Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-41/14-2/KC
z 16 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz.U. z 2012 r., poz. 740, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2014 r. (data wpływu 17 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia usług doradztwa informatycznego dla organizacji międzyrządowej, niebędącej podatnikiem VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia usług doradztwa informatycznego dla organizacji międzyrządowej, niebędącej podatnikiem VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Polska firma, zarejestrowana jako czynny podatnik VAT, zamierza świadczyć usługi doradztwa informatycznego na rzecz podmiotu mającego główną siedzibę w Szwajcarii. Podmiotem jest C. Jako organizacja międzyrządowa o statusie dyplomatycznym i na podstawie stosownych umów zawartych pomiędzy C. a Szwajcarią organizacja nie podlega opodatkowaniu VAT w tym państwie „L’ordonnance federale regissant la taxe sur la valeur ajoutee (OTVA) ( Art. 142 al. 2 OTVA)”. Ze względu na swój status C. nie posiada numeru VAT.

Usługi świadczone przez wykonawcę polegałyby na projektowaniu systemów informatycznych, produkcji tych systemów (pisania kodu – programowaniu), usuwaniu błędów a także pisaniu dokumentacji. Główne prace byłyby wykonywane zdalnie poprzez sieć Internet bezpośrednio na komputerach zlokalizowanych w Szwajcarii. Pozostałe, jak dokumentacja w siedzibie usługodawcy i przesyłane do klienta poprzez sieć Internet. Komunikacja z usługobiorcą odbywałaby się przez telefon, faks oraz pocztę elektroniczną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku świadczenia powyżej opisanych usług na rzecz wspomnianego podmiotu, podatnik powinien naliczyć i odprowadzić podatek VAT w Polsce ze stawką 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy;

Świadczenie usług dla C. podlega opodatkowaniu 23% podatkiem VAT w Polce. Zgodnie bowiem z art. 28a ustawy o VAT, organizacji C. nie można uznać za podatnika. W związku z powyższym, ma zastosowanie art. 28c, na podstawie którego opodatkowanie powinno zostać dokonane w kraju, w którym firma ją świadcząca ma siedzibę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, jako polski podatnik VAT, zamierza świadczyć usługi doradztwa informatycznego na rzecz podmiotu mającego główną siedzibę w Szwajcarii. Podmiotem jest C. - Europejska Organizacja Badań Jądrowych, która jako organizacja międzyrządowa o statusie dyplomatycznym i na podstawie stosownych umów nie podlega opodatkowaniu VAT w Szwajcarii.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę polegałyby na projektowaniu systemów informatycznych, produkcji tych systemów, usuwaniu błędów a także pisaniu dokumentacji. Główne prace byłyby wykonywane zdalnie poprzez sieć Internet bezpośrednio na komputerach zlokalizowanych w Szwajcarii, a pozostałe, jak dokumentacja, w siedzibie usługodawcy i przesyłane do klienta poprzez sieć Internet. Komunikacja z usługobiorcą odbywałaby się przez telefon, faks oraz pocztę elektroniczną.

W związku z powyższym opisem sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy w przypadku świadczenia wyżej opisanych usług na rzecz C., powinien naliczyć i odprowadzić podatek VAT w Polsce ze stawką 23%.

Aby daną usługę uznać za podlegającą opodatkowaniu na terytorium kraju, miejscem jej świadczenia musi być terytorium Polski.

Na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego miejsca świadczenia usług ustawodawca wprowadził definicję podatnika.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału 3 działu V ustawy:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   
   

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza może polegać również na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Istotą art. 28a ustawy jest przede wszystkim odróżnienie podmiotów znajdujących się w sferze aktywności gospodarczej od konsumentów.

Z przywołanej definicji podatnika wynika, że podatnikiem jest zarówno podatnik polski, jak i podatnik z innego państwa członkowskiego oraz podatnik z kraju trzeciego (będący podatnikiem podatku o podobnym charakterze jak VAT).

Zatem „podatnikiem” dla potrzeb stosowania przepisów o miejscu świadczenia usług będzie każdy przedsiębiorca, zarówno z Polski, z innego państwa członkowskiego, czy z kraju trzeciego. Właściwe rozpoznanie statusu swojego kontrahenta jako „podatnika” obciąża usługodawcę.

Odpowiednikiem art. 28a ustawy jest art. 43 Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 77/1 z 23.03.2011r.) (dalej „Dyrektywa 112”). Stanowi on, że dla stosowania przepisów dotyczących miejsca świadczenia usług, podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 2 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług; osobę prawną niebędącą podatnikiem, która jest zidentyfikowana do celów VAT, uznaje się za podatnika.

Generalna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług (na rzecz podatników) została określona w art. 28b ust. 1 ustawy. W oparciu o ten przepis, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z powyższego przepisu wynika zatem, że w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, miejscem ich świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę, czyli opodatkowanie usług zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna ich konsumpcja.

Natomiast, zgodnie z przepisem art. 28c ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Z powyższego wynika, że aby prawidłowo zastosować przepisy prawa w tym zakresie, konieczna jest odpowiednia identyfikacja statusu kontrahenta.

Jak wskazuje w opisie sprawy Wnioskodawca, jego odbiorca jest organizacją międzyrządową o statusie dyplomatycznym i na podstawie umów zawartych ze Szwajcarią nie podlega opodatkowaniu VAT oraz ze względu na swój status nie posiada również numeru VAT.

Zatem należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że ze względu na to, że jego szwajcarski usługobiorca nie podlega opodatkowaniu VAT, ma on prawo zastosowania w sprawie art. 28c ustawy. Nabywca usługi w takim wypadku występuje w charakterze konsumenta.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano natomiast opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Dla usługi doradztwa informatycznego nie przewidziano preferencyjnej stawki podatku ani zwolnienia od podatku. Tym samym podlegają one opodatkowaniu podstawową stawką VAT w wysokości 23%.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Podsumowując, w przypadku świadczenia usługi doradztwa informatycznego na rzecz szwajcarskiego podmiotu, niebędącego podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy, Wnioskodawca powinien opodatkować te usługi w Polsce, tj. naliczyć podatek VAT ze stawką 23% i wystawić fakturę VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.