Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-237/14-2/DG
z 27 maja 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2014 r. (data wpływu 13 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży przedsiębiorstwa obejmującego prowadzenie Hotelu jako czynności niepodlegającej opodatkowaniu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 13 marca 2014 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży przedsiębiorstwa obejmującego prowadzenie Hotelu jako czynności niepodlegającej opodatkowaniu.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą indywidualną działalność gospodarczą wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Zaś dodatkowym miejscem wykonywania działalności jest miejscowość P. Działalność Wnioskodawcy polega na świadczeniu usług hotelowych. Od 2008 roku Wnioskodawca prowadzi swój hotel w miejscowości P. (dalej: Hotel). Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości gruntowej, na której prowadzi swoją działalność gospodarczą.

Wnioskodawca wraz ze swoim synem w dniu 30 marca 2006 roku na podstawie umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego nabyli niezabudowaną nieruchomość gruntową stanowiącą działki gruntu oznaczone ewidencyjnie numerami 78/6, 77/5, 77/6, 78/5 o łącznym obszarze 7 300,00 m kw., dla której Sąd Rejonowy V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (dalej: Grunt). Grunt został nabyty ze środków własnych Wnioskodawcy i jego syna na współwłasność o udziałach wynoszących odpowiednio 1/2 i 1/2.

Wnioskodawca na nabytym Gruncie wybudował Hotel, który został oddany do użytku w 2008 roku. Syn Wnioskodawcy jako współwłaściciel Gruntu udzielił Wnioskodawcy zgody na wybudowanie na Gruncie budynku hotelowego wraz z całą infrastrukturą. Hotel został wybudowany ze środków własnych Wnioskodawcy. Wnioskodawca dokonywał wszelkich czynności koniecznych do przeprowadzenia inwestycji budowy hotelu we własnym imieniu i na swój rachunek. Decyzje Starosty o zatwierdzeniu projektu budowy i udzieleniu pozwolenia na budowę, jak również o udzieleniu pozwolenia na użytkowanie wybudowanego hotelu zostały wydane Wnioskodawcy.

Na potrzeby prowadzonego przedsiębiorstwa Wnioskodawca prowadzi ewidencję finansowo-księgową, w ramach której rozliczane są przychody i koszty prowadzonej przez Niego działalności. Na potrzeby działalności przedsiębiorstwa Wnioskodawca prowadzi także ewidencję wszystkich składników majątku trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych. Zainteresowany prowadzi także system kadrowo-płacowy służący rozliczaniu wynagrodzeń i innych należności zatrudnionych pracowników.

Wnioskodawca zamierza zakończyć prowadzenie działalności w dotychczasowym zakresie i planuje dokonać sprzedaży przedsiębiorstwa Hotelu wraz ze wszelkimi składnikami materialnymi i niematerialnymi związanymi z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy polegającą na prowadzeniu działalności hotelowej. Przedmiotem transakcji sprzedaży będą w szczególności:

  1. budynek Hotelu,
  2. Grunt,
  3. zbiornik bezodpływowy na ścieki,
  4. parking,
  5. wyposażenie Hotelu, m.in. szafy mroźnicze, zmywarki, cyfrowa centrala telefoniczna, lada recepcyjna, samochody osobowe, ekspres do kawy, piece konwekcyjno – parowe,
  6. umowy z dostawcami, m.in. z dostawcami wody, energii elektrycznej, ciepła, mediów, umowy odbioru nieczystości, czy też z dostawcami artykułów spożywczych,
  7. umowy z pracownikami Hotelu (11 osób),
  8. dokumentacja finansowa i administracyjna związana z prowadzeniem Hotelu.

Wnioskodawca ma zawarte następujące umowy związane z prowadzeniem Hotelu:

  1. umowy o dostawę energii elektrycznej,
  2. umowa o dostawę wody,
  3. umowa z dostawcą ciepła oraz serwisu węzła cieplnego,
  4. umowa serwisu windy,
  5. umowa wywozu nieczystości,
  6. umowa ochrony obiektu,
  7. umowa z dostawcą Internetu,
  8. umowa z operatorem telefonicznym obsługującym Sprzedającego.

