INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2012r. (data wpływu 2 maja 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ograniczenia ilości sprzedawanych towarów w systemie TAX FREE – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ograniczenia ilości sprzedawanych towarów w systemie TAX FREE.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na hurtowej i detalicznej sprzedaży artykułów metalowych, ceramicznych, porcelanowych oraz szklanych z przeznaczeniem do wykorzystania w branży budowlanej. Jednym ze sposobów prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę jest sprzedaż towarów w systemie TAX FREE, o którym mowa w art. 126 — 130 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (j.t. Dz. U. z dnia 26 sierpnia 2011r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm, dalej powoływanej jako „ustawa o VAT” lub „ustawa”).

System ten Spółka stosuje w stosunku do podróżnych - osób fizycznych, niemających stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej. Spółka zawsze ustala adres zamieszkania na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość podróżnego zgodnie z zaleceniem art. 126 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Podróżni mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym podróżnego. Zwrot podatku nie przysługuje w przypadku nabycia paliw silnikowych.

Zwrot VAT może być dokonany, jeżeli zakup wywiezionego towaru nastąpił u sprzedawcy, który spełnił warunki wymienione w art. 127 ustawy o VAT.

Spółka pismem z dnia 26.04.2004r. zawiadomiła Naczelnika właściwego US, że Spółka jest firmą, w której zakupy uprawniają do zwrotu podatku podróżnym, a mianowicie spełnia wszystkie warunki, aby oferować zwrot podatku tj.:

• jest zarejestrowana jako podatnik podatku, lecz nie może być podatnikiem zwolnionym od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy,

• prowadzi ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących,

• obroty za poprzedni rok wyniosły powyżej 400.000 zł,

• Spółka będzie bezpośrednio dokonywać zwrotu podatku podróżnemu bez udziału podmiotów uprawnionych do dokonywania zwrotów,

• w miejscu prowadzenia sprzedaży w systemie TAX FREE zapewniono podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu podatku w czterech językach: polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim oraz oznaczono punkt sprzedaży znakiem informującym podróżnych o możliwości zakupu w tym punkcie towarów, od których przysługuje zwrot podatku,

• zwrot podatku podróżnym jest dokonywany w złotych przez sprzedawcę, w formie wypłaty gotówkowej (art. 127 ust. 5 ustawy),

• obroty Spółki za poprzedni rok podatkowy wyniosły powyżej 400.000 zł, a zwrot dokonywany jest wyłącznie w odniesieniu do towarów nabytych przez podróżnego w Spółce - 127 ust. 6 ustawy.
  
  

Zwrotu podatku podróżnym Spółka dokonuje zgodnie z zapisami art. 128 ust. 1 cytowanej ustawy, tj. pod warunkiem, że podróżny wywiózł zakupiony towar poza terytorium Unii Europejskiej nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał zakupu. Podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, na którym urząd celny potwierdził stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów.

Do wystawianych dokumentów TAX FREE dołączane są paragony fiskalne wystawione przez Spółkę, potwierdzające zaewidencjonowanie sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

Spółka w związku z realizacją sprzedaży towarów w systemie TAX FREE stosuje stawkę VAT 0% spełniając wg stanowiska Spółki warunki, o których mowa w art. 129 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług tj.:

1. spełniła warunki, o których mowa w art. 127 ust. 4 pkt 1 i 4 ustawy, oraz
2. przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymała dokument określony w art. 128 ust. 2, zawierający potwierdzenie wywozu tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej;
3. posiada dokumenty, określone odrębnymi przepisami, potwierdzające dokonanie zwrotu kwoty tego podatku - w przypadku, gdy zwrot podatku został dokonany w formie polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej w stanie prawnym obowiązującym od 01.04.2011r.
   
   

