Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-209/14-4/JS
z 3 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2014 r. (data wpływu 13 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 maja 2014 r. (data wpływu 26 maja 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy zabudowanej nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy zabudowanej nieruchomości.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 maja 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz wskazanie, że wniosek dotyczy stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

21 listopada 2013 roku Spółka (Wnioskodawca) sprzedała na rzecz Kupującego prawo wieczystego użytkowania działki gruntu o numerze ewidencyjnym (dalej: działka) …. Na działce nr … w dniu sprzedaży znajdowały się poniżej wskazane zabudowania:

• trwale związany z gruntem budynek dworca autobusowego o powierzchni 132 m2,
  

• kanalizacja deszczowa,
  

• plac postojowy autobusów.
  
  

Działka wraz ze wskazanymi powyżej zabudowaniami została nieodpłatnie nabyta przez Spółkę 5 grudnia 1990 roku od Skarbu Państwa. Powierzchnia działki wynosi 0,6052 ha i jest oznaczona w ewidencji gruntów jako teren zabudowany. Z zaświadczenia, wydanego przez Prezydenta Miasta dnia 17 lipca 2013 roku, wynika, że zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego fragmentu Miasta: działka nr … w obrębie 04 miasta znajduje się w jednostce urbanistycznej B24U i przeznaczona jest pod „usługi” oraz w części przeznaczona jest pod „11KDD – projektowana ulica dojazdowa”, w części przeznaczona pod „B23E – stacja transformatorowo – rozdzielcza”. Działka ta jest uzbrojona w instalacje: wodociągową, kanalizacyjną, elektryczną i telefoniczną, których Spółka nie jest właścicielem.

Zabudowa, o której mowa powyżej, pochodzi z 1971 roku, a w 1993 roku dokonano modernizacji poprzez dobudowanie pomieszczenia biurowego.

Spółka poinformowała, że ani w związku z nabyciem zabudowań powyżej wskazanych, ani w stosunku do nakładów poniesionych na modernizację, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ jeszcze nie obowiązywał podatek od towarów i usług (VAT).

Dodatkowo, Spółka wskazała, że dnia 5 marca 2008 roku Przedsiębiorstwo X zostało przekształcone w obecną Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

Spółka od dnia 14 sierpnia 1998 roku do dnia sprzedaży działki wydzierżawiała grunt wraz z placem o powierzchni 6 m2, a w okresie od 7 lipca 2011 roku do 31 marca 2013 roku wydzierżawiła plac wraz z gruntem o powierzchni 870 m2. Powyżej wskazane dzierżawy podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto Spółka, w różnych latach począwszy od 1992 roku zawierała umowy (na czas nieokreślony), zgodnie z którymi zobowiązała się do udostępnienia dla określonego podmiotu (przewoźników) użytkowania dworca w zakresie obsługi komunikacji pasażerskiej. Jedna z takich umów została zawarta 25 kwietnia 2006 roku i wynika z niej, że czynność powyżej wskazana podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT).

Wnioskodawca poinformował, że dnia 11 listopada 2013 roku wraz z Kupującym złożył oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia i wyborze opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT) sprzedaży działki o numerze …, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT.

Dnia 20 listopada 2013 roku Spółka wystawiła fakturę, w której wykazała podatek od towarów i usług (VAT) naliczony w stosunku do powyżej wskazanej działki.

W piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

1. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług;
2. nieruchomości, będące przedmiotem dostawy, nie były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku;
3. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.) kanalizacja deszczowa jest zaklasyfikowana do: sekcji 2, działu 22, grupy 222, klasy 2222, tj. rurociągi sieci wodociągowej rozdzielczej;
4. kanalizacja deszczowa jest trwale związana z gruntem;
5. dostawa budynku dworca autobusowego nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., poz. 1054, z późn. zm.) tylko po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia. Ponadto, Spółka wskazała, że dostawa kanalizacji deszczowej nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., poz. 1054, z późn. zm.) tylko po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia;
   
6. pierwsze zasiedlenie budynku dworca autobusowego miało miejsce najpóźniej 25 kwietnia 2006 roku, a więc od tego momentu upłynął już okres ponad 2 lat. Ponadto, Spółka wskazała, że pierwsze zasiedlenie kanalizacji deszczowej miało miejsce najpóźniej 25 kwietnia 2006 roku, w związku z czym od tego momentu upłynął okres ponad 2 lat;
   
