Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-182/14-4/JS
z 30 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2014 r. (data wpływu 6 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 maja 2014 r. (data wpływu 15 maja 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pt. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pt. „…”.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 maja 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz wskazanie, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) Wnioskodawca zwrócił się z wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej w sprawie możliwości prawnej odzyskania podatku od towarów i usług (VAT) w związku z zakończeniem realizacji projektu pod tytułem „…” w ramach II osi priorytetowej: Ochrona środowiska, zapobieganie zagrożeniom i energetyka Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, uwzględniającego fakt nieodpłatnego przekazania do użytkowania przedmiotu inwestycji do Zakładu Usług Komunalnych (samorządowy zakład budżetowy Miasta).

Zespół obiektów Stacji Uzdatniania Wody … funkcjonował już od kilkudziesięciu lat i zarówno budynki, jak i urządzenia znajdowały się w niezadowalającym stanie technicznym, co rzutowało zarówno na wydajność studni, jak i jakość dostarczanej wody. To z kolei przekładało się na standard życia mieszkańców oraz na warunki prowadzenia działalności gospodarczej, zwłaszcza w branży przetwórstwa spożywczego. Użytkowane studnie w miejskim ujęciu wody pracowały od wielu lat i ich wydajność systematycznie spadała. Ilość produkowanej wody z trudem pokrywała bieżące potrzeby mieszkańców i była czynnikiem ograniczającym dalszy rozwój miasta. Brak wolnych rezerw w zakresie ilości pobieranej wody było zjawiskiem niepożądanym i niebezpiecznym z uwagi na sytuację anomalii pogodowych, które są charakterystyczne dla klimatu Miasta X (Wnioskodawcy). Duży stopień wyeksploatowania istniejących studni nie pozostawał bez wpływu na jakość wody. Jakość wody surowej pobieranej z ujęć czwarto i trzeciorzędowych odznaczał się podwyższoną zawartością żelaza i manganu, substancji jednocześnie szkodliwych i trudnych do usunięcia. Ujęcie dolnokredowe, cechujące się wodą znacznie lepszej jakości, ze względu na wyeksploatowanie ujmujących je studni, nie było na bieżąco eksploatowane.

Ze względu na przestarzałą technologię uzdatniania wody, niedostosowaną do aktualnych wymogów i bardzo zły stan poszczególnych urządzeń uczestniczących w tym procesie, jakość wody przeznaczonej do picia z trudem osiągała dopuszczalne parametry określone w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z 29 marca 2007 r., a czasami je przekraczała. Ze względu na pogorszone parametry jakości wody, Zakład Usług Komunalnych posiadał wydaną przez Państwowego Inspektora Sanitarnego decyzję o warunkowym dopuszczeniu wody do spożycia przez ludzi. Stan techniczny budynku głównego stacji uzdatniania wody był nienajlepszy, nie tylko pod względem konstrukcyjnym, lecz także warunków sanitarnych – występowało silne zawilgocenie spowodowane przemarzaniem dachu oraz brakiem konserwacji obróbek blacharskich. Funkcjonujące laboratorium wykonywało tylko podstawowy zakres analiz fizyko-chemicznych, a jego stan techniczny i braki w wyposażeniu nie pozwalały spełnić wymogów koniecznych dla uzyskania akredytacji. Zasilanie awaryjne stacji uzdatniania wody było realizowane poprzez agregat prądotwórczy o dużym zużyciu technicznym. W tej sytuacji działanie Stacji Uzdatniania Wody w przypadku awarii zasilania podstawowego było zagrożone. Istniało więc poważne niebezpieczeństwo zakłócenia dostaw wody dla miasta.

