Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/436-34/14-3/KK
z 6 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2014 r. (data wpływu 14 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczek  jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe/stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: „Spółka” lub „Pożyczkodawca”) udziela pożyczek wybranym pracownikom zatrudnionym przez Spółkę oraz osobom, które są formalnie zatrudnione przez inne spółki z Grupy i oddelegowane do wykonywania pracy w Polsce na rzecz Spółki (dalej łącznie jako: „Pracownicy”).

Pożyczki udzielane są w związku ze zmianą miejsca wykonywania pracy przez pracowników, z przeznaczeniem na zakup przez pracownika samochodu bądź na pokrycie innych kosztów związanych ze zmianą miejsca wykonywania przez niego pracy.

Pożyczki są udzielane ze środków obrotowych Spółki (tj. nie są udzielane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych) i nie są oprocentowane (tj. Spółka nie pobiera od pracowników z tytułu udzielenia przedmiotowych pożyczek żadnego wynagrodzenia).

Jednocześnie, w celu poprawnej kalkulacji pobieranych przez Spółkę zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, Spółka oblicza hipotetyczne odsetki (tj. odsetki, które w rzeczywistości nie są należne Spółce i nie są płacone na Jej rzecz przez pracownika) i dolicza je pracownikom do przychodu.

Mając powyższe na uwadze, Spółka nie pobiera w rzeczywistości od pracowników żadnego wynagrodzenia (w szczególności w postaci odsetek bądź prowizji) z tytułu udzielonej pożyczki. Pożyczki dla pracowników są udzielane na ich prośbę/wniosek.

Zakres działalności Spółki (ujawniony w Krajowym Rejestrze Sądowym) nie obejmuje usług finansowych (udzielenia finansowania). Niemniej jednak Spółka udzielała już pożyczek pracownikom w przeszłości oraz będzie ich udzielała również w przyszłości.

Umowa pożyczki pomiędzy Spółką a pracownikiem jest zawierana na terytorium Polski. Środki pieniężne przeznaczone na pożyczkę znajdują się, w momencie jej udzielenia, również na terytorium Polski.

Pracownicy otrzymujący pożyczki to osoby fizyczne niebędące podatnikami, w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT. Pracownicy posiadają stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w rozumieniu przepisów ustawy o VAT na terytorium Unii Europejskiej. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. oraz obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., transakcja udzielenia pożyczki przez Spółkę pracownikom podlega opodatkowaniu VAT i jednocześnie korzysta ze zwolnienia z VAT, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.
2. Czy zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. oraz obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., transakcja udzielenia pożyczki przez Spółkę pracownikom nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, na mocy regulacji zawartej w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 2 wniosku, w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego opodatkowania pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. W zakresie pytania Nr 2, w części dotyczącej stanu faktycznego obejmującego opodatkowanie pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. oraz w zakresie pytania Nr 1 dotyczącego podatku od towarów i usług, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., transakcja udzielenia pożyczki przez Spółkę pracownikom nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, na mocy regulacji zawartej w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do postanowień art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b w związku z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają m.in. umowy pożyczki, jeżeli ich przedmiotem są:

• rzeczy znajdujące się na terytorium Polski lub prawa majątkowe wykonywane na jej terytorium, bądź
  

• rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski i czynność cywilnoprawna została dokonana na jej terytorium.
  
  

Przedmiotem pożyczki, w świetle postanowienia art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej: „KC”), mogą być pieniądze lub rzeczy oznaczone co do gatunku.

W świetle powyższych przepisów i stanu faktycznego opisanego w niniejszym wniosku, pożyczki udzielane przez Spółkę pracownikom co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Niemniej jednak, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność, mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy, jest wyłączona z opodatkowania. Stosownie do postanowień art. 2 pkt 4 tej ustawy, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tych czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług albo
2. jest z tego podatku zwolniona (z określonymi wyłączeniami wskazanymi w ustawie, które jednak nie dotyczą umowy pożyczki).
   
   

Jak Spółka wskazywała w uzasadnieniu do pytania 1, w związku z udzieleniem pożyczek Pracownikom, Spółka będzie zwolniona z podatku VAT (tj. pożyczki będą podlegały opodatkowaniu VAT, ale jednocześnie będą z niego zwolnione na postawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT).

W związku z powyższym, przedmiotowe pożyczki udzielane przez Wnioskodawcę pracownikom będą wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 101, poz. 649, z późn. zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Elementami przedmiotowo istotnymi, określonej w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • (uchylone),
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z tym, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy wyłączenia z opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy powyższe transakcje będą podlegały ustawie o podatku od towarów i usług. Ocena ta ma bowiem zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tych czynności podatkiem od towarów i usług może skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych, na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca udziela pożyczek wybranym pracownikom zatrudnionym przez Spółkę oraz osobom, które są formalnie zatrudnione przez inne spółki z Grupy i oddelegowane do wykonywania pracy w Polsce na rzecz Spółki. Pożyczki udzielane są w związku ze zmianą miejsca wykonywania pracy przez pracowników, z przeznaczeniem na zakup przez pracownika samochodu bądź na pokrycie innych kosztów związanych ze zmianą miejsca wykonywania przez niego pracy. Pożyczki są udzielane ze środków obrotowych Wnioskodawcy (nie są udzielane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych) i nie są oprocentowane (Spółka nie pobiera od pracowników z tytułu udzielenia przedmiotowych pożyczek żadnego wynagrodzenia). Wnioskodawca nie pobiera w rzeczywistości od pracowników żadnego wynagrodzenia (w szczególności w postaci odsetek bądź prowizji) z tytułu udzielonej pożyczki. Pożyczki dla pracowników są udzielane na ich prośbę/wniosek.

Zakres działalności Wnioskodawcy (ujawniony w Krajowym Rejestrze Sądowym) nie obejmuje usług finansowych (udzielenia finansowania). Niemniej jednak Wnioskodawca udziela pracownikom pożyczek od dnia 1 stycznia 2014 r.

Umowa pożyczki pomiędzy Wnioskodawcą a pracownikiem jest zawierana na terytorium Polski. Środki pieniężne przeznaczone na pożyczkę znajdują się, w momencie jej udzielenia, również na terytorium Polski. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w Polsce.

W interpretacji indywidualnej z dnia 21 maja 2014 r., Nr IPTPP2/443-212/13-3/PR tutejszy Organ, na tle przedstawionego wyżej stanu sprawy stwierdził, że udzielanie przez Wnioskodawcę swoim pracownikom nieoprocentowanych pożyczek ze środków obrotowych, zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.). Z uwagi jednak na fakt, że powyższe usługi mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe, umowy pożyczki będą korzystały z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważyć należy również, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). A zatem wniosek o wydanie interpretacji może być złożony tylko w indywidualnej sprawie zainteresowanego. Z tych też względów - z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego - zaznacza się, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Wnioskodawcy, nie zaś pożyczkobiorców.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.