Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-1325/13/MS
z 14 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r. ) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT RR -jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT RR.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest producentem olejów roślinnych. Podstawowym surowcem wykorzystywanym do produkcji są nasiona rzepaku. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. Dokonane przez Spółkę zakupy nasion rzepaku są związane ze sprzedażą opodatkowaną. Spółka nabywa nasiona rzepaku od rolników ryczałtowych (tj. od podmiotów, o których mowa w art. 2, ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług). Zgodnie z art. 116. ust. 1 ustawy o VAT, nabycie nasion rzepaku od rolników ryczałtowych dokumentowane jest przez Spółkę przez wystawienie faktur VAT RR. Każda dostawa rolnika ryczałtowego, w wykonaniu umowy zakupu, dokumentowana jest odrębną fakturą VAT RR. Spółka zawiera z dostawcami rzepaku umowy, w których określa inny niż w art. 116 ust. 6, pkt 2 termin zapłaty.

W 2011 r. Spółka realizowała zakup rzepaku, jednak ze względu na trudną sytuację płatniczą nie mogła dokonać zapłaty rolnikom ryczałtowym w terminach wynikających z zawartych umów. Sporządzano zatem aneksy do umów, które dotyczyły zmiany (wydłużenia) terminu zapłaty za dostarczony rzepak, niestety w większości przypadków zapłata została wykonana po terminie wynikającym z umowy (aneksu).

W 2011 r. wystąpiono z wnioskiem o interpretację indywidualną, kierując zapytanie do Ministra Finansów, w kwestii czy Spółka może dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego na fakturach wystawionych dla rolników ryczałtowych w miesiącach ich faktycznej zapłaty proporcjonalnie do wielkości dokonanej zapłaty (w kontekście istnienia umów przewidujących zapłaty w transzach). Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 16 stycznia 2012 r. nr IPPP2/443-1200/11-2/IG - wskazał na okoliczność, że jeżeli zapłata dokonywana jest w ratach (przewidzianych w umowach z rolnikami), prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje po stronie Spółki w dacie zapłaty poszczególnych transz.

Spółka rozliczając podatek VAT, związany z zakupami od rolników ryczałtowych za 2011 r.:

• odliczyła podatek VAT od tych transakcji, w stosunku do których dokonała zapłaty poszczególnych transz w terminach płatności przewidzianych w umowach oraz aneksach do tych umów,
  
• nie odliczyła podatku VAT od tych transakcji, w stosunku do których płatności poszczególnych transz zostały dokonane z opóźnieniem, tj. po przekroczeniu uzgodnionych w umowach (bądź aneksach do umów) terminach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach VAT RR - wystawionych dla rolników ryczałtowych w miesiącach ich faktycznej zapłaty, pomimo że zapłata tych faktur nastąpiła po umownym terminie?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionych okolicznościach Spółka będzie posiadała prawo do obniżenia podatku należnego o zryczałtowany zwrot podatku VAT, bowiem wystarczającą przesłanką do zachowania prawa do odliczenia zryczałtowanego zwrotu podatku VAT, powinien być sam fakt zapłaty. W konsekwencji prawo do odliczenia zryczałtowanego zwrotu podatku może być odroczone do momentu zapłaty należności rolnikowi, natomiast brak jest podstaw, ażeby uzależniać je od zapłaty w umówionym terminie.

Ustawodawca zgodnie z art. 116. ust. 6, pkt 2 ustawy o VAT określił, że strony umowy mogą ustalić dłuższy niż czternastodniowy termin płatności. Natomiast zgodnie z art. 116, ust. 6 tejże ustawy, zryczałtowany zwrot podatku zwiększa u nabywcy produktów rolnych kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86, ust. 2, w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym dokonano zapłaty, pod warunkiem że:

1. nabycie produktów rolnych jest związane ze sprzedażą opodatkowaną;
2. zapłata należności za sprzedane produkty rolne, obejmująca również kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku, nastąpiła na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego nie później niż 14. dnia licząc od dnia zakupu, z wyjątkiem przypadku, gdy rolnik zawarł umowę z podmiotem nabywającym produkty rolne określającą dłuższy termin płatności;
3. w dokumencie stwierdzającym dokonanie zapłaty należności za produkty rolne zostaną podane numer i data wystawienia faktury potwierdzającej nabycie tych produktów albo na fakturze potwierdzającej zakup produktów rolnych podano dane identyfikacyjne dokumentu stwierdzającego dokonanie zapłaty.