Główne cele przedmiotowego projektu, który był realizowany w okresie wrzesień 2007 r. – listopad 2012 r., to:

• zabezpieczenie dostatecznej ilości wody dla miasta – odwiert nowej studni … i rekonstrukcja studni … zwiększyły łączną wydajność eksploatacyjną ujęcia wody;
  

• zapewnienie jakości wody zgodnej z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia poprzez wprowadzenie nowoczesnej technologii uzdatniania oraz pozyskiwanie wody z ujęć cechujących się wodą o lepszych parametrach fizyko-chemicznych;
  

• umożliwienie kompleksowej kontroli procesów technologicznych w stacji uzdatniania wody i oczyszczalni ścieków, dzięki utworzeniu nowoczesnego laboratorium (usługi będą świadczone także dla podmiotów zewnętrznych), zaspokoi potrzeby mieszkańców na wodę, zarówno w aspekcie ilościowym, jak i jakościowym, co polepszy standard życia na terenie miasta, poprawi stan zdrowia mieszkańców, szczególnie w zakresie chorób gastrycznych;
  

• poprawienie warunków prowadzenia działalności gospodarczej oraz zwiększenie atrakcyjności terenów przeznaczonych pod inwestycje (w ramach projektu zostaną utworzone nowe miejsca pracy);
  

• zmniejszenie kosztów eksploatacji poprzez spadek awaryjności i zmniejszenie zużycia energii; usprawnienie zasilania energetycznego stacji uzdatniania wody co pozwoli zapewnić ciągłość ruchu Stacji Uzdatniania Wody.
  
  

W rezultacie przez zmodernizowaną stację uzdatniania wody nastąpiła:

• poprawa stanu wód podziemnych oraz zapewnienie mieszkańcom odpowiedniej jakości wody pitnej o parametrach fizyko-chemicznych odpowiadających Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 29 marca 2007 r. w zakresie poziomu wskaźników fizykochemicznych uzdatnionej wody – mangan nie gorszy niż 0,05 mg/dm³,
  

• do 8500 gospodarstw domowych/budynków obsługiwanych przez zmodernizowaną stację uzdatniania wody trafia woda pitna o lepszej jakości o parametrach odpowiadających Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 29 marca 2007 r.,
  

• wspierany jest monitoring stanu środowiska, w szczególności wdrażanie nowoczesnych narzędzi i metod obserwacji stanu środowiska,
  

• umożliwienie wczesnego wykrywania zagrożeń związanych z nieprawidłowym przebiegiem procesów uzdatniania wody i oczyszczania ścieków,
  

• powstanie nowoczesnego, akredytowanego laboratorium fizyko-chemicznego i mikrobiologicznego, które pozwala nie tylko na bieżącą kontrolę jakości wody pozyskiwanej w Stacji Uzdatniania Wody, lecz także na analizę parametrów ścieków w oczyszczalni aglomeracji,
  

• doprowadzenie do osiągnięcia obowiązujących standardów unijnych (m.in. w zakresie parametrów wody pitnej), poprzez wybudowanie studni, przebudowę studni oraz poprzez przebudowę stacji uzdatniania wody,
  

• wzrost wydajności ujęcia wody o 241 m³/h,
  

• wzrost zatrudnienia i podniesienie jego jakości – poprawa warunków prowadzenia działalności gospodarczej szczególnie w branży przetwórstwa spożywczego oraz stworzenie nowych miejsc pracy dla wysoko wykwalifikowanych pracowników laboratorium,
  

• rozwój obszarów wiejskich – rozwój przedsiębiorstw przetwórczych zwiększający popyt na produkty rolników z regionu,
  

• rozwój regionalny i podniesienie spójności terytorialnej.
  
  

Gmina odpowiada za zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie zaopatrzenia w wodę. Zadania z zakresu uzdatniania i dostarczania wody Miasto realizuje przy pomocy samorządowego zakładu budżetowego, który jest zarejestrowany jako odrębny od Gminy podatnik podatku od towarów i usług. Zakład wykazuje podatek należny w składanych przez siebie deklaracjach z tytułu dokonywanej sprzedaży, w szczególności z tytułu pobieranych opłat od mieszkańców Gminy za świadczone usługi uzdatniania i dostarczania wody. Po zakończeniu inwestycji pt. „…”, projekt służy społeczności lokalnej i nie jest i nie będzie przedmiotem zawieranych przez Miasto umów cywilnoprawnych, jak i również nie jest i nie będzie związany z wykonywanymi przez Miasto innymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, ani czynnościami zwolnionymi z podatku VAT, ani czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Powstała infrastruktura będzie pozostawała w zarządzie Zakładu Usług Komunalnych, jednak będzie stanowiła własność Wnioskodawcy. Zakład Usług Komunalnych będzie ponosił odpowiedzialność za utrzymanie i eksploatację wytworzonego majątku.

