Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-1130/13-4/KT
z 21 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2013 r. (data wpływu 9 grudnia 2013 r.) - uzupełnionym w dniu 6 marca 2014 r. (data wpływu 10 marca 2014 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 19 lutego 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 25 lutego 2014 r.) - o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczania i dokumentowania dostawy towaru na rzecz małżonka będącego podatnikiem VAT z tytułu prowadzenia wspólnego gospodarstwa rolnego oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów będących przedmiotem odsprzedaży na rzecz małżonka – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczania i dokumentowania dostawy towaru na rzecz małżonka będącego podatnikiem VAT z tytułu prowadzenia wspólnego gospodarstwa rolnego oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów będących przedmiotem odsprzedaży na rzecz małżonka. Wniosek uzupełniony został pismem złożonym w dniu 6 marca 2014 r. (data wpływu 10 marca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu nr IPPP3/443-1130/13-2/KT z dnia 19 lutego 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskująca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu, m.in. zakupu i sprzedaży płodów rolnych, jest czynnym podatnikiem podatku dochodowego (prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów) oraz czynnym podatnikiem podatku VAT. Jednocześnie Wnioskująca wraz z mężem, z którym pozostaje we wspólności majątkowej, prowadzi gospodarstwo rolne. Mąż Wnioskującej jest czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolniczego.

Wyprodukowane w gospodarstwie sadowniczym płody rolne małżonek Wnioskującej sprzedaje w stanie nieprzetworzonym.

W zakresie działalności Wnioskującej pozostaje zakup różnych towarów i produktów, służących do produkcji rolniczej, które odsprzedaje Ona producentom rolnym oraz innym podmiotom gospodarczym. Stanowią one dla Wnioskującej towary handlowe.

Wnioskująca chciałaby odsprzedawać te towary handlowe także swojemu mężowi, który prowadzi gospodarstwo rolnicze i jest czynnym podatnikiem VAT.

Wyżej wymienione towary handlowe Wnioskująca zakupuje zarówno od sprzedawców krajowych, jak i od sprzedawców z Unii Europejskiej, co stanowi dla Niej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (w zakresie podatku od towarów i usług):

Czy w sytuacji przyszłej Wnioskująca ma prawo zakupiony w ramach działalności gospodarczej towar handlowy, zarówno od sprzedawców krajowych jak i od sprzedawców z Unii Europejskiej, odsprzedawać swojemu mężowi, który jest rolnikiem i jest czynnym podatnikiem VAT i wystawiać mu fakturę sprzedażową VAT?

Czy Wnioskująca będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupionego towaru, który odsprzeda swojemu mężowi?

Czy małżonek będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupionych od Wnioskującej środków trwałych, wyposażenia i innych środków do produkcji rolniczej?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W zaistniałej sytuacji Wnioskująca uważa, że w sytuacji przyszłej może zakupiony przez Nią towar handlowy, zarówno od sprzedawców krajowych, jak i od sprzedawców z Unii Europejskiej, co stanowi dla Niej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, odsprzedawać swojemu mężowi, który jako rolnik jest czynnym podatnikiem VAT, i może wystawiać mu fakturę sprzedażową VAT.

Wnioskująca uważa, że będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupionego towaru, oraz że małżonek będzie miał prawo odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupionego towaru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
   
2. eksport towarów;
   
3. import towarów na terytorium kraju;
   
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
   
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 - zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy – rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 15 ust. 4 ustawy, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Natomiast z art. 15 ust. 5 ustawy wynika, że przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach.

Działalność rolnicza została zdefiniowana w art. 2 pkt 15 ustawy, i zgodnie z tym przepisem obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarnianą i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Z kolei, gospodarstwem rolnym, zgodnie z art. 2 pkt 16 ustawy, jest gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.

Mając na względzie definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, że działalność rolnicza, o której mowa w art. 2 ust. 15 ustawy, mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Natomiast wykonywanie czynności polegających na sprzedaży płodów rolnych wyprodukowanych w gospodarstwie rolnym oraz na świadczeniu usług rolniczych stanowi wykonywanie działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Według definicji zawartej w art. 2 pkt 19 ustawy, przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Jak stanowi art. 2 pkt 20 ustawy, przez produkty rolne rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Trzeba zauważyć, że zwolnienie rolnika ryczałtowego od podatku ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Od podatku zwolnieni są tylko rolnicy ryczałtowi i tylko w zakresie wyraźnie wskazanym w przepisie. Świadczenie usług rolniczych oraz dostawa produktów rolnych przez podmioty inne niż rolnicy ryczałtowi podlega opodatkowaniu. Innego rodzaju działalność prowadzona przez rolnika ryczałtowego, nieuprawniająca go do zwolnienia przedmiotowego (np. agroturystyka, działalność handlowa, dostawa produktów rolnych innych niż własnej produkcji), co do zasady podlega opodatkowaniu wg stawek właściwych dla tych czynności.