Warunek o którym mowa w art. 116. ust. 6 pkt 2 ustawy o VAT dotyczy tej części zapłaty, która stanowi różnicę między należnościami za dostarczone produkty rolne, a kwotą należności za towary i usługi dostarczone rolnikowi ryczałtowemu przez nabywcę tych produktów rolnych zgodnie z art. 116. ust. 8.

Spółka sporządzając deklaracje VAT-7 w 2011 r. w części dotyczącej rozpoznawania prawa do zwiększania podatku naliczonego o zryczałtowany zwrot VAT, który zawarto w zapłaconych fakturach VAT RR stosowała się do obowiązującej w tym czasie wykładni dotyczącej art. 116 ust. 6 pkt 2 ustawy o VAT, tj. w przypadku zapłaty tych faktur po terminie wynikającym z umów (aneksów) zawartych z rolnikami zryczałtowany zwrot tego podatku zwiększał w Spółce koszty działalności.

Spółka stoi na stanowisku, że pozbawienie prawa do odliczenia podatku zryczałtowanego narusza zasadę neutralności i proporcjonalności jako zbiór ogólnych zasad prawa zawartych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, oraz art. 303 tej Dyrektywy. Zasady te zdaniem Spółki w zakresie prawa do odliczenia poniesionej przez podatnika zryczałtowanej rekompensaty rolnikom ryczałtowym nie znalazły zastosowania w orzecznictwie organów skarbowych i stosowanych dotychczas wykładniach art. 116. ust. 6 pkt 2 ustawy o VAT. Zgodnie z unormowaniem art. 303 Dyrektywy 2006/112/WE:

1. W przypadku gdy nabywca lub usługobiorca będący podatnikiem wypłaca zryczałtowaną rekompensatę zgodnie z art. 301 ust. 1, ma on prawo, na warunkach przewidzianych w art. 167, 168 i 169 oraz art. 173-177 oraz zgodnie z procedurami ustalonymi przez państwa członkowskie, do odliczenia kwoty wypłaconej rekompensaty od kwoty VAT, którą jest on zobowiązany zapłacić w państwie członkowskim, w którym dokonuje on swoich opodatkowanych transakcji.
2. Państwa członkowskie zwracają nabywcy lub usługobiorcy kwotę zryczałtowanej rekompensaty, którą wypłacili oni tytułem jednej z następujących transakcji:



1. dostaw produktów rolnych dokonanych na warunkach przewidzianych w art. 138, w przypadku gdy nabywca jest podatnikiem lub osobą prawną niebędącą podatnikiem, działającym w takim charakterze w innym państwie członkowskim, na terytorium którego jego wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów podlegają VAT zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. b);
2. dostaw produktów rolnych dokonanych na warunkach przewidzianych w art. 146, 147, 148 i 156, art. 157 ust. 1 lit. b) oraz art. 158, 160 i 161 na rzecz nabywcy będącego podatnikiem mającego siedzibę poza Wspólnotą, pod warunkiem że te produkty rolne są wykorzystywane przez nabywcę do celów dokonywanych przez niego transakcji, o których mowa w art. 169 lit. a) i b), lub do celów świadczenia przez niego usług, dla których uznaje się, że miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego, w którym usługobiorca ma siedzibę, i od których VAT jest płacony wyłącznie przez usługobiorcę zgodnie z art. 196;
3. świadczenia usług rolniczych na rzecz będącego podatnikiem usługobiorcy mającego siedzibę we Wspólnocie, ale w innym państwie członkowskim, lub na rzecz będącego podatnikiem usługobiorcy mającego siedzibę poza Wspólnotą, pod warunkiem że usługi te wykorzystywane są przez usługobiorcę do celów dokonywanych przez niego transakcji, o których mowa w art. 169 lit. a) i b), lub świadczenia przez niego usług, dla których uznaje się, że miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego, w którym usługobiorca ma siedzibę, i od których VAT jest płacony wyłącznie przez usługobiorcę zgodnie z art. 196.