Beneficjentem zrealizowanego projektu było Miasto jako jednostka samorządu terytorialnego posiadająca osobowość prawną (art. 2 ustawy z dnia 8.03.1990 r. o samorządzie gminnym – Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591). Przedmiotowe wydatki inwestycyjne były dokumentowane fakturami VAT, które były wystawiane na Urząd Miejski (Miasto nie było w okresie realizacji projektu zarejestrowanym podatnikiem VAT). Urząd realizując zadanie spoczywające na Gminie (samorządowej osobie prawnej), a skutkujące obowiązkiem podatkowym w podatku od towarów i usług, występował wyłącznie jako jednostka organizacyjna działająca w imieniu i na rzecz ww. osoby prawnej i w tym zakresie jest zwolniony od podatku VAT.

Wnioskodawca jest samorządową osobą prawną, jednostką podziału terytorialnego, posiadającą osobowość prawną, a zatem i zdolność do działania we własnym imieniu i na własny rachunek. Obecnie Miasto jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, posiada NIP, nie prowadzi działalności gospodarczej, jedynie wykonuje zadania publiczne wynikające z ustawy o samorządzie gminnym określonej wyżej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. wydatki na realizację przedmiotowego projektu były ponoszone w okresie od października 2007 r. do grudnia 2012 r. Realizatorem projektu był samorządowy zakład budżetowy – Zakład Usług Komunalnych, który wydatkował środki na dokumentację techniczną (październik 2007 r.) i rekonstrukcję studni (czerwiec 2008 r.). W okresie od lipca 2008 r. do grudnia 2012 r. wydatki ponosił Urząd Miejski (Miasto nie było w okresie realizacji projektu zarejestrowanym podatnikiem VAT);
2. na pytanie o treści: „Czy realizacja projektu, o którym mowa we wniosku, należy do zadań własnych Wnioskodawcy? Proszę wskazać dokładną podstawę prawną działania” Zainteresowany wskazał podstawę prawną: art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 594, 645 i 1318 oraz z 2014 r. poz. 379);
3. od początku realizacji inwestycji przekazanie jej efektów miało mieć charakter nieodpłatny;
4. od początku realizacji inwestycji Miasto zamierzało wykorzystać nabyte towary i usługi związane z realizacją przedmiotowego projektu do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – nieodpłatne przekazanie do samorządowego zakładu budżetowego;
5. infrastruktura została nieodpłatnie przekazana Zakładowi Usług Komunalnych na podstawie Zarządzeń nr … Burmistrza Miasta z dnia 20 lutego 2013 roku;
6. między Wnioskodawcą a Zakładem Usług Komunalnych nie została zawarta umowa cywilnoprawna, ponieważ samorządowy zakład budżetowy działa w imieniu i na rzecz gminy;
7. Wnioskodawca w związku z realizacją inwestycji nie dokonywał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
8. czynność przekazania w nieodpłatne użytkowanie powstałej infrastruktury Zakładowi Usług Komunalnych, który zadania wykonuje w imieniu Miasta, jest czynnością świadczoną nie do celów związanych z działalnością gospodarczą. Nieodpłatne przekazanie infrastruktury Zakładowi Usług Komunalnych na cele Miasta jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma możliwość prawną odzyskania podatku od towarów i usług, zapłaconego przy nabyciu towarów i usług, w związku z realizacją przedmiotowego zadania?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących zadanie pod nazwą „…”, ponieważ dokonane zakupy towarów i usług w ramach realizacji ww. projektu nie będą miały związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jest to zgodne z zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Miasto jako jednostka samorządu terytorialnego w zakresie działań publicznych prowadzi działalność zwolnioną z podatku od towarów i usług. Realizując ww. projekt wykonywała zadania własne o charakterze gminnym wynikające z art. 7 ust. 1 pkt 1, 2, 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392). Czynność przekazania w nieodpłatne użytkowanie powstałej infrastruktury Zakładowi Usług Komunalnych, który te zadania wykonuje w imieniu Miasta, jest czynnością świadczoną nie do celów związanych z działalnością gospodarczą. Miasto bowiem w ten sposób zaspokaja zbiorowe potrzeby mieszkańców. W związku z tym nieodpłatne udostępnienie infrastruktury Zakładowi Usług Komunalnych na cele Miasta jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie tut. Organ wyjaśnia, że niniejsza interpretacja rozstrzyga kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego wydatków ponoszonych w okresie od października 2007 r. do grudnia 2012 r., a zatem została wydana na podstawie przepisów obowiązujących do dnia 31 grudnia 2013 r.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Warunkiem umożliwiającym zarejestrowanemu, czynnemu podatnikowi podatku VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jednocześnie oceny czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy. Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Natomiast jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminie określonym w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W świetle art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W oparciu o art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594, z późn. zm.), gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. Gmina może też prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej, wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 1 i 2 cyt. ustawy).

