Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-294/14-2/AP
z 16 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, reprezentowanego przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2014 r. (data wpływu 17 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych prowadzenia działalności gospodarczej w Niemczech za pośrednictwem położonego tam zakładu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie w zakresie skutków podatkowych prowadzenia działalności gospodarczej w Niemczech za pośrednictwem położonego tam zakładu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce, gdzie prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna opodatkowana od całego swojego dochodu podatkiem liniowym. Większa cześć jego aktywności zawodowej przejawiana jest w Polsce, gdzie Zainteresowany ma swoje centrum życiowe i rezydencję podatkową. Jednocześnie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna w Niemczech w formie zakładu (biuro − w rozumieniu art. 5 umowy międzynarodowej) i w związku z tym dochodem osiąganym na terenie Niemiec Zainteresowany rozlicza się w Niemczech. Sposób opodatkowania tej działalności gospodarczej w Niemczech ma konstrukcję taką, że podatnik w Niemczech opłaca stałe kwartalne zaliczki na podatek dochodowy od zysków osiąganych w tym zakładzie w wysokości oszacowanej przez niemiecki organ podatkowy w oparciu o dochody podatnika z roku poprzedniego osiągane w tym zakładzie. Raz w roku do dnia 31 maja podatnik składa propozycję rozliczenia rocznego za poprzedni rok kalendarzowy, a niemiecki organ podatkowy ma 4 miesiące na to, by to rozliczenie zaakceptować lub nie (tzw. beschihtung). Niemiecki organ podatkowy dokonuje rozliczenia wpłaconych zaliczek na podstawie deklaracji podatnika i ustala dopłatę albo zwrot nadpłaconego podatku. Rozliczenie dokonywane przez niemiecki organ podatkowy mija się z polskim terminem rozliczeń podatkowych 5 miesięcy, a wpłacane przez podatnika zaliczki na niemiecki podatek dochodowy nie są wynikiem dokonywanego w danym miesiącu zliczenia przychodu i kosztów w tym zakładzie na podstawie dokumentów, z których wynika przychód, i dokumentów, z których wynikają koszty, lecz są wynikiem szacunku takiej miesięcznej zaliczki na niemiecki podatek dochodowy obliczonej według zysków zakładu z roku poprzedniego. Zgodnie z niemieckimi przepisami podatkowymi, podatnik nie ma obowiązku prowadzenia miesięcznej rachunkowości, z której wynikałby rzeczywisty dochód podatnika w tym zakładzie. Taka rachunkowość prowadzona jest na koniec roku obrachunkowego i jej wynik stanowi podstawę do rozliczenia dopłaty albo nadpłaty niemieckiego podatku dochodowego oraz stanowi podstawę do obliczenia szacunkowej zaliczki na ten podatek w następnym roku obrachunkowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z odprowadzaniem w Niemczech w ciągu danego roku podatkowego jednolitej comiesięcznej zaliczki na podatek dochodowy, obliczonej szacunkowo według dochodu podatnika w zakładzie w poprzednim roku podatkowym, Wnioskodawca ma prawo ujawniać jako miesięczny dochód w Polsce dochód miesięczny szacowany z roku poprzedniego przez niemiecki organ podatkowy, stanowiący podstawę opłacania przez Wnioskodawcę zaliczki miesięcznej na niemiecki podatek dochodowy?
2. Czy w związku z tym, że niemiecki organ podatkowy dokonuje rozliczenia podatku dochodowego za rok podatkowy podatnika do dnia 31 maja roku następnego i wydaje decyzję o należnym podatku do 30 września tego roku, co powodowałoby przekroczenie terminu złożenia przez podatnika w Polsce rocznego rozliczenia podatkowego, zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi Wnioskodawca ma prawo wykazać osiągany w Niemczech dochód i zapłacony podatek w rozliczeniu podatkowym w Polsce dokonywanym w roku następnym, tj. z rocznym przesunięciem, albowiem w odmiennym wypadku musiałby już po dacie swojego rozliczenia podatkowego w Polsce dokonywać jego korekty?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowym stanie faktycznym i prawnym, wynikającym z niemieckich regulacji prawnych dotyczących sposobu prowadzenia rachunkowości działalności gospodarczej Wnioskodawcy, należy wyrazić następujące stanowisko prawne.