3. Państwa członkowskie określają warunki dokonywania zwrotów przewidzianych w ust. 2. Państwa członkowskie mogą w szczególności zastosować przepisy Dyrektyw 79/1072/EWG i 86/560/EWG.

Zdaniem Spółki zastosowanie zasady neutralności powinno stworzyć takie rozwiązania legislacyjne w kraju aby zryczałtowany podatek VAT zapłacony w cenie nabytych towarów dla celów prowadzonej działalności opodatkowanej mógł być odliczony i nie stanowić tym samym obciążenia kosztowego.

Zgodnie z tezą wyroku NSA z dnia 9 maja 2013 r. sygn. akt l FSK 709/12, w którym pod analizę poddana została wykładnia art. 116 ust. 6 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług „…przepis ten należy rozumieć w ten sposób, że nie pozbawia on podatnika dokonującego spóźnionej zapłaty należności rolnikowi ryczałtowemu za nabyte produkty rolne lub usługi, obejmujące zryczałtowany zwrot podatku, prawa do odzyskania kwot tego zwrotu”.

W uzasadnieniu wyroku dokonując wykładni tego przepisu Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, iż „(…) należy stwierdzić, że rozumienie ustanowionego w art. 116 ust. 6 pkt 2 u.p.t.u warunku w ten sposób, że przekroczenie terminów płatności określonych w jego normie prowadziłoby do pozbawienia podatnika prawa do odzyskania zapłaconego rolnikowi ryczałtowemu zryczałtowanego zwrotu podatku, oznaczałoby wykroczenie poza wynikające z art. 303 Dyrektywy 2006/112/WE w zw. z pkt 65 jej preambuły uprawienie do określania warunków procedury ustalanej przez państwa członkowskie, do odliczenia kwoty wypłaconej rekompensaty rolnikowi ryczałtowemu, jako naruszające zasadę neutralności VAT i proporcjonalności.

Podnieść przy tym należy, że pozbawienie podatnika możliwości odzyskania zapłaconego przez niego zwrotu zryczałtowanego podatku rolnikom ryczałtowym naruszałoby również wyrażoną w art. 21 ust, 1 i art. 64 ust. 1 Konstytucji RP gwarancję ochrony prawa do własności oraz innych praw majątkowych, a zatem prawa do nabywania mienia, jego zachowania oraz dysponowania nim. Pozbawienie bowiem podatnika ww. uprawnienia, stanowi niewątpliwie ograniczenie przysługującego mu prawa własności, poprzez obarczenie go ekonomicznym ciężarem poniesionej na rzecz rolnika ryczałtowego rekompensaty, jedynie z uwagi na nieterminową zapłatę tej rekompensaty.

Odnosząc się do wyroku NSA z dnia 16 grudnia 2009 r. (sygn. akt I FSK 1376/08), do którego odwołał się w tej sprawie Sąd pierwszej instancji, stwierdzić należy, że wyrok ten oparty został jedynie na wykładni gramatycznej normy art. 116 ust. 6 pkt 2 u.p.t.u., a w konsekwencji pominął aspekty zgodności przyjętej wykładni tej normy z art. 303 Dyrektywy 2006/112/WE, którego stanowi implementację oraz zasadami wynikającymi z tej Dyrektywy, które mają być przestrzegane przez państwa członkowskie przy tworzeniu krajowych regulacji implementujących tę Dyrektywę.

Zgodzić się należy z wyrażonym w ww. wyroku NSA z dnia 16 grudnia 2009 r. (sygn. akt I FSK 1376/08) poglądem, że niewątpliwie celem unormowania art. 116 ust. 6 u.p.t.u. jest skłonienie podatnika-nabywcy towarów od rolnika ryczałtowego do jak najszybszego zapłacenia mu należności wynikającej z faktury VAT RR, w tym zryczałtowanego zwrotu podatku. Jednakże kierując się tym celem krajowy ustawodawca nie mógł określić warunku odzyskania tegoż zwrotu, który uniemożliwia podatnikowi odzyskanie zapłaconej kwoty.

