Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-142/14-2/JK
z 16 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2014 r. (data wpływu 17 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Dom Maklerski na mocy umów kompleksowych dostarczania paliwa gazowego dla dwóch lokali, w których prowadzona jest działalność Dom Maklerski, nabywa paliwo gazowe wyłącznie w celu jego zużycia na potrzeby związane z ogrzewaniem przedmiotowych lokali w ilości do 10 m³/h dla gazu ziemnego wysokometanowego lub gazu propan-butan albo do 25 m³/h dla gazu ziemnego zaazotowanego. Podatek akcyzowy jest pobierany i odprowadzany przez dostawcę paliwa gazowego. Uzyskał status P. (dalej P.) w związku z wykonywaną na podstawie zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego działalnością maklerską polegającą na świadczeniu usług na rynkach Towarowej Giełdy w zakresie nabywania wyrobów gazowych na rachunek dającego zlecenie.

Nowelizacja ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Z 2011 r., Nr 108 poz. 626, dalej Ustawa) nałożyła na podmioty będące P. obowiązek prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych w formie i zakresie określonym w art. 91b ust. 2.

Literalne brzmienie przedmiotowego przepisu wskazuje, iż ewidencję powinny prowadzić również P. używające wyrobów gazowych. Jednakże jak wskazano wyżej D. otrzymuje faktury za używany gaz na własne potrzeby zawierające podatek akcyzowy wykazany przez sprzedawcę gazu i dokonuje płatności całości faktury w tym podatku akcyzowego. Zgodnie z obowiązującą zasadą jednokrotności poboru akcyzy, wyrażoną w art. 9c ust. 3 ustawy jeżeli w stosunku do wyrobów gazowych powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonywaniem jednej z czynności, o której mowa w katalogu przedmiotowym ustawy, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

W związku z powyższym pojawiła się wątpliwość czy Dom Maklerski jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych, w sytuacji opisanej powyżej, gdy podatek akcyzowy jest odprowadzany bezpośrednio przez podmiot sprzedający wyroby gazowe, będący jednocześnie pobierającym i odprowadzającym podatek akcyzowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy P. używający wyrobów gazowych na własny użytek, jest zobowiązany na podstawie art. 91b ust. 2 do prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych w przypadku gdy podmiot dostarczający mu przedmiotowe wyroby gazowe z powyższego tytułu pobiera i odprowadza podatek akcyzowy?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Podmiot, który zużyje wyroby gazowe na cele opałowe w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą będzie podlegał opodatkowaniu z tytułu użycia tych wyrobów na potrzeby prowadzonej działalności, przy czym obowiązek podatkowy będzie powstawał w tym przypadku systematycznie w miarę zużywania tych wyrobów gazowych. Należy jednak mieć na względzie zasadę jednokrotności poboru akcyzy, w myśl której jeżeli w stosunku do wyrobów gazowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonywaniem jednej z czynności, o której mowa w katalogu przedmiotowym ustawy, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości. Stąd też w przypadku, gdyby P. znalazł się w sytuacji, w której to nabył wyroby gazowe w wyniku czynności podlegającej opodatkowaniu, w stosunku do której prawidłowo wywiązano się ze wszystkich obowiązków podatkowych, obowiązek podatkowy, pomimo użycia, nie powstaje. Co więcej, konieczność prowadzenia wspomnianej ewidencji, oraz w konsekwencji, naliczenie akcyzy, spowodowałoby podwójne opodatkowanie tej samej czynności, co stoi wbrew naczelnym zasadom systemu podatkowego.

Mając powyższe na uwadze w opinii Domu Maklerskiego zakresem art. 91b ust. 2 ustawy nie są objęte P. używające wyrobów gazowych na własny użytek, w zakresie nieobjętym zwolnieniem z podatku akcyzowego w sytuacji, gdy uiszczono należny podatek akcyzowy zawarty w fakturach dostawy gazu na rzecz D.. Dlatego też, w opisanym stanie faktycznym D. nie jest objęty obowiązkiem prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych, które użytkuje na cele opałowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Natomiast stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy przez wyroby akcyzowe rozumie się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy. Zaś w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23d lit. e ustawy pośredniczący podmiot gazowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju lub posiadający koncesję na obrót gazem ziemnym na terytorium kraju będący towarowym domem maklerskim lub domem maklerskim w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywającym wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywającym wyroby gazowe na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.