7. w 1993 roku w stosunku do budynku dworca autobusowego Spółka poniosła wydatki na ulepszenie:
   • nakłady te przekroczyły 30% wartości początkowej,
   • a w stosunku do tych wydatków (powyżej wskazanych) Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto, Spółka poinformowała, że budynek dworca autobusowego w stanie ulepszonym był wykorzystywany przez Wnioskodawcę przez co najmniej 5 lat. Dodatkowo Spółka wskazała, że na kanalizację deszczową nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie od momentu jej wybudowania;
8. dobudowane pomieszczenie biurowe nie jest odrębnym od budynku dworca autobusowego obiektem budowlanym;
9. Spółka w ww. odpowiedzi nr 8 wskazała, że dobudowane pomieszczenie biurowe nie jest odrębnym od budynku dworca autobusowego obiektem budowlanym. W związku z powyższym, tak jak Spółka wskazała w odpowiedzi nr 6, pierwsze zasiedlenie budynku dworca autobusowego miało miejsce najpóźniej 25 kwietnia 2006 roku, a więc od tego momentu upłynął już okres ponad 2 lat;
10. wydatki poniesione na wybudowanie pomieszczenia biurowego stanowiły ulepszenie budynku dworca autobusowego i przekroczyły 30% wartości początkowej budynku dworca autobusowego;
11. wydatki poniesione na wybudowanie pomieszczenia biurowego stanowiły ulepszenie budynku dworca autobusowego i przekroczyły 30% wartości początkowej budynku dworca autobusowego. Ponadto, Spółka poinformowała, że w stosunku do tych wydatków (powyżej wskazanych) Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
12. wydatki poniesione na wybudowanie pomieszczenia biurowego stanowiły ulepszenie budynku dworca autobusowego. Dodatkowo, Spółka wskazała, że budynek dworca autobusowego w stanie ulepszonym był wykorzystywany przez Wnioskodawcę przez co najmniej 5 lat.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przez Spółkę działki o numerze … na rzecz Kupującego podlegała w całości opodatkowaniu podatkiem od towarów (VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działki o numerze … wraz z zabudowaniami, opisanymi w stanie faktycznym, podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i art. 29 ust. 5 tejże ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku od towarów i usług (VAT) dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Definicja pojęcia pierwszego zasiedlenia zawarta została w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem pod pojęciem pierwszego zasiedlenia rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Należy także wskazać, że ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności opodatkowanej pierwszemu użytkownikowi”.

Odnosząc się do powyższego, zdaniem Spółki należy więc uznać, iż użytkownikami zabudowań znajdujących się na działce o numerze … były podmioty korzystające z tych zabudowań na podstawie zawartych umów. Podmioty te, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, użytkowały dworzec od 1992 roku, a z jednej z umów, zawartej 25 kwietnia 2006 roku, wynika, że czynność ta podlegała opodatkowaniu, a zatem użytkowanie to nastąpiło w wyniku czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W powyżej wskazanych okolicznościach należy uznać, iż pierwsze zasiedlenie nastąpiło najpóźniej 25 kwietnia 2006 roku, a więc od tego momentu upłynął już okres ponad dwóch lat. Tym samym spełnione zostały przesłanki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT pozwalające na zwolnienie dostawy zabudowań z podatku od towarów i usług (VAT).

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni,
2. złożą przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Oświadczenie, o którym mowa powyżej, zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, musi zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy,
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części,
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Jak Spółka wskazała, w opisanym stanie faktycznym, dnia 11 listopada 2013 roku wraz z Kupującym złożyła powyżej wskazane oświadczenie.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W związku z powyższym na podstawie art. 29 ust. 5 Spółka dokonała opodatkowania sprzedaży działki o numerze … wraz z zabudowaniami podatkiem od towarów i usług (VAT).

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż w sytuacji opisanej w stanie faktycznym, sprzedaż działki o numerze … wraz z zabudowaniami podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT), ponieważ:

• zabudowania znajdujące się na powyżej wskazanej działce podlegały zwolnieniu od podatku od towarów i usług (VAT) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT w związku z faktem, iż od momentu ich pierwszego zasiedlenia upłynął okres ponad dwóch lat,
  

• strony transakcji, tj. Spółka i Kupujący na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT złożyły przed dniem dokonania sprzedaży na rzecz Kupującego oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia i wyborze opcji opodatkowania zabudowań, opisanych w stanie faktycznym,
  

• zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż mając na uwadze okoliczność, że sprzedaż przedmiotowych nieruchomości miała miejsce w 2013 r., niniejszą interpretację wydano w oparciu o przepisy obowiązujące do dnia 31 grudnia 2013 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przyjęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę, ponieważ zarówno sprzedaż jak i najem (dzierżawa) są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem należy uznać że pierwsze zasiedlenie zachodzi w momencie sprzedaży lub oddania budynku (budowli) do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części, objętych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwolnieniem od podatku, po spełnieniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, możliwość zrezygnowania z tego zwolnienia i opodatkowania dostawy na zasadach ogólnych.

Ponadto, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, o czym stanowi art. 29 ust. 5 ustawy.

Stosownie do § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 247, z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409), przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przez budowlę rozumie się natomiast każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane).

W myśl natomiast art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Z kolei przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki (art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że 21 listopada 2013 roku Wnioskodawca, będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, sprzedał na rzecz Kupującego prawo wieczystego użytkowania działki gruntu o numerze ewidencyjnym …. Na działce tej w dniu sprzedaży znajdowały się zabudowania: trwale związany z gruntem budynek dworca autobusowego o powierzchni 132 m2, kanalizacja deszczowa oraz plac postojowy autobusów. Działka wraz ze wskazanymi zabudowaniami została nieodpłatnie nabyta przez Spółkę 5 grudnia 1990 roku od Skarbu Państwa. Powierzchnia działki wynosi 0,6052 ha. Działka ta jest uzbrojona w instalacje: wodociągową, kanalizacyjną, elektryczną i telefoniczną, których Spółka nie jest właścicielem. Zabudowa, o której mowa powyżej, pochodzi z 1971 roku, a w 1993 roku dokonano modernizacji poprzez dobudowanie pomieszczenia biurowego.