Powyższy - niewątpliwie zasadny cel - jakim jest skłonienie podatnika-nabywcy towarów od rolnika ryczałtowego do jak najszybszego zapłacenia mu należności wynikającej z faktury VAT RR wraz ze zryczałtowanym zwrotem podatku, można osiągnąć innymi środkami dyscyplinującymi takiego podatnika, aniżeli pozbawienie go możliwości odzyskania uiszczonego zwrotu, godzące w zasadę neutralności VAT i zasadę proporcjonalności. Na przykład, przy uwzględnieniu zasady proporcjonalności, w celu tym można było określić z tytułu nieterminowej zapłaty należności rolnikowi ryczałtowemu stosowną sankcję administracyjną, dopuszczalną na gruncie VAT (por. wyrok ETS z dnia 15 stycznia 2009 r. w sprawie C-502/07 K-1 Spółka z o.o.) lub określić w stosownej wielkości karne odsetki za okres zwłoki w zapłacie.

Reasumując: wykładnia art. 116 ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) nie może prowadzić do naruszenia zasad: neutralności VAT, proporcjonalności - w rozumieniu art. 31 ust. 3 w zw. z art. 2 Konstytucji RP i art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej (Dz.Urz. UE 2012 C 326 s. 1) oraz ochrony prawa własności - w rozumieniu art. 21 ust. 1 w zw. z art. 64 ust. 1 Konstytucji RP, co oznacza, że przepis ten należy rozumieć w ten sposób, że nie pozbawia on podatnika dokonującego spóźnionej zapłaty należności rolnikowi ryczałtowemu za nabyte produkty rolne lub usługi, obejmującej zryczałtowany zwrot podatku, prawa do odzyskania kwoty tego zwrotu.”

Zdaniem Spółki, w sytuacji, gdy ustawodawca przewidział odliczenie podatku z tytułu rekompensaty zwrotu wydatków rolnikom ryczałtowym, to nie można pozbawić jej tego prawa, gdy zrealizuje on swoje zobowiązanie i zwróci rolnikowi zryczałtowany podatek nawet po umówionym z rolnikiem terminie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6.

Stosownie do art. 115 ust. 1 cyt. ustawy rolnikowi ryczałtowemu dokonującemu dostawy produktów rolnych dla podatnika podatku, który rozlicza ten podatek, przysługuje zryczałtowany zwrot podatku z tytułu nabywania niektórych środków produkcji dla rolnictwa opodatkowanych tym podatkiem. Kwota zryczałtowanego zwrotu podatku jest wypłacana rolnikowi ryczałtowemu przez nabywcę produktów rolnych.

Jak stanowi art. 116 ust. 1 cyt. ustawy, podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny nabywający produkty rolne od rolnika ryczałtowego wystawia w dwóch egzemplarzach fakturę dokumentująca nabycie tych produktów. Oryginał faktury jest przekazywany dostawcy.

Z art. 116 ust. 2 pkt 10 ww. ustawy wynika, że faktura dokumentująca nabycie produktów rolnych powinna być oznaczona jako „Faktura VAT RR” i zawierać co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę albo nazwę nazwę skróconą dostawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numer identyfikacji podatkowej lub numer PESEL dostawcy i nabywcy;
3. numer dowodu osobistego dostawcy lub innego dokumentu stwierdzającego jego tożsamość, datę wydania tego dokumentu i nazwę organu, który wydał dokument, jeżeli rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych jest osobą fizyczną;
4. datę dokonania nabycia oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury;
5. nazwy nabytych produktów rolnych;
6. jednostkę miary i ilość nabytych produktów rolnych oraz oznaczenie (opis) klasy lub jakości tych produktów;
7. cenę jednostkową nabytego produktu rolnego bez kwoty zryczałtowanego zwrotu podatku;
8. wartość nabytych produktów rolnych bez kwoty zryczałtowanego zwrotu podatku;
9. stawkę zryczałtowanego zwrotu podatku;
10. kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku od wartości nabytych produktów rolnych;
11. wartość nabytych produktów rolnych wraz z kwotą zryczałtowanego zwrotu podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z kwotą zryczałtowanego zwrotu podatku, wyrażoną cyfrowo i słownie;
13. czytelne podpisy osób uprawnionych do wystawienia i otrzymania faktury lub podpisy oraz imiona i nazwiska tych osób.

