jedynie w przypadku wcześniejszej zapłaty. Spółka wystawiając faktury w ten sposób daje Odbiorcom możliwość wyboru skorzystania ze skonta. Jeśli Odbiorca dokona płatności w ciągu 14 dni nabywa prawo do skonta - cena wynosi 100 minus skonto, jeśli zapłata następuje po 14 dniach od wystawienia faktury Odbiorca nie nabywa prawa do skonta a cena wynosi 100. Spółka w momencie wystawienia faktury nie wie, czy skonto faktycznie zostanie przyznane, czy też nie. Dopiero z chwilą zrealizowania skonta przez Odbiorcę (ziszczenia się warunku w postaci wcześniejszej zapłaty) staje się ono prawnie skuteczne i tym samym wpływa na podstawę opodatkowania. Zatem kiedy Odbiorca skorzysta ze skonta należy wystawić fakturę korygującą do faktury wcześniej wystawionej na rzecz danego Odbiorcy stosownie do art. 106j ust. 1 pkt 1 ustawy zgodnie z którym gdy po wystawieniu faktury udzielono obniżki ceny w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę korygującą.

Zatem w przedmiotowym przypadku Wnioskodawca ma możliwość wykazywania w fakturze wartości podstawy opodatkowania netto i brutto bez skonta, wartości skonta liczonego jako procent od wartości netto i brutto oraz podstawy opodatkowania po zastosowaniu rabatu z tytułu wcześniejszej płatności. Jednak kiedy Odbiorca zapłaci za daną fakturę w terminie 14 dni od jej wystawienia przez co skorzysta ze skonta Spółka powinna wystawić fakturę korygującą. W analizowanym przypadku bowiem przedmiotowe skonto stanowi rabat z tytułu wcześniejszej zapłaty, który jest przyznawany po wystawieniu faktury.

W drugim przypadku Spółka wykazując cenę jednostkową netto po skoncie, wartość netto i brutto po skoncie bez oddzielnego wykazywania wartości skonta nie daje Odbiorcom możliwości wyboru skorzystania ze skonta. Natomiast jak wskazała Spółka przyznanie skonta ma charakter warunkowy, tj. klient ma wybór: zapłata kwoty wskazanej na fakturze tj. 100 w terminie ustalonym np. 60 dni lub zapłata ze skontem tj. 100 minus skonto, po 14 dniach od daty faktury. Wykazując cenę jednostkową netto po skoncie, wartość netto i brutto po skoncie bez oddzielnego wykazywania wartości skonta Spółka odgórnie zakłada, że klient skorzysta ze skonta i tym samym rabat będzie należny. Tak wystawiona faktura nie odzwierciedla rzeczywistej transakcji gospodarczej dokonywanej przez Spółkę. Klient nie ma możliwość wyboru skorzystania ze skonta. W momencie wystawiania faktury jeszcze nie wiadomo, czy rabat ten faktycznie zostanie przyznany, czy też nie. Uwzględniając skonto w momencie wystawienia faktury skonto to jest, tzw. rabatem transakcyjnym, a więc takim którego nie ma obowiązku wykazywania w wystawionej fakturze, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia. Spółka nie może uwzględniać przedmiotowego skonta w momencie wystawienia faktury. Dopiero bowiem z chwilą zrealizowania skonta przez kontrahenta (ziszczenia się warunku wcześniejszej płatności) staje się ono prawnie skuteczne i tym samym wpływa na podstawę opodatkowania.

Zatem w przedmiotowym przypadku Wnioskodawca nie ma możliwości wykazywania w fakturze ceny jednostkowej netto po skoncie, wartości netto i brutto po skoncie - bez oddzielnego wykazywania wartości skonta a następnie, w przypadku nie spełnienia przez Odbiorcę warunków do otrzymania skonta, wystawiania faktury korygującej na plus zwiększającej wartość podstawy opodatkowania o wartość udzielonego skonta.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin