INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z dnia 3 lipca 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 30 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych w roku 2010 na nabycie oraz wdrożenie zintegrowanego systemu informatycznego – jest nieprawidłowe,
• możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych w roku 2011 na nabycie oraz wdrożenie zintegrowanego systemu informatycznego – jest prawidłowe,
• możliwości odliczenia pozostałej kwoty w rozliczeniach z tytułu podatku dochodowego za lata 2012-2014, w przypadku, jeżeli wielkość odliczenia przekroczy kwotę dochodu wykazanego w 2011 r. – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych w roku 2010 na nabycie oraz wdrożenie zintegrowanego systemu informatycznego,
• możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych w roku 2011 na nabycie oraz wdrożenie zintegrowanego systemu informatycznego,
• możliwości odliczenia pozostałej kwoty w rozliczeniach z tytułu podatku dochodowego za lata 2012-2014, w przypadku, jeżeli wielkość odliczenia przekroczy kwotę dochodu wykazanego w 2011 r.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest spółką specjalizującą się w szczególności w produkcji oraz dystrybucji kas i drukarek fiskalnych, wag elektronicznych, urządzeń i systemów kasowych, peryferii i akcesoriów służących do rejestracji i zarządzania sprzedażą. Dodatkowo, Spółka oferuje usługi w zakresie instalacji kas oraz wyposażenia dodatkowego, integracji systemów rejestracji sprzedaży detalicznej, serwisu gwarancyjnego i pogwarancyjnego na terenie całej Polski, szkoleń oraz wykonywania technologicznych badań kompatybilności elektromagnetycznej.

W związku z rozwojem swej działalności, mając na celu sprostanie oczekiwaniom rynku i klientów oraz zapewnienie gwarancji jakości swoich wyrobów, Spółka podjęła decyzję o wdrożeniu zintegrowanego systemu informatycznego S, umożliwiającego sprawne koordynowanie działań Spółki, w szczególności w zakresie zamówień, produkcji, kontrolingu i księgowości, a także sprzedaży i dystrybucji.

27 maja 2010 r. Spółka zawarła Umowę licencyjną użytkownika końcowego na Oprogramowanie Y (dalej: „umowa licencyjna”). Ze względu na fakt, iż oprogramowanie S wymaga wdrożenia, Spółka także zawarła Umowę na opracowanie koncepcji i wdrożenie systemu Y (dalej: „umowa na wdrożenie”).

Na podstawie ww. umów Spółka ponosiła w latach 2010 i 2011 wydatki na zakup licencji i wdrożenie oprogramowania. Zgodnie z harmonogramem płatności określonym w umowie licencyjnej, należności za nabywane licencje na oprogramowanie S zostały rozłożone na trzy raty, płatne kolejno 30, 60 i 90 dni od daty wystawienia pierwszej faktury, tj. 31 maja 2010 r. Z kolei harmonogram płatności z tytułu realizacji umowy na wdrożenie przewidywał dokonywanie płatności każdorazowo po zakończeniu poszczególnych faz projektu wdrożeniowego, na podstawie faktur wystawianych przez Kontrahenta.

Proces wdrożenia S został zakończony w 2011 r. i w lipcu tego samego roku wprowadzony do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych (WNiP) Spółki.

Opłaty licencyjne, jak i wydatki związane z opracowaniem koncepcji i wdrożeniem systemu S były zatem płacone na podstawie otrzymanych faktur zarówno w roku wprowadzenia WNiP do ewidencji, jak i w roku wcześniejszym.

Na wartość początkową wdrożonego systemu S składały się obok kosztów licencji na oprogramowanie S również wydatki związane z wdrożeniem systemu.

Spółka dokonała wdrożenia wersji oprogramowania A, zastępując dotychczasowy system B, który nie spełniał już wymagań dynamicznie rozwijającego się przedsiębiorstwa.