Zaznaczyć należy, że przypisana gminie – jako jednostce samorządu terytorialnego – samodzielność działania ma znaczenie z uwagi na cytowaną wyżej definicję podatnika podatku od towarów i usług. Wynika z niej bowiem, że tylko podmiot samodzielnie prowadzący działalność gospodarczą może być z tytułu tej działalności uznany za podatnika.

Z regulacji art. 11a ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym wynika, że organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent miasta).

Zgodnie z art. 33 ust. 1 tej ustawy, wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy. Organizację i zasady funkcjonowania urzędu gminy określa regulamin organizacyjny, nadany przez wójta w drodze zarządzenia – art. 33 ust. 2 ustawy.

Z powyższego wynika, że urząd gminy (miasta) jest jednostką pomocniczą, służącą do wykonywania zadań gminy (miasta) oraz do jej obsługi techniczno-organizacyjnej. Urząd, działając w imieniu gminy (miasta), realizuje jej zadania własne. Natomiast zdolność prawną i zdolność do dokonywania czynności prawnych ma wyłącznie gmina (miasto). Ustawa o samorządzie gminnym nie przyznaje urzędowi gminy (miasta) statusu jednostki organizacyjnej gminy (miasta), ale wyłącznie status aparatu pomocniczego organu gminy (wójta, burmistrza, prezydenta miasta). Tym samym urząd realizując zadania gminy (miasta) może działać wyłącznie z zachowaniem swego statusu, jako jednostki pomocniczej organu wykonawczego.

Zatem na podstawie przepisów regulujących ustrój gminy oraz przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, to gmina (miasto) jest podatnikiem podatku od towarów i usług, jako jednostka samorządu terytorialnego, ze względu na przyznaną jej ustawowo osobowość prawną. Natomiast urząd gminy (miasta), realizując zadania spoczywające na samorządowej osobie prawnej, a skutkujące obowiązkiem podatkowym w podatku od towarów i usług, występuje wyłącznie jako aparat pomocniczy, działający w imieniu i na rzecz ww. osoby prawnej.

Z przytoczonych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że nie występuje odrębna od podmiotowości gminy (miasta) podmiotowość urzędu gminy (miasta). Gmina (miasto) i urząd gminy (miasta) nie mogą być odrębnymi (odrębnie zarejestrowanymi) podatnikami podatku od towarów i usług, gdyż są to ściśle ze sobą związane podmioty.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, nie prowadzi działalności gospodarczej, jedynie wykonuje zadania publiczne wynikające z ustawy o samorządzie gminnym. Podstawą prawną działania jest art. 7 ust. 1 pkt 3 tej ustawy. Miasto jest samorządową osobą prawną, jednostką podziału terytorialnego, posiadającą osobowość prawną, a zatem i zdolność do działania we własnym imieniu i na własny rachunek. Wnioskodawca zakończył realizację projektu pod tytułem „…” w ramach II osi priorytetowej: Ochrona środowiska, zapobieganie zagrożeniom i energetyka Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. Miasto nieodpłatnie przekazało do użytkowania przedmiot inwestycji do Zakładu Usług Komunalnych (samorządowy zakład budżetowy Miasta).

Zespół obiektów Stacji Uzdatniania Wody … funkcjonował już od kilkudziesięciu lat i zarówno budynki, jak i urządzenia znajdowały się w niezadowalającym stanie technicznym, co rzutowało zarówno na wydajność studni, jak i jakość dostarczanej wody. Główne cele projektu, który był realizowany w okresie wrzesień 2007 r. – listopad 2012 r., to m.in.: zabezpieczenie dostatecznej ilości wody dla miasta, zapewnienie jakości wody zgodnej z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia, umożliwienie kompleksowej kontroli procesów technologicznych w stacji uzdatniania wody i oczyszczalni ścieków, dzięki utworzeniu nowoczesnego laboratorium, poprawienie warunków prowadzenia działalności gospodarczej oraz zwiększenie atrakcyjności terenów przeznaczonych pod inwestycje, zmniejszenie kosztów eksploatacji poprzez spadek awaryjności i zmniejszenie zużycia energii, usprawnienie zasilania energetycznego stacji uzdatniania wody.