Biorąc pod uwagę definicję działalności rolniczej, zawartą w art. 2 pkt 15 cyt. ustawy, uznać należy, że rolnicy, prowadzący taką działalność, z wyjątkiem tych, którzy dobrowolnie dokonali rejestracji w zakresie VAT jako podatnicy VAT czynni oraz takich, którzy na podstawie odrębnych przepisów są obowiązani do prowadzenia ksiąg rachunkowych, z mocy ustawy są rolnikami ryczałtowymi w zakresie działalności rolniczej, tj. zarówno sprzedaży produktów rolnych pochodzących z tej działalności, jak również świadczenia usług rolniczych, ze wszystkimi konsekwencjami prawnymi dla podatników posiadających status rolnika ryczałtowego.

Co do zasady więc dostawa produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej jest objęta zwolnieniem od podatku. Jednocześnie, regulacje zawarte w ustawie umożliwiają rolnikowi ryczałtowemu rezygnację ze zwolnienia po spełnieniu określonych warunków.

Jak wynika bowiem z art. 43 ust. 3 ustawy, rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych lub świadczący usługi rolnicze, które są zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 3, może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i 2.

Stosownie do art. 96 ust. 1, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych (art. 96 ust. 2 ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług zawiera pewne szczególne rozwiązania dotyczące podatników, którzy prowadzą wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie oraz podatników, którzy prowadzą wyłącznie działalność rolniczą w innych ramach niż gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Wówczas bowiem za podatnika jest uważana osoba, która składa zgłoszenie rejestracyjne.

Przyjęta zasada ma uprościć rozliczenia podatkowe – gdyż wymienione gospodarstwa to w istocie działalności, w przypadku których częstokroć nie można wyodrębnić osoby prowadzącej gospodarstwo. W takim przypadku, podatnikiem jest ta osoba fizyczna, która (jak gdyby w imieniu gospodarstwa) zarejestruje się jako podatnik.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzają jednocześnie zasadę, że do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego uprawniona jest tylko i wyłącznie jedna osoba fizyczna spośród tych, które prowadzą wspólne gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego ma takie znaczenie, że faktury dotyczące tego gospodarstwa (przy nabyciu towarów i usług) będą wystawiane na tę właśnie osobę, która dokonała zgłoszenia rejestracyjnego. Jednocześnie ta sama osoba występować będzie w roli zbywcy (dostawcy) przy sprzedaży (dostawie) produktów rolnych pochodzących z tego gospodarstwa i w związku ze świadczeniem usług rolniczych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskująca, która jest czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu, m.in. zakupu i sprzedaży towarów służących do produkcji rolniczej. Zakupione produkty, które Wnioskująca traktuje jako towary handlowe, Wnioskująca odsprzedaje producentom rolnym oraz innym podmiotom gospodarczym. Towary te Wnioskująca nabywa zarówno od sprzedawców krajowych, jak i od sprzedawców z Unii Europejskiej, co stanowi dla Niej – jak wskazano we wniosku - wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Jednocześnie, wraz z mężem, z którym pozostaje w ustawowej wspólności majątkowej, Wnioskująca prowadzi gospodarstwo rolne. Małżonek jest z tytułu prowadzenia tego gospodarstwa czynnym podatnikiem podatku VAT, który zrezygnował ze zwolnienia z VAT. W ramach prowadzonego gospodarstwa sadowniczego małżonek Wnioskującej zajmuje się produkcją i sprzedażą płodów rolnych w stanie nieprzetworzonym.

Wnioskująca chciałaby zakupione towary odsprzedawać także swojemu mężowi.