Standardowa wersja oprogramowania S została zmodyfikowana i odpowiednio dopasowana do potrzeb Spółki. Dzięki wdrożeniu systemu S, doszło do usprawnienia zarządzania i koordynowania działalności Spółki, będącej spółką wielooddziałową. Usprawnienia biznesowe możliwe były dzięki wdrożeniu następujących modułów S przystosowanych do indywidualnych potrzeb Spółki:

• MM - Gospodarka magazynowa,
• Moduł ten obejmuje swym zakresem zaopatrzenie (np. zewnętrzne nabycie materiałów oraz usług) i gospodarkę zapasami (dotyczy zarówno kwestii ilościowego zarządzania materiałami, jak i wyceny materiałów)
• PP - Planowanie produkcji
• Moduł PP zapewnia możliwość podejmowania decyzji w zakresie logistyki produkcji, ułatwia generowanie zleceń produkcyjnych oraz zgłoszeń zapotrzebowania lub zamówień na materiały produkcyjne
• PM - Gospodarka remontowa
• Moduł ten odzwierciedla procesy gospodarcze w zakresie strukturalizacji i zarządzania obiektem, gospodarki remontowej uwarunkowanej zakłóceniami, uwzględniającej planowanie i gospodarki zapobiegawczej
• FI/CO - Kontroling i rachunkowość finansowa
• Moduły Kontroling oraz Rachunkowość finansowa odpowiedzialne są za dostarczenie narzędzi usprawniających zarządzanie finansami i księgowością. Moduły te integruje się z każdym innym zaimplementowanym w Systemie modułem
• SD - Sprzedaż i dystrybucja
• Moduł ten obejmuje operacje gospodarcze od czynności przedsprzedaży aż do płatności klienta, w tym czynności przedsprzedaży, przetwarzania zlecenia klienta, możliwość rezerwacji konkretnych produktów dla danego klienta, nabywanie (produkcja własna/nabycie zewnętrzne), fakturowanie, wysyłka oraz płatności.

Wdrożenie S w Spółce umożliwiło usprawnienie i udoskonalenie procesów zarządzania w Spółce, w szczególności w drodze:

• usprawnienia procesów produkcyjnych (poprzez np. ułatwioną analizę stanów magazynowych oraz kontrolę ilości materiałów niezbędnych do realizacji konkretnych zamówień klientów, sprawny proces przyjmowania materiałów na magazyn i szybszy obrót dokumentami magazynowymi, szybszą reakcję w przypadku wystąpienia awarii, wad materiałów, przerw w produkcji, możliwość dokonywania symulacji i analizowania wariantów kształtowania się mocy produkcyjnych, potencjalną możliwość skrócenia czasu dostaw zamówionych produktów do klientów);
• usprawnienia procesów okołoprodukcyjnych, handlowych i zarządczych dzięki zintegrowanej budowie systemu S.
  
  

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż system S ułatwia dostęp do danych oraz zapewnia wysoki poziom integracji zarówno na poziomie przetwarzania i wymiany danych, jak i raportowania. Dodatkowo, wysoki poziom stabilności i bezpieczeństwa systemu S wyeliminował wcześniejsze częste awarie uniemożliwiające niejednokrotnie pracę konkretnych działów Spółki. Wdrożenie S wpływa na poprawę obsługi klienta i pozytywnie oddziałuje na konkurencyjną pozycję Spółki i jej wizerunek na rynku.

Spółka uzyskała opinię sporządzoną przez Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki, Instytut Automatyki i Informatyki Stosowanej, będącym niezależną jednostką naukową, o której mowa w art. 18b ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej „ustawa o CIT”). Opinia ta potwierdziła, iż technologia, jaką niesie ze sobą wdrożenie przedmiotowego systemu informatycznego, umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług, a także nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat.

Spółka zamierza skorzystać z tzw. „ulgi na nabycie nowych technologii”, określonej w art. 18b ustawy o CIT. Spółka nie prowadzi oraz nie prowadziła działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Spółka nie ubiega się o zwrot przedmiotowych wydatków na nowe technologie z innych źródeł w jakiejkolwiek formie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Spółka spełnia warunki do zastosowania ulgi, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a zatem czy będzie miała prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% za 2011 wydatków poniesionych w latach 2010-2011 na nabycie oraz wdrożenie zintegrowanego systemu informatycznego S, a jeśli wielkość odliczenia przekroczy kwotę dochodu wykazanego w 2011, wówczas będzie uprawiona do odliczenia pozostałej kwoty w rozliczeniach z tytułu podatku dochodowego za lata 2012-2014...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych wydatków poniesionych w latach 2010-2011 na nabycie nowej technologii w postaci WNiP jaką stanowi oprogramowanie S wraz z kosztami wdrożenia, w wysokości 50% wartości tych wydatków, w zeznaniu podatkowym za 2011 r. i odpowiednio w pozostałej części kwoty przysługującego odliczenia w trzech kolejnych latach.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 18b ust. 1 i ust. 2 ustawy o CIT od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii. Za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej, do której referuje art. 18b ust. 2 ustawy o CIT.