Spółka poinformowała, że ani w związku z nabyciem zabudowań powyżej wskazanych, ani w stosunku do nakładów poniesionych na modernizację, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ jeszcze nie obowiązywał podatek od towarów i usług. Dodatkowo, Spółka wskazała, że dnia 5 marca 2008 roku Przedsiębiorstwo X zostało przekształcone w obecną Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

Spółka od dnia 14 sierpnia 1998 roku do dnia sprzedaży działki wydzierżawiała grunt wraz z placem o powierzchni 6 m2, a w okresie od 7 lipca 2011 roku do 31 marca 2013 roku wydzierżawiła plac wraz z gruntem o powierzchni 870 m2. Powyżej wskazane dzierżawy podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto Spółka, w różnych latach począwszy od 1992 roku zawierała umowy (na czas nieokreślony), zgodnie z którymi zobowiązała się do udostępnienia dla określonego podmiotu (przewoźników) użytkowania dworca w zakresie obsługi komunikacji pasażerskiej. Jedna z takich umów została zawarta 25 kwietnia 2006 roku i wynika z niej, że czynność powyżej wskazana podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca dnia 11 listopada 2013 roku wraz z Kupującym złożył oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia i wyborze opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działki o numerze …, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy. Dnia 20 listopada 2013 roku Spółka wystawiła fakturę, w której wykazała podatek od towarów i usług naliczony w stosunku do ww. działki.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) kanalizacja deszczowa jest zaklasyfikowana do: sekcji 2, działu 22, grupy 222, klasy 2222, tj. rurociągi sieci wodociągowej rozdzielczej. Kanalizacja deszczowa jest trwale związana z gruntem. Dostawa tej kanalizacji nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy tylko po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia. Pierwsze zasiedlenie kanalizacji deszczowej miało miejsce najpóźniej 25 kwietnia 2006 roku, w związku z czym od tego momentu upłynął okres ponad 2 lat. Spółka na kanalizację deszczową nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie od momentu jej wybudowania.

Dostawa budynku dworca autobusowego nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy tylko po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia. Pierwsze zasiedlenie budynku dworca autobusowego miało miejsce najpóźniej 25 kwietnia 2006 roku, a więc od tego momentu upłynął już okres ponad 2 lat. W 1993 roku w stosunku do budynku dworca autobusowego Spółka poniosła wydatki na ulepszenie: nakłady te przekroczyły 30% wartości początkowej, a w stosunku do tych wydatków Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek dworca autobusowego w stanie ulepszonym był wykorzystywany przez Wnioskodawcę przez co najmniej 5 lat. Dobudowane pomieszczenie biurowe nie jest odrębnym od budynku dworca autobusowego obiektem budowlanym. Wydatki poniesione na wybudowanie pomieszczenia biurowego stanowiły ulepszenie budynku dworca autobusowego.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że – jak wskazał Wnioskodawca – dostawa budynku dworca autobusowego oraz kanalizacji deszczowej nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy tylko po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia. Pierwsze zasiedlenie miało miejsce najpóźniej 25 kwietnia 2006 roku, a więc od tego momentu upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym dostawa budynku dworca autobusowego oraz kanalizacji deszczowej korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zważywszy na fakt, że dostawa budynku dworca autobusowego oraz kanalizacji deszczowej jest zwolniona od podatku, dostawa prawa wieczystego użytkowania działki gruntu o numerze ewidencyjnym nr …, na której te nieruchomości są posadowione, w myśl § 13 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, również korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Odnosząc się z kolei do placu postojowego autobusów, znajdującego się na przedmiotowej działce, należy stwierdzić, że plac postojowy zalicza się do urządzeń budowlanych w rozumieniu ustawy Prawo budowlane. Rzeczy, które nie są objęte wyliczeniem zawartym w art. 3 pkt 3 ww. ustawy, a ich konstrukcja, charakter i przeznaczenie różni się od wymienionych przez ustawodawcę, nie można zaliczyć do kategorii budowli. Bowiem te urządzenia budowlane nie pełnią samodzielnych funkcji budowlanych, lecz są urządzeniem technicznym związanym z obiektami budowlanymi, zapewniającym możliwość użytkowania obiektów zgodnie z ich przeznaczeniem.

W konsekwencji powyższego, należy stwierdzić, że dostawa całej przedmiotowej nieruchomości korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów.

Jednocześnie należy zauważyć, że w przypadku, gdy Wnioskodawca i Kupujący spełniają warunki, określone w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy oraz Zainteresowany zrezygnował ze zwolnienia od podatku przysługującego zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i wybrał opcję opodatkowania podatkiem VAT dostawy ww. nieruchomości, to sprzedaż tej nieruchomości podlega opodatkowaniu podstawową stawką podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.