W myśl art. 91b ust. 2 ustawy pośredniczący podmiot gazowy używający wyrobów gazowych jest obowiązany prowadzić ewidencję wyrobów gazowych zawierającą następujące dane:

1. ilość wyrobów gazowych, odpowiednio do dokonanych czynności:
   1. użytych w ramach zwolnień, o których mowa w art. 31b ust. 1, 2 lub 3, lub
      
   2. użytych do celów nieobjętych zwolnieniem, lub
      
   3. wyprodukowanych, lub
      
   4. nabytych wewnątrzwspólnotowo, lub
      
   5. dostarczonych wewnątrzwspólnotowo, lub
      
   6. importowanych, lub
      
   7. eksportowanych, lub
      
   8. nabytych na terytorium kraju, lub
      
   9. sprzedanych na terytorium kraju
   - w podziale na miesiące dokonania czynności, odpowiednio w kilogramach albo metrach sześciennych, według nazwy oraz kodów CN, oraz ich wartość opałową;
2. datę oraz adres miejsca dokonania czynności;
   
3. w przypadkach, o których mowa w pkt 1 lit. d-i, dane kontrahentów, z którymi dokonano tych czynności.
   
   

W przedmiotowym stanie faktycznym Dom Maklerski wskazał, że na mocy umów kompleksowych dostarczania paliwa gazowego dla dwóch lokali, w których prowadzi działalność, nabywa paliwo gazowe wyłącznie w celu jego zużycia na potrzeby związane z ogrzewaniem przedmiotowych lokali. Podatek akcyzowy jest pobierany i odprowadzany przez dostawcę paliwa gazowego. Dom Maklerski uzyskał status pośredniczącego podmiotu gazowego w związku z wykonywaną na podstawie zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego działalnością maklerską polegającą na świadczeniu usług na rynkach Towarowej Giełdy Energii w zakresie nabywania wyrobów gazowych na rachunek dającego zlecenie.

Dom Maklerski powziął wątpliwość czy używając wyrobów gazowych na własny użytek, jest zobowiązany na podstawie art. 91b ust. 2 ustawy do prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych w przypadku gdy podmiot dostarczający mu przedmiotowe wyroby gazowe z powyższego tytułu pobiera i odprowadza podatek akcyzowy.

Odnosząc się do niniejszej kwestii wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
   
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

- niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Natomiast stosownie do art. 9c ust. 1 pkt 4 ustawy w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy.

Jednocześnie w myśl art. 13 ust. 1 pkt 12 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący pośredniczącym podmiotem gazowym używającym wyrobów gazowych.

Zatem w przedmiotowym przypadku, w którym Dom Maklerski jest pośredniczącym podmiotem gazowym, to Dom Maklerski, stosownie do art. 9c ust. 1 pkt 4 ustawy, powinien opodatkowywać podatkiem akcyzowym paliwo gazowe nabywane w celu ogrzania lokali, w których prowadzi działalność gospodarczą. Z opisu sprawy wynika, że podmiot, który dostarcza Domowi Maklerskiemu paliwo gazowe do ogrzania lokali traktuje Dom Maklerski jako finalnego nabywcę gazowego. Tymczasem zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy finalny nabywca gazowy to podmiot, który nabywa na terytorium kraju wyroby gazowe niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Wskazać przy tym należy, że zgodnie z art. 9c ust. 4 ustawy w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi gazowemu czy finalnemu nabywcy gazowemu.

Artykuł 91b ust. 2 ustawy nakłada obowiązek prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych na pośredniczący podmiot gazowy używający wyrobów gazowych. Przy tym wśród danych jakie ewidencja wyrobów gazowych powinna zawierać wskazano zarówno na ilość wyrobów gazowych użytych w ramach zwolnień, o których mowa w art. 31b ust. 1, 2 lub 3 jak i ilość wyrobów gazowych użytych do celów nieobjętych zwolnieniem. W analizowanej sytuacji Dom Maklerski będący pośredniczącym podmiotem gazowym używa wyroby gazowe do ogrzania lokali, w których prowadzi działalność gospodarczą. Tym samym w przedstawionym stanie faktycznym zachodzą przesłanki, które zobowiązują do prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 91b ust. 2 ustawy.

Zatem Dom Maklerski używający wyrobów gazowych na własny użytek, jest zobowiązany na podstawie art. 91b ust. 2 ustawy do prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.