Stosownie do art. 18b ust. 2a ww. ustawy, przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw. Natomiast na mocy ust. 3 tego przepisu, prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, iż aby korzystać z tzw. „ulgi na nowe technologie”, muszą być spełnione następujące przesłanki:

1. podatnik nabywa wiedzę technologiczną w drodze umowy o przeniesienie oraz o korzystanie z tych praw,
2. wiedza technologiczna ma postać wartości niematerialnych i prawnych,
3. nabyta wiedza technologiczna umożliwia wytwarzanie nowych bądź udoskonalonych wyrobów lub usług,
4. wiedza ta nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat,
5. podatnik posiada potwierdzającą powyższe opinię niezależnej od podatnika jednostki naukowej,
6. podatnik nie prowadzi działalności w specjalnej strefie ekonomicznej.
   
   

Ad. a.

Spółka spełnia tę przesłankę. Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka nabyła wiedzę technologiczną w postaci oprogramowania S w drodze umowy licencyjnej.

Ad. b.

Stosownie do definicji wartości niematerialnych i prawnych znajdującej się w art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Nabyta przez Spółkę wiedza technologiczna, zgodnie z powyżej wskazanym przepisem, ma postać wartości niematerialnej i prawnej. Zgodnie z art. 16g ustawy o CIT Spółka wprowadziła do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych licencję wraz z kosztami jej wdrożenia.

Ad. c, d i e.

Nabyte i wdrożone oprogramowanie S ma wpływ na procesy zarządzania Spółką, spełniając wysokie wymagania dynamicznie rozwijającej się firmy.

Standardowa wersja oprogramowania S została zmodyfikowana i odpowiednio dopasowana do potrzeb Spółki. Biorąc pod uwagę, iż Spółka jest spółką wielooddziałową, a jej proces produkcyjny jest bardzo złożony i skomplikowany, istotną kwestią jest zatem koordynacja i zintegrowanie działań Spółki, co umożliwia Spółce system S. Usprawnienia biznesowe możliwe były dzięki wdrożeniu przystosowanych do indywidualnych potrzeb Spółki modułów S, tj. MM (Gospodarka magazynowa), PP (Planowanie produkcji), PM (Gospodarka remontowa), FI/CO (Kontroling i rachunkowość finansowa), SD (Sprzedaż i dystrybucja), przedstawionych w stanie faktycznym.

Wdrożenie S w Spółce umożliwiło usprawnienie i udoskonalenie procesów zarządzania, w szczególności w drodze:

• usprawnienia procesów produkcyjnych (poprzez np. ułatwioną analizę stanów magazynowych oraz kontrolę ilości materiałów niezbędnych do realizacji konkretnych zamówień klientów, sprawny proces przyjmowania materiałów na magazyn i szybszy obrót dokumentami magazynowymi, szybszą reakcję w przypadku wystąpienia awarii, wad materiałów, przerw w produkcji, możliwość dokonywania symulacji i analizowania wariantów kształtowania się mocy produkcyjnych, potencjalną możliwość skrócenia czasu dostaw zamówionych produkcji do klientów);
• usprawnienie procesów okołoprodukcyjnych, handlowych i zarządczych dzięki zintegrowanej budowie systemu S.
  
  

Podsumowując, wdrożenie oprogramowania S umożliwiło zwiększenie innowacyjności m.in. poprzez udostępnienie zaawansowanych funkcji zarządczych i logistycznych. System S udostępnia rozszerzoną funkcjonalność związaną z finansami, zarządzaniem kapitałem ludzkim, sprzedażą, zaopatrzeniem oraz innymi istotnymi funkcjami organizacji. Wdrożenie S umożliwiło Spółce szybszą i bardziej efektywną pracę, co przekłada się bezpośrednio na jakość wytwarzanych produktów oraz świadczonych usług. Dodatkowo, dzięki S Spółka ma możliwość spełniać wymagania klientów oraz zachować konkurencyjną pozycję na rynku.

Spółka uzyskała opinię niezależnej jednostki naukowej, o której mowa w art. 18b ust. 2 ustawy o CIT - sporządzoną przez Politechnikę - potwierdzającą, iż nabyta przez Spółkę wiedza technologiczna w postaci oprogramowania S umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat.

Ad. f

Spółka nie prowadzi i nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej.