Jeżeli Spółka nie otrzymuje dokumentu określonego w art. 128 ust. 2 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonano dostawy, wówczas w danym miesiącu rozlicza podatek na zasadach ogólnych, natomiast w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym Spółka otrzymała ten dokument, zgodnie z art. 129 ust. 2 ustawy o VAT, dokonuje korekty podatku należnego od tej dostawy, o ile otrzymanie nastąpi nie później niż przed upływem 10 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dokonano dostawy (w stanie prawnym obowiązującym do 30 marca 2011 r. był to okres 6 miesięcy).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy spółka, stosując stawkę 0% podatku VAT w związku z realizacją sprzedaży towarów systemie TAX FREE, powinna ograniczać ilość sprzedawanych towarów, a jeśli tak, to na podstawie jakich przepisów...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ustawodawca w przepisach dotyczących TAX FREE nie przewidział ograniczenia właściwego dla towarów przywożonych do kraju, o którym mowa w art. 56 ust. 1 ustawy o VAT. W przypadku TAX FREE ustawodawca nie nakłada obowiązku, by zakupione towary miały charakter niehandlowy. Nie daje też prawa Sprzedawcy, do ustalania w jakim celu nabywa towar. Jedynym ograniczeniem jest by zakupiony towar mieścił się w bagażu osobistym. Jedyny przepis, który stanowi o tym czym jest bagaż osobisty to art. 56 ust. 5 ustawy o VAT, który dotyczy jednak tylko ust. 1 tego artykułu, a więc zwolnionych z podatku towarów wwożonych do Polski i stanowi, że przez bagaż osobisty, rozumie się cały bagaż, który podróżny jest w stanie przedstawić organom celnym, wjeżdżając na terytorium kraju, jak również bagaż, który przedstawi on później organom celnym, pod warunkiem przedstawienia dowodu, że bagaż ten był zarejestrowany jako bagaż towarzyszący w momencie wyruszenia w podróż przez przedsiębiorstwo, które było odpowiedzialne za jego przewóz. Bagaż osobisty obejmuje paliwo znajdujące się w standardowym zbiorniku dowolnego pojazdu silnikowego oraz paliwo znajdujące się w przenośnym kanistrze, którego ilość nie przekracza 10 litrów, z zastrzeżeniem art. 77 (zwolnienie paliwa do 2001). Jest to zasadnicza różnica w porównaniu do przypadku TAX FREE, gdzie zgodnie z art. 56 ust. 3 nie ma zwolnienia przy zakupie paliwa.

Jeżeli więc racjonalny ustawodawca nie przewidział, by towar zakupiony w procedurze TAX FREE miał wyłącznie charakter niehandlowy, to oznacza, że sprzedawca nie ma ani prawa ani obowiązku odmowy dokonania wpierw sprzedaży, a następnie zwrotu podatku w ramach TAX FREE.

Spółka przed dokonaniem sprzedaży towaru w ramach TAX FREE uzyskuje ustne oświadczenie nabywcy o przeznaczeniu nabywanych towarów na jego potrzeby własne. Biorąc jednak pod uwagę przepisy ustawy o VAT, zdaniem Spółki, nie ma ona podstaw do badania rzeczywistego celu, w którym nabywcy kupują towary oferowane przez Spółkę. W szczególności Spółka nie ma też prawa odmówić sprzedaży w ramach TAX FREE towarów nabywcom-podróżnym tylko dlatego, że kupują większą ilość towaru czy nabywają towary wielokrotnie.

Jeżeli Urząd Celny potwierdzi wywóz towarów nabytych w ramach systemu TAX FREE poza granice Unii Europejskiej w bagażu osobistym nabywcy przez odpowiednie podstemplowanie dokumentu, o którym mowa w art. 128 ustawy o VAT, niezależnie od ilości zakupionych przez niego towarów, Spółka ma prawo skorzystać z tej procedury. Zdaniem Spółki, jeżeli zakupiony towar zmieścił się w bagażu osobistym podróżnego, co potwierdził właściwy urząd celny, wówczas spełnione zostały przesłanki skorzystania z procedury TAX FREE. Tym samym dla Spółki, która spełnia warunki, o których mowa w art. 127 ust. 4 pkt 1 i 4 ustawy o VAT, a zwrotu podatku dokonuje samodzielnie, podstawą do zastosowania stawki 0% w procedurze TAX FREE oraz zwrotu podatku nabywcy jest dokument potwierdzający wywóz towarów poza Wspólnotę, o którym mowa w art. 128 ustawy o VAT. Dokument ten jest jedyną i wystarczającą podstawą zastosowania procedury TAX FREE przez Spółkę. Spółka nie musi też posiadać żadnych innych dokumentów, w tym w szczególności oświadczeń podróżnego o przeznaczeniu nabywanych towarów czy sposobie ich wywiezienia z terytorium Wspólnoty. Nie ma przy tym znaczenia ilość nabytych towarów, ani częstotliwość dokonywanych przez podróżnego zakupów.

Reasumując, Spółka nie ma obowiązku badać ani domniemywać celu nabywanych przez podróżnych towarów w ramach TAX FREE. Jeżeli Spółka otrzyma dokument, o którym mowa w art. 128 ustawy o VAT, na którym właściwy urząd celny potwierdzi wywóz towarów poza Wspólnotę w ramach TAX FREE, Spółka ma prawo i obowiązek zastosować procedurę TAX FREE, co oznacza zastosowanie stawki 0% oraz zwrot nabywcy towaru kwoty podatku VAT, niezależnie od ilości nabytych przez podróżnego towarów ani częstotliwości zakupów, o ile Spółka uzyska dokument nie później niż przed upływem 10 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dokonano dostawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 126 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej, zwane dalej "podróżnymi", mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym podróżnego, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128.