Wnioskodawca w ramach prowadzenia Hotelu zatrudnia 11 pracowników. Skutkiem transakcji sprzedaży opisanego zespołu składników będzie przejście zakładu pracy. Bowiem zgodnie z art. 231 Kodeksu Pracy, nabywca przedsiębiorstwa stanie się stroną stosunków pracy z pracownikami przedsiębiorstwa i przejmie wszystkie obowiązki wynikające ze stosunków pracy.

W ramach transakcji nie przejdą na nabywcę: umowy rachunków bankowych Wnioskodawcy oraz znajdujące się na rachunkach środki pieniężne. Zaś wszelkie wierzytelności i zobowiązania bieżące związane z prowadzeniem Hotelu zostaną uregulowane przez Wnioskodawcę przed dokonaniem transakcji. Należy również wskazać, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nie zaciągał zobowiązań długoterminowych (np. kredytów) - inwestycje oraz działalność finansowana była ze środków własnych. Ponadto w skład przedmiotu sprzedaży nie będą wchodziły: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo (nazwa przedsiębiorstwa). Przedmiotem transakcji będzie natomiast nazwa Hotelu.

Wnioskodawca podkreśla, że opisany zespół składników majątkowych obecnie stanowi samodzielne przedsiębiorstwo, czynnie uczestniczące w obrocie, w oparciu o które Wnioskodawca prowadzi swoją działalność gospodarczą. Intencją Wnioskodawcy nie jest objęcie planowaną transakcją sprzedaży poszczególnych składników majątku, tylko całego przedsiębiorstwa wraz ze wszelkimi składnikami niematerialnymi i materialnymi umożliwiającymi dalsze prowadzenie Hotelu. Nabywca przedmiotu transakcji zamierza kontynuować działalność gospodarczą związaną z działalnością Hotelu.

Sprzedaży przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę będzie towarzyszyła sprzedaż przez syna Wnioskodawcy posiadanej przez niego współwłasności Gruntu.


Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie:


Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż przez Wnioskodawcę Hotelu wraz z pozostałymi elementami wskazanymi w zdarzeniu przyszłym będzie stanowiła dostawę przedsiębiorstwa, a w konsekwencji dostawa ta będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:


Wnioskodawca stoi na stanowisku, że sprzedaż przez Wnioskodawcę Hotelu wraz z pozostałymi elementami wskazanymi w zdarzeniu przyszłym będzie stanowiła dostawę przedsiębiorstwa, a w konsekwencji dostawa ta będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy VAT.


UZASADNIENIE


Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).


Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 Ustawy VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.


Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 Ustawy VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e Ustawy VAT.

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 z późn. zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.


Z powyższego przepisu wynika, że Dyrektywa wprowadza, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.


Pojęcie „przedsiębiorstwa” nie zostało zdefiniowane w Ustawie VAT. Zgodnie z poglądem przyjętym powszechnie w orzecznictwie sądowym oraz interpretacjach organów podatkowych (Tak m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 6 października 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 368/09, Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 20 grudnia 2001 r. sygn. akt III RN 163/00, a także Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacjach z dnia 2 czerwca 2010 r. nr ITPP1/443-250a/10/DM oraz z dnia 21 maja 2010 r. nr ITPP2/443-166a/10/AP) w celu określenia zakresu tego pojęcia wykorzystać należy uregulowania art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.; dalej Kodeks cywilny).


Zgodnie z tym uregulowaniem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

  1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
  2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
  3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
  4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
  5. koncesje, licencje i zezwolenia;
  6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
  7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
  8. tajemnice przedsiębiorstwa;
  9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W myśl art. 552 ustawy - Kodeks cywilny, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Należy zauważyć, że użyte w art. 551 Kodeksu cywilnego określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej brak któregoś z tych elementów nie musi pozbawiać zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.


Analogicznie wypowiedział się także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, który w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 12 lutego 2010 r. (nr IPPP3/443-1167/09-3/MM), wskazał, że:

„Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, winien być on interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (...). Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej”.