Reasumując, Spółka spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania tzw. „ulgi na nowe technologie”, o której mowa w art. 18b ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 18b ust. 4 ustawy o CIT, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględniona w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Jednocześnie, stosownie do art. 16g ust. 3 ustawy o CIT, na wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej składają się koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, pomniejszone o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu, cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

W konsekwencji powyższego, należy uznać, iż na wartość początkową wdrożonej nowej technologii w postaci WNiP, jaką jest oprogramowanie S, składają się zarówno wydatki na nabycie licencji na oprogramowanie S, jak i wydatki na jego wdrożenie. Zaznaczyć należy, iż proces wdrożenia jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania oprogramowania oraz umożliwia dostosować system do indywidualnych potrzeb Spółki oraz pozwala zaspokoić wysokie wymagania rozwijającego się przedsiębiorstwa, jakim jest Spółka.

Stanowisko to jest zgodne z poglądami organów podatkowych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 9 marca 2011 r., sygn. IBPBI/2/423-1830/10/JD, wskazuje, iż „Spółka w związku z nabyciem nowej technologii ponosi także wydatki na jej wdrożenie. Zatem wydatki należne sprzedającemu (zakup licencji), jak również związane z wdrożeniem nowej technologii są elementem wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej. Tak ustalona wartość początkowa będzie wielkością podlegającą odliczeniu od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.”

Podobny pogląd wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w interpretacji indywidualnej z dnia 29 maja 2009 r., sygn. ITPB3/423-166/09/DK, w której stwierdził, iż: „wdrożenie systemu stanowi pewien proces, mający na celu jego zaadaptowanie na potrzeby jednostki. Będą to wszelkie działania polegające na instalacji oprogramowania oraz mające na celu dostosowanie oprogramowania do potrzeb Spółki, sprawdzenie poprawności działania systemu informatycznego u Podatnika, czy też wprowadzenie ewentualnych poprawek przez firmę udzielającą licencji na użytkowanie systemu. Dopiero jego zakończenie spowoduje, iż Spółka uzyskuje możliwość użytkowania oprogramowania w bieżącej działalności. W konsekwencji do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej jaką jest licencja na program komputerowy zalicza się nie tylko kwotę należną sprzedającemu, ale także inne wydatki związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania składnika majątku do używania”.

Należy również zaznaczyć, iż jak wskazano w stanie faktycznym, część wydatków na nabycie i wdrożenie przedmiotowej nowej technologii Spółka poniosła w 2010 roku. Wydatki te były dokonywane w postaci płatności za częściowe wykonanie usług wdrożeniowych oraz zapłaty za licencję na oprogramowanie S, zgodnie z harmonogramami zawartymi w umowie licencyjnej oraz umowie na wdrożenie.

Stosownie do art. 18b ust. 5 ustawy o CIT, jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji.

W konsekwencji, wszystkie wskazane w stanie faktycznym wydatki poniesione przez Spółkę w latach 2010-2011 będzie należało uznać za poniesione w roku wprowadzenia WNiP do ewidencji, tj. w 2011 r. Oznacza to, iż w przedstawionym stanie faktycznym łączną podstawę ustalenia wielkości tzw. „ulgi na nowe technologie” będą stanowić przedmiotowe wydatki poniesione przez Spółkę zarówno w roku 2010, jak i w 2011.

Stosownie do art. 18b ust. 7 powołanej ustawy, Spółka ma prawo do pomniejszenia podstawy opodatkowania o 50% kwot wydatkowanych na nabycie nowych technologii, których wartość została ustalona w wyżej wskazany sposób.

Biorąc pod uwagę brzmienie art. 18b ust. 6 ustawy o CIT, należy stwierdzić, iż Spółka będzie miała możliwość dokonania przysługujących jej odliczeń w zeznaniu za rok podatkowy, w którym wprowadzono nową technologię do ewidencji środków trwałych i WNiP. W sytuacji, gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, wówczas odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części, należy dokonać w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Podsumowując, Spółka będzie uprawniona do odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych wydatków poniesionych w latach 2010-2011 na nabycie nowej technologii w postaci WNiP jaką stanowi oprogramowanie S wraz z kosztami wdrożenia, w wysokości 50% wartości tych wydatków, w zeznaniu podatkowym za 2011 r., i odpowiednio w pozostałej części kwoty przysługującego odliczenia w trzech kolejnych latach.