Zadania z zakresu uzdatniania i dostarczania wody Miasto realizuje przy pomocy samorządowego zakładu budżetowego, który jest zarejestrowany jako odrębny od Gminy podatnik podatku od towarów i usług. Zakład wykazuje podatek należny w składanych przez siebie deklaracjach z tytułu dokonywanej sprzedaży, w szczególności z tytułu pobieranych opłat od mieszkańców Gminy za świadczone usługi uzdatniania i dostarczania wody. Po zakończeniu przedmiotowej inwestycji, projekt służy społeczności lokalnej i nie jest i nie będzie przedmiotem zawieranych przez Miasto umów cywilnoprawnych, jak i również nie jest i nie będzie związany z wykonywanymi przez Miasto innymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, ani czynnościami zwolnionymi z podatku VAT, ani czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Powstała infrastruktura będzie pozostawała w zarządzie Zakładu Usług Komunalnych, jednak będzie stanowiła własność Wnioskodawcy. Zakład Usług Komunalnych będzie ponosił odpowiedzialność za utrzymanie i eksploatację wytworzonego majątku.

Beneficjentem zrealizowanego projektu było Miasto jako jednostka samorządu terytorialnego posiadająca osobowość prawną (art. 2 ustawy o samorządzie gminnym). Przedmiotowe wydatki inwestycyjne były dokumentowane fakturami VAT, które były wystawiane na Urząd Miejski (Miasto nie było w okresie realizacji projektu zarejestrowanym podatnikiem VAT). Urząd realizując zadanie spoczywające na Gminie (samorządowej osobie prawnej), a skutkujące obowiązkiem podatkowym w podatku od towarów i usług, występował wyłącznie jako jednostka organizacyjna działająca w imieniu i na rzecz ww. osoby prawnej i w tym zakresie jest zwolniony od podatku VAT.

Wydatki na realizację przedmiotowego projektu były ponoszone w okresie od października 2007 r. do grudnia 2012 r. Realizatorem projektu był samorządowy zakład budżetowy – Zakład Usług Komunalnych, który wydatkował środki na dokumentację techniczną (październik 2007 r.) i rekonstrukcję studni (czerwiec 2008 r.). W okresie od lipca 2008 r. do grudnia 2012 r. wydatki ponosił Urząd Miejski.

Od początku realizacji inwestycji przekazanie jej efektów miało mieć charakter nieodpłatny, Miasto zamierzało wykorzystać nabyte towary i usługi związane z realizacją przedmiotowego projektu do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – nieodpłatne przekazanie do samorządowego zakładu budżetowego. Infrastruktura została nieodpłatnie przekazana Zakładowi Usług Komunalnych na podstawie Zarządzeń Burmistrza Miasta z dnia 20 lutego 2013 roku. Między Wnioskodawcą a Zakładem Usług Komunalnych nie została zawarta umowa cywilnoprawna, ponieważ samorządowy zakład budżetowy działa w imieniu i na rzecz gminy. Wnioskodawca w związku z realizacją inwestycji nie dokonywał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Czynność przekazania w nieodpłatne użytkowanie powstałej infrastruktury Zakładowi Usług Komunalnych, który zadania wykonuje w imieniu Miasta, jest czynnością świadczoną nie do celów związanych z działalnością gospodarczą. Nieodpłatne przekazanie infrastruktury Zakładowi Usług Komunalnych na cele Miasta jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ – jak wynika z wniosku – dokonane zakupy towarów i usług w ramach realizacji projektu nie są związane z wykonywanymi przez Miasto czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji przedmiotowego projektu. Tym samym Wnioskodawcy z tego tytułu nie przysługuje prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pt. „…”, ponieważ wydatki poniesione w ramach realizacji tego projektu nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto należy wskazać, że analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.