Analogiczne stanowisko zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w piśmie z dnia 5 sierpnia 2013 roku o sygn. ITPP2/443-443/13/PS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie z dnia 27 września 2011 roku o sygn. IPPP3/443-945/11-2/SM oraz w piśmie z dnia 6 sierpnia 2012 r. o sygn. IPPP2/443-569/12-2/DG.


Ponadto w orzecznictwie i literaturze zwraca się uwagę na kryterium samodzielności funkcjonalnej jako kryterium decydujące dla uznania nabywanych aktywów za przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.


Wskazać można w tym miejscu w szczególności na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 października 2000 r. sygn. akt I CKN 850/98, w którym stwierdzono, że „Ocena, czy doszło do nabycia przedsiębiorstwa jest więc możliwa in concreto, a miarodajne jest ustalenie, czy nabyto minimum środków, bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe. Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo.”

Podobne stanowisko wyrażone zostało w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 listopada 2008 r. nr IPPP2-443-1352/08-3/BM, w której stwierdzono, że „ art. 6 pkt 1 ustawy wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie wszystkich składników niemajątkowych i majątkowych powiązanych ze sobą funkcjonalnie i przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia wyłącznie składników majątkowych, które potencjalnie mogłyby stanowić przedsiębiorstwo”.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotem transakcji nie będzie jedynie budynek Hotelu i Grunt, ale też ogół elementów, w oparciu o które Wnioskodawca prowadzi swoją działalność gospodarczą i które są niezbędne do funkcjonowania działalności polegającej na prowadzeniu Hotelu.

Należy podkreślić, że transakcją zostaną objęte również umowy z pracownikami, co oznacza nie tylko przejście zakładu pracy, ale również przekazanie doświadczenia i know-how w zakresie prowadzenia Hotelu. Ponadto na nabywcę przejdą również kluczowe umowy związane z funkcjonowaniem Hotelu (umowy z dostawcami) oraz inne składniki majątku Wnioskodawcy związane z jego działalnością gospodarczą, w tym w szczególności wyposażenie Hotelu oraz dokumenty finansowe i administracyjne związane z prowadzeniem Hotelu. W związku z czym nabywca po dokonaniu transakcji będzie mógł kontynuować działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu Hotelu.

W związku z powyższym, niewątpliwie należy stwierdzić, że przedmiot transakcji składający się z elementów opisanych w zdarzeniu przyszłym będzie wykazywał cechy zorganizowania oraz spełniał kryteria samodzielności funkcjonowania. W konsekwencji należy uznać, iż przedmiot transakcji sprzedaży stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż przez Wnioskodawcę Hotelu wraz z pozostałymi elementami wskazanymi w zdarzeniu przyszłym będzie stanowiła dostawę przedsiębiorstwa, a w konsekwencji dostawa ta będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy VAT.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).


Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.


Jednocześnie zapisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.


W świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.


A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.


Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Należy zaznaczyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121).


Według art. 551 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

  1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
  2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
  3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
  4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
  5. koncesje, licencje i zezwolenia;
  6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
  7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
  8. tajemnice przedsiębiorstwa;
  9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że użyte w ww. artykule określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej brak któregoś z tych elementów nie musi pozbawiać zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

Z kolei, o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Zatem, składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.


Jeżeli warunki, o których mowa w art. 551 Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to dostawa realizowana do innego podmiotu, nie będzie podlegała przepisom ustawy.

Ponadto art. 552 k.c. stanowi, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Jak już wskazano powyżej, przepis art. 6 pkt 1 ustawy ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.


W myśl art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.), w przypadku przekazania odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.


Należy zauważyć, że prawodawca unijny stanowiąc regulację ww. art. 19 Dyrektywy 112 nie zdefiniował jednak użytego w niej pojęcia prawnego „całości lub części majątku”.