Zasadniczym uprawnieniem, jakie przysługuje nabywcom produktów rolnych od rolników ryczałtowych, jest możliwość odzyskania kwoty zryczałtowanego podatku płaconej rolnikowi przez podatnika.

Zgodnie z art. 116 ust. 6 cyt. ustawy zryczałtowany zwrot podatku zwiększa u nabywcy produktów rolnych kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym dokonano zapłaty, pod warunkiem że:

1. nabycie produktów rolnych jest związane z dostawą opodatkowaną;
2. zapłata należności za produkty rolne, obejmująca również kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku, nastąpiła na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego nie później niż 14. dnia, licząc od dnia zakupu, z wyjątkiem przypadku, gdy rolnik zawarł umowę z podmiotem nabywającym produkty rolne określającą dłuższy termin płatności;
3. w dokumencie stwierdzającym dokonanie zapłaty należności za produkty rolne zostaną podane numer i data wystawienia faktury potwierdzającej nabycie tych produktów albo na fakturze potwierdzającej zakup produktów rolnych podano dane identyfikacyjne dokumentu stwierdzającego dokonanie zapłaty.

Stosownie do art. 116 ust. 7 powołanej ustawy, za datę dokonania zapłaty uważa się datę wydania dyspozycji bankowej przekazania środków finansowych na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego, jeżeli dyspozycja ta została zrealizowana.

Z przytoczonego powyżej art. 116 ust. 6 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że warunkami (pośród innych) zwiększenia u nabywcy produktów rolnych kwoty podatku naliczonego o zryczałtowany zwrot podatku jest dokonanie zapłaty należności za produkty rolne: po pierwsze – na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego, po drugie – nie później niż 14. dnia, licząc od dnia zakupu, z wyjątkiem przypadku, gdy rolnik zawarł umowę z podmiotem nabywającym produkty rolne określającą dłuższy termin płatności.

W takim przypadku zapłata nie musi być zrealizowana w ciągu 14 dni, a w terminach określonych w umowie, jednak skorzystanie z prawa do odliczenia podatku nie będzie możliwe, jeżeli warunki, które określono w umowie zostaną naruszone.

W prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. W związku z tym, przy ustalaniu terminu zapłaty należności ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowanych decyzji.

Mając na względzie przepisy prawa cywilnego należy stwierdzić, że pod pojęciem umowy rozumieć należy dwustronną czynność prawną (zgodne oświadczenie woli zmierzające do wywołania skutków prawnych), będącą powszechnie przyjętym sposobem nawiązywania więzi gospodarczych przez podmioty prawa (jest instrumentem wymiany dóbr i usług w formie towarowo-pieniężnej). Ponadto umowa stanowi podstawowe źródło powstania stosunku cywilnoprawnego (zobowiązaniowego) pomiędzy stronami, które ją zawarły. Zatem Wnioskodawca i rolnik ryczałtowy mogą dowolnie ustalić termin zapłaty za produkty rolne.

Powyżej zacytowane przepisy określają zasady dokonania odliczenia zryczałtowanego zwrotu podatku (zwiększenia podatku naliczonego), przez nabywcę produktów rolnych. Jednocześnie określone przepisami warunki, wskazują na cel wprowadzanych regulacji. Jednym z nich jest terminowe dokonanie zapłaty za produkty rolne, obejmującej kwotę zryczałtowanego podatku.

W tym miejscu wskazać należy, że konstrukcja przepisu art. 116 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług nie pozostawia wątpliwości co do tego, jakie warunki muszą być spełnione by możliwe było skorzystanie z uprawnień przewidzianych w art. 86 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Ani z tego przepisu, ani z żadnego innego nie wynika ograniczenie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług, albowiem ustanowienie warunków, jakie mają być spełnione, aby móc skorzystać z tego prawa nie mogą być potraktowane jako ograniczenie.