Zainteresowany, prowadząc w Niemczech zakład w rozumieniu art. 5 ust. 1 i 2 umowy z dnia 14/2003 r. zawartej pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, opodatkowuje dochód uzyskiwany z tej działalności gospodarczej w Niemczech i według zasad prawnych obowiązujących na terenie Niemiec. Z uwagi na te regulacje prawne, Wnioskodawca w danym miesiącu nie dysponuje finalną formalną wiedzą o swoim dochodzie, osiąganym w danym miesiącu, albowiem nie ma obowiązku prawnego prowadzenia rachunkowości miesięcznej, której to efektem byłoby rozliczenie kosztów poniesionych w takim miesiącu. Osiągany dochód przez podatnika na terenie Niemiec, jako już opodatkowany w tym państwie, będzie na mocy art. 24 ust. 2 umowy z dnia 14/2003 r. zawartej pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, zwolniony z podatku dochodowego w Polsce. Jednocześnie z uwagi na powyżej opisany brak konieczności prowadzenia rachunkowości miesięcznej w Niemczech, podatnik będzie wykazywał w prowadzonej na terenie Polski dokumentacji podatkowej szacowany przez niemieckie organy podatkowe dochód w danym miesiącu, a stanowiący podstawę do odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy na terenie Niemiec. Jednocześnie z uwagi na fakt, że data rozliczenia podatkowego za dany rok kalendarzowy w Niemczech jest późniejsza niż data rozliczenia podatkowego w Polsce, podatnik, by niepotrzebnie nie dokonywać zbędnych korekt swojego rozliczenia rocznego (bez wpływu na wysokość podatku dochodowego opłacanego w Polsce, albowiem jego jedyny dochód w Polsce opodatkowany jest stawką liniową), będzie wykazywał dochód osiągany w Niemczech nie w roku podatkowym, w jakim co do zasady powinien go wykazać, lecz w roku następnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Stosownie do treści art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. W Polsce prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną tzw. podatkiem liniowym. Jednocześnie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w Niemczech w formie zakładu w rozumieniu art. 5 umowy międzynarodowej. Z treści wniosku wynika, że w Polsce Wnioskodawca osiąga jedynie dochód opodatkowany tzw. stawką liniową.

W związku z tym Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą tego, jaki miesięczny dochód powinien ujawniać w Polsce w związku z przedstawionym we wniosku sposobem opodatkowania działalności gospodarczej w Niemczech, a także jak wykazać osiągany w Niemczech dochód i zapłacony podatek w rozliczeniu podatkowym w Polsce.

W kwestii będącej przedmiotem wniosku należy odnieść się do przepisów umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku z dnia 14 maja 2003 r. (Dz.U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).

W myśl art. 7 ust. 1 ww. umowy, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Przy czym stosownie do treści art. 3 ust. 1 lit. d) powoływanej umowy, w rozumieniu niniejszej umowy, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, określenia „przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa” i „przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa” oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie lub przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie.

Analiza zapisu art. 7 ust. 1 umowy wskazuje m.in., że dochód przedsiębiorstwa, co do zasady, opodatkowany jest w państwie rezydencji, czyli w Polsce. W państwie zakładu  w Niemczech  opodatkowany jest wyłącznie dochód uzyskany z tego zakładu.

Zatem przedsiębiorstwo mające siedzibę w jednym państwie, a prowadzące działalność na terytorium drugiego, co do zasady, podlega opodatkowaniu w państwie swojej siedziby. Państwu, w którym prowadzona jest działalność, służy prawo do opodatkowania zysków osiąganych przez przedsiębiorstwo pochodzące z innego kraju, pod warunkiem, że przedsiębiorstwo to prowadzi działalność w tym państwie w formie zakładu. W przeciwnym przypadku, dochody przedsiębiorstwa zagranicznego podlegają opodatkowaniu w państwie jego siedziby.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, w rozumieniu niniejszej umowy określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

W myśl art. 5 ust. 2 ww. umowy, określenie „zakład” obejmuje w szczególności:

1. miejsce zarządu,
2. filię,
3. biuro,
4. fabrykę,
5. warsztat i
6. kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Niemiec, może być opodatkowany w Niemczech, pod warunkiem, że działalność prowadzona jest poprzez położony na terytorium Niemiec zakład. W takim przypadku dochód, który może być przypisany temu zakładowi, może być opodatkowany w Niemczech. Jednocześnie dochód ten podlega również opodatkowaniu w państwie miejsca zamieszkania osoby uzyskującej dochód, czyli w Polsce. Jednakże w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. a) umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Republice Federalnej Niemiec, wówczas Rzeczpospolita Polska zwolni z uwzględnieniem postanowień litery b) taki dochód lub majątek od opodatkowania. Rzeczpospolita Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania nie podlegał takiemu zwolnieniu.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy wskazać, że dochód uzyskany z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Niemiec podlega opodatkowaniu w Niemczech. Jednocześnie, zgodnie z art. 7 w zw. z art. 24 ust. 2 cyt. umowy, dochód taki podlega opodatkowaniu również w państwie rezydencji Wnioskodawcy, czyli w Polsce. Przy czym w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania (tzw. metodę wyłączenia z progresją).