W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes przeciwko Administration de lenregistrement et des domaines Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń – innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz – w zależności od konkretnego przypadku – składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług hotelowych. Od 2008 roku Wnioskodawca prowadzi hotel pobudowany na gruncie, którego współwłaścicielem jest syn Strony. Syn Wnioskodawcy jako współwłaściciel Gruntu udzielił Wnioskodawcy zgody na wybudowanie na Gruncie budynku hotelowego wraz z całą infrastrukturą. Hotel został wybudowany ze środków własnych Wnioskodawcy. Wnioskodawca dokonywał wszelkich czynności koniecznych do przeprowadzenia inwestycji budowy hotelu we własnym imieniu i na swój rachunek.

Wnioskodawca zamierza zakończyć prowadzenie działalności w dotychczasowym zakresie i planuje dokonać sprzedaży przedsiębiorstwa Hotelu wraz ze wszelkimi składnikami materialnymi i niematerialnymi związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą Strony - działalnością hotelową. Przedmiotem transakcji sprzedaży będą w szczególności: budynek Hotelu, grunt, zbiornik bezodpływowy na ścieki, parking, wyposażenie Hotelu, m.in. szafy mroźnicze, zmywarki, cyfrowa centrala telefoniczna, lada recepcyjna, samochody osobowe, ekspres do kawy, piece konwekcyjno – parowe, umowy z dostawcami, m.in. z dostawcami wody, energii elektrycznej, ciepła, mediów, umowy odbioru nieczystości, czy też z dostawcami artykułów spożywczych, umowy z pracownikami Hotelu (11 osób), dokumentacja finansowa i administracyjna związana z prowadzeniem Hotelu. Nabywca przedsiębiorstwa Wnioskodawcy przejmie pracowników Hotelu w trybie art. 231 Kodeksu Pracy.

W ramach transakcji nie przejdą na nabywcę: umowy rachunków bankowych Wnioskodawcy oraz znajdujące się na rachunkach środki pieniężne. Wszelkie wierzytelności i zobowiązania bieżące związane z prowadzeniem Hotelu zostaną uregulowane przez Wnioskodawcę przed dokonaniem transakcji. Ponadto w skład przedmiotu sprzedaży nie będzie wchodziła nazwa przedsiębiorstwa. Przedmiotem transakcji będzie natomiast nazwa Hotelu. Opisany zespół składników majątkowych obecnie stanowi samodzielne przedsiębiorstwo, czynnie uczestniczące w obrocie, w oparciu o które Wnioskodawca prowadzi swoją działalność gospodarczą. Nabywca przedsiębiorstwa zamierza kontynuować działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu Hotelu.

Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres zbywanego majątku, praw i zobowiązań; wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Ponadto jak wskazano powyżej, decydujące jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

W rozpatrywanej sprawie – jak wynika z treści wniosku – przedmiotem sprzedaży będzie prowadzone przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy Kodeks cywilny. Wnioskodawca zamierza wyłączyć z aktywów sprzedawanego przedsiębiorstwa umowy rachunków bankowych Wnioskodawcy i znajdujące się na rachunkach środki pieniężne oraz nazwę przedsiębiorstwa.


W ocenie tut. Organu wyłączenie niektórych składników materialnych i niematerialnych może pozostać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako przedsiębiorstwa.


W niniejszej sprawie najistotniejszą jest okoliczność, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Uznać zatem należy, że wyłączenie z transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa umów rachunków bankowych Wnioskodawcy oraz znajdujących się na rachunkach środków pieniężnych nie zakłóci prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa. Ponadto oczywistym jest, że nie może dojść do zbycia nazwy przedsiębiorstwa, gdyż Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadził działalność gospodarczą pod własnym imieniem i nazwiskiem. Przedmiotem zbycia będzie zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych funkcjonujący jako niezależne przedsiębiorstwo. Zatem w rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że zbycie ww. składników majątku jak również pracowników pozwoli na prowadzenie działalności gospodarczej w tym samym zakresie przez nabywcę.

W konsekwencji należy stwierdzić, że przedmiotem sprzedaży będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy Kodeks cywilny, a więc zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.


W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj