Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-289/14/KG
z 30 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 10 marca 2014 r. (data wpływu 13 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia od opodatkowania czynności polegającej na nieodpłatnym przekazaniu dokumentacji projektowej drogi na rzecz Miasta – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia od opodatkowania czynności polegającej na nieodpłatnym przekazaniu dokumentacji projektowej drogi na rzecz Miasta.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółdzielnia Mieszkaniowa) w ramach działalności statutowej – w grudniu 2010 r. rozpoczął realizację zespołu mieszkaniowego pn. „ ...” przy ul. G. – P., którą zakończył w maju 2013 r., poprzez oddanie w użytkowanie 128 mieszkań o powierzchni od 57 – 85 m².

Wnioskodawca mimo, że od kilkudziesięciu lat był wieczystym użytkownikiem terenu, na którym zlokalizowany jest aktualnie przedmiotowy zespół mieszkaniowy – rozpoczęcie przygotowania dokumentacyjnego i realizację mógł rozpocząć dopiero z chwilą uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w którym teren zrealizowanej inwestycji przeznaczony jest pod budownictwo mieszkaniowe średniowysokie, a połączenie komunikacyjne z miejskim układem drogowym ustalono w planie – przez drogę miejską określoną w planie jako KD 1/4, zlokalizowaną na terenie tejże inwestycji (w części) i Miasta. Wnioskodawca załącza – projekt zagospodarowanie, na którym oznaczył budynki „M. S.” oraz trasę drogi.

Na załączonej mapie oznaczono również przewidzianą do realizacji przez Wnioskodawcę zabudowę mieszkaniową, tzw. „D. S.” (128 mieszkań), dla której również określona w miejscowym planie – droga miejska KD 1/2 i stanowić będzie jedynie połączenie komunikacyjne z miejskim układem drogowym.

Mając na uwadze konieczność realizacji przedmiotowej drogi jako limitującej oddanie w użytkowanie budynków „M. S.”, Wnioskodawca od momentu rozpoczęcia realizacji inwestycji – monitował, a w trakcie realizacji, ponaglał Urząd Miasta do podjęcia czynności przygotowawczych i rozpoczęcie oraz zakończenie realizacji drogi KD 1/1 w terminie zbieżnym z terminem oddania w użytkowanie budynków „M. S.”.

W wyniku działań Wnioskodawcy – realizacja przedmiotowej drogi została zabezpieczona w budżecie Miasta dopiero na rok 2014 w ramach zadania: ... – etap I zadanie 2, ..., jednak na warunkach porozumienia zawartego w dniu 12 lutego 2014 r. pomiędzy Miastem a Wnioskodawcą, w którym, w preambule str. 1, w pkt 5 Wnioskodawca w ramach współpracy – dla realizacji „…” wykonał dokumentację projektową drogi oraz uzyskał na rzecz Miasta prawomocną Decyzję Prezydenta udzielającą pozwolenia na budowę, którą (§ 1, pkt 1 porozumienia) zobowiązał się przekazać Miastu na podstawie umowy darowizny, którą Wnioskodawca zawarł z Miastem w dniu 24 lutego 2014 r.

Wnioskodawca przyjmując na siebie obowiązek opracowania dokumentacji i poniesienia kosztów z tym związanych (kwota: 80.093,57 zł brutto, w tym VAT: 14.918,50 zł), których nie odzyska, gdyż został niejako przymuszony do przekazania jej w formie darowizny, jako warunek zrealizowania drogi miejskiej – kierował się głównie „dobrem” swojej inwestycji, której mieszkania bez przedmiotowej drogi w zasadzie są niesprzedawalne. (Aktualnie z uwagi na opóźnienia przez Miasto realizacji przedmiotowej drogi, dojazd umożliwia tymczasowe utwardzenie terenu Spółdzielni Mieszkaniowej).

Wnioskodawca informuje, że przekazanie Miastu dokumentacji drogi w formie darowizny, nie jest działalnością dobroczynną Wnioskodawcy, lecz przedmiotowa dokumentacja, jak i inwestycja drogowa Miasta jest konieczna dla eksploatacji nowo wybudowanych mieszkań, co da Wnioskodawcy możliwość sprzedaży tych mieszkań na znacznie atrakcyjniejszych warunkach finansowych, a to ma bezpośrednie znaczenie dla dochodów i rozwoju Spółdzielni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku przekazania na podstawie umowy darowizny – dokumentacji projektowej drogi na rzecz Miasta na cele związane z działalnością inwestycyjną Wnioskodawcy powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie projektu inwestycji drogowej na rzecz Miasta nie będzie rodzić obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Od tej zasady, sformułowanej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, ustawodawca określił wyjątki, zgodnie z którymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega również świadczenie usług niemające charakteru odpłatnego, lecz zrównane w zakresie opodatkowania z odpłatnym świadczeniem usług.

Przepis art. 8 ust. 2 ustawy stanowi, że nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Aby nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów uznać za odpłatne świadczenie usług, muszą być spełnione łącznie następujące warunki wymienione w art. 8 ust. 2 cyt. ustawy:

• nieodpłatne świadczenie usług nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa;
• podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami.
  
  

Niespełnienie któregokolwiek z warunków wymienionych w art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca zauważa, że literalne brzmienie art. 8 ust. 2 ustawy nie daje żadnych możliwości wywiedzenia z niego, że nieodpłatne świadczenie usług przez podatnika na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem podlega opodatkowaniu VAT, jako zrównane z odpłatnym świadczeniem usług. Zdaniem Spółdzielni, powyższe uzasadnia stanowisko, że nieodpłatne przekazanie projektu Miastu – nawet jeżeli przy nabyciu towarów i usług koniecznych do jego wytworzenia przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia – nie jest opodatkowane, jeżeli wiązało się z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie Miastu projektu obejmującego inwestycję drogową w bezpośrednim sąsiedztwie zbudowanego zespołu mieszkaniowego pozostaje w związku z potrzebami prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. Przekazanie projektu nie jest działalnością dobroczynną Spółdzielni, lecz powyższy projekt jak i związana z nim inwestycja jest konieczna i zapewni osiąganie przez Wnioskodawcę przychodów na wyższym poziomie. Wnioskodawca przekazując projekt kieruje się interesem własnym, a nie miasta, tj. chęcią zysku. Działania podjęte przez Wnioskodawcę stanowią istotny fragment działalności inwestycyjnej Spółdzielni, niezbędną część jej strategii gospodarczej. W związku z powyższym nieodpłatnie przekazany projekt, jak również inwestycja, która ma być realizowana na jego podstawie w zakresie ustawowych obowiązków Miasta – jest bezpośrednio związany z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę. Powyższe oznacza, że pomimo spełnienia jednej z przesłanek zawartych w art. 8 ust. 2 cyt. ustawy dotyczącej prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z przedmiotowym projektem, nie zostanie spełniona druga z przesłanek, warunkujących zrównanie nieodpłatnego świadczenia usług z odpłatnym świadczeniem usług.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie Miastu projektu obejmującego inwestycję drogową, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż świadczenie to jest związane z prowadzeniem przez Wnioskodawcę działalności inwestycyjnej i nie podlega, na mocy art. 8 ust. 2 ustawy, zrównaniu z odpłatnym świadczeniem usług. Powyższe oznacza, że po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy z tytułu nieodpłatnego świadczenia ww. usługi na rzecz Miasta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W stanie prawnym obowiązującym w okresie do 31 marca 2011 r., kwestię „nieodpłatnego świadczenia usług” regulował art. 8 ust. 2 ustawy o VAT w następującym brzmieniu:

Nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy, obowiązującego od 1 kwietnia 2011 r. do 31 marca 2013 r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Jak wynika z cytowanych wyżej przepisów, aby dana usługa opodatkowana była podatkiem od towarów i usług, musi być świadczona odpłatnie.

Natomiast aby nieodpłatnie świadczona usługa podlegała opodatkowaniu, winna spełniać łącznie oba warunki wymienione w cyt. wyżej art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Przez świadczenie usług, które nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca realizacje zespół mieszkaniowy pn. „ ...”. Wnioskodawca od kilkudziesięciu lat był wieczystym użytkownikiem terenu, na którym zlokalizowany jest aktualnie przedmiotowy zespół mieszkaniowy – rozpoczęcie przygotowania dokumentacyjnego i realizację mógł rozpocząć dopiero z chwilą uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w którym teren zrealizowanej inwestycji przeznaczony jest pod budownictwo mieszkaniowe średniowysokie, a połączenie komunikacyjne z miejskim układem drogowym ustalono w planie – przez drogę miejską określoną w planie jako KD 1/4, zlokalizowaną na terenie tejże inwestycji (w części) i Miasta. Wnioskodawca w ramach projektu wykonał m.in dokumentację projektową drogi oraz uzyskał na rzecz Miasta prawomocną Decyzję Prezydenta udzielającą pozwolenia na budowę, którą zobowiązał się przekazać Miastu na podstawie umowy darowizny.

Z wniosku wynika, że przekazanie Miastu dokumentacji drogi w formie darowizny, nie jest działalnością dobroczynną Spółdzielni, lecz przedmiotowa dokumentacja, jak i inwestycja drogowa Miasta jest konieczna dla eksploatacji nowo wybudowanych mieszkań, co da Wnioskodawcy możliwość sprzedaży tych mieszkań na znacznie atrakcyjniejszych warunkach finansowych, a to ma bezpośrednie znaczenie dla dochodów i rozwoju Spółdzielni.

Analiza sytuacji przedstawionej we wniosku wskazuje, że darowizna dokumentacji projektowej drogi, stanowi usługę o charakterze nieodpłatnym zgodnie z powołanym wcześniej przepisem art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, jednakże aby świadczenie to podlegało opodatkowaniu muszą zostać spełnione kumulatywnie określone w tym przepisie warunki, a mianowicie:

• świadczenie musi być wykonane na potrzeby osobiste podatnika lub jego pracownika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, względnie stanowić jakiekolwiek inne nieodpłatne świadczenie usług;
• usługa ta nie jest związana z prowadzeniem przedsiębiorstwa;
• podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tą usługą, w całości lub w części.
  
  

Ustawa wyraźnie wskazuje, że nie ma podstaw do opodatkowania usług świadczonych wprawdzie nieodpłatnie, lecz w związku z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku nieodpłatne świadczenie usług polegające na nieodpłatnym przekazaniu dokumentacji projektowej drogi na rzecz Miasta ma związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, bowiem jak wynika z opisu stanu faktycznego przedmiotowa dokumentacja, jak i inwestycja drogowa Miasta jest konieczna dla eksploatacji nowo wybudowanych mieszkań, co da Wnioskodawcy możliwość sprzedaży tych mieszkań. W konsekwencji nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę dokumentacji projektowej drogi na rzecz Miasta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, nieodpłatne przekazanie na rzecz Miasta dokumentacji projektowej drogi, nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Ponadto zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Zatem dokumenty te nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.