W myśl art. 127 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o VAT zwrot podatku, o którym mowa w art. 126 ust. 1, przysługuje w przypadku zakupu towarów u podatników, zwanych dalej "sprzedawcami", którzy:

1. są zarejestrowani jako podatnicy podatku oraz
2. prowadzą ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących (…)
   
   

Stosownie do art. 127 ust. 3 ustawy o VAT sprzedawcami nie mogą być podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

Zgodnie z art. 127 ust. 5 ustawy o VAT zwrot podatku podróżnym jest dokonywany w złotych przez sprzedawcę lub przez podmioty, których przedmiotem działalności jest dokonywanie zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1. Zwrot podatku jest dokonywany w formie wypłaty gotówkowej lub polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej. Sprzedawcy, o których mowa w ust. 5, mogą dokonywać zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1, pod warunkiem że ich obroty za poprzedni rok podatkowy wyniosły powyżej 400 000 zł oraz że dokonują zwrotu podatku wyłącznie w odniesieniu do towarów nabytych przez podróżnego u tego sprzedawcy (art. 127 ust. 6 ustawy o VAT).

Na mocy art. 128 ust. 2 ustawy o VAT podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, na którym urząd celny potwierdził stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów. Do dokumentu powinien być przymocowany wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 1.

Zgodnie z art. 129 ust. 1 ustawy o VAT do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu, sprzedawca stosuje stawkę podatku 0%, pod warunkiem że:

1. spełnił warunki, o których mowa w art. 127 ust. 4 pkt 1 i 4, oraz
2. przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument określony w art. 128 ust. 2, zawierający potwierdzenie wywozu tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej;
3. posiada dokumenty, określone odrębnymi przepisami, potwierdzające dokonanie zwrotu kwoty tego podatku - w przypadku gdy zwrot podatku został dokonany w formie polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej.
   
   

Na podstawie art. 130 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia niezbędne dane, które powinien zawierać dokument, o którym mowa w art. 128 ust. 2.

Zgodnie z § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, oraz stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a także określenia niezbędnych danych, które powinien zawierać dokument będący podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym (Dz. U. Nr 68 poz. 361), dokument, o którym mowa w art. 128 ust. 2 ustawy, powinien zawierać co najmniej:

1. napis: "ZWROT VAT DLA PODRÓŻNYCH", a pod nim: "TAX FREE FOR TOURISTS";
2. numer dokumentu;
3. dane sprzedawcy:
   1. nazwę,
   2. adres,
   3. NIP;
4. nazwę miejscowości i datę dokonania sprzedaży;
5. nazwisko i imię podróżnego;
6. adres podróżnego:
   1. kraj,
   2. miejscowość,
   3. nazwę ulicy,
   4. numer domu, lokalu;
7. numer paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość podróżnego oraz nazwę kraju, który wydał paszport lub inny dokument stwierdzający tożsamość podróżnego;
8. nazwę sprzedanego towaru, miarę i ilość towaru, cenę jednostkową netto towaru, wartość netto towaru, stawkę i kwotę podatku od towarów i usług, wartość brutto towaru, kwotę podatku od towarów i usług ogółem oraz wartość brutto towarów ogółem;
9. podpis podróżnego oraz czytelny podpis sprzedającego;
10. informację: "Dokument stanowi podstawę do ubiegania się przez podróżnych niemających stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej o zwrot podatku od towarów i usług od nabytych towarów, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej - art. 126-130 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.).";
11. miejsce przeznaczone na podanie nazwy miejscowości i daty dokonania wywozu towarów;
12. napis: "Potwierdzam tożsamość podróżnego oraz że towary wymienione w dokumencie zostały wywiezione w stanie nienaruszonym (z wyjątkiem pozycji...) poza terytorium Unii Europejskiej" oraz miejsce na datę, podpis i stempel funkcjonariusza celnego;
13. miejsce na stempel potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej;
14. formę dokonania zwrotu podatku od towarów i usług podróżnemu; w przypadku gdy zwrot podatku ma:
    1. zostać dokonany w formie wypłaty gotówkowej, należy zamieścić napis: "Zwrot podatku w kwocie......zł....gr otrzymałem(-łam)", pod nim wskazać miejsce na wstawienie daty otrzymanego zwrotu podatku oraz podpis podróżnego,
    2. nastąpić w formie bezgotówkowej, należy podać, w jakiej postaci zwrot podatku ma nastąpić.
    
