2014.05.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-168/14-4/HW
z 29 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, reprezentowanej przez pełnomocnika radcę prawnego przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2014 r. (data wpływu 28 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 maja 2014 r. (data wpływu 19 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymywanych przez Wnioskodawcę miesięcznych kwot stanowiących koszty realizacji usługi – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymywanych przez Wnioskodawcę miesięcznych kwot stanowiących koszty realizacji usługi. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 maja 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z większościowym udziałem Gminy A, powstałą w wyniku przekształcenia przedsiębiorstwa komunalnego w rozumieniu ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej. Zgodnie z umową spółki, przedmiotem działania spółki jest transport pasażerski miejski, transport pasażerski międzymiastowy drogowy, pozostały pasażerski transport rozkładowy oraz inna działalność wskazana w umowie.

Po raz pierwszy koncesja Wnioskodawcy została udzielona na mocy umowy Nr (...) z dnia 24 sierpnia 2012 r. obejmującej świadczenie usług przewozowych w komunikacji miejskiej na liniach komunikacyjnych objętych Porozumieniem Międzygminnym z dnia (...) czerwca 2012 r. w sprawie powierzenia przez Gminę B Gminie A zadań z zakresu lokalnego transportu zbiorowego. Umowa ta obowiązywała od dnia 2 sierpnia 2012 r. do dnia 1 sierpnia 2013 r. Miesięczny koszt realizacji usługi określono na 8.094,00 zł brutto. Kolejna koncesja została udzielona na mocy umowy Nr (...) obejmującej świadczenie usług przewozowych w komunikacji miejskiej na liniach komunikacyjnych objętych porozumieniem Międzygminnym z dnia 29 lipca 2013 r. w sprawie powierzenia przez Gminę B Gminie A zadań z zakresu lokalnego transportu zbiorowego, obowiązującej do dnia 18 sierpnia 2014 r. Wysokość miesięcznych kosztów realizacji usługi określono w umowie na kwotę 8.424,00 zł brutto. Aneksem do umowy zawartym w dniu 31 października 2013 r. skrócono okres jej obowiązywania do dnia 31 grudnia 2013 r.

Obecnie obowiązująca umowa została zawarta na mocy porozumienia z dnia 2 stycznia 2014 r. w sprawie przejęcia przez Gminę A od Gminy B zadania z zakresu lokalnego transportu zbiorowego, Dziennik Urzędowy Województwa X z roku 2014, poz. 340. Gmina A zawarła z Wnioskodawcą umowę Nr (...) - Koncesji na usługi w zakresie świadczenia usług przewozowych w komunikacji miejskiej na liniach komunikacyjnych objętych ww. porozumieniem. Umowa koncesyjna została zawarta na mocy art. 22 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym, zgodnie z którym Gmina A, jako organizator, może bezpośrednio zawrzeć z Miejskim Przedsiębiorstwem Komunikacyjnym Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w A, jako operatorem publicznego transportu zbiorowego, umowę o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego w przypadku, gdy średnia wartość roczna przedmiotu umowy jest mniejsza niż 1.000.000 euro lub świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego dotyczy świadczenia tych usług w wymiarze mniejszym niż 300.000 kilometrów rocznie. Przedmiot umowy obejmuje usługi w zakresie publicznego transportu zbiorowego w komunikacji miejskiej na linii komunikacyjnej łączącej Gminę A z miejscowościami Gminy B – linia nr (...) relacji A Pętla (...), stosownie do Porozumienia Międzygminnego.

Ceny za usługi przewozowe gminnego transportu zbiorowego w A są określone w uchwale Rady Miejskiej A nr (...)z dnia 25 czerwca 2012 r. w sprawie ustalenia cen i opłat za usługi przewozowe, uprawnień do przejazdów ulgowych w komunikacji miejskiej świadczonej przez Wnioskodawcę.