Tutejszy organ zgadza się ze Stroną, iż wypłacanie kwoty zryczałtowanego zwrotu podatku powinno być co do zasady neutralne dla podmiotów dokonujących tych wypłat w zakresie, w jakim nabyte towary służą działalności gospodarczej podatnika. Dlatego dostosowując ustawodawstwo polskie do wspólnego systemu podatku VAT Polska wprowadziła już z dniem 4 września 2000 r. zryczałtowany system opodatkowania rolników oparty na wytycznych VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku – 77/388/EWG (Dz. Urz. UE. L 1977.145.1 ze zm.). Zauważyć należy, iż celem przewidzianego w art. 25 VI Dyrektywy zryczałtowanego systemu opodatkowania było zapewnienie rolnikom, którzy wybrali status rolników zryczałtowanych, rekompensaty podatku naliczonego i zapłaconego przy zakupie środków produkcji, przy jednoczesnym zwolnieniu ich z większości obowiązków administracyjnych, ciążących na podatnikach podatku od towarów i usług.

W art. 25 ust. 6 VI Dyrektywy postanowiono, że państwa członkowskie określą sposób dokonywania zwrotów zryczałtowanych rekompensat zapłaconych rolnikom ryczałtowym, natomiast w ust. 7 przewidziano, iż państwa członkowskie podejmą wszelkie środki dla umożliwienia skutecznej kontroli zapłaty zryczałtowanych rekompensat dla rolników ryczałtowych. Zgodnie z tymi wytycznymi przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, tj. art. 116 ust. 6 należy właśnie traktować jako urzeczywistnienie uprawnienia do wprowadzenia reguł skutecznej kontroli. Przepis ten nie wprowadza żadnych ograniczeń co do zwrotu wypłaconych rekompensat, ograniczeń takich nie wprowadza też art. 86 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepisy krajowe nie pozostają w sprzeczności z zapisami Dyrektywy Rady Wspólnot Europejskich.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka jako podatnik VAT czynny nabywa od rolników ryczałtowych produkty rolne. Nabycie towarów rolnych zgodnie z art. 116, ust. 1 ustawy o VAT dokumentowane jest przez Spółkę poprzez wystawienie faktur VAT RR. Każda dostawa rolnika ryczałtowego w wykonaniu umowy zakupu dokumentowana jest odrębną fakturą VAT RR. Spółka zawiera z dostawcami umowy, w których określa inny niż w art. 116 ust. 6, pkt 2 termin zapłaty. W 2011 r. Spółka realizowała zakup towarów rolnych, jednak ze względu na trudną sytuację płatniczą nie mogła dokonać zapłaty rolnikom ryczałtowym w terminach wynikających z zawartych umów, dlatego zostały sporządzone aneksy do umów, które dotyczyły zmiany (wydłużenia) terminu zapłaty za dostarczone towary. W większości przypadków jednak zapłata została wykonana po terminie wynikającym z umowy (aneksu). W związku z uzyskaną interpretacją Spółka rozliczając podatek VAT, związany z zakupami od rolników ryczałtowych za 2011 r. odliczyła jedynie podatek VAT od transakcji (transz) dokonanych w terminach płatności przewidzianych w umowach (oraz aneksach do tych umów), natomiast nie odliczyła podatku VAT od transakcji, w stosunku do których płatności dokonane zostały z opóźnieniem (tj. po przekroczeniu uzgodnionych w umowach, bądź aneksach terminach).

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT RR, w stosunku do których dokonano płatności po przekroczeniu terminu określonego w umowach (bądź aneksach do umów).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego o zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6 wykazanego w fakturach VAT RR, których płatności dokonywane są po terminie określonym w umowach (bądź aneksach do umów) przez strony, bowiem nie zostaną zachowane warunki określone w powołanym art. 116 ust. 6 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tylko zapłata za produkty rolne w terminie ustawowym, określonym w art. 116 ust. 6 pkt 2 powołanej ustawy, bądź też w wydłużonym terminie umownym, określonym w umowie zawartej pomiędzy rolnikiem a nabywcą produktów rolnych, daje prawo nabywcy do zwiększenia podatku naliczonego o zryczałtowany zwrot podatku.

Odnosząc się do wskazanego przez Spółkę wyroku z dnia 5 maja 2013 r. sygn. I FSK 709/12, nie negując powołanego orzeczenia jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy jednak wskazać, iż z wyroku tego nie należy wyciągać wniosku o ukształtowaniu się określonej linii orzeczniczej. Kształtowanie się orzecznictwa jest procesem rozłożonym w czasie i co do zasady wymaga większej liczby wyroków poszczególnych składów orzekających.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.