    

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na hurtowej i detalicznej sprzedaży artykułów metalowych, ceramicznych, porcelanowych oraz szklanych z przeznaczeniem do wykorzystania w branży budowlanej. Jednym ze sposobów prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę jest sprzedaż towarów w systemie TAX FREE, o którym mowa w art. 126 — 130 ustawy o VAT. System ten Spółka stosuje w stosunku do podróżnych - osób fizycznych, niemających stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej. Spółka zawsze ustala adres zamieszkania na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość podróżnego zgodnie z zaleceniem art. 126 ust. 1 i 2 ustawy o VAT

Spółka jest firmą, w której zakupy uprawniają do zwrotu podatku podróżnym, a mianowicie spełnia wszystkie warunki, aby oferować zwrot podatku tj.: jest zarejestrowana jako podatnik podatku, lecz nie może być podatnikiem zwolnionym od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy; prowadzi ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących; obroty za poprzedni rok wyniosły powyżej 400.000 zł; Spółka będzie bezpośrednio dokonywać zwrotu podatku podróżnemu bez udziału podmiotów uprawnionych do dokonywania zwrotów, w miejscu prowadzenia sprzedaży w systemie TAX FREE zapewniono podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu podatku w czterech językach: polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim oraz oznaczono punkt sprzedaży znakiem Informującym podróżnych o możliwości zakupu w tych punkcie towarów, od których przysługuje zwrot podatku; zwrot podatku podróżnym jest dokonywany w złotych przez sprzedawcę, w formie wypłaty gotówkowej; obroty Spółki za poprzedni rok podatkowy wyniosły powyżej 400.000 zł, a zwrot dokonywany jest wyłącznie w odniesieniu do towarów nabytych przez podróżnego w Spółce.

Zwrotu podatku podróżnym Spółka dokonuje zgodnie z zapisami art. 128 ustawy o VAT. Podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, na którym urząd celny potwierdził stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów. Do wystawianych dokumentów TAX FREE dołączane są paragony fiskalne wystawione przez Spółkę, potwierdzające zaewidencjonowanie sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej. Spółka w związku z realizacją sprzedaży towarów w systemie TAX FREE stosuje stawkę VAT 0% spełniając wg stanowiska Spółki warunki, o których mowa w art. 129 ust. 1 ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do tego, czy w związku z realizacją sprzedaży towarów w systemie TAX FREE powinna ograniczać ilość sprzedawanych towarów.

Przepisy dotyczące procedury zwrotu podatku podróżnym nie regulują kwestii ilości czy częstotliwości sprzedaży towarów w systemie TAX FREE. Przepis art. 126 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terenie Unii Europejskiej mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, o ile wywiozą te towary w stanie nienaruszonym poza terytorium Unii Europejskiej w ich bagażu osobistym. Przepisy ustawy o VAT w zakresie zwrotu podatku podróżnym nie regulują definicji bagażu osobistego, o którym mowa w art. 126 ust. 1 ustawy o VAT. W związku z tym należy posłużyć, w drodze analogii, definicją bagażu osobistego uregulowanego na potrzeby zwolnień od podatku importu towarów. W myśl art. 56 ust. 5 ustawy o VAT przez bagaż osobisty rozumie się cały bagaż, który podróżny jest w stanie przedstawić organom celnym, wjeżdżając na terytorium kraju, jak również bagaż, który przedstawi on później organom celnym, pod warunkiem przedstawienia dowodu, że bagaż ten był zarejestrowany jako bagaż towarzyszący w momencie wyruszenia w podróż przez przedsiębiorstwo, które było odpowiedzialne za jego przewóz. (…).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że bagaż osobisty, o którym mowa w art. 126 ust. 1 ustawy o VAT to cały bagaż, który podróżny przedstawia organom celnym w trakcie swojego wyjazdu, jak również taki bagaż, który został zarejestrowany jako bagaż towarzyszący w trakcie wyjazdu takiej osoby, przez przedsiębiorcę odpowiedzialnego za jego przetransportowanie.

Z uwagi na fakt, że przepisy dotyczące procedury zwrotu podatku VAT podróżnym nie regulują kwestii ilości ani częstotliwości sprzedaży towarów w systemie TAX FREE, Spółka po spełnieniu wszystkich warunków, o których mowa w art. 126-129 ustawy o VAT stosując stawkę 0% przy realizacji sprzedaży towarów w tym systemie nie ma obowiązku ograniczania ilości czy częstotliwości sprzedaży towarów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.