Na mocy porozumienia w sprawie przejęcia przez Gminę A od Gminy B zadania z zakresu lokalnego transportu zbiorowego Gmina B jest zobowiązana do przekazania na rzecz Gminy A łącznie kwoty 102.000,00 zł w formie dotacji celowej, w równych transzach miesięcznych po 8.500,00 zł. Stawka ta została ustalona zgodnie z załącznikiem Nr 2 do porozumienia z dnia 2 stycznia 2014 r., w oparciu o długość jednego kursu, koszt jednego wzkm, średnią ilość dni roboczych i wolnych od pracy w miesiącu w roku 2014. Szczegółowe rozliczenia udziału Gminy w finansowaniu linii objętej porozumieniem następuje w oparciu o rzeczywistą ilość dni roboczych i wolnych od pracy w poszczególnych miesiącach, na podstawie sporządzonego przez MPK sp. z o.o. z siedzibą w A zestawienia.

Umowa Nr (...) stanowi, że wysokość miesięcznych kosztów realizacji usługi nie może przekroczyć kwoty 8.500,00 zł, natomiast łączny koszt realizowanej usługi w okresie obowiązywania koncesji nie może przekroczyć 102.000,00 zł. Kwota ta jest przekazywana na rachunek bankowy Spółki do 15. dnia każdego miesiąca. Szczegółowe rozliczenie kosztów pomiędzy stronami nastąpi do dnia 4 stycznia 2015 r. po przedstawieniu przez Spółkę sprawozdania (zestawienia) z rzeczywistego wykonania w okresie obowiązywania koncesji ilości kursów w poszczególnych dniach miesiąca.

Z pisma z dnia 13 maja 2014 r. – stanowiącego uzupełnienie wniosku – wynika, że:

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług;
otrzymywane przez Wnioskodawcę kwoty stanowią, w świetle § 8 ust. 1 umowy Nr (...) Koncesji na usługi z dnia 2 stycznia 2014 r., zawartej pomiędzy Wnioskodawcą i Gminą A, wysokość miesięcznych kosztów realizacji usługi i nie mogą przekroczyć kwoty 8.500,00 zł (słownie: osiem tysięcy pięćset złotych).

Jednocześnie szczegółowe zasady wyliczenia udziału Gminy B w kosztach realizacji zadania dla linii nr (...) zawarte zostały w Porozumieniu międzygminnym z dnia 2 stycznia 2014 r. w sprawie powierzenia przez Gminę B Gminie A zadań z zakresu lokalnego transportu zbiorowego ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym Województwa X.

Przedmiotowe zasady, ustalone pomiędzy Gminą B i Gminą A, uwzględniają następujące wyliczenia:

Długość jednego kursu: A (Pętla (...)) – (...)– 3 km x 2 = 6 km
Koszt jednego wzkm – 6,50 zł
Koszt jednego kursu: 6 x 6,34 zł = 39,00 zł
Zgodnie z ust. 2 załącznika nr 1 do porozumienia w dni robocze do wykonania jest po 9 kursów, natomiast w dni wolne od pracy po 3 kursy.
Przyjmując średnio w miesiącu po 21 dni roboczych i 9 dni wolnych od pracy do wykonania jest 216 kursów miesięcznie.
Średnio:
1. roczny koszt udziału Gminy B w finansowaniu zadania przewozowego wynosi 39zł /koszt jednego kursu/ x 216 i średnia ilość kursów w miesiącu / x 12 miesięcy = 101.088,00 zł brutto,
2. miesięczny koszt udziału Gminy B w finansowaniu zadania przewozowego wynosi 8.424,00 zł brutto.
Przyjmuje się:
1. miesięczną kwotę dotacji celowej w wysokości 8.500,00 zł,
2. roczną kwotę dotacji celowej w wysokości 102.000,00 zł.
Szczegółowe rozliczenie kosztów udziału Gminy B w finansowaniu linii nr 27 nastąpi w oparciu o rzeczywistą ilość dni roboczych i wolnych od pracy w poszczególnych miesiącach, na podstawie sporządzonego przez MPK Spółka z o. o. z siedzibą w A zestawienia.