Tut. Organ zauważa, ze przepis art. 24 ust. 2 lit. a) umowy znajduje odzwierciedlenie w art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1 (tj. według skali podatkowej), osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych − podatek określa się w następujący sposób:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1;
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów;
3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
   
   

Powyższy przepis nie znajduje jednak zastosowania w przypadku podatników opodatkowujących osiągane z działalności gospodarczej dochody według zasad określonych w art. 30c ust. 1 tej ustawy.

W myśl art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Jednocześnie – zgodnie z art. 30c ust. 6 cyt. ustawy – dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych w sposób określony w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30b i 30e.

W przypadku zatem, gdy − jak wynika to z treści wniosku − podatnik w Polsce prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. według 19% stawki liniowej, oraz równocześnie osiąga dochody w ramach tej działalności gospodarczej na terytorium Republiki Federalnej Niemiec, zwolnione z opodatkowania w Polsce w świetle postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, to dochód ten nie będzie miał wpływu na wysokość zobowiązania podatkowego podatnika w Polsce z uwagi na brak zastosowania w tym przypadku progresywnej skali opodatkowania.

Co więcej − w myśl art. 30c ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych − jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a dochody te nie są zwolnione od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Powyższy przepis również nie dotyczy sytuacji przedstawionej we wniosku, ponieważ w rozpatrywanej sprawie z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, a ponadto dochody uzyskiwane z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Niemiec za pośrednictwem położonego tam zakładu są zwolnione z opodatkowania w Polsce na podstawie przepisów zawartej umowy.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy podkreślić, że dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Niemiec, uzyskane przez podatników, którzy wybrali w Polsce opodatkowanie działalności podatkiem liniowym, nie wpływają na wysokość płaconej przez nich stawki podatku z tytułu tej działalności, jak również nie miałyby wpływu na stopę podatku stosowaną do ewentualnych innych dochodów uzyskiwanych w Polsce, opodatkowanych zgodnie ze skalą podatkową.

Tut. Organ zauważa, że podatnicy, którzy w roku podatkowym, za które jest składane roczne zeznanie podatkowe, prowadzili pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach przewidzianych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składają zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym na formularzu PIT-36L.

Załącznikiem do ww. formularza, stanowiącym informację o wysokości dochodów z zagranicy i zapłaconym podatku w roku podatkowym, jest PIT/ZG. Załącznik ten składają osoby, które w roku podatkowym uzyskały dochody z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej wykonywanej za granicą lub ze źródeł przychodów położonych za granicą i dochody te podlegają opodatkowaniu w Polsce zgodnie z art. 30c ust. 4, 5 ustawy. W załączniku podatnik wykazuje dochody z zagranicy oraz podatek zapłacony za granicą rozliczane w zeznaniu podatkowym PIT-36L.

Jednakże w rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca nie ma obowiązku wykazywania dochodów uzyskanych za pośrednictwem położonego w Niemczech zakładu na załączniku PIT/ZG, ponieważ są one w Polsce zwolnione z opodatkowania. Natomiast dochody zwolnione z opodatkowania na podstawie zapisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie podlegają wykazaniu na tym formularzu. Co więcej, z treści wniosku wynika, że poza dochodami z działalności gospodarczej opodatkowanymi tzw. podatkiem liniowym Wnioskodawca nie uzyskuje żadnych innych przychodów, zatem nie jest zobowiązany do składania innego zeznania niż PIT-36L.

Podsumowując, w rozpatrywanej sprawie dochód uzyskany przez Zainteresowanego z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Niemiec za pośrednictwem położonego tam zakładu podlega opodatkowaniu w Niemczech. Jednocześnie, zgodnie z art. 7 w zw. z art. 24 ust. 2 lit. a) powoływanej umowy międzynarodowej, dochód taki podlega opodatkowaniu również w Polsce. Przy czym w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania − tzw. metodę wyłączenia z progresją.

W związku z tym, skoro dochód Wnioskodawcy z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Niemiec podlega w Polsce zwolnieniu z opodatkowania, nie ma potrzeby rozpoznania tego dochodu w Polsce w poszczególnych miesiącach ani wykazywania osiąganego w Niemczech dochodu i zapłaconego podatku w rozliczeniu podatkowym w Polsce. Na powyższe rozstrzygnięcie nie ma wpływu to, w jaki sposób są odprowadzane w Niemczech w ciągu danego roku podatkowego comiesięczne zaliczki, ani też w jaki sposób niemiecki organ podatkowy dokonuje rozliczenia podatku dochodowego za rok podatkowy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.