Przedmiotem zapytania Wnioskującej jest kwestia, czy ma Ona prawo – w ramach prowadzonej jako czynny podatnik VAT działalności handlowej – dokonywać sprzedaży zakupionych towarów na rzecz małżonka będącego czynnym podatnikiem VAT z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego i wystawiać z tego tytułu faktury VAT, a także kwestia prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie produktów przeznaczonych do tej odsprzedaży.

Analiza obowiązujących przepisów prawa w kontekście przedstawionych okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że skoro prowadzone gospodarstwo sadownicze jest własnością wspólną, którego reprezentantem jest mąż (z uwagi na fakt zarejestrowania się przez niego – w imieniu całego gospodarstwa – jako „podatnika VAT czynnego”), to tym samym Wnioskującej nie przysługuje status rolnika ryczałtowego w zakresie działalności rolniczej – tj. produkcji i dostawy płodów rolnych wytworzonych w tym gospodarstwie. W konsekwencji, Wnioskująca w związku z nabyciem w ramach własnej działalności gospodarczej towarów służących do produkcji rolniczej w prowadzonym wraz z mężem gospodarstwie sadowniczym nie może działać w charakterze odrębnego podatnika VAT i rozliczać podatek od towarów i usług na zasadach ogólnych, odsprzedając zakupiony towar małżonkowi i wystawiając z tego tytułu faktury VAT. Do nabycia tych produktów nie dochodzi bowiem w ramach odrębnej od prowadzenia gospodarstwa rolnego działalności gospodarczej, tylko w zakresie działalności rolniczej wykonywanej w ramach prowadzonego wspólnie przez małżonków gospodarstwa sadowniczego.

Zauważyć ponadto należy, że z przepisów art. 15 ust. 4 i art. 15 ust. 5 w zw. z art. 96 ust. 2 i art. 2 pkt 20 ustawy wynika, że w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych. Zatem, gospodarstwo rolne stanowiące współwłasność Wnioskującej i jej męża, dla wszystkich czynności wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (w tym przypadku działalności rolniczej polegającej na produkcji i sprzedaży płodów rolnych), w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - występuje jako jeden podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego reprezentantem, jak wyżej wskazano, jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny mąż Wnioskującej.

Zatem, z uwagi na treść art. 15 ust. 4 i ust. 5 ustawy oraz fakt, że mąż Wnioskującej jest już zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT rozliczającym podatek VAT ze wspólnie prowadzonego gospodarstwa rolnego, Wnioskująca nie może działać jako podatnik VAT prowadzący działalność rolniczą, nabywający (na własną rzecz, tj. na rzecz wspólnego gospodarstwa rolnego) towary służące do produkcji rolniczej w prowadzonym wraz z mężem gospodarstwie sadowniczym.

Natomiast jako zarejestrowany podatnik VAT z tytułu odrębnej, pozarolniczej działalności gospodarczej, Wnioskująca może występować jedynie w zakresie handlu towarami, w tym ww. produktami, odsprzedawanymi na rzecz innych podatników – producentów rolnych i innych podmiotów gospodarczych.

W odniesieniu do kwestii prawa do odliczenia podatku VAT od ww. zakupów, wskazać należy, że podstawowy warunek dający prawo do odliczenia podatku naliczonego zawarty jest w art. 86 ust. 1 ustawy. Wyraża on ogólną zasadę, zgodnie z którą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego, w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (...).

Powyższe regulacje wskazują, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione lub niepodlegające opodatkowaniu są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Zatem, podatnik ma prawo do skorzystania z przedmiotowego prawa w określonych przepisami terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego określonych warunków – zarówno pozytywnych (związku nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych m. in. w art. 88 ustawy. W przepisie tym wskazane zostały bowiem sytuacje, w których nie przysługuje prawo do odliczenia podatku.

Jak wynika z przepisu art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. kwestie związane z wystawianiem faktur regulują przepisy art. 106a – 106q ustawy. Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
   
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
   
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
   
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Powyższy przepis wskazuje, że prawo (i obowiązek) wystawiania faktur mają czynni podatnicy podatku, a dokument ten potwierdza zaistnienie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. m.in. dostawy towarów lub świadczenia usług. Celem wystawienia faktury jest udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Tylko prawidłowo wystawiona faktura stanowi podstawę do odliczenia podatku naliczonego.