Zgodnie z powyższym Porozumieniem międzygminnym wysokość kosztów realizacji zadania ponoszonych przez Gminę B ustala się w łącznej kwocie 102.000,00 zł. Kwota ta będzie przekazywana w formie dotacji celowej z budżetu Gminy B na rachunek bankowy Gminy A w równych transzach miesięcznych w wysokości 8.500,00 zł do dnia 10 każdego miesiąca za dany miesiąc, stosowanie do § 10 Porozumienia międzygminnego z dnia 2 stycznia 2014 r.

W świetle powyższego należy zatem rozróżnić zasady rozliczenia pomiędzy:

Gminą B i Gminą A wynikające z Porozumienia międzygminnego z dnia 2 stycznia 2014 r., zgodnie z którym Gmina B przekazuje Gminie A należności w formie dotacji celowej oraz,
Wnioskodawcą i Gminą A wynikające z umowy Nr (...) Koncesji na usługi z dnia 2 stycznia 2014 r., zgodnie z którą w kontekście Porozumienia międzygminnego z dnia 2 stycznia 2014 r., otrzymywane przez Wnioskodawcę miesięczne kwoty stanowią koszty realizacji usługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy koszty realizacji usługi otrzymywane na podstawie koncesji na usługi w zakresie świadczenia usług przewozowych w komunikacji miejskiej na liniach komunikacyjnych objętych Porozumieniem międzygminnym z dnia 2 stycznia 2014 r. (oraz wcześniejszych opisanych we wniosku) w sprawie przejęcia przez Gminę A od Gminy B zadania z zakresu lokalnego transportu zbiorowego stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczeniem usług w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy jest, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również;

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej,
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji,
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 2-5, art. 30a-30c, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle poprzednio obowiązującej regulacji art. 29 ust. 1 ustawy o VAT (obowiązującej do dnia 31 grudnia 2013 r.) podstawą opodatkowania był obrót definiowany jako kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Obrót należało zwiększyć o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze z mające bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Nowelizacja art. 29 ustawy o VAT wiąże się z koniecznością kompleksowej regulacji dotyczącej ustalania podstawy opodatkowania w celu pełnego odzwierciedlenia art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 29 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347, str. 1 ze zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, różnicą w definicji podstawy opodatkowania pomiędzy regulacją obowiązującą do dnia 31 grudnia 2013 r., a tą obowiązującą od dnia 1 stycznia 2014 r. jest to, że w pierwszym przypadku podstawą opodatkowania jest obrót rozumiany jako należności wyrażone w pieniądzu, natomiast w przypadku art. 29a ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest wszystko, co podatnik otrzymuje jako zapłatę za świadczone usługi lub dostawy, a więc pojęciem tym objęte są należności wyrażone w pieniądzu, jak i niepieniężne – w naturze. Nie uległa natomiast, zdaniem Wnioskodawcy, zasada nie zaliczania do podstawy opodatkowania otrzymanych przez podatnika dotacji, subwencji i innych dopłat. Wprawdzie otrzymywane przez Spółkę kwoty tytułem kosztów realizacji usługi nie mają bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług (cenę biletu na przejazd komunikacją miejską), ale zdaniem Wnioskodawcy nie mogą być uznane za dotacje.

W świetle przytoczonych przepisów prawa, zdaniem Zainteresowanego, otrzymywane kwoty tytułem kosztów realizacji usługi zwiększają podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosowanie do art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (…).