Stanowisko powyższe zostało jednolicie potwierdzone również w innych interpretacjach indywidualnych, m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 9 marca 2011 r., sygn. IBPB1/2/423-1831/10/JD, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 marca 2010 r. sygn. ILPB3/423-31/l0-2/JG oraz z dnia 22 marca 2010 r., sygn. ILPB3/423-1177/09-5/ŁM, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2011 r., sygn. IPPB5/423-60/11-2/AM.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. określanej w dalszej części skrótem „updop”), od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do art. 18b ust. 2 ww. ustawy, za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615)

Jak stanowi przepis art. 18b ust. 2a updop, przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw.

Zgodnie z art. 18b ust. 4 updop, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Natomiast w myśl art. 18b ust. 5 updop jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (art. 18b ust. 6 updop). Przy czym odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 7 updop).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Spółka podjęła decyzję o wdrożeniu zintegrowanego systemu informatycznego. W maja 2010 r. Spółka zawarła Umowę licencyjną. Ze względu na fakt, iż oprogramowanie wymagało wdrożenia, Spółka zawarła także Umowę na opracowanie koncepcji i wdrożenie systemu. Na podstawie ww. umów Spółka ponosiła w latach 2010 i 2011 wydatki na zakup licencji i wdrożenie oprogramowania. Zgodnie z harmonogramem płatności określonym w umowie licencyjnej, należności za nabywane licencje na oprogramowanie zostały rozłożone na trzy raty, płatne kolejno 30, 60 i 90 dni od daty wystawienia pierwszej faktury, tj. 31 maja 2010 r. Z kolei harmonogram płatności z tytułu realizacji umowy na wdrożenie przewidywał dokonywanie płatności każdorazowo po zakończeniu poszczególnych faz projektu wdrożeniowego, na podstawie faktur wystawianych przez Kontrahenta. Proces wdrożenia systemu został zakończony w 2011 r. i w lipcu tego samego roku wprowadzony do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Spółki.

Odnosząc powołane przepisy updop do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż ustawodawca dopuścił możliwość odliczenia wydatków na nabycie nowych technologii, które zostały poczynione w roku poprzedzającym rok, w którym podatnik wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jedynie w sytuacji dokonania przez podatnika przedpłat (zadatków) na poczet wydatków o których mowa w art. 18b ust. 4 updop, powyższe wynika wprost z literalnego brzmienia art. 18b ust. 5 tej ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji ww. pojęć. Przedmiotowych definicji nie zawierają również inne ustawy podatkowe ani akty wykonawcze do nich. W konsekwencji, w celu ustalenia znaczenia pojęcia „zadatek” oraz „przedpłata” należy sięgnąć do ich definicji słownikowej. Zgodnie ze „Słownikiem Języka Polskiego” PWN (Wydawnictwo Naukowe PWN – Warszawa 1996) „zadatek” jest to suma pieniędzy dawana przy zawieraniu umowy w celu zapewnienia jej wykonania (zaliczka na poczet należności), natomiast „przedpłata” to określona suma pieniędzy wpłacana regularnie, w ustalonych terminach, w celu zapewnienia sobie otrzymania jakiegoś towaru.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż w sytuacji Wnioskodawca na podstawie zawartej w roku wcześniejszym umowy na zakup wartości niematerialnej i prawnej dokonał zapłaty części należności wynikającej z tej umowy (czyli wydatku na zakup nowej technologii, a także jej wdrożenie, a nie przedpłaty czy też zadatku) w roku poprzedzającym rok, w którym podatnik wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wartość ta nie będzie mogła zostać uwzględniona w przysługującym odliczeniu.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 updop, podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu, a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Odliczenia dokonuje się, co do zasady, w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w art. l8b ust. 4 i 5 updop. Jedynie w sytuacji, gdy odliczenie w tych latach nie jest możliwe (z uwagi na wystąpienie straty podatkowej lub dochodu niepozwalającego na odliczenie całości dopuszczalnej kwoty wydatków), dopuszczalne jest dokonywanie odliczeń (odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części) w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Biorąc powyże pod uwagę należy stwierdzić, iż stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych w roku 2010 na nabycie oraz wdrożenie zintegrowanego systemu informatycznego – jest nieprawidłowe,
• możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych w roku 2011 na nabycie oraz wdrożenie zintegrowanego systemu informatycznego – jest prawidłowe,
• możliwości odliczenia pozostałej kwoty w rozliczeniach z tytułu podatku dochodowego za lata 2012-2014, w przypadku, jeżeli wielkość odliczenia przekroczy kwotę dochodu wykazanego w 2011 r. – jest prawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.