Jak wyżej ustalono, Wnioskująca może prowadzić działalność gospodarczą w zakresie handlu towarami zakupionymi od innych podatników i odsprzedawanymi na rzecz podmiotów będących również odrębnymi podatnikami (tj. innymi, niż małżonek reprezentujący wspólne gospodarstwo rolne). Trzeba pamiętać, że Wnioskująca wraz z mężem prowadzi gospodarstwo rolne, którego przedstawicielem w zakresie rozliczania podatku VAT jest małżonek. W zakresie wszystkich czynności związanych z prowadzonym gospodarstwem rolnym, w tym z tytułu nabycia towarów służących do produkcji rolnej w tym gospodarstwie, podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku (uprawnionym do ewentualnego odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów lub usług), jest mąż Wnioskującej. W ramach tego samego gospodarstwa Wnioskująca nie może być odrębnym podatnikiem z zakresu działalności rolniczej. Regulacje ustawy o podatku od towarów i usług dotyczące rolników w zakresie ich rejestracji i opodatkowania są zapisami szczególnymi i nie rozciągają się na wszystkich podatników. W przedstawionej sprawie Wnioskująca może prowadzić pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie polegającym na handlu detalicznym wymienionymi produktami. A zatem, w tym zakresie przysługuje Wnioskującej prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów towarów dokonanych w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą. Jednakże nabycie towarów służących do produkcji rolnej w gospodarstwie sadowniczym dotyczy działalności rolniczej, czyli czynności podlegających opodatkowaniu w ramach prowadzonego wspólnie z mężem gospodarstwa rolnego, w którym podatnikiem czynnym podatku VAT jest małżonek Wnioskującej.

W konsekwencji, Wnioskującej nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup ww. towarów na potrzeby własnego gospodarstwa, w którym podatnikiem rozliczającym podatek VAT jest małżonek. Czynności tej nie można uznać za dokonaną w związku z prowadzoną odrębnie pozarolniczą działalnością gospodarczą. Wnioskująca bowiem wraz z małżonkiem prowadzi działalność rolniczą, w zakresie której małżonkowie zdecydowali się na rozliczanie jej w ramach przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (rezygnując ze zwolnienia od podatku), przy czym rejestracji w ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego jako jego przedstawiciel, zgodnie z art. 96 ust. 2 ustawy, dokonał małżonek. Opodatkowanie działalności rolniczej w ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego obejmuje wszystkie wymienione w art. 2 pkt 15 ustawy czynności. Wnioskująca jest nadal rolnikiem i zarejestrowanie odrębnej działalności gospodarczej tego faktu nie zmienia. Skoro świadczenie usług rolniczych objęte jest zakresem działalności rolniczej wykonywanej przez rolnika ryczałtowego, to zakres ten nie ulega zmianie z momentem rezygnacji ze statusu rolnika ryczałtowego i rejestracji jako podatnika VAT czynnego.

Zatem nie można uznać, że Wnioskująca prowadzi oddzielną od wspólnego gospodarstwa rolnego działalność dokonując nabycia i odsprzedaży na rzecz małżonka towarów wykorzystywanych w tym gospodarstwie, co oznacza, że Wnioskująca w takim zakresie nie może być odrębnym podatnikiem podatku VAT.

Tym samym, przedstawione we wniosku schemat (sposób) rozliczania opisanych transakcji sprzedaży, polegający na tym, że Wnioskująca sprzedaje towary, nabyte na potrzeby prowadzonego wspólnie gospodarstwa, mężowi wystawiając z tego tytułu fakturę z naliczonym podatkiem VAT, a następnie mąż, jako zarejestrowany przedstawiciel tego gospodarstwa, odlicza podatek z tej faktury, jest nieprawidłowy.

Tytułem podsumowania - Wnioskująca w związku z nabyciem w ramach własnej działalności gospodarczej towarów służących do produkcji rolniczej w prowadzonym wraz z mężem gospodarstwie sadowniczym nie może działać w charakterze odrębnego podatnika VAT i rozliczać podatek od towarów i usług na zasadach ogólnych, odsprzedając zakupiony towar małżonkowi i wystawiając z tego tytułu faktury VAT. Wnioskującej nie przysługuje więc prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. towarów w przypadku ich odsprzedaży na rzecz własnego gospodarstwa. W konsekwencji, mężowi Wnioskującej, reprezentującemu wspólne gospodarstwo rolne, nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tak wystawionej faktury.

W świetle powyższych ustaleń, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Niniejsza interpretacja dotyczy przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych sprawa została rozpatrzona odrębnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.