Należy wyjaśnić, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 cyt. ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Na mocy art. 29 ust. 1 ustawy (obowiązującego do 31 grudnia 2013 r.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zatem przepis ten oznacza, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Dla określenia, czy dana dotacja jest, czy też nie jest opodatkowana istotne są szczegółowe warunki jej przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania. Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług otrzymuje dofinansowanie (dotacje, subwencje), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia usług. Kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W efekcie, obrót zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni mają wpływ na cenę (kwotę należną). Natomiast dotacja nie dająca się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu tym podatkiem, służąca pokryciu ogólnych kosztów działalności podatnika nie stanowi obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 ustawy (obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r.), czyli nie zwiększa podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W rozumieniu art. 29 ust. 2 ustawy, obowiązującego do 31 grudnia 2013 r., w przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy – w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest ścisłym odzwierciedleniem przepisu art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), zgodnie z którym - w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Z powołanych wyżej przepisów wynika również, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania, czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.

Oznacza to, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.

W sytuacji zatem, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi - tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawowy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a więc nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie stanowią zapłaty, którą usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy (obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r.). Tym samym, nie stanowią podstawy opodatkowania, a zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powyższego wynika, że otrzymane dotacje i inne dopłaty podlegają opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Jeżeli dotacja, subwencja lub inna dopłata o podobnym charakterze przekazywana jest w celu sfinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług – istnieje bezpośredni związek między otrzymaną dopłatą a dostawą towarów lub świadczeniem usług i ich ceną - to stanowi ona element zapłaty, którą usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W takiej sytuacji mamy do czynienia z dotacją przedmiotową, która podlega opodatkowaniu według takiej stawki jak czynności, których dotyczą.

Istotne zatem dla określenia, czy dana dotacja jest, czy nie jest opodatkowana, są szczegółowe warunki jej przyznania, określające cel realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – będący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług – jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z większościowym udziałem Gminy A, powstałą w wyniku przekształcenia przedsiębiorstwa komunalnego w rozumieniu ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej. Zgodnie z umową Spółki, przedmiotem jej działania jest transport pasażerski miejski, transport pasażerski międzymiastowy drogowy, pozostały pasażerski transport rozkładowy oraz inna działalność wskazana w umowie.

Obecnie obowiązująca umowa została zawarta na mocy porozumienia z dnia 2 stycznia 2014 r. w sprawie przejęcia przez Gminę A od Gminy B zadania z zakresu lokalnego transportu zbiorowego, Dziennik Urzędowy Województwa X z roku 2014, poz. 340. Gmina A zawarła z Wnioskodawcą umowę Nr (...) - Koncesji na usługi w zakresie świadczenia usług przewozowych w komunikacji miejskiej na liniach komunikacyjnych objętych ww. porozumieniem. Umowa koncesyjna została zawarta na mocy art. 22 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym, zgodnie z którym Gmina A jako organizator, może bezpośrednio zawrzeć z Miejskim Przedsiębiorstwem Komunikacyjnym Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w A, jako operatorem publicznego transportu zbiorowego, umowę o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego w przypadku, gdy średnia wartość roczna przedmiotu umowy jest mniejsza niż 1.000.000 euro lub świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego dotyczy świadczenia tych usług w wymiarze mniejszym niż 300.000 kilometrów rocznie. Przedmiot umowy obejmuje usługi w zakresie publicznego transportu zbiorowego w komunikacji miejskiej na linii komunikacyjnej łączącej Gminę A z miejscowościami Gminy B – linia nr (...) relacji A Pętla (...), stosowanie do Porozumienia Międzygminnego.

Umowa Nr (...) stanowi, że wysokość miesięcznych kosztów realizacji usługi nie może przekroczyć kwoty 8.500,00 zł, natomiast łączny koszt realizowanej usługi w okresie obowiązywania koncesji nie może przekroczyć 102.000,00 zł. Kwota ta jest przekazywana na rachunek bankowy Spółki do dnia 15 każdego miesiąca. Szczegółowe rozliczenie kosztów pomiędzy stronami nastąpi do dnia 4 stycznia 2015 r. po przedstawieniu przez Spółkę sprawozdania (zestawienia) z rzeczywistego wykonania w okresie obowiązywania koncesji ilości kursów w poszczególnych dniach miesiąca.

Otrzymywane przez Wnioskodawcę kwoty stanowią, w świetle § 8 ust. 1 umowy Nr (...) Koncesji na usługi z dnia 2 stycznia 2014 r., zawartej pomiędzy Wnioskodawcą i Gminą A, wysokość miesięcznych kosztów realizacji usługi i nie mogą przekroczyć kwoty 8.500,00 zł (słownie: osiem tysięcy pięćset złotych).

W świetle powyższego należy zatem rozróżnić zasady rozliczenia pomiędzy:

Gminą B i Gminą A wynikające z Porozumienia międzygminnego z dnia 2 stycznia 2014 r., zgodnie z którym Gmina B przekazuje Gminie A należności w formie dotacji celowej oraz,
Wnioskodawcą i Gminą A wynikające z umowy Nr (...) Koncesji na usługi z dnia 2 stycznia 2014 r., zgodnie z którą w kontekście Porozumienia międzygminnego z dnia 2 stycznia 2014 r., otrzymywane przez Wnioskodawcę miesięczne kwoty stanowią koszty realizacji usługi.

Otrzymane przez Wnioskodawcę kwoty tytułem kosztów realizacji usługi nie mają bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług, tj. cenę biletów na przejazd komunikacją miejską.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy, jak i powołane przepisy należy stwierdzić, że ponieważ środki pieniężne otrzymywane od Gminy na pokrycie kosztów realizacji usługi w zakresie świadczenia usług przewozowych w komunikacji miejskiej na liniach komunikacyjnych objętych Porozumieniem międzygminnym, nie stanowią wynagrodzenia z tytułu usług wykonywanych na rzecz Gminy, tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Pomiędzy Spółką a Gminą istnieje wprawdzie stosunek prawny (umowa), jednakże w ramach tego stosunku bezpośrednim i ostatecznym odbiorcą jest – jak wynika z wniosku – społeczeństwo. Brak jest zatem podstaw, aby twierdzić, że istnieje jakiekolwiek obustronne i ekwiwalentne świadczenie. Należne środki z tytułu pracy przewozowej nie są zatem wynagrodzeniem za świadczenie usług. Jak wynika z wniosku, służą one bowiem pokryciu kosztów związanych z wykonywaniem usług przewozowych, nie mają bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych przez Spółkę usług przewozowych, nie są dopłatami do ceny świadczonej usługi, ale „stanowią miesięczne koszty realizacji usługi”. Charakter tych należności wskazuje zatem, że stanowią one jedynie należności wynikające z zawartej umowy.

W konsekwencji należy stwierdzić, że skoro – jak wskazał Wnioskodawca – otrzymywane przez Spółkę kwoty stanowią „miesięczne koszty realizacji usługi” w zakresie lokalnego transportu zbiorowego, nie mają one bezpośredniego wpływu na kwotę należną – czyli cenę świadczonych przez Wnioskodawcę usług, to nie stanowią one podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29 ustawy (obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r.), jak również art. 29a ustawy (obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r.).

Podsumowując, należy stwierdzić, że jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego otrzymywane przez Wnioskodawcę kwoty na pokrycie kosztów świadczenia usług przewozowych w komunikacji miejskiej na liniach komunikacyjnych nie mają bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług w zakresie przewozów pasażerskich, ale jak stwierdza Wnioskodawca stanowią koszty realizacji usługi, w konsekwencji nie stanowią one podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29 ustawy (obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r.), jak również w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy (obowiązującego od 1 stycznia 2014 r.).

Należy nadmienić, że niniejsza interpretacja traci swoją aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności gdyby wnoszone kwoty stanowiły zapłatę za jakiekolwiek usługi czy towary, ewentualnie stanowiły dopłatę do ceny świadczonych usług lub dostarczanych towarów).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin